vertel iets over je lievelingspaard!!!!!!!!!!!

[snoops]

hier kan je alles zeggen wat je kwijt wil over je lievelingspaard.
Ik heb er 2. De ene is mijn rijpaardje Niels. Hij is heel lief maar wel heel lui. Zijn afstamming is Derrick x Onyx.
De andere is Urginia. Dat is een tweejarige merrie. Zij is ook heel lief. Haar vader is No Limit.
Heb jij ook een lievelingspaard? tell me! foto's zijn ook leuk. Ik wil ook wel een foto posten maar ik weet alleen niet hoe dat moet...

Offtopic: je kunt naar www.webdeveloping.nl gaan.. daar kun je foto's uploaden zodat ze op inet staan... en dan kun je hier op IMG drukken en daar de link in zetten. dan staat je foto op het forum

succes met leze want ik lul veel te veel. ik heb 2 lievelingspaarden, die zijn allebei van ons. (volgens mij heb ik er al heel veel over verteld, maargoed dat kan ik dan nog een keertje doen, best leuk )

de eerste is mijn paardje, Silvano. hij is een afstammeling van Murano x Henriëtte, dus een super spring beestje ik heb hem sinds eind augustus. toen was hij nog 3 en hengst. we hebbe hem meteen gecastereerd en dat ging heel goed. we gingen hem toen longeren enzo, en na een maandje zat ik er al voor het eerst op. natuurlijk deden we dat weer veel te fanantiek en flikkerde ik er keihard af! maargoed, daar leer je van. van de winter begon ik al in de manegeles te rijden, en hij was superbraaf. sinds kort zit ik ook in de springles op de manege. hij is nu 4 jaar sinds mei.
ik heb 3 dressuurproefjes op hem gereden. de eerste keer ging het losrijden van geen meter, hij vloog met zijn kop in de lucht overal. maar zodra hij in de ring was en aanleuning had ging het super we hadden toen 157 punten best goed voor een eerste proef en dat terwijl je paard nog nooit buiten op wedstrijd was geweest. de tweede en derde proef waren op dezelfde dag en die gingen ook super. 165 en 167 punten had ik toen, en een derde prijs van de 22 deelnemers. dus was wel gaaf
volgend jaar wil ik springwedstrijdjes gaan doen als het lukt. want mijn hoefsmid (waarvan we hem net voor zijn neus hebbe gekocht, want hij wilde hem hebben voor zijn zoon) die zit te zeuren dat ik moet gaan springen mijn volgende wedstrijd zijn de kampiopenschappen van zeeland, haha niet dat dat lukt, maar het is maar voor hem om te leren in enge omgevingen. nouja en dat was het wel
hier wat foto's :






mijn tweede lievelingspaard is Ulke. hij is er een van Jacob x Povanka. ofzoiets nou hij is dus een fries. en mijn vader rijd er op. hij is net 5 geworden. en we hebbe hem vanaf zijn eerste levensjaar. toen hij 3 was heb ik hem ingereden. en later is mijn pa erop gaan rijden. we hebben het bij hem heel rustig gedaan, want we waren bang voor beschadigingen aan zijn benen, wat we dus ook bij onze andere fries hebben (kom ik later nog wel op terug)
mijn vader rijdt er in 1 jaar tijd nu in de M1 mee, en Ulke was vroig jaar tweede met het best gaand fries rijpaard van nederland. dit jaar gaat hij weer mee doen, voor de laatste keer, en dan hopen we op een eerste plek, want hij was vorige keer 2e omdat hij te jeugdig was, maar nu is hij al volwassener Ulke is nog steeds een hengst. ehm tsja. 't is gewoon een prachtbeesje
hier wat foto's:





en tsja nu heb ik nog 2 paardjes over waar ik van hou, eigenlijk 3 maar het is nogal wat om er vanalles over te vertellen dus ik hou het kort:

Zorro, afstammeling van Naen. een soort oom dus van Ulke, onze fries van 13 jaar oud ofzo, heeft Z2 gelopen. mijn pa heeft hem ingereden helemaal alleen zonder hulp of wat.


