Bang voor reacties van mensen

[zozze]

Tot over een paar maanden was ik een heel normaal meisje dat gewoon haar gangetje ging en zich nergens iets van aantrok. Maar met de tijd zijn ook de problemen gekomen. Ik kan niks meer doen zonder dat ik me schuldig voel bij iemand. 's Avonds in mijn bed lig ik constant te denken wat anderen van me zouden kunnen vinden, ik kan er soms niet van slapen. Ik vind het verschrikkelijk als iemand me niet leuk vindt of vindt dat ik geen mooie kleren draag oid. Het is allemaal erg zinloos maar ik kan niet van dat idee af. Ik heb dat ook met mn beste vriendin. Als ze nog maar een half dagje geen aandacht aan me besteedt ga ik al denken dat ze me niet leuk meer vindt.

Ik voel me ook altijd erg schuldig. Soms zit ik gewoon dingen te bedenken die ik gedaan heb en waarvan ik denk: "ik hoop dat ze me daarvoor niet gaan haten" Ik moet altijd precies weten wat mensen van me denken, anders ga ik denken dat ze me niet leuk vinden. En van het ene komt ook het andere. Als ik het gevoel heb dat ze me niet leuk vinden klap ik totaal dicht en kan ik geen woord meer uitbrengen.

Ik had graag reacties gekregen, want het loopt nu echt uit de hand...

[Nona]

Ik heb ook de neiging me druk te maken over de mening van anderen terwijl dat helemaal niet relevant is. Nouja, zolang je weet dat het ongegrond is kan je nog vooruit, dus blijf je in ieder geval herinneren dat het helemaal niet uit maakt wat je aan hebt, dat je beste vriendin je heus nog wel belt en dat mensen je echt niet zomaar gaan haten om kleine dingen.

Wat je aan hebt maakt nog het minste uit. Mensen mogen je, als het goed is, om wie je bent en niet om wat je aan hebt. Het is echt niet zo dat je vrienden je opeens laten vallen omdat je kleding naar huin mening niet goed genoeg is. En als dat wel zo is kan je wel betere vrienden vinden.

Iedereen heeft zo af en toe stomme acties of opmerkingen. Dat is menselijk en daar hoef je je echt niet druk over te maken. Bedenk je nog eens wat je beste vrienden in de loop der tijd allemaal gedaan hebben. Zij zullen ook wel dingen gedaan hebben waarvan jij denkt dat je vrienden je daarom gaan haten. Dat valt wel mee, mensen kijken meer naar wie je over het algemeen bent dan naar één actie.

[lennuzz]

herkenning
ik heb het ook gehad, precies wat je zegt. wat heb ik eraan gedaan? ik ben er op gaan letten, wanneer ik merkte dat ik me weer teveel van anderen aantrok. ik voelde me ook al buitengesloten wanneer mijn beste vriendin een keer met iemand anders iets leuks ging doen. het enige wat ik kan zeggen is: relax klinkt misschien heel naïef, maar: je kunt er van uit gaan dat mensen die aardig tegen je doen je ook aardig vinden, en dat is voor wie je bent, en niet hoe je er uitziet.
en wanneer je zo ver bent, ben je al een heel eind

[Sweet-Suzy]

Ik heb ook een beetje hetzelfde. Ik denk er constant aan wat anderen van me vinden. Maar dat komt gewoon door de onzekerheid denk ik. Als je ouder wordt verdwijnt het wel.. (hoop ik) Wat wel helpt denk ik is proberen wat arroganter te gaan denken over jezelf. Ik vind mezelf bijv. niet knap, maar als ik vaak tegen mezelf zeg, ik ben lekker (ipv ik ben lelijk) ook al vind ik het niet wordt ik vrolijker en denk ik minder aan wat iemand anders van me vind. Dan wordt je positiever en ga je makkelijker praten. Bij mij werkt het een beetje..
Maar feit blijft, mensen moeten je nemen zoals je bent. En als ze dat niet doen zijn ze je niet waard.

Ik herken het ook.

Ik ben het met bovenstaande reacties eens. Ik voelde me lelijk, buitengesloten etc., ik raakte hier depressief door, en had inderdaad ook slapeloze nachten met angsten om de weinige vrienden die ik had kwijt te raken. Deze angsten e.d zijn weggegaan toen ik een vriendin kreeg; ik vond mezelf niet lelijk meer, voelde me weer lekker in mijn vel etc.

Ik heb vroeger niet echt fijne dingen gedaan, waar ik erg veel spijt van heb. Ik was bang dat mensen me hierdoor zouden afwijzen, dat ze me negeerden en afstand wouden nemen. Op een gegeven moment moest ik het mijn vriendin vertellen, ik kon het niet verbergen voor haar, de reactie die ze gaf viel me erg mee; ik had erger verwacht. Sindsdien heb ik het voorzichtig aan m'n andere vrienden verteld, en hun reactie viel ook reuze mee.

