4 vrienden kwijt door de waarheid te zeggen

[SillySil]

Ik ben gister door een bepaalde situatie 4 'vrienden' kwijtgeraakt door de vriendschap te verbreken.
Het kwam erop neer dat ik het zat was dat ze altijd over anderen lulden als diegene er niet bij waren.
schijnheilig, hypocriet gedoe ..ik wil niet eens weten wat ze allemaal over mij hebben gezegd als ik er niet bij was
Ik vond het tijd om eens de waarheid te zeggen en ben een heftige discussie aangegaan

ze konden het niet waarderen en het was dus 4 tegen 1.
Ik voel me opgelucht dat ik het er eens heb uitgegooid, maar ben nu 4 vrienden kwijt

Misschien kan je het geen vrienden noemen...maar het was wel alles wat ik had en sta nu dus zo'n beetje alleen.
Ik denk dat ik toch de goeie keuze heb gemaakt maar het doet een hoop pijn nu ik zo alleen sta.


Heb jij wel eens een vriendschap verbroken door bepaalde redenen?

[Nona]

Dit past beter op L&R.

[Dzjes]

Nog nooit op die manier nee.. ik heb wel al bepaalde "vriendinnen" gewoon minder beginnen zien omdat ik hen ook maar schijnheilig vond.. en ik heb zo ook es ruzie gekregen met mijn toenmalige beste vriendin, ik had het gevoel dat ze mij gewoon "misbruikte" om tegen mij te kunnen zeuren over haar liefdesleven.. en dat was ik beu we spreken nu zelfs niet meer tegen elkaar..soms heb ik er spijt van, maar ik ben er toch nog altijd kwaad op.. Ik had dus nog andere vriendinnen uit mn klas enzo,waar ik sindsdien heel erg veel mee ging doen. En ik heb nog altijd mn vriendinnen uit de jeugdbeweging . Kan jij zo niets gaan doen met klasvriendinnen enzo?

Het slijt. En je hebt (imho) een goede keuze gemaakt, hou je daar aan vast.

[Rosaatje]

Vriendschap verbreken, nee, het verwatert meestal. Als ik het ergens niet mee eens ben dan laat ik het of - omwille van de vrede - zitten of zeg ik er iets van, maar wel 'ingepakt'. Waarom iets hard zeggen terwijl het ook vriendelijk kan?
Liever wat minder mijn hart luchten dan vriendschap op het spel zetten. Niet dat ik over me heen laat lopen, maar heb gemakkelijke vrienden en omgekeerd ergeren zij zich natuurlijk ook aan mij en wanneer je elke ergernis uitspreekt is dat ook niet bevorderlijk voor je relatie.

Ik vind het moedig wat je deed, maar had het zelf anders gedaan en anders gereageerd. Iedereen praat wel eens over een ander waar die ander niet bij is, moet kunnen, toch? We zijn toch geen heiligen? Kan de situatie natuurlijk niet goed beoordelen, ik weet niet hoe het bij jou was maar (cliché volgt) als je zelf achter wat je hebt gedaan staat, mijn bewondering en sterkte ermee.

[Daboman]

Ja. Ik heb ook een vriendenclub gedag gezegd, omdat ze zich wel m'n vrienden noemden, maar ze hebben dingen gesloopt. Een andere vriendengroep heeft me altijd zeer onder druk gezet. Ik heb ze allebei gedag gezegd. Gevolg was dat ik wel een tijdje alleen was ook...

Maar ik heb ook weer nieuwe vrienden gemaakt. Ik hoor nou niet echt bij zo'n groep die elke vrijdagavond uitgaat, maar in ieder geval praat ik nu weer met een hoop mensen. En ik moet zeggen... deze mensen zijn een stuk aardiger. Alleen op dit forum al. Kijk bijv eens op contact gezocht ofzo, of maak op een andere manier contact met mensen van dit forum. PM desnoods mij . Leer je in ieder geval weer leuke nieuwe mensen kennen. Ik weet niet waar je ze hebt leren kennen, maar waarschijnlijk is het niet je enige sociale kring? je hebt natuurlijk dit forum, je hebt school, werk, de sportvereniging, etc. Loop eens naar mensen toe in een andere sociale kring.

Deze "alleenfase" mag dan wel pijn doen... als je initiatief neemt komen er veel betere tijden voor terug. Het is de moeite/pijn waard!

