Beste monologen

[Daangerous]

sag es mal... wat zijn de beste, ontroerendste, etc. monologen die je kent, uit films, toneelstukken whatever

[aboe]

Eentje die gaat over shitzofrenie..uhmn geschreven door een jongen van 16 jaar..genaamd daan volgens mij hey daan!

[Sweet Serenity]

Slachthuis 5 !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Daangerous]

aboe schreef op 17-07-2003 @ 05:14:
Eentje die gaat over shitzofrenie..uhmn geschreven door een jongen van 16 jaar..genaamd daan volgens mij hey daan!

? haha, you've got to be kiddin' me, jij hier?

[Daangerous]

btw: tis leuk als je zegt welke monoloog, maar als jem uittikt weet ook meteen ff iedereen waar je het over hebt

[aboe]

Ik zi t nog aan de andere kant van de wereld...donderdag thuis!

[Daangerous]

wtf doe je dan op internet? ga iets vets doen, na donderdag kant nie meer...

[DiLucca]

ik heb nog maar 3 musicals gezien (les miserables, Starlight expres en Cats, deze laatste 2 in Londen)

Ik zou wel in de eerste 2 willen spelen. Het verhaal van Les miserables vond ik enorm knap en decor, muziek, ... en Starlight express vond ik zalig omdat die mensen kweetnie hoe goe konden rolschaatsen, was echt knap om te zien.

[Daangerous]

wtf post je? ik heb het woord musical nog niet eens laten vallen.

[Chandler]

Voor visvoer in elk geval; en al voedt het niets anders,
dan voedt het tenminste mijn wraak.
Hij heeft me beledigd en voor een half miljoen benadeeld;
hij heeft gelachen om mijn verliezen
en schande gesproken over mijn winsten;
hij heeft mijn volk bespot, mijn zaken dwars gezeten,
mijn vrienden omgepraat, mijn vijanden opgestookt.
En waarom? Omdat ik een jood ben.
Maar heeft een jood dan geen ogen,
geen handen en geen ledematen,
geen zintuigen gevoelens en hartstochten?
Wordt hij niet gevoed door hetzelfde voedsel,
gewond door dezelfde wapens,
ziek van dezelfde kwalen en genezen door dezelde middelen,
verwarmd en verkild door dezelfde zomer en winter als een christen?
Bloeden wij niet als jullie ons steken?
Lachen wij niet als we worden gekieteld?
Gaan wij niet dood als we worden vergiftigd?
En zouden wij geen wraak nemen als ons onrecht wordt aangedaan?
Als wij op jullie lijken wat de rest betreft,
willen wij ook hierin niet achterblijven.
Als een jood een christen iets aandoet,
hoe reageert hij dan in zijn christelijke zachtmoedigheid?
Met waark!
Dus een een christen een jood iets aandoet,
hoe zal de jood zijn zachtmoedigheid
naar christelijk voorbeeld dan tonen? Nou?
Met wraak!
De schurkenstreken die jullie mij leren zal ik in praktijk brengen
en het moet wel heel vreemd gaan als ik jullie daarin niet overtref.

(Monoloog Shylcok)
(De koopman van Venetie, Shakespeare, aangepaste vertaling)

[hamer&sikkel]

Gnork, Gnork zep ce zalise dakl ik jote.
Nake nog negem leut im Nagedad.
Nagedad, flavorrel la letje moppelen im pip gesli, bolk alleke nadem.
Sapme kroot! Nokkeldem salade, brape sok!
Kla ton ukke im prem malli, lakale lukko brap ce nege sont sonode i baggeldad.
Gnork, Zulko, filage sabboos ce kate im brame, brame bom, nog nege dage...

Uit: Nagedad, blim oke palk. Door Royhann Mickvis.