Jupiter, mijn tweede pony. afstammeling van focus. jupiter is een E pony en heeft M1 gelopen in dressuur en L springen en L cross. hij heeft nu een superlief nieuw baasje sinds vorig jaar.


en als allerlaatste, mijn allereerste pony. Yvonne.. heb ik B mee gereden in de dressuur. op haar heb ik leren rijden. 15 jaar is ze geworden. ze heeft nog een veulen gekregen die met een ander meisje zeeuws reserve kampioen is geworden in het springen. staat ook op de foto
rust zacht lieverd
foto:

[biep]

JOEPIIIIIEEE
(eindelijk mijn hartje ophalen tussen alle andere paarden mutsen


mijn 1e paardje: Heros (aka Gn00bje, past beter bij hem )
das een nu net 8-jarige New Forest x Arabier, een ruintje, die ik helemaal zelf heb ingereden, en inmiddels ken ik hem nu 5 jaar.
Heel appart verhaal ghoe ik aan hem gekomen ben:

De manege waar ik reed kreeg een nieuwe pony, een verwaarloosde 3 jarige Palomino (Heros dus) en omdat hij nog zo mager, lelijk en koppig was, werd ik er maar op gezet.
Na 2 jaar bleek hij toch te vervelend te zijn voor de manege (Goh wat een verassing als je een 3 jarige koopt met bloed maar oke) Dus ik heel erg huilen, want ik had inmiddels een hele sterke band met die pony. Omdat we gingen verhuizen kreeg ik van mijn ouders een pony, enik mocht kiezen, of Heros (die ik net zelf B -klaar had) of een ZZ-spring/dressuur pony waarmee ik lekker even alles kon winnen. Ik koos dus voor de "liefde" (voor Heros) ipv de overwinningen (de ZZ pony).

Uiteindelijk heb ik hier helemaal geen spijt van, want inmiddels heb ik met Heros al meer gewonnen dan ik ooit had kunnen/durven dromen, ondanks dat we samen nog heel onervaren waren, maar we zijn gewoon samen gegroeid, erg leuk om terug te kijken nu .
Inmiddels heb ik Heros M2-dressuur klaar, en zijn we aan het oefenen voor de appuyementen voor de Z1 (dat valt vies tegen ) en mogen we L springen.
Heros is voor mij een droom die uit is gekomen, en verreweg het mooiste dat mij ooit is overkomen

Mijn Trots :



koppie....
hij is nog veel "gouder" van kleur, maar de foto is n beetje flets...


z'n draf.....*kwijl*


hihi, hier lijkt hij net roze, maardat komt door de Flits, hier moesten we met Wim Bonhof (ven de NL-se Spring Equipe) een spring-Clinic rijden.


Tijdens onze laatste proef: hier werden we 1e met 168 punten op de hattemse ruiterdagen *oei wat zat ik scheef, schande *


en de 3-jarige (Loopzichts) Lilly (Marlene) maar zeg maar gewoon Lilly (Ze is een Bjirmens Wytse x Downland Folklore . v. Vita Nova's Hannasie)
vorige week ben ik voor het eerst met haar naar buiten geweest, en zijn we naar een clubles geweest, en ze is superbraaf! Binnenkort ga ik met haar haar eerste B-proefje starten


Lilly als 2.5 jarige



lilly nu

(maar Heros blijft toch m'n favoriet )

[duifeltje]

mijn liefie is Saartje (eiegenlijk stamboekpony Cynthia )
ze is een zwarte shetlander en ik ben echt heel gehecht aan d'r, ze is nog geen meter (99cm) en heeft een dikke bos manen waar je in de winter lekker je handen in kunt stoppen (in de zomer kan dat ook maar dan stikken je handen, weer ).
ze is afentoe best chaggerijnig en dan wil ze niks voor je doen maar als je dan even poetst wordt ze wel wat vrolijker.
eerst kon ik op d'r rijden en dan liep ze heel mooi aan de teugel.
nu kan ik niet meer zo goed erop maar ik "hobbel"afentoe nog wel eens.
ze is ook erg goed in springen en dat vind ze ook heel leuk.
ik ga vaak met haar wandelen want we wonen tegenover een soort moerassig natuurgebiedje, ik vind het niet vreselijk dat ik niet meer kan rijden want wandelen is ook goed voor m'n conditie.
oja, ze is 15 jaar en ze is 4e van de 13 op de jaarlijkse paardenmarkt-keuring geworden .
het is dan wel een karwei om haar slank te krijgen vooral omdat ik niet meer een uur gewoon op d'r kan gaan rijden, maar dan jaag ik d'r even door de bak heen en ik kan ook wel gaan longeren maar dat doet ze niet zo goed dus dan ga ik maar weer wandelen.
ze is een echte bitchie want Speedy mag niet te dichtbij komen, dat is de tweede lieverd (Saar gaat altijd piepen als Speedy aan haar snuffelt maar ze zijn wel goed maatjes hoor )