[SillySil]

Rosaatje schreef op 23-05-2004 @ 13:16 :
Vriendschap verbreken, nee, het verwatert meestal. Als ik het ergens niet mee eens ben dan laat ik het of - omwille van de vrede - zitten of zeg ik er iets van, maar wel 'ingepakt'. Waarom iets hard zeggen terwijl het ook vriendelijk kan?
Liever wat minder mijn hart luchten dan vriendschap op het spel zetten.

Ik liet het ook wel eens zitten, af en toe zei ik er eens iets van in een 'grapvorm' terwijl ik het wel degelijk meende.
Vaak kreeg ik dan zoiets terug van ; doe nou niet zo serieus .. ze horen het toch niet!

Vond het hypocriet, niet dat ik zelf nooit iets op mensen aan te merken heb, maar zij hadden het wel erg extreem.
het was gewoon niet normaal hoe ze roddelden en zodra die persoon zich weer omdraaide was het weer ; hey! hoe gaat het met je?

lange tijd te vriendelijk geweest, en vandaar dat ik het nu op deze manier heb aangepakt

[sn0w]

ik heb nog nooit vriendschap verbroken, meestal groeien we uit elkaar of verwatert het..
als ik iets vervelend vind, bijvoorbeeld dat roddelen, zeg ik er wel eens iets van, maar niet al te serieus, omdat ik geen zin heb in ruzie en ik geen vrienden kwijt wil raken.. misschien wel laf, maar ja

ik vind het wel goed dat je het heb gedan, maar wel jammer dat je nou geen vrienden meer met zn bent

[cyntha]

Ik heb nog nooit een vriendschap verbroken, meestal groeiden we uit elkaar of zagen elkaar steeds minder. Ik vind het heel goed van je dat je er wat van gezegd hebt. Het is alleen wel klote dat ze je daarom hebben laten vallen en je geen vriendinnen meer met ze bent.

[Boeing 747-400]

SillySil schreef op 23-05-2004 @ 12:48 :
Heb jij wel eens een vriendschap verbroken door bepaalde redenen?

Ja, dat heb ik wel eens gedaan. Vrij recent zelfs nog. Ik had het idee dat zij heel andere dingen verwachtten van de vriendschap dan ik. Daarover heb ik heel veel proberen te praten. Ik dacht dat dat toen opgelost was, maar tijdens een weekendje weg bleek dat zij mijn vriend ook niet echt konden accepteren. Bovendien zijn er rond die tijd een heleboel rare dingen met mijn auto gebeurd, waarover ik twijfelde of zij er niet meer mee te maken hadden. Zelfs daar heb ik nog heel voorzichtig over proberen te praten, maar dat alles mocht niet baten. Het leek wel of ik van alles de schuld kreeg, en of ik alles gedaan had. Terwijl het mij juist leek dat een vriendschap toch van 2 kanten moest komen...?

Ik heb toen besloten om de vriendschap te verbreken. Dat is heel pijnlijk geweest. Ik heb heel veel leuke dingen beleefd, en op deze manier heb ik die ook allemaal vaarwel gezegd. In de eerste weken erna voelde ik me dan ook verdrietig en opgelucht tegelijk. Toch ging het gevoel van opluchting steeds meer overheersen. Af en toe ben/was ik er nog wel eens verdrietig over, vooral toen ik hoorde van mijn ouders dat ze een brief naar mijn ouders gestuurd hadden, waarin allemaal (pijnlijke) leugens over mij verteld werden. Ik ben daar toen weer heel erg boos over geweest, en eigenlijk ben ik dat nog steeds wel. Maar het benadrukt wel dat ik de juiste beslissing heb genomen om de vriendschap te verbreken. Zulke vrienden passen niet in mijn vriendenkring, en die kan je maar beter kwijt zijn.

Ik snap dus heel goed dat het pijn doet, en dat zal ook niet zo 1-2-3 overgaan, maar uiteindelijk zal je wel inzien dat je voor jezelf de juiste keuze gemaakt hebt. Je komt vanzelf wel nieuwe mensen tegen, die wél bij je passen. Sterkte.

ja ik heb ooit vriendschap verboken met een ontzettend lief meisje, omdat ze het simpelweg niet kon opbrengen om het eens van haar kant te laten komen. het was altijd ik die belde, die haar aansrpak op msn, die iets voorstelde. we hadden een keer afgesproken samen ergens heen te gaan (hans teeuwen wou ik supergraag zien) is ze uiteindelijk met iemand anders gegaan zonder aan mij te denken toen was ik het zat aan zulke vriendschappen heb je niks!

het vraagt echt heel veel moed om zomaar met vrienden te breken!

