Een brief van mijn lieve stiefmoeder

[Ruudje]

De voorkant van het a4'tje:

'Na jaren gezeik en inspanning rondom jou is mijn geduld nu op. Ik zal er alles aan doen om jou leven hier zo vervelend mogelijk te maken.
Ik haat je voor alles wat je hebt geprobeert kapot te maken.

Dus als je het hier moe bent vindt je bij de buren een goed voorbeeld hoe je een last moet zijn voor de samenleving, lekker je omgeving treiteren.
Ze hebben ruzie met: Allebei de buren, de achterburen, op het werk en met familie. Niet gek dat jij je daar zo goed thuisvoelt, mooie toekomst.

Ik ga hier nooit meer weg, daar kun je van uit gaan.
Ook hoop ik dat als je het niet meer kunt uithouden, je mij eens flink te grazen neemt, want dan ga je de bak in en dan is de maatschappij van jou verlost en jouw leven voorbij.

P.S. Vergeet niet met deze brief langs Jetten(mijn Maatschappelijk Werker) en al die andere te gaan. '


Op de achterkant stond dit:

'Wij
Respect, begrip, geven.
Elkaar steunen en proberen het beste uit een ander te halen.
Het niet altijd met elkaar eens zijn.
Warmte + liefde geven.

Definitie: Mens je bent iemand.

Jij
Ik, ik, ik, ik, ik, ik.
Respectloos, begriploos, treiteren(jarenlang).
Mensen + relaties proberen kapot te maken.
Géén gevoel voor mens of dier.
Status => dikke auto, groot huis, computeren, houden van levenloze dingen. Koud, steen, hard.

Definitie: O, niemand stelt niks voor'


Ik zal maar even geen smilies gebruiken... geen enkele kan mijn gevoel op dit moment evenaren.

Even ter toelichting: we hadden eergisteren een extreme ruzie.


Maandag:
De oorzaak is internet. Wij hebben internet gedeeld dmv een router bij de buren te plaatsen en een kabeltje naar ons te trekken.
Dit hebben we(een jaar geleden) gedaan om geld te besparen. We zaten krap bij kas en zo konden we het op een goedkopere manier oplossen.
Echter, mijn stiefmoeder kreeg ruzie met de buurvrouw. Dat is ook niet meer goedgekomen.
Toen de buurman eenmaal de sleutel gaf en iets om het alarm uit te zetten(ze gingen 2 weken op vakantie), greep ze in. Ze mochten geen gebruik meer maken van onze diensten. Het idee achter dit, wat de buurman deed was, om ons binnen te kunnen laten(mijn broer en ik) als internet raar zou doen.
Aan de deur heeft ze staan schreeuwen, echt niet normaal.
En alles kwam eruit, alle verwijten.
Ik had met het buurmeisje afgesproken dat ik naar haar computer zou kijken. Dat heb ik alsnog gedaan.
Een uur na het gebeuren, kwam mijn vader bij de buren binnen om te 'praten'. Hij moest komen mededelen dat we zelf kabel zouden aanschaffen. Naar mijn idee is dit besluit niet door hem genomen. Ik werd er nog bij gehaald, om de mededeling te horen. Ik was het er niet mee eens. Ik vertelde mijn vader dat zij er helemaal niks mee te maken had. Daar moest hij nog over nadenken.

Veel meer was er niet gebeurd eergisteren. Ik heb dus totaal geen ruzie met de buren... ook mijn vader en broer niet.


Dinsdag, eergisteren:
Na het avondeten werd ons(of mij) verteld dat we zelf internet via de kabel hadden aangevraagd.
Alweer liet ik horen dat ik het er niet mee eens was. Ook vroeg ik om de reden. Wat ik te horen kreeg was: 'om geen verdere ruzie te maken met de buren en geen diensten meer te verlenen.'
Ik zei dat ze er niks mee te maken had.
Vanaf toen was het ruzie. Ze begon eerst tegen mij te schreeuwen. Daarna begon ze mijn vader nog verwijten aan te praten. Ook toen werd ik kwaad, maar ik hield me in. Daardoor heb ik niks gezegd waar ik achteraf spijt van heb.

Een aantal zeer wijze woorden van haar, en niet alleen naar mij gericht:
'Wat een kutgezin is het hier toch. Niemand houdt hier rekening met mij. Ik was al eerder op het punt te vertrekken, maarn u ga ik echt'

Tegen mijn vader hoorde ik haar zeggen:
'Je kunt alles in je kont steken, weet je dat?'

En tegen mij:
'Je bent helemaal niks. Een onvolwassen persoon, zonder levenservaring en inlevingsvermogen.'

Dit zei ze tegen mij toen ze de trap afstompelde met haar ingepakte tas:
'Zo Ruud, ben je weer de baas hier... kun je het weer helemaal maken bij je vader'

*Bam* Daar ging de voordeur.

Mijn vader ging de was opruimen en kwam dus ook op mijn kamer. Ik vroeg aan hem: 'Waar is ze naartoe? Naar haar vader' Met een nogal kwade blik op zijn gezicht.
Ik had hem verdedigt. ik kon het niet aanhoren hoe niet alleen ik, maar ook hij als een zak stront behandeld werd.

Niet veel later kwam ze terug. Ze rende de trap op:
'Verassing... randdebiel, klojo... zelfs je oma vind dat'
'Ik laat me toch niet door een klein kind mijn man afpakken?'

Toen rende ze naar de zolder(daar is de slaapkamer van hun) en ging ze mijn vader terugwinnen. Uiteraard was dit zo gebeurd. En daar kwam ze weer naar beneden:
'je hebt helemaal NIKS meegemaakt'

Bij mij was de maat vol. Ik probeerde mijn beste vriend te pakken te krijgen via de telefoon, maar die bleek achteraf te internetten.
Ik pakte de fiets, en ging naar hem toe. Daar hadden ze dus geen idee dat ik eraan kwam. Eenmaal daar vertelde ik mijn verhaal en kon ik enigzins wat troost vinden.
Nu nog een probleem: ik doe een krantenwijk.
Ik moest dus smorgens weer vroeg opstaan. Mijn vader belde rond 10 uur savonds op, en vroeg wanneer ik naar huis kwam. Ik zei: 'Vandaag nog... want morgen moet ik de kranten doen.'

