Gedicht...HULP NODIG!!

[CoolKid]

Ik moet voor morgen een gedicht "bespreken". Ik heb het over een gedicht van Adriaan Morrien.

Afscheid

Zul je voorzichtig zijn?

Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis.

Je kus is licht,
je blik gerust
en vredig zijn je hand en je voet.

Maar achter deze hoek
een werelddeel,
achter dit ogenblik
een zee van tijd.

Zul je voorzichtig zijn?

Kan iemand mij dit gedicht uitleggen, wat de sleutel is bijvoorbeeld? Ik snap er echt niet veel van. Ik moet zeg maar het gedicht helemaal "ontleden". Stuk voor stuk bespreken. Zou iemand mij kunnen helpen??

[Rensketje]

HOIHOI, ik doe gewoon mijn interpretatie hoor... misschien heb je er iets aan. Ik zal het per stukje ff behandelen...

Afscheid (het gaat dus om het afscheid dat de ik van iemand (de je) neemt.

Zul je voorzichtig zijn? (hij vraagt aan de je, of ze uit zal kijken, wanneer ze een boodschap gaat doen)

Ik weet wel dat je maar een boodschap doet
hier om de hoek
en dat je niet gekleed bent voor een lange reis.

(deze strofe legt uit in welke situatie de ik zich bevindt. De ik gaan boodschappen doen. De winkel is heel dichtbij, en de je is niet gekleed voor een lange reis. De je zal niet heel lang wegblijven, omdat ze daarvoor bijvoorbeeld niet genoeg spullen of de goede kleding bij zich heeft.)

Je kus is licht,
je blik gerust
en vredig zijn je hand en je voet.

(Hier beschrijft hij de je. De kus is licht en de blik gerust, en vredig zijn de hand en voet van de je. De ik beschrijft dus dat de je niet een heel wild persoon is, dus waarschijnlijk wel voorzichtig zal zijn. De je is dus niet heel druk of wild, ze kust niet heftig, heeft geen avontuurlijke blik in haar ogen. Met vredig zijn je hand en voet wordt bedoeld, dat ze oppast, geen onverwachte dingen doet. )

Maar achter deze hoek
een werelddeel,
achter dit ogenblik
een zee van tijd.

(maar achter die hoek zegt de ik, is toch een werelddeel, dat de ik zo vanuit zijn positie niet zien kan. Waar hij de je persoon uit het oog verliest. Achter dit moment dat de je persoon vertrekt is een zee van tijd. Er zijn genoeg momenten dat de je persoon toch bijvoorbeeld iets zou kunnen overkomen. In dat werelddeel en die zee van tijd, kunnen toch gevaren op de loer liggen (bijvoorbeeld een auto'

Zul je voorzichtig zijn?

hier herhaalt hij het eerste.

De ik persoon zie ik als een man, die erg bezorgd is om zijn vriendin of vrouw, de je persoon. Maar het kan ook een kind zijn ofzow... De ik persoon houdt heel veel van de je persoon en wil hem of haar niet kwijtraken. De ik persoon hoopt dat de je persoon weer veilig thuiskomt.
met de ikpersoon bedoel ik dus degene die het gedicht geschreven heeft.

Ik hooop dat je er wat aan hebt. Zeg je ff of het gelukt is en wat je docent er van vond.

gr´s renske

[Rensketje]

(deze strofe legt uit in welke situatie de ik zich bevindt. De ik gaan boodschappen doen. De winkel is heel dichtbij, en de je is niet gekleed voor een lange reis. De je zal niet heel lang wegblijven, omdat ze daarvoor bijvoorbeeld niet genoeg spullen of de goede kleding bij zich heeft.)

Ik bedoel in welke situatie de je zich bevindt, en dat de jepersoon boodschappen gaat doen.
Ben benieuwd of je het nog gelezen hebt......

[~some1-nice~]

hey ik moet voor mijn leesdossier ook 3 gedichten heb "ontleed"zegmaar.....een van die gedichten is dit...! dus..ik kan het ook gebruiken...hartstikke bedankt!

[Rensketje]

Graag gedaan.
CoolKid
Is het bij jou nog gelukt?
'k hoop het wel.

Gr's Rens

[CoolKid]

@ Rensketje

Nog heel erg bedankt, alles was gewoon goed gegaan. Was gewoon een voldoende Was maar een handelingsdeel.

Maar ik moet ff ook een vriendin helpen. Gaat weer over een gedicht. Ik wil alleen de sleutel hebben. Ik heb de uitleg enzo al gevonden.

Melopee

Voor Gaston Burssens

Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee

Langs het hoogriet langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man getweeen gedwee naar de zee

Dat was het gedicht van Paul van Ostaijen

Ik weet wel een beetje waar het over gaat maar niet wat het sleutel van dit gedicht is. Als iemand mij zou kunnen helpen zou ik dat heel erg op prijs stellen

[Liesjeuh]

Ik weet niet wat je bedoelt met de "sleutel" van een gedicht, maar ik kan je wel vertellen wat ik van dit gedicht denk:

Melopee

Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee

Langs het hoogriet langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man getweeen gedwee naar de zee

- er zit een duidelijke vorm in, de zinnen worden ook alsmaar langer. er wordt gespeeld met woorden (getweeen gedwee, de maan en de man)
- het gedicht schetst een tafereel: een man die 's avonds (of 's nachts?) met zijn kano langzaam naar zee vaart. het lijkt mij een zeer rustig, vredig tafereel

sorry, meer kan ik hier niet echt uit afleiden