Ik vind het een leuk gedicht, het spreekt. Ik zal eens een poging wagen om het te verbeteren (?

) naar mijn idee:
De maan, verstopt achter de wolken
en wind speelt zachtjes met mijn haar
De regen zwaar in mijn gezicht
mij stekend als te veel messen, dolken
De stilte, maakt mijn leven tot scherven
en kilte wurgt mijn laatste kracht
De dood is eenzaam zo verraderlijk
ja zelfs te mooi, voor deze nacht...
Ik zou het zelf zo schrijven...nu istie wel heel anders, dus kweet niet of dat wel de bedoeling is. (deze versie rammelt nog wel een beetje trouwens) wat vind je ervan??