Rond 11 uur was ik thuis. Ik ging regelrecht naar mijn kamer, om het bed in te duiken. Goed heb ik niet geslapen... ik werd weer zoiets om het uur wakker.


Gisteren:
Ze was naar een vriendin. Opzich vond ik dat helemaal niet erg. Bij het avondeten kreeg ik nog een kleine woordwisseling met mijn vader, want ik vroeg hem nog steeds om uitleg. Die kon hij me niet geven.


Vandaag:
Ik stond rond 1 uur smiddags op. Totaal had ik iets van 4½ uur geslapen. Ik zette mijn computer aan. Na en tijdje ging ik lunchen. Eenmaal terug vond ik de brief op mijn toetsenbord.


Ik weet niet wat ik nu moet. Ik ben radeloos, hopeloos en machteloos. Ik kan nergens heen, want ik moet elke morgen(muv zondag) de krant rondbrengen. Mijn Maatschappelijk Werker is net 3 weken met vakantie. Ook mijn beste vriend is er 2 weken tussenuit. Mijn vader gaat met haar naar het RIAGG, maar ze hebben daar helemaal geen spoed bij... want er stond nog een afspraak.


Wat moet ik nu? Moet ik hulp gaan zoeken?


Alvast bedankt voor de mensen die de moeite hebben genomen voor het lezen... het koste me ook veel moeite om het te schrijven.

[DvoorA]

dat wijf is helemaal gestoord...wat erg voor je dat zo daar mee moet leven!!

Ik zou het idd via het Riagg proberen. En anders bureau Jeugdzorg inschakelen. Die kunnen beoordelen of de situatie bij jou thuis erg genoeg is, om zelf begeleid te gaan wonen (uit huis dus). Ik denk niet dat praten in dit geval nog veel helpt. Ze heeft geen respect voor anderen, en waarschijnlijk zal elk goed woord dat jij doet alleen maar averechts werken. Als je 18 bent kun je sowieso uit huis. Probeer het eens bij Jeugdzorg!

En heel veel succes..remember: niet iedereen is zoals dat mens. Wat zij over je zegt, zegt meer over haar, dan over jou..

[Daantje_0705]

Ik heb net je hele verhaal gelezen en ik weer eerlijk gezegd even niet wat ik er van moet zeggen. Ik wil iig laten weten dat ik het rot voor je vind dat je in zo'n situatie bent terechtgekomen en ik hoop dat je een oplossing vindt. Je schrijft dat je maatschappelijk werker op vakantie is, kan je daar niet bij een vervanger terecht? Ik begrijp dat je liever bij je eigen maatschappelijk werker terecht wilt maar ik denk dat dit een noodsituatie is waarbij je iig hulp nodig hebt. Je moet niet proberen dit zelf op te lossen, dit is een zaak voor professionele begeleiding.

Sterkte!

[Jeopardize]

Wanneer ze er zo van overtuigd is dat het in jouw wereld alleen om jezelf draait, wat wil ze dan met zo'n brief bereiken? Als ze echt denkt dat gevoelens van anderen jou niks kunnen schelen, dan zou ze toch ook niet hoeven te verwachten dat haar aktie enigzins succes heeft?

Ze spreekt zichzelf tegen hiermee.

[BarbapapaX]

Heb je geen contact meer met je eigen moeder mischien kan zij je helpen?En als ik jouw was zou ik haar gewoon een lange brief trugschrijven waarin je verteld dat ze niet goed bij dr hoofd is en dat jij dr om kan lachen dat jij tenminste nog een mooie toekomst voor je hebt, en dat ze kan zeggen wat ze wil maar jouw het nix uitmaakt.

[cyntha]

Wow, ik heb net je verhaal gelezen en ik weet niet wat ik moet zeggen. Maar ik wil je iig heel veel sterkte wensen!! Ik denk dat het verstandig is dat je professionele hulp gaat zoeken (misschien een vervanger van je maatschappelijk werkster oid).

Sterkte!!

[evanescence]

Jesus die stiefmoeder van jou spoort echt niet!!!

wat n K*Twijf zeg....bahbah....als ik jou was zou ik net zo hard zijn als haar...ik zou me echt niet kunnen inhouden en kei hard terug schelden en vertellen wat ik van haar vind...

waar is je eigen moeder? kan je niet met haar praten en tijdelijk bij haar terecht? of bij andere vrienden of een oom of tante??

ja ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen, ik kan je alleen zeggen wat is zou doen...ik zou eerst met mijn vader gaan praten en zeggen hoe ik me voel tegenover mijn 'stiefmoeder' en dat ik niet gelukkig ben en die brief eens laten lezen, dan kan hij zien hoe kinderachtig zij is!!! en als hij niet wil luisteren, proberen ergens anders te kunnen logeren, of aan de andere kant gewoon stug thuis blijven...het is OOK jouw huis....je moet je eigenlijk nie laten wegpesten....het is een moeilijke situatie...

maar wat zegt je vader ervan als zij je uitscheld en behandeld als een stuk stront?

sterke...xxx

[*** Sido ***]

ziek zieker ziekst is die STIEF_moeder...

[Bellenblaas]

Heb je deze brief ook aan je vader laten lezen? Ik snap best dat het voor hem moeilijk is om tussen jullie twee in te komen staan, maar in deze situatie kan hij daar niet onderuit.
Het is belachelijk dat je stiefmoeder het in haar hoofd haalt je zó te behandelen; het is nog altijd jouw bloedeigen vader!
Verder: ik snap dat ruzies thuis zeer irritant zijn, maar als ik naar het internetvoorbeeld kijk, is het in principe een enorm opgeblazen 'kleinigheid'. Als ze zich daar al zó druk om maakt, dan is er echt iets mis met haar.