Misschien klinkt dit een beetje hard, maar face it. Mensen beoordelen je niet op je uiterlijk, maar om je innerlijk. Mensen beoordelen je ook niet over wat je hebt gedaan, maar hoe je nu bent. Iedereen maakt wel eens kleine, maar ook grote fouten in het leven, maar als je je er schuldig over voelt, weet dat het een fout was, zal iedereen het je vergeven. En doen ze dat niet, dan zijn ze je niet waard.

Probeer ook wat zelfvertrouwen te kweken. In mijn geval had ik weinig zelfvertrouwen totdat ik een vriendin kreeg.

[de abt van sion]

Kijk eens op www.overgevoeligemensen.nl . Erg instructief.

[Silver rain]

Ik herken het wel. Jaren zo gedacht. Nu gaat het steeds beter. Probeer het zo te zien dat mensen niet naar jou kijken, maar naar zichzelf. Ze dragen bepaalde kleren en vinden andere kleren stom. Ze zijn veel te vrolijk en vinden anderen depressief. Ze vergelijken zichzelf met iedereen. Met iedereen, dus niet alleen met jou..

[sterre]

hoi ik herken het ook wel hoor
weet je, je moet eigelijk een beetje meer egoïstisch worden klinkt gek huh? neej weet je... de mensen die je wil vormen en maken hoe zij het willen zijn geen echte vrienden. enkel je echte vriendin moeten met jou samenleven huh en zij zullen je wel nemen zoals je bent. laat anderen maar zeggen! je bent wie je bent en je moet écht niet een bepaald soort kleren gaan aan doen omdat ze je anders niet leuk gaan vinden. tis niet omdat je plots leuke kleren draagt dat je ze plots 'cool' en 'super tof' gaan vinden huh! echt, probeer naar je eigen te kijken, laat iedereen zeggen! en weet je, het kan toch geen kwaad om er anders uit te zien? als iedereen hetzelfde zou zijn en dezelfde kleren zou dragen zou het maar een saaie boel zijn hierow! en laat staan dat je je schuldig zou moeten voelen! ik denk dat jij een enorm lief meisje bent dat alleen maar het beste voor heeft met andere mensen! maar als je je schuldig voelt, denk dan es na: betekent de persoon tov wie je je schuldig voelt echt zo veel dat je je er schuldig voor moet voelen, of is de persoon in kwestie maar iemand die er leuk uit ziet maar eigenlijk niet naar jou omziet? het is al goed dat je beseft dat dat schuldig voelen meestal nergens voor nodig is... zelfvertrouwen krijgen is de beste oplossing, maar dat krijg je maar met de jaren... veel succes!

[ItsSuuS]

ej meis!
ik herken mezelf hier wel een beetje in hoor! Maar dan de ik van 3 jaar geleden. Ook toen ik zo'n jaar of 14 was ongeveer. Je zit heel erg in de puberteit en bent zeer onzeker over jezelf, je lichaam, je populariteit etc...
Maar voor mij was het geen obsessie ofzoiets, en als jij er 'snachts niet van kan slapen.. ja dat is mooi *censuur* .
Kun je er misschien niet met die vriendin(nen) over praten waar je het over had. Want hey, ze zijn heus niet voor niets je vriendinnen hoor!! Misschien kunnen ze je wel vertellen waar zij jaloers op zijn bij jou, bijvoorbeeld je mooie ogen of het zangtalent dat je hebt (ik zeg ook maar wat ) ..
Misschien kun jejezelf dan een beetje meer accepteren zoals je bent, en hecht je niet meer zoveel waarde aan de mening van anderen in je omgeving, ik hoop dat ik je hier een beetje mee heb geholpen!!

Heel veel sterte ermee!!
dikke kusssssssss

=_*SuuS*_=

[Fade of Light]

en wederom is het probleem "verwachtingspatronen"

Fade of Light schreef op 05-11-2003 @ 20:43:
en wederom is het probleem "verwachtingspatronen"

Juist! Vroeger had ik dat ook, al helemaal om dat ik op een school zat waar trompet spelen iets voor mietjes was .
Maar sinds een jaar of 4 ben ik totaal omgeslagen, het kan mij geen donder schelen wat anderen van mij vinden, ik maak mijn keuzes, ik voldoe aan mijn verwachtingen, en dat heeft mijn zelfrespect omhooggeschroefd.
En dat heeft tot gevolg gehad dat anderen mij ook begonnen te respecteren zoals ik was.

Dus de eerste stap is zelfrespect krijgen. Doe je ding zonder je iets van anderen aan te trekken, dan oogst je de meeste respect van jezelf en van anderen