Ervaringen lange afstandsrelaties + poll

[Spray rebel]

Mensen ik heb nu sinds enkele maanden een langere afstandsrelatie, mijn vriendin woont hier een uur,10 minuten en 52 seconden vandaan .. En het gaat heel aardig, we missen elkaar af en toe wel keierg, maar als we elkaar dan weer zien in het weekend kunnen we elkaar ook niet meer loslaten ook .. Sind twee weken terug slaap ik nu ook bij haar omdat het anders zulk moeilijk gedoe was met de trein voor één dagje dus dat is wel fijn .. Al is het af en toe wel moeilijk om alle vertrouwen in een persoon te hebben die je niet elke dag levende lijve ziet en ook d`r eigen leven leid...

Maar wat zijn jullie ervaringen met lange afstandsrelaties, wat vind jij de voor en nadelen van een lange afstandsrelatie en hoe acht jij de slagingskans op langer termijn..?!

[lso]

Ik zou zeggen.. best mogelijk, je moet gewoon beide voor gaan en misschien soms met iets minder tevreden zijn.. dat je elkaar dan niet dagelijks ziet is niet altijd slechter, want je gaat meer naar elkaar verlangen en de spanning blijft..

MAAR.. ik kende vorig jaar iemand die 300 km verder woonde.. en het ging niet.. misschien verlangde ik teveel..
ik heb geantwoord: ik weet t niet..

x

[Stefanie]

Ik heb een relatie gehad met een jongen die 2,5 uur verderop woonde en dat ging na vijf maanden mis. Ik kreeg gewoon niet wat ik nodig had. Ik wilde altijd bij hem zijn omdat ik helemaal gek op hem was, maar dat ging dus alleen maar in het weekend. Als hij of ik in het weekend wat anders moesten doen zagen we elkaar twee weken niet en dat was mij toch even te lang.

Na vijf maanden was ik het dus zat dat gereis en heb ik het uitgemaakt. Ik vind het nog steeds een hele leuke jongen, maar een relatie op zo'n afstand lukt mij gewoon niet...

Mja het ligt er natuurlijk aan wat je onder een grote afstand verstaat.. Hoe verder weg, hoe moeilijker het zal zijn, lijkt me.
Maar niets is onmogelijk.
Een uur reizen is bestwel te doen. Niet elke dag natuurlijk, maar het is ook niet nodig om elkaar iedere dag te zien. Zolang je maar contact houdt en aan elkaar vertelt waar je zoal mee bezig bent dan komt het best goed.

Mijn vriendje woont ook op ongeveer een uur reizen (met de auto dan, met openbaar vervoer is het wel een stuk langer). We zien elkaar eigenlijk alleen in het weekend (en vakanties enzo).

ik ben al bijna 3 jaar same met me vriend en hij woont met de trein 260 km bij me vandaan.. en 't gaat nog steeds goed. dus ik heb d'r wel vertrouwe in

[Luna]

mja, kan naar mijn idee best, als de liefde sterk genoeg is.

[lso]

ik denk dat je je eerst in de situatie moet kunnen stellen en dan pas echt kan oordelen... bij mensen die t lukt.... prachtig liefde is t waard..

nu, ik kan me voorstellen dat dat trouwens makkelijker is als beide werken ofzo.. ik was student, mijn vriend werkte.. ik had niet steeds het geld en alle tijd naar daar te gaan

[Stoney]

Mijn ex vriendje woonde 190 KM bij me vandaan. We zagen elkaar het meest in de weekenden natuurlijk. In het begin ging het best goed. Ik kon me doordeweeks dan bezig houden met school enzo. Het was goed te doen.
Tuurlijk mist ik hem, maar dat werd in de weekenden goed gemaakt
Uiteindelijk is het na 7 maanden uitgegaan. Maar dat was niet omdat de afstand zo groot was....
Dus ja,
gloof best dat dat kan

[duivelaartje]

Ik heb een vriendje gehad 80 km met de trein (meer dan een uurtje duurde het), ging best goed. Maar ik werd verliefd op een ander. Dus het kwam niet daardoor dat het uitging. \

Ik ben nu heel erg verliefd op een jongen die 140 km (2 uur met de trein) bij me vandaan woont. Ik denk opzich dat het gaat lukken. Nu al vertrouw ik hem volkomen!