Dus: probeer met je vader te praten... zorg dan dat je haar niet meteen met de grond gelijk maakt, maar ga uit van jouw gevoel. Probeer uit te leggen hoe jij je voelt onder deze situatie. Je vader zal vast zien dat dit ook niet verder gaat en zo kun je tenminste samen met iemand een oplossing vinden.
Heb je trouwens verder geen familie? Of misschien vrienden van je vader, die hem en haar goed kennen, waar je mee kan praten? Die bekijken het van wat verderaf en kunnen misschien beter advies geven!?

Succes in ieder geval met alles en vooral ook veel sterkte!

[Ruudje]

BarbapapaX schreef op 19-08-2004 @ 16:03 :
Heb je geen contact meer met je eigen moeder mischien kan zij je helpen?En als ik jouw was zou ik haar gewoon een lange brief trugschrijven waarin je verteld dat ze niet goed bij dr hoofd is en dat jij dr om kan lachen dat jij tenminste nog een mooie toekomst voor je hebt, en dat ze kan zeggen wat ze wil maar jouw het nix uitmaakt.

Daarvoor verwijs ik je naar deze post, van een aantal maanden terug.

Ik ga nu direct naar Bureau Jeugdzorg.

Allen hartelijk dank voor jullie reacties!

[LoeLoe]

Hmm ik heb ook sinds kort dan een stiefmoeder (eerst was ze een tante van me).

Toevallig hebben wij gisteren hier ook godsgruwelijk grote ruzie met elkaar zitten maken. En ik heb ook altidj het gevoel dat ze tussen mij en me pa in staat. Dat zij de dienst uitmaakt over mijn vaders doen en laten. Dat mijn pa mijn pa niet meer is zeg maar.

Mijn pa heeft altijd gezegd: kinderen blijven op nummer 1, en daarna de rest.

Maar sinds hij met me stiefmoeder omgaat heeft ie dat niet meer waar kunnen maken. En af en toe kots ik daar behoorlijk op. Ik hoop niet dat het nog veel erger wordt want dan pak ik me boeltje mooi in en dan ga ik weg en zoekt ie het verder maar fijn zelf uit. Ze hebben met zijn tweeen mij al genoeg pijn gedaan.

Ik kan je niet helepn, alleeen luisteren naar je verhala. Ik vind het heel erg, de situatie zoals die nu is. En ik hoop, dat je er heel snel mee wordt geholpen door iets of iemand. Al heb ik geen idee hoe. STerkte ermee in ieder geval

[BarbapapaX]

Ruudje schreef op 19-08-2004 @ 16:15 :
Daarvoor verwijs ik je naar deze post, van een aantal maanden terug.

Ik ga nu direct naar Bureau Jeugdzorg.

Allen hartelijk dank voor jullie reacties!

ik heb je post gelezen over het overlijden van een familielid . En het ontroert me echt . Niet dat mijn moeder of vader is overleden maar ik heb zelf vaak nagedacht over hoe het zou zijn als mn moeder zou overlijden. Ik hoop dat je aan een ander familielid wat steun hebt.

[evanescence]

Ruudje schreef op 19-08-2004 @ 16:15 :
Daarvoor verwijs ik je naar deze post, van een aantal maanden terug.

Ik ga nu direct naar Bureau Jeugdzorg.

Allen hartelijk dank voor jullie reacties!

ook heb ik deze post gelezen...wat je hebt meegemaakt toen is volgens mij echt traumatisch...vooral dat je een paar jaartjes jonger was en er bij was....het is echt spijtig en nu al helemaal dat je stiefmoeder je leven zuur maakt...ik kan je ook niet helpen alleen wil ik je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je veel kracht uit onze reacties kan putten en verder kan gaan met je leven en een mooi leven kan opbouwen ZONDER je stiefmoeder natuurlijk

sterkte...xxx

[Shitonya]

vermoord die zieke moeder van je

[James Stenbeck]

Ik zou haar doodmaken zoals ze vroeg in die brief. Goed genoeg om haar te kunnen martelen en doden, maar ook goed genoeg uitgedacht om niet gepakt te worden. Als je hulp wilt, PM je maar even, dan spreken we een keer af, ok?

edit: ja wat Shitonya zei dus

[BarbapapaX]

Shitonya schreef op 19-08-2004 @ 17:30 :
vermoord die zieke moeder van je

stiefmoeder

[Shitonya]

James Stenbeck schreef op 19-08-2004 @ 17:34 :
Ik zou haar doodmaken zoals ze vroeg in die brief. Goed genoeg om haar te kunnen martelen en doden, maar ook goed genoeg uitgedacht om niet gepakt te worden. Als je hulp wilt, PM je maar even, dan spreken we een keer af, ok?

edit: ja wat Shitonya zei dus

papagaai

[James Stenbeck]

Shitonya schreef op 19-08-2004 @ 17:53 :
papagaai

papegaai

[Shitonya]

James Stenbeck schreef op 19-08-2004 @ 17:58 :
papegaai

zucht

[James Stenbeck]

Shitonya schreef op 19-08-2004 @ 18:01 :
zucht

jij corrigeerde "grager"

[ILUsion]

Aan je verhaal te horen is zij degene die onvolwassen is; dit zouden dingen zijn die ikzelf aan haar zou zeggen (maar ik weet niet of je daar zo veel mee vooruit komt):
- "als je eerst mijn pa uitscheldt, waarom kom je dan terug? Blijkbaar was hij het niet waard voor je om hier te blijven? Mooie relatie is dat dan" (sarcastisch dus)

- "vind je die brief nu zelf volwassen? Een volwassen iemand, zou namelijk juist het probleem in je gezicht zeggen, en als je dat met zo'n briefje doet, wil je eigenlijk zeggen dat je geen vergevingsgezinde positie aaneemt, hetgeen een teken van volwassenheid zou zijn." Met die brief laat ze natuurlijk ook zien dat ze de confrontatie niet aandurft, ze is eigenlijk bang.