[debieltje nr 1]

Arne Sierens schrijft altijd wel geinige monologen,als je een iets wat serieuzere wilt 'een berg te zijn' door Gert/Geert fokkens (weet niet juist) is ook wel goed,wel beetje zware tekst,sommige stukken uit 'ten-oorlog' van Tom Lanoye (modernere,komische versie van een stuk van shakespear) zijn ook echt wel zalig (monoloog van la falstaff bijvoorbeeld),die laatste heb ik hier nog ergens liggen,als ik m vind gaak em es uittypen voor je

[Angel]

ik moet een monoloog uitzoeken om die te gaan opvoeren voor het vak drama,maar ik weet nog niet welke deze moet 7 tot 10 minuten duren,hebben jullie nog wat tips? (graag geen shakespeare meer,vorig jaar t hele halve jaar mee bezig geweest )

[Daangerous]

mysteric angel schreef op 20-09-2003 @ 13:19:
ik moet een monoloog uitzoeken om die te gaan opvoeren voor het vak drama,maar ik weet nog niet welke deze moet 7 tot 10 minuten duren,hebben jullie nog wat tips? (graag geen shakespeare meer,vorig jaar t hele halve jaar mee bezig geweest )

wat voor stijl, pm me maar even, ik ga niet alle monologen die ik in mn map heb zitten opt forum zetten

[nexjes]

daan, zeg es, wat heb je precies met mongolen?

[Daangerous]

luckin foser nexjes, schrale aap

[Biertjuhhh]

Op een nacht, een paar nachten voor ik 27 zou worden, had ik een droom. Kurt Cobain was net dood, ook 27 en toen ik de popencyclopedie er eens op nasloeg, bleek dat een hoop artiesten de 28 niet gehaald hadden. Jim Morrisson, Jimi Hendriks, Janis Joplin... Niet dat ik mezelf zo hoog inschatte, maar iemand mocht zich eens vergissen daarboven. Ik droomde dat ik over een landweg liep, even buiten Greenwood, Mississippi. Het was 1930, half tien 's avonds en bovendien was ik een broodmagere neger. Ik heb een gitaar op mijn rug en ik kom aan in de schuur waar ik moet optreden. Ik ga zitten, ik plug in en ik blijk zo slecht te zijn dat iedereen denkt dat ik een cabaretier ben. Als iedereen is uitgelachen komt er een oude neger op me af. Met een spierwitte baard. Ik weet wie het is. Willy Brown. Blind Willy Brown wordt 'ie genoemd. Niet omdat ie blind is, maar omdat ooit in vroeger dagen de halve plantage over zijn vrouw heen was gegaan zonder dat hij ook maar iets in de gaten had gehad. Blind Willy Brown is de beste Bluesharpspeler aller tijden. Zeg tegen Toots Thielemans: Blind Will Brown en de oude Toets valt huilend op zijn knieën dat ie het ook wel weet, maar dat ie het zo'n leuk instrument vindt. Zo goed. Willy gaat naast me zitten en hij vertelt me dat ie vroeger net zo slecht was als ik. Zijn vrouw zet zich aan mijn andere kant. Willy herstelt zich en zegt: 'Nou ja, bijna net zo slecht', terwijl zijn vrouw het één en ander uit mijn broek weet te wurmen. Willy bestelt een fles, zijn vrouw glijdt langzaam onder tafel en Willy zegt dat ie een plannetje heeft met mij en ik kreun dat ik erg benieuwd ben. Een uur later lopen we weer over die landweg, maar nu richting Greenwood. Willy praat honderduit en ik loop een beetje wijdbeens achter hem aan. Op een gegeven moment komen we op een kruispunt. 'Hier wachten', roept Willy en hij verdwijnt in een greppel. De kerkklok van Greenwood slaat. Ik kijk om, twaalf uur, 1930. En als ik me weer omdraai staat er ineens een hele grote zwarte auto, vlak voor mijn voeten. Het achterraam gaat open en er verschijnt een enorme neger. 'Wat wil je?', vraagt de man. En hij blijkt zoveel goud in zijn mond te hebben dat het een wonder is dat ie zo goed verstaan baar is. 'Ik wil net zo goed kunnen spelen als Willy', zeg ik automatisch. 'Speel eens wat?', vraagt 'ie Ik spelen, hij lachen. En als 'ie is uitgelachen zegt ie: 'Dat gaat je kosten, broer!' Ik zoek in mijn zakken naar geld. 'Geen geld jongen, geld hebben we niets aan. Hier tekenen, nu!' Ik tekenen. 'Nee, je handtekening, Rembrandt', zegt 'ie. 'Oh'. Ik tekenen. 'En nu?', vraag ik. 'En nu spelen alsof je leven er van afhangt, jongen', roept ie, 'en geloof me, dat hangt er van af!' En hij tikt de chauffeur op zijn schouder en dan rijden ze weg. En dan gaat alles ineens heel snel. Onder steengoeie bluesmuziek zie ik slowmotionbeelden van mezelf. Ik die de sterren van de hemel speel. Ik die akkoorden grijp waar nog nooit iemand van gehoord had. Ik met aan elke vrouw twee handen. Maar ook ik die de Delta op en neer zwerf, rusteloos. Ik die op kerkhoven slaap. Ik die meer whisky drink dan Johnnie Walker ooit in zijn ééntje gestookt kan hebben. En dan ineens is het afgelopen en ik sta weer op die kruising. Klokslag twaalf. Alleen het is 1938, nu. En ik hoor die auto al weer aankomen. Voor mijn voeten, raampje open. 'Precies op tijd', zegt ie. 'Precies op tijd waarvoor?', vraag ik en hij laat me een contract zien. Partij één belooft talent. Partij twee belooft zijn ziel. Op de plek van mijn handtekening staat de naam van de beste bluesgitarist aller tijden. Robert Johnson. Godverdomme! 'Ja, allebei goed', grinnikt de lange neger en hij houdt de deur voor me open. En dan rijden we weg. Het lullige is, ik kan me alles herinneren van die droom. Blind Willy Brown, Greenwood, die lange neger, alles. Behalve de akkoorden.