een vosje van 1.35, lekker eigenwijs en snel, ook heel knuffelig,
ik weet niet eens hoe oud íe is maar ik geloof 6 jaar.
op hem kan ik nog wel rijden en dat gaat best goed.
Speedy had ik eerst samen met m'n zus maar omdat hij best eigenwijs was hebben we Saartje gekocht en nu kan ik Speedy weer aan (meestal).
hij vind het namelijk erg leuk om afentoe eens te gaan rennen en een beetje de verkeerde kant op gaan enzo.
met hem kan je best veel doen (achterstevoren opzitten en op staan of bokkesprong erop, maar bokkesprong kan ik zelf niet).
jammergenoeg heeft hij zomereczeem dus erg lange manen heeft'ie niet maar hij heeft een prik gehad tegen allergie en nu gaat het stukken beter.
sja, wat zal ik nog eens zeggen, hij hinnikt altijd naar de mensen die hem eten geven en hij is de weigenoot van Saartje.
ze zijn gewoon allebei heeeeeel erg lief!

[duifeltje]

en nu ga ik lekker rijden!!!!!!

[ellaversa]

MIJN JOEY! was echt een superbeestje, ik had em voor mijn verjaardag gekregen en hij kon echt niet veel. maar twee jaar geleden werd ie ongeneeslijk ziek, hij was m-klaar qua springen en l-dressuur...





en Jungfrau (bismarck x hanassi ), super dressuur beestje, maar ik heb haar geruild voor een 3 jarige Murano x Holland hengst (tornado , fotos volgen )

[Valentijn]

Ik had eerst ook een paard, maar toen bleek het een postduif te zijn van een of andere Duitse firma........

Kut toch?

Echt kut, enorm kut, een zwetende enzo...BAH!

Groetjes mij..

Ps: Ik heb echt ooit een paard gehad trouwens...En nu is ie dood enzo...

[Upke]

Ik vind paardrijdsters altijd zo lekker...

[Roxy]

@bibi, lief verhaal van heros en wat is lilly mooi zeg, andere ook maar dat had ik al eerder gezegd

Oke mijn Calypso verhaal, 3 jaar geleden werd de manege waar ik reed verkocht aan nieuwe mensen, die nieuwe mensen gingen gewoon door en ik bleef daar gewoon rijden, die nieuwe mensen hadden een zooi nieuwe paarden en pony's mee en ik vermaakte me wel daar.. Ook was er een wat oudere man in dienst die stallen mest op vrijdag en hij handelde wel eens wat in pony's voornamelijk, maar hij had ook een paard gekocht, Calypso ik denk als veulen of als jaarling ofzo.. Die meneer is een beetje een handelaar van de oude garde zeg maar, zijn niet al te zachtaardig, niet al te gevoelig, paard is gewoon handelswaar en geen levend wezen.. dus is die meneer ook nooit heel erg aardig geweest tegen Calypso wat ook nogal een invloed heeft gehad op het karakter van het beestje, maar goed.. Twee jaar geleden ofzo toen ie net 3 was begon een meisje wat ook in de stallen werkte met hem zadelmak te maken, ik weet niet in hoeverre wat ze allemaal met hem gedaan heeft.. Het enige wat ik hoorde was dat het een levensgevaarlijk paard was, dat ze er vaak en hard afviel en dat ze na een tijdje nie meer durfde en stopte.. Ongeveer een half jaar/jaar later zat een meisje te zeuren bij de manege eigenaar dat er wel weer wat spannends mocht komen, ik zat er eigenlijk meer toevallig bij.. Toen kwam de manege eigenaar met het idee van goh dan gaan jullie dat pensionpaard maar rijden, dus wij begonnen met eerst een maand alleen maar knuffelen, poetsen, en in de wei gooien, zodat ie ons leerde vertrouwen.. na een maand zijn we begonnen met longeren, en vrij snel met er even op gaan zitten enzovoort enzovoort.. We hebben hem een half jaar lang allebei 3x per week gereden, toen was ie lief en betrouwbaar genoeg om ook in de lessen te gaan, dat doet ie nou een maand of 4 denk ik.. Hij is in augustus een maand onder het zadel en doet het geweldig... Ik ben in dat half jaar gigantisch veel van hem gaan houden, en ik zou niets liever willen dan dat ie van mij word, helaas is de vraagprijs op dit moment nog aan de veeeeel te hoge kant aangezien die man normaal alleen maar ponytjes handelt en niet zo goed weet wat ie hier mee moet...
foto

[vixen]

oow..ik mis het paardrijden zo! als ik al die mooie beesjes zie mis ik mn verzorgpaardje, een andalusier merrie van 4 . Ze heette bilbaina (billy, dat paste beter bij dr) en ze had een compleet eigen willetje. Ze was nog niet echt goed ingereden, dus gingen ik en mn zus dr mee aan de slag, in het begin ging het best moeilijk, maar daarna steeds beter. Jammer genoeg ging het medium slecht op school en moest ik stoppen met dr te rijden. Ik vraag me echt af waarom ik dr nu niet meer heen ga. Morgen ga ik bellen

Owja, jammergenoeg had billy zomereczeem, anders had ze van die geweldig mooie maaien en zo'n volle staart gehad . maar zo was ze ook geweldig.