Ik weet niet wat het zou uithalen om de brief aan je vader te laten lezen, dat zul je zelf moeten beslissen en natuurlijk inschatten. Als je vader sterk (mentaal) genoeg is, zet hij haar misschien buiten omdat zijn kinderen toch wel meer betekenen dan een wijf dat hem en zijn kinderen uitmaakt en geen respect heeft. Maar als ze te veel macht heeft over hem, maakt het alles bij jullie nog meer gespannen natuurlijk.

Ik vind dit ook wat spijtig voor je vader: hij zit er middenin (bij ons thuis ook zoiets ongeveer, vader die moet ja-knikken naar mijn moeder; mijn zus en ik vechten soms nog een beslissing van haar aan, maar mijn pa ziet dat niet zitten omdat mijn moeder toch niet verandert. En eigenlijk verziekt dat de sfeer hier soms wel: "vlug, ze komt thuis, zet de muziek af, zorg dat je uit de buurt bent want anders worden de kleren van je lijf gevraagd". Het probleem is dus dat er geen verandering in komt: als je haar op heterdaad op iets betrapt dat je zelf niet graag hebt (bv. kamer binnenstormen, persoonlijke vrieven, msn-gesprekken, ... lezen) dan zegt ze dat het allemaal toch niet uitmaakt maar haar wil is wel heilig en als zij het belangrijk vindt, moet je daar wél rekening mee houden(!)

[elledc]

Het enige wat kan helpen is de wortel aanpakken en je vader ervan overtuigen dat die vrouw niet een vrouw is voor hem. Ze bedreigt jullie in jullie familiale leven. Zij is niet je moeder en merkt dit ook, voelt zich een buitenstaander (want niets is te evenaren aan de échte moeder) en uit zich in agressie en gemeen gedrag. Een jaloerse vrouw kan tot alles in staat zijn. Zij voelt aan dat je pa niet kan kiezen tussen zijn zoon of zijzelf en daar wordt ze chagrijnig van.
Je moet je vader overtuigen van wat het beste is, je moet die gemene agressieve vrouw buiten krijgen.
Desnoods ga jij zelf het huis uit.

[Eend]

Jeetje... Ik ben blij dat jij niet zo over je heen laat lopen jochie!
Ik weet uit ervaring dat er een crisisdienst op de riagg is. Je kunt daar dus gewoon terecht als je maatschappelijkwerker afwezig is.

Heel veel sterkte verder.
En je mag me altijd mailen he!

Liefs

[-Flip-]

pff... is niet niks kerel.. je moet er iets aan doen voordat je hier zelf aan onderdoor gaat... wat... weet ik ook niet...

sterkte... je mag altijd tegen me aanlullen als je daar behoefte aan hebt...


knuffel.

[TheRedArrow]

Ik heb net het verhaal gelezen, dat mens is echt volledig gestoord. Heeft je maatschappelijk werker geen tijdelijke plaatsvervanger waar je met jouw verhaal terecht kan? Bij je eigen maatschappelijk werker kan je je verhaal waarschijnlijk beter kwijt, maar ik zou hier toch zo snel mogelijk iets aan gaan doen.

Sterkte

[Ruudje]

Nogmaals bedankt voor jullie reacties!

Ik ben vanmiddag bij Bureau Jeugdzorg geweest. Daar kon ik mijn verhaal doen bij een Maatschappelijk Werkster. Ze kon me alleen advies geven.
Het eerste wat ik doe morgenvroeg, is bellen voor een eventuele vervanger van mijn Maatschappelijk Werker.
Ook moest ik afleiding zoeken. Zo heb ik morgenmiddag al gepland om naar een vriend te gaan... en in het weekend naar een andere vriend, waar ik ook bij blijf logeren. Volgende week heb ik ook met een aantal mensen iets afgesproken.
Hopelijk kan ik zsm terecht bij een vervanger voor mijn Maatschappelijk Werker.

[Daantje_0705]

Ruudje schreef op 19-08-2004 @ 20:01 :
Nogmaals bedankt voor jullie reacties!

*knip*

Graag gedaan Blij te horen dat je hulp gezocht hebt en ik denk idd dat afleiding zoeken ook een goede is, blijf niet thuis zitten maar dat doe je gelukkig ook niet. Probeer ook van die afleiding te genieten.

[Chaucus]

Ruudje schreef op 19-08-2004 @ 20:01 :
Nogmaals bedankt voor jullie reacties!

Ik ben vanmiddag bij Bureau Jeugdzorg geweest. Daar kon ik mijn verhaal doen bij een Maatschappelijk Werkster. Ze kon me alleen advies geven.
Het eerste wat ik doe morgenvroeg, is bellen voor een eventuele vervanger van mijn Maatschappelijk Werker.
Ook moest ik afleiding zoeken. Zo heb ik morgenmiddag al gepland om naar een vriend te gaan... en in het weekend naar een andere vriend, waar ik ook bij blijf logeren. Volgende week heb ik ook met een aantal mensen iets afgesproken.
Hopelijk kan ik zsm terecht bij een vervanger voor mijn Maatschappelijk Werker.

Succes en sterkte Ruud. Goed dat je zo doorpakt

'Na jaren gezeik en inspanning rondom jou is mijn geduld nu op. Ik zal er alles aan doen om jou leven hier zo vervelend mogelijk te maken.
Ik haat je voor alles wat je hebt geprobeert kapot te maken.

Denk eens na: wat is haar primaire reden om zo op jou te reageren? Je komt heel rationeel over in dit verhaal maar dat zal vast niet altijd zo geweest zijn. Er blijkt uit hele verhaal dat ze zich enorm bedreigt voelt door jou; waarom? Neemt je vader het eerder voor jou op dan voor haar? Of is er iets anders aan de hand? Ik denk dat je de komende tijd alleen maar met haar een gesprek aan kan gaan in het bijzijn van een maatschappelijk werker, deze staat buiten de situatie en kan altijd ingrijpen als een van de 2 uit zijn/haar slof schiet. Bovendien: misschien koelt ze een beetje af na verloop van tijd.

