Archetype

[Reynaert]

Archetype

kijk me aan als ik vonk
van verslagen helden zoals
de kluizenaar
de troubadour
de bard

al hun handen hadden
niets dan vingers
verstrengeld in winkels
waar ook aflaten worden verkocht

door deuren waait de ochtendkrant
over de promenade
je ziet het, want je kijkt niet naar
mij

blootsvoets – niets dan dit –
beklommen zij de duinen
beklim ik het karakter
en deze oervorm, geen klinkdicht
en toch klinkt het
zoals voeten in gras
doof, maar te voelen, te woelen
en het eind is nog niet in zicht

zie je dit bloed aan mijn handen?
typisch

Groningen, 28 september 2005

[Porcelain]

Typisch=).

Archetype, oervorm. Hm.

'..verstrengeld in winkels waar ook aflaten worden verkocht', die zin vind ik minder, loopt niet fijn, klinkt onafgewerkt. Na een paar keer lezen zie ik wel wat in die eerste strofes, maar dat duurde even, eerst wist ik niet goed wat ik ermee aanmoest. Ik vind ze niet geweldig uitgeschreven, denk ik. Hebben een troubadour en een bard niet hetzelfde beroep, trouwens?

Naja, het bracht bij mij pas wat meer over vanaf 'door deuren..'. De 'mij' die je onder die strofe hebt neergezet staat daar perfect, heel eenzaam en verlaten, vooral omdat er geen punt achter staat.

blootsvoets t/m in zicht, dat vind ik heel mooi. Klinken klinkt zo mooi=). 'Beklim ik het karakter' is een hele mooie zin en ik heb al drie keer mooi gezegd dus nu moet wel ongeveer duidelijk zijn wat ik van dat stukje vind.

En die eindzin, ja, die is typisch, inderdaad *lacht*. Ironisch. Haha, eigenlijk is ie wel geniaal.

Nu vind ik het helemaal haast onmogelijk om zjouw gedichten objectief te beoordelen. Ik zeg er maar even niet teveel over. Ik geloof dat ik ook een beetje mis waar het over gaat. (al zal dat altijd wel zo zijn, maar nu nog meer dan normaal).

door deuren waait de ochtendkrant
over de promenade
je ziet het, want je kijkt niet naar
mij

vind ik mooi, simpel maar mooi. En de laatste strofe ook, maar eigenlijk moet ik het gedicht dan beter begrijpen, misschien. Misschien ook niet. Ik vind je woordgebruik wat minder bijzonder hier.

Ik ga nog eens wat oude gedichten van jou herlezen

[Reynaert]

Porcelain; die zin is rot maar was feitelijk de eerste zin die ik had. Ik heb er niet zoveel aandacht aan besteed, ik denk dat ik hem wel 'passender' kan maken. Een troubadour en een bard zijn verschillende mensen (zie Van Dale), bovendien kan een bard ook een dichter zijn terwijl een troubadour altijd een zanger is. Daarnaast leefden de troubadour en de bard in andere tijden, meen ik.

Thoughtful; zie het gewoon als een willekeurig gedicht. Misschien helpt het je wat op weg dat het geschreven is vanuit historisch bewustzijn, met een ironische ondertoon. Veel plezier met die oude gedichten.

En bedankt, beiden.

[skull-head]

reynard, ik vind je een hele goeie dichter, ook nu weer blijkt dat, ma dit gedicht, soz, ma snap er geen hol van ik kan er geen touw aan knope (ja, spreekwoorde is nie me sterkste kant) en snap de titel al helemaal nie ma het uiterlijk, verwoording(op het eerste gezicht) ziet er goed en verzorgt uit

[Disintegration]

Het blijft steeds een groot genoegen om een nieuw Reynaert gedicht te lezen

[Paris]

Ik vind dit één van je mindere gedichten. Hij is zeker niet slecht, maar hij is ook niet zo bijzonder als sommige van je andere gedichten. Ik ben het wel met Thoughtful eens dat je woordgebruik hier wat minder bijzonder is.

zie je dit bloed aan mijn handen?
typisch
&
en toch klinkt het
zoals voeten in gras
doof, maar te voelen, te woelen
en het eind is nog niet in zicht

vind ik dan wel weer erg leuk.

[Lalala1111]

Een genot om te lezen, vooral de laatste zin. Heerlijk, om met zo'n sarcastische toon in je hoofd hardop te lezen:

"zie je dit bloed aan mijn handen?
typisch"