[biep]

*lekker zwijmelen over onze knollen hier *

[duifeltje]

ghehé!!!

nog iets over ons Speedy: hij is als veulen/jaarling (weedik niet) door een boer weggekocht bij de slager.
die boer ging zijn koeien naar de slager brengen en zag Speedy (toen nog geen Speedy maar zonder naam) daar staan en nam hem mee.
hij stond daar bij de slager omdat het (toen nog) een hengst was.
hij is nu een ruin en echt superleuk, zo'n mooi paardje....
dan kan je je niet voorstellen dat zo'n beessie opgegeten zou moeten zijn

brrrrrrrrr

[Dark Angel]

Dit is Rowan, een '98 model Welsh Cob ruin. Ik heb hem nu bijna een jaar - daarvoor was hij van Jos v. Elskamp in Putten. Jos noemde hem Presley, maar dat zag ik mezelf nog niet door de weide roepen. Officieel heet hij Prides' Spirit en is hij een zoon van Carnifor Defiance.



Rowan is een recreatiepaard, maar wel een die moet werken voor de kost! Ik les met hem (western style, bij de Veluwe Ranch) en m'n vader ook (mennen, bij Bob van Asselt), omdat ik nu veel tijd heb struinen wij dagelijks uitgebreid de Veluwe over, en we werken hard om dit een bomb-proof, soepel en makkelijk wereldpaard te maken. Gaat helemaal lukken volgens mij. Hij heeft al behoorlijk wat conditie, en van de zomer gaan we 7 dagen lang de Veluwe Trail rond rijden.

Zo zag hij eruit toen we hem net kochten - ondertussen heeft hij al heel wat meer spieren.


Het is een lekker paardje dat overal decoratief voor de dag komt...


Het heel leuk in het tuig doet...


Een mooie oortjes heeft die altijd naar voren staan. :-)

[Roxy]

otherside schreef op 07-07-2003 @ 22:46:
Ik vraag me echt af waarom ik dr nu niet meer heen ga. Morgen ga ik bellen

en anders kom je een keer met mij mee rijden is leuheuk

[Orpa]

Ok, laat ik ook maar eens spuien:

Ik heb 3 lievelings paarden:

Jenson, een 14 jaar oud manege paard, Fjord. Heel erg eigenwijs, heel erg lui. Zo'n paard wat je rustig de hele middag los laat staan omdat hij toch geen kant opgaat, daar issie te lui voor. Alleen kan ik hem beter niet los laten staan, hij is de leider van de 'kudde' en hij heeft dus nogweleens de neiging tot bijten. Als ik in de les met hem rij dan issie best lief, tot we moeten aan galloperen, dan willie nogweleens in de hoek een andere paard opwachten of zich ineens omdraaien en de andere kant uitgaan. Hij loopt ook regelmatig voor de huifkar, vintie niet echt geweldig. Hij loopt ook nog regelmatig voltige, vint hij oko niet leuk maar ok, we hebben daar toch ook paarden voor nodig. In totaal loopt dat beest het minst van de hele manege, zo'n 5 uur per week.

M'n andere 2 paarden gaan samen, dat zijn Orpa en Zion. Orpa is een 9 jaar oude fjorden merrie, en Zion is haar 5 maanden oude veulen. Orpa is niet van mij, maar ze is m'n verzorgpaard. Ze is een stermerrie en we hopen haar over 3 à 4 jaar elite te hebben, het hoogste predikaat voor fjorden. Ze is heel erg lief, en knuffelig, als je d'r ophaald uit het land dan hinnikt ze altijd naar je. Ze kan heel erg netjes lopen, ze doet het alleen niet. Ze weigerd aan de teugel te lopen en als je probeerd te galloperen met andere paarden in de bak, dan stuift ze als een ongecontroleerd projectiel rond. Ze is heel mooi gebouwd, een kruising tussen Fjella (een dochter van Drageset) en Fjelwin (die te wild was om op te rijden). Ze is erg sterk en snel, maar dat was d'r moeder ook (daar heb ik op leren rijden). Buiten rijden vind ze geweldig, zolang we haar route volgen, zo niet dan zet ze geen stap verder. Mennen doen we ook met d'r vind ze gewelidig, loopt ze de hele weg met d'r oortjes naar voren.