Probeer je enigzins in haar (krankzinnige (?)) schoenen te plaatsen en probeer een antwoord te vinden. Als je weet waarom ze zo reageert, kan je misschien anders op haar gaan reageren.
Voel je niet verplicht om de antwoorden te posten. Het is niet mijn bedoeling om je uit te horen.

Veel geluk ende zo.

[Shitonya]

James Stenbeck schreef op 19-08-2004 @ 18:01 :
jij corrigeerde "grager"

Dat corrigeerde ik niet. Ik zei gewoon dat dat woord niet bestond.
Ten tweede...je hebt je prive berichten uitstaan -_-

[Bloedpropje]

Zoals ik het zo lees is ze nogal impulsief, egoistisch en heeft ze weinig inlevingsvermogen.

Niet echt optimaal natuurlijk. De eerste gedachte die dan ook in me opkomt is 'je moet van d'r af'. Makkelijker gezegd dan gedaan en afhankelijk van de manier waarop je dit zou kunnen bereiken ook niet perse de beste oplossing.

Ik vind eigenlijk dat je de brief aan je vader moet lezen. Maar zoals eerder gezegd, als hij teveel onder haar invloed is heeft dit geen positieve gevolgen, dus dat zal je zelf in moeten schatten.

Ik denk dat het een goede keus van je is om hulp te zoeken, daar moet je zeker mee doorgaan.

Verder zou ik wel graag willen weten waarom ze zo'n hekel aan je heeft en wat ze bedoelt met al die jaren treiteren? Hoe onzinnig haar mening misschien ook lijkt, het is wel ergens op gebaseerd en het is handig als je haar kan doorgronden, ook als je van haar af wilt.

Zelf uit huis gaan is imo nog niet echt aan de orde.

DNMB schreef op 19-08-2004 @ 15:13 :
dat wijf is helemaal gestoord...wat erg voor je dat zo daar mee moet leven!!

Ik zou het idd via het Riagg proberen. En anders bureau Jeugdzorg inschakelen. Die kunnen beoordelen of de situatie bij jou thuis erg genoeg is, om zelf begeleid te gaan wonen (uit huis dus). Ik denk niet dat praten in dit geval nog veel helpt. Ze heeft geen respect voor anderen, en waarschijnlijk zal elk goed woord dat jij doet alleen maar averechts werken. Als je 18 bent kun je sowieso uit huis. Probeer het eens bij Jeugdzorg!

En heel veel succes..remember: niet iedereen is zoals dat mens. Wat zij over je zegt, zegt meer over haar, dan over jou..

En ik zou hem idd ook aan je vader laten lezen.

Ruudje schreef op 19-08-2004 @ 14:59 :

Op de achterkant stond dit:

'[I]Wij
Respect, begrip, geven.
Elkaar steunen en proberen het beste uit een ander te halen.
Het niet altijd met elkaar eens zijn.
Warmte + liefde geven.

Definitie: Mens je bent iemand.

Dit klopt btw iig sowieso niet echt. Zij respecteert je niet, ze heeft geen begrip voor je, ze geeft je alleen negatieve dingen, ze steunt je niet, probeert niet het beste uit je te halen en ze geeft je geen warmte of liefde. Maar goed, dat had je vast zelf ook al verzonnen. 'k wil er ook alleen maar mee zeggen dat je niet moet (gaan) denken dat zij gelijk heeft, want dat is onzin.

[Ruudje]

Jadie schreef op 19-08-2004 @ 21:44 :
Denk eens na: wat is haar primaire reden om zo op jou te reageren?

Het gaat niet zo hoe zij het graag zou willen zien... ze kan de baas niet over me spelen... en dat irriteert haar, want volgens mij is ze dat gewend.

Jadie schreef op 19-08-2004 @ 21:44 :

Je komt heel rationeel over in dit verhaal maar dat zal vast niet altijd zo geweest zijn.

Nee, zeker niet. Het afgelopen jaar heb ik echt veel geleerd... al ben ik toch wel degelijk emotioneel zo nu en dan.

Jadie schreef op 19-08-2004 @ 21:44 :

Er blijkt uit hele verhaal dat ze zich enorm bedreigt voelt door jou; waarom?

Omdat ze denkt dat ik haar hier weg wil hebben. Ze zei ook: 'Ik laat mijn man toch niet afpakken door een klein kind?' Pak ik haar man af dan? Hij is mijn vader... dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. En zal ik eerlijk zijn... zeker nu zou ik het niet erg vinden als ze hier weg zou gaan.

Jadie schreef op 19-08-2004 @ 21:44 :
Neemt je vader het eerder voor jou op dan voor haar?

Ja, sterker nog, hij heeft het nog nooit voor mij opgenomen. Zelf zegt hij dat hij er tussenin staat, wat ik wel snap, maar wat ik niet snap is dat hij het nog nooit voor mij heeft opgenomen.

Gespleten Geest schreef op 20-08-2004 @ 00:26 :
Ik vind eigenlijk dat je de brief aan je vader moet lezen. Maar zoals eerder gezegd, als hij teveel onder haar invloed is heeft dit geen positieve gevolgen, dus dat zal je zelf in moeten schatten.

Hij heeft hem gisteren gelezen... en het enige wat hij erover zei was 'Ik ben het wel eens met sommige dingen'. Uiteindelijk kwam er alleen uit dat ik geen respect heb voor haar. En nee, dat heb ik ook niet meer. Eigelijk al een hele tijd niet meer. Vanaf het punt dat er iets mis ging... en dat is alweer meer dan 2 jaar geleden.

Gespleten Geest schreef op 20-08-2004 @ 00:26 :
Ik denk dat het een goede keus van je is om hulp te zoeken, daar moet je zeker mee doorgaan.

Doe ik

Gespleten Geest schreef op 20-08-2004 @ 00:26 :
Verder zou ik wel graag willen weten waarom ze zo'n hekel aan je heeft en wat ze bedoelt met al die jaren treiteren?

