Hoe kan ik dit veranderen?

[aboe]

Hallo lieve mensen,

Ik zit op een theateropleiding. Daar hebben we ook een vak waar je geconfronteerd word met jezelf eigenlijk. Veel vertellen dingen uit hun verleden, er worden "moeilijke dingen" besproken. Nu is het echter zo dat ik daar nooit iets zeg, ten eerste omdat ik er geen behoefte aan heb. Hun hoeven mijn verleden niet te weten. Laatst heb ik mijn beoordeling gekregen over die les van die docente :

Afgesloten aanwezig in de les. Geeft ongevraagd niet haar mening. Geeft zelf aan goed te zijn in "mezelf afsluiten".
Je houding van afgesloten zijn komt negatief over. Een mokkend, koppig, pruilend, pubermeisje. Stop daarmee op je stage, school ect. Wat je thuis doet moet je zelf weten!

Ik weet dat ik zo overkom... ik heb dat afsluiten niet zelf in de hand. Dat gebeurt automatisch, zodra het over moeilijke dingen gaat klap ik dicht. En ik kan die knop maar niet omzetten!
Ik wil dat dit beeld veranderd... klasgenoten zien mij als stil, ongezellig, een inzich zelfgesloten iemand. Vaak ben ik aan het staren en moet ik weer even "bij" worden gehaald.
Ik wil dit zo graag veranderen..maar weet niet hoe! En ik weet heus wel dat ik kan lachen en intens plezier kan maken.
Maar zodra ik dichtklap..krijg ik de deur niet meer open...

Iemand raad?

Dank je wel..

Liefs Aboe

Ik weet jeverleden verder niet, maar misschien zou je een leuk klein voorvalletje kunnen proberen uit je jeugd??
Is misschien iets makkelijker dan grote gebeurtenissen.

Zet hem op

[Blues]

Gewoon niks doen tegen je wil, blijf jezelf
Ze kunnen je toch niet dwingen?!

[Marcade]

Hmm. Misschien een idee om wat te gaan doen met een paar mensen uit je klas, om meer een soortvan band te krijgen, dat jij hun beter leert kennen en zij jou? Dat het dan ook makkelijker word om in de hele klas wat opener te zijn, omdat je weet dat sommige mensen je goed kennen, ook buiten de klas?

misschien een idee om dit verhaal overdreven te gaan vertellen.

Zovan... Mijn docente heeft zoveel nare dingen over mij geschreven etc. etc.

ten eerste zeg je dan wat in de les.. en confronteer jij je docente dat je wel durft maar er dus geen behoefte aan had.

[metallica]

Ik weet hoe moeilijk het is om jezelf niet af te sluiten en ik weet ook dat het eigenlijk heel vervelend kan zijn. Vooral als je het zelf eigenlijk anders wilt, maar niet anders kunt.
Ik zou je geen tips kunnen geven over hoe het anders kan, maar ik denk wel dat als je dingen gewoon ook niet wilt vertellen aan een groep dat je dat vooral niet moet doen. Ze kunnen je toch niet verplichten.
Sorry, ik weet het zelf verder ook niet....

[Nona]

Je hoeft hen natuurlijk niet je hele levensverhaal te vertellen. Dingen die jij liever voor jezelf houdt mag je ook voor je houden. Maar helemaal gesloten zijn voor anderen is niet bevorderlijk voor vriendschappen en relaties, zakelijk of informeel. Misschien is het dus inderdaad wel goed om je wat opener op te stellen.

Probeer niet in één keer helemaal open te barsten. Dat zal vast niet lukken, en zelfs als dat wel lukt schrikken anderen daar waarschijnlijk van. Probeer dus stapje voor stapje wat meer te vertellen. Eerst vertel je over een gebeurtenis in je jeugd, dat hoeft geen belangrijk feit te zijn. Later ga je verder met een zelfde soort verhaal, maar vertel je er ook bij wat je erbij voelde en welke invloed het op jou gehad heeft. Zo ga je steeds een stapje verder zonder in één keer uit de school te klappen. Dat lijkt mij de makkelijkste manier.

[Carlie]

één tip:

Ga naar die leraar toe en zeg precies wat je hier op deze site zegt.....dan is alles denk ik wel duidelijk en kan ze je misschien helpen om wat opener te worden