Dus als je elkaar heel erg vertrouw, geen groot probleem maakt van de reistijd, dat het heel goed gaat lukken.

[Daevrem]

Ik vind pas alles met meer dan 300 km al een lange afstandsrelatie. Ik kan niet goed snappen dat je iemand kan vinden die voldoet als partner binnen een straal van ca 50 km, tenzij je in de randstad woont oid.

Sinds september vorig jaar woon ik in Groningen, mijn vriend woont nog steeds in Enschede. En ja, dat is geen enkel probleem, we zien elkaar elk weekend heel veel en vaak doordeweeks ook een keer, dat is dus vaak zat.
Zo'n OV-kaart maakt het natuurlijk wel makkelijker

Maar een vriendin van me vond het maar niets dat zij en haar vriend twee uur treinen uit elkaar woonden, het werkte voor haar gewoon niet, ze vond dat ze elkaar te weinig zagen en dat ze ook nog te weinig tijd voor vrienden over hield. Dat kan natuurlijk ook.

Ik vind overigens dat er sprake is van een lange-afstandsrelatie als de reistijd met het meest logische vervoersmiddel meer dan een uur is, ongeveer.

[Gothic]

dit is mijn 2e LAT-relatie... de eerste heeft een jaar geduurd en ik was een uur onderweg van deur naar deur.
Nu heb ik alweer bijna 8 maanden oid een relatie met een jongen. Ook hier ben ik zeker een uur onderweg van deur tot deur, maar het gaat prima. Ik zie hem 1x per week. We hebben het erg druk beide, dus vaker is gewoon niet mogelijk. Ik heb geen idee of het zou werken als we elkaar dagelijks zouden zien, dat wordt natuurlijk afwachten, maar zoals het nu gaat is prima en nog steeds leuk ...

[LittleLucille]

ik zou het niet kunnen..
ik heb gewoon meer behoefte aan een relatie met iemand waar ik met een niet al te lange tijd of reis of afhankelijk heid naar toe zou kunnen gaan.. en dat je mekaar eens door de weeks kunt zien.. als je door de afstand mekaar alleen maar kunt zien in weekeinde zou ik dat echt wel minder vinden.. omdat bijvoorbeeld de schoolvakanties ook niet met mekaar gelijk lopen.. nou ja weet niet.. veelste lastig.. genoeg leuke mensje die wel dichtbij wonen..

[Mr.Oizo]

Ik zou het niet weten want ik heb nooit een lange afstandsrelatie gehad, tenzij je 2 kilometer een lange afstand noemt

[Chloe Siere]

Overige --> In mijn geval zou het niet kunnen werken. Ik zou zoiets gewoon niet kunnen. Ik moet mn vriend echt minimaal eens in de week zien en als dit door de afstand niet zou kunnen, houdt het voor mij al snel op.

Maar tussen andere stellen zou zoiets misschien wel kunnen werken (eigenlijk niet misschien, ik weet wel zeker). Ligt gewoon aan de personen zelf.

is goed mogelijk lijkt mij vertrouwen is inderdaad erg belangrijk

[Unexplained]

Zolang het reizen geen beperkingen oplevert is het niet zo'n probleem. Dan bedoel ik: genoeg geld voor de trein of een eigen auto. Als het bij elkaar komen een probleem wordt, dan kun je er maar beter mee ophouden mijns inziens.

Mijn meisje woont overigens op een klein uurtje rijden, we zien elkaar ongeveer drie-vier keer in de maand. Waarvan vaak twee weekenden.

[Dark Angel]

onder de 3 uur reizen vind ik het geen lange afstandsrelatie. Een uur? Je kan niet zomaar even langslopen, maar toch makkelijk zat om spontaan een avond langs te komen.

Ik heb twee lange afstandsrelaties gehad. 1 met iemand in Londen, 2 met iemand in Newcastle (noord Engeland)

En dat ging beide goed. Ideaal is het niet en het kan heel frustrerend zijn, maar ik heb het nooit echt als een probleem gezien.