Daarmee bedoelt ze dat ik helemaal niks doe voor het gezin, tenminste dat ziet ze niet. Ik denk ook dat het een kwestie is van willen zien. Ik doe naar mijn idee zeker niet minder dan menig leeftijdsgenoot... zo moeten wij stofzuigen, ramen wassen, 1 keer per week koken en de hond uitlaten. Onze slaapkamers moeten we ook zelf onderhouden.

Gespleten Geest schreef op 20-08-2004 @ 00:26 :
Zelf uit huis gaan is imo nog niet echt aan de orde.

Een vriend had al aangeboden dat ik daar een aantal weken kon blijven. Uiteraard is dit geen oplossing, want ik moet nog een jaar naar deze school voordat ik naar een andere school kan.

[ILUsion]

Vraag eens aan je vader wat hij echt vindt van de brief, wat hij juist vindt dat erin klopt... Waarschijnlijk praat je stiefmoeder zo op hem in dat hij het echt gelooft.
Maak hem duidelijk: "kijk, zij wilt mij buiten en de manier waarop zij haar brief schrijft, kan je toch zelf allesbehalve volwaasen en aanvaardbaar noemen".
Volgens mij is de optimale oplossing dat mens te dumpen/laten dumpen/vermoorden (vroeg ze daar zelf niet om??), maar volgens mij zal het niet op 1-2-3 gebeuren dat dit gebeurt, als het al gebeurt. Relaties zitten soms gek in elkaar.
Bij ons thuis ook: als ik thuis ben met mijn vader en zus gaat alles prima, we klagen wel vaak over ons ma maar wij kennen rustig samenleven. Als ons ma derbij is, en 'opruimt', vinden we niets terug. Ze zegt tegen mij ook dat ik haar leven zuur maak en niet aan anderen denk, maar zij is degene die mij een heel jaar het leven zuur gemaakt heeft door mij in een kutrichting te houden op school (ik had het jaar ervoor al gevraagd om te veranderen, kreeg als antwoord dat ik niet in het midden van het jaar mocht, oké geen probleem maar aan het einde van het jaar mocht ik ook niet [toen kwam ze met het 'argument' dat er per 2 jaar gekozen werd, wat helemaal nooit afgesproken werd omdat we zelfs een studiekeuzebrief meekregen van school uit] ). Mijn vader kon niets anders dan haar laten doen, dat heb ik hem vaak horen zeggen (natuurlijk niet als zij (of haar familie) erbij was) en ik stem met zijn argumenten in maar dat gaf haar nog niet het recht met zo'n vals excuus af te komen. Zij zelf wilt alle computers bij ons thuis weg (is een reactie tegen mij eigenlijk ik ben (figuurlijk dan) helemaal weg van computers en dus hebben we 5 computers staan waarvan 2 bij mij). De computers in de woonkamer moeten weg, maar zelf zit ze wel te spelen op internet als mijn vader wilt werken op zijn computer. Echt om depri van te worden, maar nu laat ik het nog amper aan mij komen (soms vlieg ik nog wel eens uit, ik laat niet steeds door dat mens over me heen lopen). Mijn vader zit er eigenlijk tussenin: haar dumpen omdat ze zo vervelend is, maar dan krijg je veel te veel commentaar van familie enzo (en voogdij gaat misschien naar de moeder hoewel ze niet getrouwd zijn?). Als ik de keuze krijg, staat hij al jaren vast: dag ma!

Ik weet dus wel hoe het voelt om zo behandeld te worden thuis, maar bedenkt ook dat zeker aan je vader moet denken. Als hij aan haar begint te twijfelen, moet je hem steunen...

Ruudje schreef op 20-08-2004 @ 12:02 :
Hij heeft hem gisteren gelezen... en het enige wat hij erover zei was 'Ik ben het wel eens met sommige dingen'. Uiteindelijk kwam er alleen uit dat ik geen respect heb voor haar. En nee, dat heb ik ook niet meer. Eigelijk al een hele tijd niet meer. Vanaf het punt dat er iets mis ging... en dat is alweer meer dan 2 jaar geleden.

Als zij jou een dergelijke brief schrijft, dan heb je ook geen reden om respect voor haar te hebben (vind ik). Respect moet je verdienen en als ik jou zo over haar hoor (is het verhaal van maar één kant, maar goed), dan verdient ze het gewoon niet.

ILUsion schreef op 20-08-2004 @ 19:30 :
(en voogdij gaat misschien naar de moeder hoewel ze niet getrouwd zijn?)

Als 16-jarige heb je daar zelf ook aardig wat over te zeggen.

[ILUsion]

Leonoor schreef op 20-08-2004 @ 19:33 :
Als zij jou een dergelijke brief schrijft, dan heb je ook geen reden om respect voor haar te hebben (vind ik). Respect moet je verdienen en als ik jou zo over haar hoor (is het verhaal van maar één kant, maar goed), dan verdient ze het gewoon niet.

Volgens mij kom je met een verhaal van de 2 kanten al ver, maar heb je ook het verhaal van een (min of meer) buitenstaander nodig om echt een goed beeld te krijgen. Een buitenstaan zal het minder gekleurd zien, dus kan je makkelijker een beeld geven.

Wat die voogdij betreft: dat wist ik niet (ik woon wel in België enzo, maar voogdij voor echtscheidingen gaan meestal naar de vrouw, wat ik grote discriminatie vind voor de vader die even bezoekrecht krijgt). Ik denk overigens dat het hele leeftijdgedoe nogal overdreven is: op 16 moet je dan maar een oordeel kunnen vellen, maar sommige 16-jarigen kunnen dat helemaal niet. 12-jarigen mogen dat misschien niet, hoewel ze daar misschien best toe in staat zijn. Volgens mij telt niet een leeftijd, maar wel de capaciteiten van een persoon. Sommige volwassenen hebben bv. amper logisch verstand of zijn zo verward dat zelfs 16-jarigen (zoals ik) beter inzicht hebben; ik wil hiermee overigens niet zeggen dat ik almachtig ben of een ultra-mega-geweldig goed inzicht heb in alle situaties, maar gewoon dat een leeftijd niet altijd even veel zegt over de capactiteiten. Dat een kind van 2 geen volwassene zal kunnen bijbenen, lijkt me duidelijk, maar kinderen hebben soms een geweldig inzicht of voelen meer mee met personen dan volwassenen kunnen begrijpen in hun 'leeftijdsgrenzen'....