En Zion: ja, groot veulen. Hij heeft blauwe ogen en heeft daarmee een van de 7 schoonheden, iets wat maar 1 op de 10.000 fjorden heeft. Ook hij heeft een prachtige bouw (Kruising tussen Orpa en Sverre), een echt hengsten hoofd. Soms is hij een beetje irritant, maar hij is wel super knuffelig. Poetsen vind hij geweldig, dan staat hij helemaal stil te genieten. Hij huppeld meestal vrolijk achter 'zijn 2de moeder' aan: Wumarilla een 23 jaar oud KWPN paard, ooit ZZ kampioene springen, nu geniet ze bij ons van d'r pensioen. Hij vind het vreselijk als ik met z'n moeder ga rijden, want dan sluit ik hem op in de stal.

Helaas weet ik niet hoe ik foto's erop moet zetten en ik heb ook geen zin om dat nu uit te vinden.

Hoihoi!

Naja, ik rij dus op Manege Marcroix in Amersfoort op de Prins Bernhard Kazerne en daar heb ik dus een paardje leren kennen.
Hij heet mr Bean en toen Mark (hij geeft niet meer zo vaak les meer.. wel jammer. eigenaar van de manege ook ) nog les gaf zette hij me een keertje op Bean. Dat ging best wel goed. Ik had van te voren echt zoiets van: owkeej.. want ik had gezien dat hij bij anderen altijd heel kut was en nooit vooruit te branden was.
Maar het ging wel redelijk dus ik was heel tevreden.

Toen heel lang niet op hem gereden tot we een keer gingen springen. Ik ben als de dood voor springen (en dan doe ik het en vind ik het wel weer leuk, maar volgende keer vind ik het weer eng.. raar maar waar, maar we doen het ook niet zo vaak) en toen mocht ik gelukkig op een wat braaf paard (grootste van de manege ) en dr was een vriendin en die moest dus op Bean. Maar ze was dus bang voor springen en ook voor Bean. Het paard waar ik op reed was haar lieveling. Dus ik zei tegen dr: je gaat t gewoon proberen en als het niet lukt dan ruilen we. Naja, we doen altijd dan de eerste helft dressuur en het ging bij haar dus absoluut niet. Hij bleef alleen maar staan in het midden. Hij wou ook niet over de drafbalken.. Toen hebben we geruild en op het moment dat ik op hem zat voelde ik m ffies trillen en toen ik mn beugels op maat had en ik heel zachtjes aanspoorde schoot ie naar voren.. ik moest hem heel erg tegenhouden toen we over de drafbalken gingen. In tegenstelling tot de eerste helft ging ie nu dus eigenlijk te snel

Ik heb toen heerlijk gesprongen en gereden. En sindsdien ben ik verkocht. Vanaf dat moment heb ik alleen nog maar op Bean gereden. Buiten was ie lekker maf en dan reed ik vaak met onze instructrice voorop en dan had ie op een gegeven moment zoiets van: ik wil helemaal voorop rijden! en dan ging ie versnellen enzo.. en van vreugde maakte hij altijd van die bokkesprongetjes enzo.. en als we gingen springen dan zag ie dus de hindernis en dan ging ie hoor.. helemaal blij en opgefokt en dan springen en daarna helemaal vanzelf in de krul en heel netjes lopen enzo.. Ik kon echt alles met hem..
Op een gegeven moment werd er gezegd dat ie weg moest omdat ie te oud was, maar dan ging ie toch weer niet weg en toen kwam ik een keer op de manege en toen zei Mark: Ilona kom ns!
En ik keek m echt zo aan van: wat wil je dan en maak je geen grapje? omdat hij je altijd zo in de maling kan nemen..
en toen zei hij toen ik bij m stond: Neem maar even afscheid van Bean.
*krijgt alweer tranen in dr oogjes*
Ik hield me groot en toen ik wegliep stroomden de tranen over mn wangen. Ze waren niet meer te stoppen. Toen ben ik weer teruggelopen en heb nog met de volgende eigenaar gepraat. Vond dat zo fijn. Het was echt een geweldige man (was allang blij dat ie niet naar de slacht ging) en ook een vriend van Mark en hij zei dat ik altijd langs kon komen en hij beloofde om goed voor m te zorgen.
Net daarvoor in de auto dacht ik nog: kutdag, maar gelukkig kan ik nog even op mijn lieveling rijden.
Niet dus
Die les heb ik heel slecht gereden, maar kon alleen maar aan Bean denken. Het gevoel wat ik bij Bean had heb ik nooit meer gekregen. Ik kon gewoon uren op hem zitten. Hij zat zo lekker en luisterde super. En ja, ook bij mij haalde hij wel ns trucjes uit, maar hij was niet voor niets het oudste paard van de manege, dus hij kende ook alle trucjes..
Maar ik heb wel het geluk gehad dat ik afscheid van hem heb mogen nemen.
Na die les was er vakantie dus kregen we niemand te pakken voor het nummer van Jack (zijn nieuwe eigenaar) en Mark en ik moest de hele tijd aan m denken en toen ging ik op paardrijkamp en toen was ik zo verdrietig om hem en ik vond t niet zo heel leuk (later wel en ga dit jaar weer, maar oke) en ik wou gewoon weten hoe t met m was... Stond echt op het punt om weg te gaan.