[born2dance]

OV-kaart
Ik had 3 maanden een Enschede-Leiden relatie......behoorlijk ver moet ik zeggen....maar dat merk je niet als je verliefd bent
ik had bovendien een weekOV, zij een weekendOV dus het was wel gezellig donderdag bij haar en zaterdag bij mij.
-- het ging uit niet door de afstand. het ging door mij uit --

[ZerO]

Ik heb binnenkort 20 maanden met mijn vriend. We wonen ver van elkaar (2 uur reizen ong). Maar het gaat nog steeds heel goed. Ik geloof daarom in lange afstandsrelaties , maar je moet het wel aankunnen.
Een paar "eisen"
Je moet elkaar kunnen vertrouwen.
Je moet "leren" om telkens afscheid van mekaar te nemen. Dat kan erg vervelend zijn.
Je moet als persoon niet erg afhankelijk worden van degen. Je leven draait niet alleen om je vriend/vriendin
Je moet genoeg geld hebben voor treinkaartjes
Ov of een auto hebben
Je moet prioriteiten stellen.
Je moet gewoon kunnen accepteren dat hij er niet zomaar voor de deur kan staan als je hem nodig hebt en daarmee kunnen leven.
Je moet echt van elkaar houden en in jullie relatie geloven anders is het niet de moeite waard.
tja dat was het zo ongeveer denk ik

Ik heb 7 maanden met iemand gehad waarvoor ik anderhalf á 2 uur met de trein moest reizen.. ging best goed hoewel we elkaar eens in de 2 weken een weekend zagen, we belden ook veel enz... maar een relatie met iemand die je vaker ziet is toch makkelijker en leuker vind ik

[Yolcu]

1 uur en 10 minuten is imo geen lange afstandsrelatie.
Hij woont 1800 kilometer hiervandaan.. dat is pas een lange afstand. Het is btw niet echt een relatie, maar dat is het wel aan het worden.

Ik heb overig gestemd, omdat ik vind dat het heel erg van de twee personen afhangt. Het is mogelijk, maar het is wel heel moeilijk omdat je niet altijd weet waar de ander mee bezig is. Het is moeilijk om elkaar echt te leren kennen als je elkaar maar een paar keer per jaar ziet. Verder ben ik het eens met de laatste twee punten van ZerO:

Je moet gewoon kunnen accepteren dat hij er niet zomaar voor de deur kan staan als je hem nodig hebt en daarmee kunnen leven. Je moet echt van elkaar houden en in jullie relatie geloven anders is het niet de moeite waard.

Als je ook maar een beetje twijfelt aan je eigen gevoelens of aan zijn gevoelens, dan is het niet te doen. Maar als je zeker bent van je zaak en als je ervoor wilt gaan, dan denk ik dat het wel mogelijk is.

[Queen Klazina Wok]

gaat goed hoor <3

[GinaGina]

mijn vriend is 2 maanden geleden verhuist naar limburg ( ik woon in amsterdam) en ik wordt er gek aan, hij is mijn grote liefde maar ik wordt er echt depressief van dat hij er bijna nooit is. Helemaal omdat we vroeger echt altijd samen waren, ik weet ech tniet of onze relatie dit overleefd. Ik haat lange afstandrelaties maar ik wil hem niet kwijt

Pfoe, ik word er gewoon absoluut gestoord van dat ik hem maar alleen in het weekend zie, zeker omdat ik eigenlijk het soort persoon ben dat gewoon niet meer weg te slaan is.
Maar ik overleef het, ik zou dit wat ik nu heb echt niet willen opgeven omdat we allebei nogal weinig tijd hebben (ik loop stage in Brussel en studeer dit jaar af, hij studeert ook dit jaar af), dan maar bij dat weekend houden en door de week proberen vol te houden.

[Columara]

kleine kans dat het goed gaat, dus ik begin d'r nooit van me leven aan

Mutant schreef op 12-04-2004 @ 22:23 :
Pfoe, ik word er gewoon absoluut gestoord van dat ik hem maar alleen in het weekend zie, zeker omdat ik eigenlijk het soort persoon ben dat gewoon niet meer weg te slaan is.
Maar ik overleef het, ik zou dit wat ik nu heb echt niet willen opgeven omdat we allebei nogal weinig tijd hebben (ik loop stage in Brussel en studeer dit jaar af, hij studeert ook dit jaar af), dan maar bij dat weekend houden en door de week proberen vol te houden.

Even kleine aanvulling We wonen een uur rijden met de auto van elkaar af, MAAR aangezien we allebei student zijn, ligt het geld voor benzine niet bepaald voor het oprapen en ovs zijn niet geldig in het weekend, daarbij heb ik geen ov . En ov op zich zou ons al anderhalf uur kosten.