In Nederland moet een rechter je, dacht ik, vanaf je twaalfde horen (tenzij je dat zelf niet wilt natuurlijk). Wat die rechter er mee doet, dat is aan hem/haar, maar je mag dan wel zelf aangeven wat je wilt. Dat is niet iets dat ik verzonnen heb, maar wat in Nederland gewoon wettelijk is vast gelegd (dacht ik). Als je er meer over wilt weten dan zou je het eens op WG&R moeten vragen, misschien weet iemand er meer over (ook mbt België).

[moon]

Hee Ruud,

Ik las dit topic gisteravond al maar ik wist toen niet goed hoe ik er op moest reageren. Als ik eerlijk ben kon ik zelfs in eerste instantie niet goed in slaap komen omdat ik lag te denken aan dit topic. Ik vind het echt zo vreselijk dat je deze brief heb gekregen. Hoe kan je stiefmoeder zoiets doen? dat is echt belachelijk!Twijfel niet aan jezelf,de situatie ligt aan je stiefmoeder. Ik weet verder niet zo goed wat ik er over moet zeggen, het meeste is hier ook al gezegd en daar sluit ik me ook bij aan. Als ik jou was zou ik er inderdaad voor proberen te zorgen dat je goede hulp krijgt, want zo´n situatie kan je niet alleen aan!Heel veel sterkte!

Liefs, Rianne

[Ruudje]

moon schreef op 20-08-2004 @ 23:12 :
Hee Ruud,

Ik las dit topic gisteravond al maar ik wist toen niet goed hoe ik er op moest reageren. Als ik eerlijk ben kon ik zelfs in eerste instantie niet goed in slaap komen omdat ik lag te denken aan dit topic. Ik vind het echt zo vreselijk dat je deze brief heb gekregen. Hoe kan je stiefmoeder zoiets doen? dat is echt belachelijk!Twijfel niet aan jezelf,de situatie ligt aan je stiefmoeder. Ik weet verder niet zo goed wat ik er over moet zeggen, het meeste is hier ook al gezegd en daar sluit ik me ook bij aan. Als ik jou was zou ik er inderdaad voor proberen te zorgen dat je goede hulp krijgt, want zo´n situatie kan je niet alleen aan!Heel veel sterkte!

Liefs, Rianne

Het geeft niet dat je niet wist hoe je moest reageren, dat heb ik ook heel vaak
Dankjewel voor je reactie!

[Eend]

Ruudje schreef op 19-08-2004 @ 20:01 :
Nogmaals bedankt voor jullie reacties!

Ik ben vanmiddag bij Bureau Jeugdzorg geweest. Daar kon ik mijn verhaal doen bij een Maatschappelijk Werkster. Ze kon me alleen advies geven.
Het eerste wat ik doe morgenvroeg, is bellen voor een eventuele vervanger van mijn Maatschappelijk Werker.
Ook moest ik afleiding zoeken. Zo heb ik morgenmiddag al gepland om naar een vriend te gaan... en in het weekend naar een andere vriend, waar ik ook bij blijf logeren. Volgende week heb ik ook met een aantal mensen iets afgesproken.
Hopelijk kan ik zsm terecht bij een vervanger voor mijn Maatschappelijk Werker.

Goed van je

wat een tering wijf .. gelijk met de grond gelijk maken die hap

[Myuki]

Sterkte enzo...

[rijk_v]

Wat een onvoorstelbaar dom wijf, negeer haar into infinity, dat zal die koude trut leren. Je stiefkind, jezus.

[rijk_v]

Ik zal je iets te vertellen :

Mijn vader heeft nu al twee jaar een vriendin, ik mag haar geen stiefmoeder noemen. Ze heeft een dochter, nogal dom meisje.
Mijn vader en zijn vriendin wonen niet bij elkaar, ze zijn wel vaak bij elkaar in een van de huizen. Op vakantie kwam ik erachter dat mijn vader alles betaalde, toen ik hem vroeg waarom mijn stiefmoeder niks betaalde antwoordde hij: 'We hebben een gezamenlijke pot gemaakt voor op vakantie waar we allebei evenveel geld in hebben gestopt, het is dus niet oneerlijk'. Sindsdien heb ik er opgelet wie alles betaalde bij gezamenlijke uitjes enz., dat was dus mijn vader. Mijn stiefzusje is bijna altijd bij vrienden van mijn stiefmoeder en krijgt ook haar zakgeld van die vrienden. Persoonlijk heb ik het idee dat mijn stiefmoeder mijn vader gebruikt voor geld. Mijn stiefzusje bevestigde dit een jaar geleden en sindsdien heb ik mijn stiefmoeder het leven zuur gemaakt. Ik negeer haar al zo'n 6 a 7 maanden maar ze wil niet weg gaan. Ik heb bankafschriften van mijn vader bekeken en meerdere financiele papieren en het blijkt dat hij wel degelijk alles voor mijn stiefmoeder betaalt.
Straks betaalt hij haar huur nog, maar zover laat ik het echt niet komen. Ik heb tegen mijn vader gezegd dat mijn stiefmoeder gebruik maakt van hem maar hij werd boos. Toen ben ik toen hij naar bed ging weggelopen naar mijn zus d'r huis, zij bracht me naar mijn moeder. Mijn vader wist dus niet waar ik was. Ik dacht dat dat hem wel zou wekken oid maar het blijkt dat hij in een soort idiote trance is door mijn stiefmoeder ik herken hem niet meer. Ik zal haar nu maar proberen het huis uit te werken. Ruudje, ik kan me echt heel erg goed indetificeren met jouw verhaal. Weet je zeker dat we niet dezelfde stiefmoeder hebben?