Ik ben een kleine poos met een bepaale groep jongens omgegaan maar daar was ik snel genoeg ziek van. Een stel jongens met het toppunt van players, tegen de meisjes zeggen dat ze van hun houden terwijl ze de volgende dame al op het oog hadden.

Ik heb ze laten voor wat ze waren en ben er gewoon niet meer mee omgegaan.

[Mark Almighty]

Rosaatje schreef op 23-05-2004 @ 13:16 :
Vriendschap verbreken, nee, het verwatert meestal. Als ik het ergens niet mee eens ben dan laat ik het of - omwille van de vrede - zitten of zeg ik er iets van, maar wel 'ingepakt'. Waarom iets hard zeggen terwijl het ook vriendelijk kan?
Liever wat minder mijn hart luchten dan vriendschap op het spel zetten. Niet dat ik over me heen laat lopen, maar heb gemakkelijke vrienden en omgekeerd ergeren zij zich natuurlijk ook aan mij en wanneer je elke ergernis uitspreekt is dat ook niet bevorderlijk voor je relatie.

Ik vind het moedig wat je deed, maar had het zelf anders gedaan en anders gereageerd. Iedereen praat wel eens over een ander waar die ander niet bij is, moet kunnen, toch? We zijn toch geen heiligen? Kan de situatie natuurlijk niet goed beoordelen, ik weet niet hoe het bij jou was maar (cliché volgt) als je zelf achter wat je hebt gedaan staat, mijn bewondering en sterkte ermee.

Dat zouden mijn woorden kunnen zijn. Ik heb hier dan ook niets aan toe te voegen. Sterkte, SillySil. Ik heb ook een paar vrienden 'verloren', maar geloof me: je ontmoet uiteindelijk toch weer nieuwe, lieve mensen die je vrienden worden. Uiteindelijk komt het best wel goed!

[Vissertje]

dat zijn dan echt geen vrienden hoor

[kastdeur]

SillySil schreef op 23-05-2004 @ 12:48 :
Heb jij wel eens een vriendschap verbroken door bepaalde redenen?

Nee, eigenlijk niet. Ik heb wel een paar keer meegemaakt dat je na een bepaalde periode (bijvoorbeeld de middelbare school of een stageperiode) uit elkaar groeit.

[Warsocket]

SillySil schreef op 23-05-2004 @ 12:48 :
Ik ben gister door een bepaalde situatie 4 'vrienden' kwijtgeraakt door de vriendschap te verbreken.
Het kwam erop neer dat ik het zat was dat ze altijd over anderen lulden als diegene er niet bij waren.
schijnheilig, hypocriet gedoe ..ik wil niet eens weten wat ze allemaal over mij hebben gezegd als ik er niet bij was
Ik vond het tijd om eens de waarheid te zeggen en ben een heftige discussie aangegaan

ze konden het niet waarderen en het was dus 4 tegen 1.
Ik voel me opgelucht dat ik het er eens heb uitgegooid, maar ben nu 4 vrienden kwijt

Misschien kan je het geen vrienden noemen...maar het was wel alles wat ik had en sta nu dus zo'n beetje alleen.
Ik denk dat ik toch de goeie keuze heb gemaakt maar het doet een hoop pijn nu ik zo alleen sta.


Heb jij wel eens een vriendschap verbroken door bepaalde redenen?

das juist beter voor je
als jij zo niet bent kun je die "vrienden" beter kwijt dan rijk zijn
suc6 ermee iig

[JCG]

Warsocket schreef op 23-05-2004 @ 21:24 :
das juist beter voor je
als jij zo niet bent kun je die "vrienden" beter kwijt dan rijk zijn
suc6 ermee iig

Amen , ik had ook van die vrienden, totdat ik erachter kwam dat ze over me roddelde achter mij rug. En als ik vroeg of dat waar was zeiden ze van niet, ik vind het niet erg dat ze over me praten (dan praten ze tenminste over iets goeds ), maar heb dan ook het lef om het in me gezicht te zeggen.

