Sociaal democraat...

[Erase]

Sociaal democraat Rob Oudkerk heeft fouten gemaakt. Het geval is natuurlijk al lang breed uitgemeten in de media, maar nu is het dan eindelijk onze beurt om een flinke duit in het zakje te doen. Inderdaad, een beetje laat, maar we hebben dan ook eerst het spreekwoordelijke poesje uit de boom gekeken.
Halbertsma werd gevraagd om de taak als wethouder voor de PVDA over te nemen. Hij heeft hier een paar dagen over na moeten denken en heeft toen wijselijk nee gezegd.

Er over denken. Volgens ons, de immer in wijsheid verkerende Heren van Erase , heeft Halbertsma in die dagen van overpeinzing enkel in zijn geheugen gegraven op de termen: Kroeggesprekken, columnisten, misstappen en alles wat ik leuk en lekker vind maar de taboesfeer nog niet ontgroeid is. Bij de eerste drie zoekopdrachten bleef het zoekresultaat op nul steken. Geen vuiltje aan de lucht; hij zou dat varkentje wel eens even wassen.

Toen bedacht hij zich de netele situatie van vriend en collega Rob en zocht nog op leuk en lekker maar taboesfeer. Scheten laten met de mogelijkheid dat iemand het hoort, voor een rood stoplicht via de neus de neusholte leeg lepelen, na een koel en verfrissend biertje een boer laten die er niet om liegt en af en toe godverdomme verwensen als hij het ergens niet mee eens was. De tering, Halbertsma was net even iets te menselijk voor een hoge positie binnen de Amsterdamse politiek Nee dus.

Raar. Dat is het enige woord dat ons te binnen schiet als we alles op een rijtje zetten. Nederland, en in meerder mate Amsterdam, gooit internationaal hoge ogen als het gaat om Red-Light-Districts en drugs. Amsterdam floreert in de toeristenbranche en dat is heus niet te danken aan Madam Tussaud of de mooie klompen.

Eindelijk, na al die jaren hebben we een mens in de plaatselijke politiek die de weg weet in nachtelijk Amsterdam en de prostitutiewereld en dan wordt hij weggestemd. Door sociaal democratische partijgenoten nog wel. Democratisch is de PVDA zeker, sociaal en slim niet echt.

Rob is zich nou in alle rust aan het beraden op wat hij in zijn verdere leventje gaat doen. Wij hopen op het gekozen premierschap. Rob for president. Of hij wat kan maakt ons niet uit, het menselijke aspect bij een minister-president moet al een verademing zijn en een hele vooruitgang.