Ik ging al vroeg de verkeerde kant op; op m'n tweede, samen met een vriendinnetje van een half jaar ouder, een bak ijs bij de supermarkt gestolen. Mja, we wisten waar het lag en we liepen fijn langs de kassa ermee, we wisten die dat we moesten betalen

Dus toen zaten we thuis bij mijn ouders lekker ijs te eten.. Mijn moeder belde de moeder van mijn vriendinnetje en die begreep er ook niets van... Whehe, uiteindelijk heeft mijn moeder het maar betaald en kregen we het als toetje
Later ook nog een keer een reep chocolade, toen we door hadden dat het eigenlijk niet mocht

Die reep gooiden we bij haar ouders door de brievenbus en even later vond haar moeder die.. Ze dacht dat ze die gekregen had van de buurvrouw oid
Later nooit meer iets gestolen uit een winkel. Wel van school;
basisschool; een stuiterbal, een gum, veel vullingen voor vulpen, twee balpennen en een paar potloden.
middelbare school: véél proefwerkblaadjes, als de leraar niet keek pakte ik een heel pak en stopte dat in m'n tas

't Waren fijne formaten (A4 en A5) en mooi papier
Maar toen ik op een gegeven moment iemand hoorde zeggen dat stelen met een gummetje begon en daarna alleen maar erger zou worden, ben ik gestopt. Nu steel ik niets meer, nergens
Ennehm, natuurlijk, als ze me te weinig aanslaan bij de kassa, dan zeg ik niets
(Ik ben gemeen, ik weet het.)