130 kilometer. Gaat zo'n 9 maanden prima.

Het kan misschien wel, maar de kans is klein. Het is gister uitgegaan met mn vriend en mij, hebben ruim een jaar met elkaar gehad, ik in Singapore wonende, hij na een half jaar in Leeds (UK)...
Het is moeilijk om een relatie staande te houden, want langzaam groei je toch uit elkaar...

[Floris_22]

de_lieke schreef op 13-04-2004 @ 04:09 :
Het kan misschien wel, maar de kans is klein. Het is gister uitgegaan met mn vriend en mij, hebben ruim een jaar met elkaar gehad, ik in Singapore wonende, hij na een half jaar in Leeds (UK)...
Het is moeilijk om een relatie staande te houden, want langzaam groei je toch uit elkaar...

Shit he, das wel een verdraaid lange afstand.
Dat is inderdaad bijna een onoverkomelijke afstand. Maar dan vraag ik me soms wel af waarom je aan zo'n relate begint. Geen kritiek, maar gewoon een vraagje.

[Yolcu]

FAFA schreef op 13-04-2004 @ 04:28 :
Shit he, das wel een verdraaid lange afstand.
Dat is inderdaad bijna een onoverkomelijke afstand. Maar dan vraag ik me soms wel af waarom je aan zo'n relate begint. Geen kritiek, maar gewoon een vraagje.

De vraag is niet aan mij gesteld, maar ik voel me wel aangesproken, dus beantwoord ik m toch:
Verliefd worden heb je niet in de hand. Al weet je dat hij ver weg woont. Al weet je dat het onmogelijk is.. Misschien is het onmogelijke juist wel een reden om het te proberen. Als je weet dat het waarschijnlijk nooit gaat werken, maar je wilt het allebei toch proberen, dan zijn er dus sterke gevoelens.

Gelukkig is er nog mail/telefoon/sms/webcam enz. En het is altijd weer fantastisch als je elkaar weer ziet.

Het is wel mogelijk, alleen soms erg klote kwa missen, maar aan andere kant ook wat voordelen.

Ik heb nu 4 maanden met de aller leukste liefste jongen ( voor mij ).
Ik woon in Duivendrecht en hij woont op kamers in Eindhoven en soms is ie in Etten-Leur. Van duivendrecht naar Etten-leur met de trein is ongeveer 1 uur en 3 kwartier, Van duivendrecht naar eindhoven is ongeveer 1 uur en kwartier, en dan nog kwartiertje ofzo met de bus. En als ik op school ben, in utrecht, is het weer 20 minuutjes minder ofzo

We missen elkaar heel veel, we zien elkaar ongeveer 1 keer per week, soms 1,5 week niet. Het is ook wel lastig omdat we het allebei wel druk hebben.

Het is wel weer super leuk als je elkaar weer ziet
Ik zelf kan er niet echt tegen om iemand te vaak te zien enzo, dan word ik soms wel gek.

En je kan natuurlijk sms, bellen, msn....

Maar ik heb het er allemaal voor over. Soms wel erg klote, maar als ik dan aan hem denk word ik blij en zou ik hem zeker niet kwijt willen.


Ik denk dat het alleen het houd een lange afstand relatie als je super verliefd bent en zeker weet dat het allemaal waard is.

[fractuur]

Overig, het ligt er namelijk helemaal aan waar je hem/haar nog meer ziet, en hoever je van elkaar af woont. twintig/ dertig minuten reizen moet kunnen, denk ik. Maar half Nedeland doorcrossen heeft minder kans van slagen. Want twee weken lang msn-en, en dan elkaar een paar uur zien is niet helemaal een ideale situatie.. *dunkt me*

Hij woonde eerst in Singapore, zat in het jaar boven mij van school, hadden dus ruim een half jaar toen hij naar Engeland ging verhuizen... we probeerden het, ging in het begin erg goed, maar langzaam toch uit elkaar gegroeid. Kan aan de afstand liggen of aan het cultuur verschil (hij is Koreaans) of onze hele levensvisie die ineens begon te botsen op gebied van vrijheid (hij is presbytarian (protestant achtig), ik katholiek opgevoed maar eigenlijk atheist)

De afstand was lastig maar op zich best te doen, met webcam, mail, telefoon, post en we hebben elkaar ondanks de afstand toch "regelmatig" gezien... maar als je niet genoeg blijft praten, en het is best vervelend om de hele tijd diepe gesprekken te voeren, want als je elkaar eindelijk spreekt wil je gewoon zeggen hoeveel je van elkaar houdt en hoeveel je elkaar mist, dan groei je toch langzaam uit elkaar... dus het is wel mogelijk als je maar genoeg met elkaar blijft praten en je leven blijft delen...

