het tweede vind ik beter dan het eerste gedicht. bij het eerste zou ik sowieso meer witregels ertussen zetten. bijv:
Ik:
Ik kan niet praten,
Stuit op onbegrip.
Alleen eenzaam,
Zelfs door god verlaten.
Zo pijnlijk,dodelijk,
Leven tot de laatste snik,
Onverdraagzaam.
Nu ben ik;
Als een bloem,geknakt,
Dood door een knik.
De vraag voor altijd;
Wie ben ik,wie was ik?
dan vind ik het best een goed gedicht, de vorm is dan erg leuk. voor de rest zou ik het gebruik van leestekens wat veranderen, deels omdat het mooier staat en deels omdat het nu niet klopt(na een komma moet een spatie, en als je een komma aan het eind van de regel zet begint de volgende regel niet met een hoofdletter). dan wordt het dus uiteindelijk:
Ik
Ik kan niet praten,
stuit op onbegrip
Alleen eenzaam,
zelfs door god verlaten
Zo pijnlijk, dodelijk,
leven tot de laatste snik
Onverdraagzaam
Nu ben ik
Als een bloem, geknakt,
dood door een knik
De vraag voor altijd;
Wie ben ik, wie was ik?
maar tis natuurlijk maar een ideetje

.