[Margriet]

Biertjuhhh schreef op 23-09-2003 @ 20:52:
Monoloog.

Wooo deze is echt supermooi zeg!!! Waar issie van??? Wauw, echt super!!! !!!!
Liefs...
*zit zelf nog te twijfelen*

[Briseïs]

Er zit een monoloog in Antigone die echt geweldig is.. Alleen zit ik nu op school, en ik weet m niet helemaal uit mn hoofd.. Nouja ik probeer t wel. Oja, hij is wel in t Engels.

Happiness...
What would it be like, my happiness?
What kind of happy woman will grow out of the little Antigone?
What miserable things will she have to do, day after day, to get hold of her own small share of happiness.
Whom will she have to lie to, to whom smile and to whom sell herself?
Whom will she have to let die while she turns her head away?

No, I don't shut up!
I want to know how to do it, how to become happy!
And I want to know it now, for I have to choose right now.
I want to know how to do it: to live my life.

I'm disgusted with all of you and your happiness!
With your lives that you live at all costs.
You're like dogs licking everything you find on your way.
Waiting for that little chance you get every day, if at least you're not too demanding.
But I want all of it, and right now, nothing can be missed.
Or otherwise, I don't want it at all!
I don't want to be modest and be satisfied with just a little bit if I've been sweet.
At this moment I want to be sure of everything and it must be as
beautiful as when I was a little girl.
Otherwise, I want to die.


Zie mn sig.

[heldine]