Bij mij dus niet gelukt...

[duvelke21]

mijn vriend woont in limburg en ik woon in groningen maar we spreken elkaar gelukkig veel via mail sms telefoon en msn


x saskia

Mijn vriendje woont aan de andere kant van Nederland (2.02 uur met de trein). Alles gaat goed, ik zie hem ieder weekend

Het is mss niet helemaal eerlijk om dit een lange afstandsrelatie te noemen, want ik kende hem al van toen ik daar woonde. Ik ben alleen gaan studeren (en op kamers gaan wonen) aan de andere kant van Nederland.

Maar goed, we hadden dus al 1 jaar wat voordat ik weg ging, dus we hebben alles al goed op kunnen bouwen.

Toch was het een hele verandering, want toen ik nog daar woonde zag ik hem iedere dag, terwijl ik hem nu dus alleen nog maar in het weekend zag.

Ja dus nu hebben we wel echt een langeafstandrelatie. Gelukkig bestaat de telefoon

[thabomb1986]

Ik kies voor uitgesloten. LAT relaties kunne op zich heel goed, alleen zul je nooit met elkaar trouwen en vervolgens 20000 km uit elkaar wonen. Ik denk dat je wel een relatie kan opbouwen, alleen uiteindelijk ga j roch wel bij elkaar wonen.

[duvelke21]

hoezo uitgesloten ik heb mijn vriend leren kennen toen al in het noorden woonde en gaat goed nog 2 weekjes en ik zie hem :-) xx saskia

[dark princess]

Het is wel mogelijk, maar op den duur gaat het toch meestal mis. Ik heb daar ervaring mee , ik heb namelijk drie 'relaties' gehad met jongens die niet bepaald hier in de buurt wonen gehad.

Een daarvan woonde eerst wel in de buurt, maar hij ging verhuizen (2 uur reizen ong.) en dat heeft toen nog ongeveer een half jaar geduurd.

De tweede duurde maar anderhalve maand ofzo (eigenlijk niet zo bijgehouden) en dat was ongeveer ook twee uur, maar dat was in de zomervakantie, dus zie je elkaar niet alleen in het weekend.

De derde duurde wel wat langer, namelijk 13 maanden, dit persoon woonde wel wat verder weg, namelijk drie en een half uur tot vier uur, ligt aan stop of sneltrein enzo.

Dit is dus allemaal op den duur toch misgegaan, niet allemaal doordat het zo ver reizen was, maar het heeft zeker wel een belangrijke rol erin gespeeld. Je ziet elkaar meestal alleen in het weekend en dan gelijk een paar dagen achter elkaar, dat is jammer, want je kan niet even afspreken enzo en zit dus nogal opelkaars lip. Dat kan leuk zijn, maar dat kan ook ontzettend gaan irriteren, omdat je elkaar nog niet heel goed kent en het dus allemaal wel heel snel gaat...

Mijn vriend en ik hebben 2 jaar lang een flink stuk uit elkaar gewoond; Maastricht - Enschede. Dus 4 uur met de trein heen en weer 4 uur terug.
We zagen elkaar zo vaak mogelijk; in het begin hielden we nog rekening met de kosten, dus zagen we elkaar zo'n 1x per maand. Maar op den duur strooiden we gewoon met geld en zagen we elkaar elk weekend. Mja, het was wel te doen, maar ik vond het wel héél moeilijk. Vooral omdat het bij hem 10x fijner was dan bij mijn ouders.

Maar goed, na 2 jaar heen en weer treinen, zijn we samen gaan wonen (en dat ook al weer 2 jaar nu).

Dus ja Het kan, vind ik... Maar het kost wel wat moeite..