Toen ik terug was hebben we meteen weer gebeld en eindelijk konden we t nummer krijgen en toen meteen die man gebeld en afspraak gemaakt en op het moment dat ik hem zag moest ik meteen weer huilen. Omdat ik hem zo gemist had en gewoon van blijdschap.
Het is ook zo'n aardige man! Hij zei dat ik altijd kon komen en dat ik altijd een keer mee kon rijden op Bean (hij rijdt nu met westernspullen ) en Bean herkende me dus ook en ik mocht m ffies meenemen en poetsen en toen heb ik paar rondjes op m gereden (naja, kon alleen stappe, want die beugels waren veeeeel te lang van dat westernzadel, maar konden niet korter ) en heb lekker met m gepraat.. Die eigenaar vertelde dat hij in het begin helemaal niet at enzo en maar in een hoekje stond en hij heeft dus op het punt gestaan hem weer trug te brengen en toen ging ie opeens wel eten maar sloeg dan alle anderen die in de buurt kwamen weg en nu gaat het hartstikke goed. Ik hoorde woensdag nog van Mark dat hij een dik maatje heeft. Een pony. En je kan gewoon die pony meenemen en dan loopt hij er wel achteraan hoor! En dan graast ie ffies en dan ziet ie dat de pony verder is en dan rent ie er snel achteraan.

Ik ga binnenkort bellen voor een afspraak. Na die ene keer ben ik niet meer geweest. Mede ook doordat ik heel druk met school was en mijn vader overleedt enzo.. Ik wil er nu met mijn vriend heen, omdat ik graag wil dat hij weet wie Bean is, omdat hij echt een heel groot deel in mn hartje heeft en ik wil dat Bean mijn vriend ziet. Klinkt misschien stom, maar is heel belangrijk voor me. En binnenkort hoop ik dan ook een keertje meerijden..
Als ik dan ga binnenkort maak ik ook lekker veel foto's met de digitale camera van de vriend van mn ma.. en die zet ik dan wel hier

Sorry dat t zo lang is

[Valentijn]

Paarden........ja......... hmmmmmmmm... paarden.........

[haike2]

Haike!!

heel mooi!

[snoops]

Mijn paardje is gewoon de beste!!!!!!!!!!!!!!!

[Shibby]

Dark Angel schreef op 08-07-2003 @ 12:04:
blablabla

Kom jij ook niet op bokt ?

En ik ben gek van mijn 2 eigen paardjes. Moeder (21) en dochter (3) en allebei 100% Quarter Horse.

[biep]

ik zit ook op bokt.nl

onder biepp

[Eend]