[Bruut]

hmm ja dit heb ik ook wel een beetje..

maar ik heb t gewoon laten verwateren.. werd er een beetje moe van dat 90% van onze vriendengroep drugs gebruikte.. en zo waren er nog wel een aantal ergernissen

aan de ene kant vind ik dit wel zonde omdat ik met sommige van deze personen echt heel goed kon (die 10% wat niet gebruikte) maar aan de andere kant is het beter zo!

ga laatste tijd weer om met mn jeugdmaat (eigenlijk al mn hele leven mn beste maat) die ik al 19 jaar ken en die zijn vrienden.. die ik ook allemaal al lang ken eigenlijk

maar ik denk idd dat je de goede keuze heb gemaakt

[An]

Als jij de waarheid spreekt..
dat waren geen vrienden. wees trots.

An schreef op 24-05-2004 @ 11:57 :
Als jij de waarheid spreekt..
dat waren geen vrienden. wees trots.

helemaal mee eens

[Stefanie]

An schreef op 24-05-2004 @ 11:57 :
Als jij de waarheid spreekt..
dat waren geen vrienden. wees trots.

[Gammaray]

aan zulke 'vrienden' heb je niks.
En echte vrienden leer je pas kennen in nood.

Zulke mensen vallen bij mij onder de noemer kenissen. Een vriend ben ik wel eens kwijt geraakt doordat hij juist de waarheid niet vertelde en ik de waarheid wel wist maar het hem ook wilde horen zeggen. Toen had ik uiteindelijk ook geen vrienden meer over. Sja zulke dingen gebeuren nou eenmaal, vaak word je dan ook nog eens afgeschilderd als het zwarte schaap door anderen die de helft of maar 1 kant van het verhaal kennen.

[bdx]

Ik ben laatst een goede vriendin van mij kwijtgeraakt het begon als volgt; in december 2003 ging het niet zo goed tussen ons, ik ging elke week met haar uit. toen ik met haar terug fietste en ze legde mij iets uit, werd ze boos op mij toen ik haar niet begreep. Dat gebeurde vaker toen we samen naar huis fietsten. Ik zei toen ook iets tegen haar wat voor haar bedreigend overkwam, en dat vond ze niet leuk. Vorige zaterdag had ik met haar in de stad afgesproken bij de fietsenstalling, ze kwam niet opdagen bij de fietsenstalling, ik belde haar ze was in café en zei dat ze er aankwam, maar ze kwam niet. ik liep naar café en daar stond ze, begroette mij niet eens en ik zei; ik vertrouw jou niet meer om bij de fietsenstalling af te spreken en spreek niet meer met jou af, hierbij had ze de vriendschap beeindigd.

[Alistar]

Een paar jaar geleden eindigde de vriendschap met een vriendin van mij. We waren al heel lang bevriend, maar ze claimde mij heel erg, speelde altijd de baas over mij, deed ook ontzettend gemeen soms...nouja, zij kwam in de 2e in n andere klas terecht, en op n gegeven moment was t contact weg. Dus eigenlijk is t gewoon verwaterd, maar ik ben er wel blij om.
En het contact met n andere vriendin van mij is ook verwaterd, omdat zij is blijven zitten, en dus nieuwe mensen leerde kennen. En ik denk ook omdat ik heel duidelijk mn mening gaf over hoe zij omging met de situatie: vriendje hebben maar ook n ander leuk vinden.

Als je de waarheid niet kan vertellen zonder dat ze je laten vallen, dan waren het geen echte vrienden. Je hebt de goeie keus gemaakt

[Fainne]

verschillende goede vriendschappen van mij zijn voorgoed beindigd. bij eentje ( een van mijn beste vriendinnen) was het door leugens en misverstanden, we waren allebei in fout en zijn allebei kwaad op de ander.
Het was zo een serieus onderwerp dat ik nooit meer met haar kan spreken dus negeren we elkaar al een half jaar. en ja, dat deed pijn, maar ik heb er al wel vrede mee.

nog een ander heeft 3 jaar geleden onvergeeflijk groffe dingen gezegd over mijn moeder ( ze is ongeneeslijk ziek) en dat vergeef ik haar nooit. ik heb haar een jaar genegeerd en heb er nu af en toe oppervlakkig contact mee. En dan was er nog een geval van een vriendin die opeens een kreng werd en me negeerde, daar praat ik amper meer mee, er is nu een blokkage.

Wat je hebt gedaan is goed, maak je niet te druk om het feit dat je nu nie echt iemand 'hebt', het komt vanzelf wel. wees gewoon sociaal, knoop af en toe een gesprek aan met iemand anders, en je zult altijd wel iemand hebben in je buurt waar je bij kunt zitten of mee praten.