[Ruudje]

rijk_v schreef op 21-08-2004 @ 15:30 :
Ik zal je iets te vertellen :

Mijn vader heeft nu al twee jaar een vriendin, ik mag haar geen stiefmoeder noemen. Ze heeft een dochter, nogal dom meisje.
Mijn vader en zijn vriendin wonen niet bij elkaar, ze zijn wel vaak bij elkaar in een van de huizen. Op vakantie kwam ik erachter dat mijn vader alles betaalde, toen ik hem vroeg waarom mijn stiefmoeder niks betaalde antwoordde hij: 'We hebben een gezamenlijke pot gemaakt voor op vakantie waar we allebei evenveel geld in hebben gestopt, het is dus niet oneerlijk'. Sindsdien heb ik er opgelet wie alles betaalde bij gezamenlijke uitjes enz., dat was dus mijn vader. Mijn stiefzusje is bijna altijd bij vrienden van mijn stiefmoeder en krijgt ook haar zakgeld van die vrienden. Persoonlijk heb ik het idee dat mijn stiefmoeder mijn vader gebruikt voor geld. Mijn stiefzusje bevestigde dit een jaar geleden en sindsdien heb ik mijn stiefmoeder het leven zuur gemaakt. Ik negeer haar al zo'n 6 a 7 maanden maar ze wil niet weg gaan. Ik heb bankafschriften van mijn vader bekeken en meerdere financiele papieren en het blijkt dat hij wel degelijk alles voor mijn stiefmoeder betaalt.
Straks betaalt hij haar huur nog, maar zover laat ik het echt niet komen. Ik heb tegen mijn vader gezegd dat mijn stiefmoeder gebruik maakt van hem maar hij werd boos. Toen ben ik toen hij naar bed ging weggelopen naar mijn zus d'r huis, zij bracht me naar mijn moeder. Mijn vader wist dus niet waar ik was. Ik dacht dat dat hem wel zou wekken oid maar het blijkt dat hij in een soort idiote trance is door mijn stiefmoeder ik herken hem niet meer. Ik zal haar nu maar proberen het huis uit te werken. Ruudje, ik kan me echt heel erg goed indetificeren met jouw verhaal. Weet je zeker dat we niet dezelfde stiefmoeder hebben?

Ja hoor, anders zou het nog erger worden... als ze ook nog vreemdgaat
Hmmm nee, ze is getrouwd met mijn vader
Mijn stiefzus heeft ook al ruzie met haar gehad... maar helaas houdt ze haar aan het lijntje.
Oh ja, mijn vader zei nog dat ze de helft van het internetabbonement zou gaan betalen... 'Waar krijgt ze dan geld van? Van de belasting' (Ze werkt helemaal niet )

[rijk_v]

Ruudje schreef op 21-08-2004 @ 15:52 :
Ja hoor, anders zou het nog erger worden... als ze ook nog vreemdgaat
Hmmm nee, ze is getrouwd met mijn vader
Mijn stiefzus heeft ook al ruzie met haar gehad... maar helaas houdt ze haar aan het lijntje.
Oh ja, mijn vader zei nog dat ze de helft van het internetabbonement zou gaan betalen... 'Waar krijgt ze dan geld van? Van de belasting' (Ze werkt helemaal niet )

Aha, ook zo eentje

[blacky]

Ik zal als ik jou was zo snel mogelijk hulp zoeken bij het riagg of jeugdhulp.

Dat mens spoort echt voor geen meter. Ze kan wel wat hulp gebruiken. Ze is te gek voor woorden.

Het is misschien ver gezocht en ik weet ook niet of het mogelijk is. Maar soms is er sprake van een gevaar voor andere ofzich zelf. GElukkig is er hier geen sprake van lichamelijk geweld, maar wel van psychische mishandeling. Vraag eens aan je maatschappelijk werk(st)er of er niet iets te regelen valt dat niet JIj maar ZIJ het huis uit moet.

Ik weet ook dat dat alles behalve makkelijk en leuk is. En daarbij of het mogelijk is betwijfel ik. Maar het zou raar zijn als jij door een vrouw die later bij jullie is komen te wonen het huis uit moet.

Heb je nog contact met je echte moeder? Anders kan je daar misschien even terrecht om alles wat te laten bedaren. Want dit is echt ongezond.

Die stief"moeder" spoort niet dat mag duidelijk zijn.

In ieder geval heel veel sterkte.

[ILUsion]

sybje schreef op 23-08-2004 @ 18:00 :
Het is misschien ver gezocht en ik weet ook niet of het mogelijk is. Maar soms is er sprake van een gevaar voor andere ofzich zelf. GElukkig is er hier geen sprake van lichamelijk geweld, maar wel van psychische mishandeling. Vraag eens aan je maatschappelijk werk(st)er of er niet iets te regelen valt dat niet JIj maar ZIJ het huis uit moet.

Ik weet ook dat dat alles behalve makkelijk en leuk is. En daarbij of het mogelijk is betwijfel ik. Maar het zou raar zijn als jij door een vrouw die later bij jullie is komen te wonen het huis uit moet.

Heb je nog contact met je echte moeder? Anders kan je daar misschien even terrecht om alles wat te laten bedaren. Want dit is echt ongezond.

Die stief"moeder" spoort niet dat mag duidelijk zijn.

In ieder geval heel veel sterkte.

Volgens mij is het probleem dan dat zijn vader hem als ondankbaar en onbetrouwbaar gaat beschouwen omdat hij zijn 'vrouw' heeft aangeklaagd en weg laten sturen (zo goed als afgepakt), want vergeet niet dat de vader ook onder haar invloed is...
In dat scenario wordt de positie thuis nog benarder omdat het dan je eigen familie is, die je moet 'bestrijden'...
De enige propere oplossing is zijn vader laten inzien dat dat mens niet deugt (of dat mens een zenuwinzinking/hartaanval/... whatever bezorgen waarvan je zelf geen schuld kan krijgen)