Mijn allerliefste paard blijft nog altijd Dancer.
Eerst kende ik haar nog niet eens. Ze stond bij mij op de manege en ik had haar wel eens in de lessen zien lopen, maar ik reed zelf pony en was ook nog niet echt bezig met die grote paarden. Vlak voordat de zomervakantie afgelopen was in 2000 kreeg ik haar als verzorgpaard. Omdat ik toen zelf ook een een zware tijd meemaakte (lees zwaar depressief en verandering van school en met 1 klap vriendloos) zocht ik vooral mijn troost bij Danni. Aan het begin was ik nog niet zo erg aan haar gehecht, pas na een half jaar kon je echt zeggen, dat we een dikke band met elkaar hadden, waar niemand doorheen kon. Dancer was geen mooi paard, maar wel een lief paard. Ze was af en toe wat wild en speels, maar bij mij heeft ze nooit echt iets gedaan. Ik kon lekker bij haar in de stal komen zitten huilen en dan duwde ze haar hoofd tegen me aan als een troost. Ik kon van niemand houden en liet niemand tevriend met me raken, behalve Dancer. Alleen Dancer was van mij. Ik zag haar als een soort moeder van mij. Ze beschermde me zelfs ook echt. Als er een gemeen paard langskwam, legde ze haar oren in haar nek als ik bij haar stond, zo van: Je blijft van haar af! En als iemand anders er dan bij stond en ik weg was, dan deed ze niks.
Dancer was geen paard, dat je los naast je kon zetten, want dan liep ze gewoon weg, maar bij mij bleef ze staan. Ik was echt dol op haar! Ik reed ook wedstrijdjes met haar, maar omdat ze gewoon nog nooit ervaring had opgedaan (en ik nog niet zo'n goede ruiter was) eindigden we nooit echt hoog, maar we groeiden wel naar boven! Dancer was doodsbang als ze alleen in de bak was, dus schoot er wel eens vandoor tijdens een proefje, maar dat vond ik nooit erg, ze deed haar best tenminste.
Op een gegeven moment moest ik ook met haar voorop rijden, maar ik voelde me helemaal niet goed en wist, dat Dancer nogal van racen hield, dus durfde eigenlijk niet echt en toen was het echt net alsof ze tegen mij zei van: "Rustig vertrouw me maar, het komt wel goed!" en ze heeft niks gedaan. Ze liep juist ontspannen aan het teugeltje. Het was echt een mooi wonder.
In de zomer van 2001 werd ik opgenomen vanwege crisis.
Ik had niet eens afscheid van Dancer kunnen nemen en dat gaf me echt zo'n schuldgevoel, omdat ik dan maar opeens niet meer bij haar op kwam dagen.
Na drie-en-halve week mocht ik met ontslag en nog geen twee weken daarna is Dancer overleden aan een hartstilstand. Die dag zal ik ook nooit meer vergeten...Dancertje blijft mijn schatje...

Nu verzorg ik Eclair en Petra, hiervoor heb ik nog Mykado en Liberty verzorgt. Liberty was een domme tinker, maar wel een lieverd, alleen gewoon niet zo snugger, daar kon ze verder ook niks aan doen, haha
En Mykado was een KWPN merrie met enorm speels gedrag. Het waren twee lieverds en ze zijn ook beide op een goeie manier bij me weggegaan
Nu heb ik dus Petra (KWPN-tuigermerrie) en Eclair (KWPNmerrie) Petra is een mooi gespierde lichtvos met mooie aftekeningen en nog lekker jong. Elke minuut dat ik op haar rug zit, zit ik gewoon echt te genieten. Zo lekker speels is ze ook En af en toe keihard door de bak heen scheuren vindt ze geweldig. Zo geweldig dat het moeilijk is de stop te vinden bij haar, haha
Eclair is juist een rustig paardje. Een leuk schimmeltje met een enorm hoog knuffelgehalte. Ze heeft alleen jammer genoeg regelmatig last van haar rug. We dachten eerst dat het aan het zadel lag, dus hebben we speciaal daarvoor een zadel op maat laten maken. Alleen ze blijft haar rug wegtrekken en nahjah, zielig allemaal. Maar ze blijft lief!

[Y@NOU]

Mijn lievelingspaard der lievelingspaarden is MILAN mijn 9 jarige ruin die ik al weer 3 jaar heb!!

Hij is een afstammeling van Hinault. Ik rij Z springen met hem en hij is heeeeeeeeel ondeugend en lief!! Ik lig elke dag letterlijk dubbel om hem want hij is heel grappig!!

Als je hem losgooit in de bak en je schreeuwt jeeujjeeuj dan istie helemaal blij en gaatie heel erg bokken en als je heel zielig tegen hem praat (van : ooo wat is milan ZIELIG!) dan gaatie bij je staan met de kop tegen je aan.

Verder houdt milan van achter de hond aanvangen en in je kont bijten als je de hoeven uitkrabt. Hij is doodsbenauwd voor vliegenspray (= allemaal aanstellen hoor) en hij wil alleen de trailer in als ik hem erin zet

Hij is echt mijn liefste skatje, fotos volgen !! want hij is heeeeel mooi!!!!

[Surjirro]

Mijn lievelings pony was een hele ouwe kleine wendy bij de manege, maar nu issie dood

[Qimm]

Tja, dis mijn lievie. Ik kan er hele verhalen over vertellen, maar dar heb ik niet zo veel zin aan Maar wij zijn heel veelzijdig samen Engels en western, dressuur, springen, buitenritten, gewoon een stuk wandelen, tis net een hondje namelijk.
En ze luistert heel goed... naar mij Als ik op gewone toon zeg, zullen we een stukje gaan draven, dan herkent ze het al, hoef ik niets meer te doen, het leuke is als er dan iemand anders op zit (he Morgan?)
Tis echt een makkelijk paardje, je kan haar gewoon los neerzetten en als je zegt: "Blijf" Dan doet ze dat ook nog. Dan kun je gewoon weg lopen, en als je terug komt staat ze nog precies hetzelfde
Wat is het toch ook een sukkel