Biertjuhhh schreef op 23-09-2003 @ 20:52:
Op een nacht, een paar nachten voor ik 27 zou worden, had ik een droom. Kurt Cobain was net dood, ook 27 en toen ik de popencyclopedie er eens op nasloeg, bleek dat een hoop artiesten de 28 niet gehaald hadden. Jim Morrisson, Jimi Hendriks, Janis Joplin... Niet dat ik mezelf zo hoog inschatte, maar iemand mocht zich eens vergissen daarboven. Ik droomde dat ik over een landweg liep, even buiten Greenwood, Mississippi. Het was 1930, half tien 's avonds en bovendien was ik een broodmagere neger. Ik heb een gitaar op mijn rug en ik kom aan in de schuur waar ik moet optreden. Ik ga zitten, ik plug in en ik blijk zo slecht te zijn dat iedereen denkt dat ik een cabaretier ben. Als iedereen is uitgelachen komt er een oude neger op me af. Met een spierwitte baard. Ik weet wie het is. Willy Brown. Blind Willy Brown wordt 'ie genoemd. Niet omdat ie blind is, maar omdat ooit in vroeger dagen de halve plantage over zijn vrouw heen was gegaan zonder dat hij ook maar iets in de gaten had gehad. Blind Willy Brown is de beste Bluesharpspeler aller tijden. Zeg tegen Toots Thielemans: Blind Will Brown en de oude Toets valt huilend op zijn knieën dat ie het ook wel weet, maar dat ie het zo'n leuk instrument vindt. Zo goed. Willy gaat naast me zitten en hij vertelt me dat ie vroeger net zo slecht was als ik. Zijn vrouw zet zich aan mijn andere kant. Willy herstelt zich en zegt: 'Nou ja, bijna net zo slecht', terwijl zijn vrouw het één en ander uit mijn broek weet te wurmen. Willy bestelt een fles, zijn vrouw glijdt langzaam onder tafel en Willy zegt dat ie een plannetje heeft met mij en ik kreun dat ik erg benieuwd ben. Een uur later lopen we weer over die landweg, maar nu richting Greenwood. Willy praat honderduit en ik loop een beetje wijdbeens achter hem aan. Op een gegeven moment komen we op een kruispunt. 'Hier wachten', roept Willy en hij verdwijnt in een greppel. De kerkklok van Greenwood slaat. Ik kijk om, twaalf uur, 1930. En als ik me weer omdraai staat er ineens een hele grote zwarte auto, vlak voor mijn voeten. Het achterraam gaat open en er verschijnt een enorme neger. 'Wat wil je?', vraagt de man. En hij blijkt zoveel goud in zijn mond te hebben dat het een wonder is dat ie zo goed verstaan baar is. 'Ik wil net zo goed kunnen spelen als Willy', zeg ik automatisch. 'Speel eens wat?', vraagt 'ie Ik spelen, hij lachen. En als 'ie is uitgelachen zegt ie: 'Dat gaat je kosten, broer!' Ik zoek in mijn zakken naar geld. 'Geen geld jongen, geld hebben we niets aan. Hier tekenen, nu!' Ik tekenen. 'Nee, je handtekening, Rembrandt', zegt 'ie. 'Oh'. Ik tekenen. 'En nu?', vraag ik. 'En nu spelen alsof je leven er van afhangt, jongen', roept ie, 'en geloof me, dat hangt er van af!' En hij tikt de chauffeur op zijn schouder en dan rijden ze weg. En dan gaat alles ineens heel snel. Onder steengoeie bluesmuziek zie ik slowmotionbeelden van mezelf. Ik die de sterren van de hemel speel. Ik die akkoorden grijp waar nog nooit iemand van gehoord had. Ik met aan elke vrouw twee handen. Maar ook ik die de Delta op en neer zwerf, rusteloos. Ik die op kerkhoven slaap. Ik die meer whisky drink dan Johnnie Walker ooit in zijn ééntje gestookt kan hebben. En dan ineens is het afgelopen en ik sta weer op die kruising. Klokslag twaalf. Alleen het is 1938, nu. En ik hoor die auto al weer aankomen. Voor mijn voeten, raampje open. 'Precies op tijd', zegt ie. 'Precies op tijd waarvoor?', vraag ik en hij laat me een contract zien. Partij één belooft talent. Partij twee belooft zijn ziel. Op de plek van mijn handtekening staat de naam van de beste bluesgitarist aller tijden. Robert Johnson. Godverdomme! 'Ja, allebei goed', grinnikt de lange neger en hij houdt de deur voor me open. En dan rijden we weg. Het lullige is, ik kan me alles herinneren van die droom. Blind Willy Brown, Greenwood, die lange neger, alles. Behalve de akkoorden.

ACDA EN DE MUNNIK!!

[DeuS]

Uit McBeth (Shakespeare)

McBeth:
She should have died hereafter;
There would have been a time for such a word.
To-morrow, and to-morrow, and to-morrow,
Creeps in this petty pace from day to day
To the last syllable of recorded time,
And all our yesterdays have lighted fools
The way to dusty death. Out, out, brief candle!
Life's but a walking shadow, a poor player
That struts and frets his hour upon the stage
And then is heard no more: it is a tale
Told by an idiot, full of sound and fury,
Signifying nothing.

[*run*]

je moet op passen met het woord " mongolen "

[Briseïs]

*run* schreef op 17-11-2003 @ 16:38:
je moet op passen met het woord " mongolen "

[alpha]

*run* schreef op 17-11-2003 @ 16:38:
je moet op passen met het woord " mongolen "

Het gaat hier niet om 'mongolen' maar om 'monologen', dat is een normaal Nederlands woord en heeft niks met mongolen te maken.
('mongool' is trouwens ook gewoon een goed Nederlands woord, en het hoeft niet perse een scheldwoord te zijn

mon·gool (de ~ (m.), -golen)
1 [inf.] persoon met het downsyndroom

Mon·gool (de ~ (m.), -golen)
1 lid van het ruitervolk dat in het tweede millennium vanuit Midden-Azië vele rijken veroverde
2 Mongoliër