In principe is dat wel mogelijk ja, mits je elkaar toch wel regelmatig ziet. Eens in de 2 maanden ofzo wordt dan toch wel wat moeilijk voo reen relatie lijkt me, omdat je dan gewoon helemaal niets deelt. Maar woon je gewoon in een andere stad is dat wel mogelijk denk ik. Mits dus dat je elkaar wel regelmatig ziet. Maarja, ik heb liever toch mijn vriendje een beetje in de buurt hoor.

Andijvie schreef op 14-04-2004 @ 14:16 :

Maar goed, na 2 jaar heen en weer treinen, zijn we samen gaan wonen (en dat ook al weer 2 jaar nu).

was je 16 dan toen je met hem ging samenwonen?

Mushu schreef op 14-04-2004 @ 14:37 :
was je 16 dan toen je met hem ging samenwonen?

Nee, 17, ben nu bijna 19, vandaar.
Maar in het begin was het meer 'heel lang bij hem blijven logeren'. Ik woon hier officieel nog geen jaar. (dus vanaf m'n 18de officieel)

[Wave]

Het is wel mogelijk maar kost veel energie en dat moet je ervoor over hebben.......bij ons liep het daarom denk ik fout.

[In_stilte]

Hewt is vast mogelijk, maar mij niet. Ik moet echt heel verliefd zijn wil ik er energie in stoppen en heel verliefd wordt ik niet als ik iemand niet genoeg zie; conclusie mij lukt het niet.

[MissBi@tch]

ik denk dat t goed mogelijk is...
zelf heb ik 9mnd wat gehad met een jongen in turkije..
je bent veel geld kwijt aan bellen en brieven schrijven en smsen enzo...
maar als je echt wilt kan t zeker wel!

alleen is t natuurlijk ook vaak veel moeilijker dan een normale relatie dus je moet er wel tegen kunnen!

[Liss]

Is goed mogelijk.. (als je er beide maar voor gaat en vertrouwen in elkaar hebt)

[Avalon_Mae]

Het is wel mogelijk. Ik woon door te gaan studeren en op kamers te gaan ook minimaal drie uur bij hem vandaan, van deur tot deur. Maar we zien elkaar elk weekend (op een uitzondering na, net voor mijn tentamens bijv.) en dat is best wel te doen. Het zou bij ons in ieder geval geen reden zijn om het uit te maken. Maar we bellen dan ook elke dag, hoewel ik het dan wel telkens weer moeilijk vind om op te hangen.. Maargoed, dat is niet anders denk ik dan maar

Maar wij hebben elkaar leren kennen doordat we bij elkaar in de klas kwamen, toen zagen we elkaar elke dag. Eerst stopte hij met de opleiding, daarna ik. We gingen dus van elke dag naar twee keer in de week (want het was een half uur met de auto en hij had toen ook zijn werk). Dat was voor mij een veel grotere stap, omdat ik eerder een relatie heb gehad die mede door de afstand dus niet werkte. Maar ik vertrouwde die ex ook niet meer zo door dingen die gebeurd waren, dus dat was iets anders. Toen ik ging studeren gingen we van twee keer in de week naar één keer, maar dat is dus best te doen. Die ene keer extra was maar een avondje, dus ik hechtte toch al meer waarde aan dat weekend waarbij we minimaal een dag bij elkaar zijn! Dan zijn we of bij één van mijn, of bij zijn ouders. Dat is dus weer dat half uur met de auto bij elkaar vandaan.

Wat wel handig is, is dat ik een OV heb, en hij een auto. Dat scheelt wel een hoop denk ik. Bij die ex had alleen hij een OV, en het was nogal een duur grapje om telkens naar hem toe te reizen. Bovendien stond hij ook niet zomaar bij mij voor de deur, want het was van ouders tot ouders al twee uur. Das dan toch anders.

[blueeyes_jochie]

Daevrem schreef op 12-04-2004 @ 16:31 :
Ik vind pas alles met meer dan 300 km al een lange afstandsrelatie. Ik kan niet goed snappen dat je iemand kan vinden die voldoet als partner binnen een straal van ca 50 km, tenzij je in de randstad woont oid.

Terugkomend daarop, ik vind het een superzin van je .. Je hebt daar helemaal gelijk in

ik heb toen 3 maanden ofzo gehad met een jongen van vakantie maar toen had ik het ook uitgemaakt..
we waren allebei niej zo rijk en het werd meer een telefoonrelatie. ik wil nou alleen nog maar jongens waar ik op de fiets naar toe kan gaan!!