[alibabwe]

wat ik me zo afvraag, iedere meid is paardengek. Hebben jullie je paard wel eens afgetrokken.

serieuze vraag, dusaub serieus antwoord

[Qimm]

alibabwe schreef op 24-09-2003 @ 13:19:
wat ik me zo afvraag, iedere meid is paardengek. Hebben jullie je paard wel eens afgetrokken.

serieuze vraag, dusaub serieus antwoord

Hier mijn serieuze antwoord: nee
Waarom?
Het is een merrie (meisje dus)

[biep]

Qimm schreef op 24-09-2003 @ 15:05:
Hier mijn serieuze antwoord: nee
Waarom?
Het is een merrie (meisje dus)

ik trek mijn pony ook niet af.
Hij is pas 8, ik ben geen pedo.

[alibabwe]

ook nooit stiekem aan gedacht

[Qimm]

Ik voel mij geenzins sexueel aangetrokken door paarden, of dieren in het algemeen
Ik ben zo'n ouderwetste muts die het liefst wat met jongens doet.

[Smartie]

Ik heb echt totaal geen voorliefde voor paarden, sorry

mn lievelingspony: SUPRISE!!! en het is een merrie...en trouwes ook al was het een hengst of ruin...he bah!! nee

maar goed... Suprise een 8 jarige merrie dus...ze is heel lief en best pittig...ik ben heel blij met haar, maar ben bijna te groot voor dr.....

[PRiDe]

Nou, dan zal ik ook maar wat vertellen over mijn lievelingspaarden of eigelijk pony's...

De eerste is een New Forest merrie met de naam Joyce... ik leerde haar 4,5 jaar geleden kennen... ik rij op een manege en die handelt ook in pony's en zij was dus zo'n handelspony... meteen het moment dat ik haar zag, vond ik haar fantastisch... het klikte ook meteen... toen ik de eerste keer haar stal binnenkwam, snuffelde ze helemaal aan m'n hoofd en gaf me een 'kusje'... ik ben toen gaan vragen ofdat ik haar mocht verzorgen en het mocht... ik heb haar ongeveer een jaar lang 2x in de week verzorgd en onze band werd steeds sterker... maar het was natuurlijk nog steeds een handelspony en toen op een gegeven moment kwam ze dus weer in de verkoop... ik ben toen natuurlijk aan mijn ouders gaan vragen of ze haar wilden kopen, maar op dat moment ging het heel slecht met mijn school en wilden ze dat dus niet... ze werd dus verkocht... aan een meisje wat ik kende... in het begin vond ik het heel erg... ik heb echt nachten liggen huilen... maar nu 2 jaar later zie ik wat voor goed team Joyce en dat meisje wat haar heeft gekocht, zijn geworden... ze vullen elkaar echt aan en ik ben blij dat 'mijn' ponytje daar terecht is gekomen... ik mag ook altijd naar haar toe enzo van dat meisje...

De tweede heet Shandy... haar leerde ik 3 jaar geleden kennen... het was een nieuwe manegepony en ze was nogal vijandig tegen iedereen... als je haar stal in wou lopen, bokte ze je eruit en ze beet heel erg... ze zat ook helemaal onder de littekens... maar toch had ze wat wat mij heel erg aantrok... op een gegeven moment ben ik toen maar gaan vragen ofdat ik op haar mocht rijden, maar er reed toen al een meisje op... toen er een andere nieuwe pony kwam, ging zij daarop rijden en kon ik eindelijk op Shandy... na die keer was ik meteen verkocht... ze rijd zoooooo lekker... toen ben ik ook begonnen met haar laten wennen aan dat mensen haar stal in lopen en dat ze dan niet mag bokken... na een jaartje ongeveer had ik haar vertrouwen gewonnen en werd ze liever... bij niemand tilde ze haar hoefjes op, maar ik kreeg haar uiteindelijk zover dat ze het deed en meer van dat soort dingen... met rijden ging het ook steeds beter... ik leerde haar dingen zoals vanuit stap in galop aanspringen en leerde ze mij steeds beter rijden... overal waar zij was, was ik ook... in de zomer was ik altijd elke dag bij haar... beetje poetsen, rijden en vooral heel veel knuffelen... ze werd ook steeds minder schuw... en toen kwam er een klein meisje wat ook helemaal gek werd van Shandy... uiteindelijk heeft haar opa Shandy voor haar gekocht... ik weet dat het zoveel beter is voor haar nu ze geen manegepony meer is, maar ik mis haar zoooo

Nu rij ik op verschillende pony's maar bij geen enkele heb ik het gevoel zoals ik dat bij Shandy had...