Slapeloze nachten....
Voor mijn kussen compleet onbekend,
het neemt mijn hoofd niet te ruste.
Laat slechts vergeten beelden zien,
Die ik zo lang moest ontkennnen.
Mijn matras nog steeds onbeslapen,
geen rust waar ik niet liggen kan.
En ik probeerde het zo te ontzien,
maar mijn ik kan nog niet wennen.
Neem mijn hart, mijn deken en laken,
al mijn kussens en mijn dromen mee.
Zij zijn zoveel meer dan ik verdien,
en ik wil het niet langer ontkennen.
Zelfs de regendruppels op het raam,
ze kunnen mij mijn rust niet gunnen.
Als mijn dichte ogen jou blijven zien,
Laat me ze dan aan de nachten wennen.
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|