WEDSTRIJD-POLL: Predikt de waanzin en de zwartgalligheid!

[xineof]

Ik doe het op het moment waarop niemand het verwacht. Waarop niemand stiekem snel expres als eerste kan stemmen, waarop niemand....


WAANZIN.

De strijdperiode is beslist, de pennen zijn neergelegd en het stemmen kan beginnen. Wees eerlijk: ga geen extra accounts aanmaken en trommel geen vriendjes op, want dat helpt allemaal niets. We doorzien alles.

De poll blijft, laten we zeggen, 2 weken open? Succes met kiezen, oh DoPdichters!




1.

Rwanda

muziek! melancholisch chanson (Ma jeunesse fout le camp)
of bruisende salsa als (Vivir sin miedo)
er maar meer is dan dit (Zombie)
gespleten schedels en tongen
terwijl stof en voddige lichamen (Wandering Flame)
verbranden in blauwe vuurvlinder
patronen (Archetype)
doorgeladen geweren verzwelgen
kilometers vlees net als alle
provisorische zwaarden (C'mon C'mon)
kinderen verdrinken in hun
vederlicht gewicht (Adagio for Strings)
zoals het meisje dat haar
hongerdode zusje droeg (Innocente)
en anderen
anderen
anderen. (Sunrise)



2.

Stroper was ik, in konings woud
in steden legde ik mijn strik
lokte de hongerigen
en voedde ze met mijn vergif

Danste de dans der verleiding
en doodde waarheid
mijn verhaal is uniek

Een slang aan Edens hof
koesterde zich aan Adams borst
likte liefdevol zijn besmeurde gelaat

Gij luistert en hoort mij aan
Menigeen liet ik in tweestrijd achter
teder laat ik u dit na
splinters van mijn ziel

Liefdevolle razernij
scherp geslepen als glas
zwartgallige lekkernij
herinner je niet dat jij
eens jij was?

Werd de hemel niet zwart
en de dagen zo kort
In de stad bewoond
door jouw monstereuze nazaten

Monsters van gisteren
zijn de nimfen van morgen

Een gebaand pad
hoorns en zwaarden
het vuur heeft u liefgehad
lichtvoetig werd de hel gebaard

Nimfen van vandaag
zijn de monsters van gisteren



3.

Rode waas

Ellendelinge! De veile kreet klinkt uit mijn uiteengereten
longen, wat de duivel heb je uitgevreten?
Leven is wat voorheen pijnloos was
even, voordat u me met uw pijn genas.
Nood, doodslag, ik ben verwond,
Dood nog niet, doch wel aanstonds.
Ellendig lig ik hier uiteengereten
lange strepen bloed, dat blauw mocht heten
in het licht van mijn wereld die nu vergaat,
nochtans is alles wat ik voel slechts haat.
Gij! Ik krijt tegen de wilde hemel, rood
en zweer bij mijn bloed, mijn leven geef ik voor uw dood!

Vrees dat ik mijn wraak
rechtvaardig en redelijk
eerlijk, toegenegen
en zelfs met liefde,
slechts postuum zal beleven.

Mijn kapotte lichaam sleep ik over de
ingebloede aarde, die ik bespuw, bespot.
Ja, zelfs extra bloed zal ik u geven
nog enkele meters verheugend pijnlijk genot.

Razernij door mijn bijkans lege aderen
aan mijn liefde zweer ik, aan mijn voorvaderen.
Zij zullen mij bijstaan in mijn morbide queeste
en mij begeleiden, in vlees, niet geeste
roestige zwaarden hakken in op uw lijf en leden,
nu dan! Een dode heeft geen zeden.
Ik volg en drink mijn wraak, uw leven,
Janine, alles zal ik voor u geven.



4.

Taal des Doods

"Wie?" je demande.
"Qui? Comment?"
Zij murmelen dat
wat ik niet kan verstaan,
maar uitstekend begrijp.

De geur van spinazie
en de klank van verderf
maken dat ik niet merk
waar het touw gehangen wordt.

Toch weet ik...
Een verlopen regenboog
en kippen zonder kop
glijden van de waterval.

"Du wirst sterben."
"Oui."



5.





6.

Walging

Ik voel stroperige walging in mij druipen,
Het weke monster wat zich in mij verspreidt,
ontneemt geluk haar laatste stuipen
en maakt van mij een mens die lijdt.

Als de schijnheilige maan me wiegt,
is slechts mijn kussen uitgeholt.
Want degene die zegt dat ik rust, liegt,
het gevoel is in mij allang gestold.

Je bent de kwelling die me niet laat gaan,
die mijn wangen hun kleur liet verliezen,
met je hakken op mijn borst gaat staan.
Ik ben veroordeeld, ik kon nooit kiezen.

En als ik mezelf binnenstebuiten keer,
is mijn dwaling slechts een angstig feit,
rottend als een oude zweer.
Wroeging is geen kwestie van tijd.



7.

Dood…

De tijd slipt langzaam voorbij
De klok die kraakt wijst naar mij
Overal gezichten kijken naar mijn traan
Scheve oude monden praten over hij komt eraan
Deze droom blijkt werkelijkheid
De dood grijpt naar mij
Dollend door verleden,heden en toekomst
Zie ik alles wat de mens vormt
Oorlog,paniek
De mens is maar ziek
Een stem heerst over deze drukte
Stilte heerst als hij spreekt
‘’denk je dat dit erg is’’
‘’dan ben je nog niet in de hel geweest’’
Bloed druipend uit m’n ogen
Hoe ben ik hier nu weer terecht gekomen
Wezens lijken dichter bij te komen
Mijn herinneringen worden me ontnomen
Bekrompen in m’n eigen traan en bloed
Ogen gesloten hopend op wat goeds
En ik dacht dat leven z’n hel was
Maar de dood is nog erger dan ik ooit had gedacht
Ik zal boeten voor m’n daden
Dat blijkt maar weer eens overnieuw
Na het openen van mijn ogen
Door alles wat ze me doen geloven
Is het stil
En voor het eerst galmt er een gil
Had ik m’n ogen maar toe gelaten
Begin nu zelfs mezelf te haten
Daar lig ik boven de vlammen van de hel
En nog steeds denk ik alleen aan mezelf
Van binnen groeit een zaad
Nu al zijn we gebonden door haat
Het kind, het kind van de duivel
Iedereen lachend,en ik…
Ik huilend



8.

Bloemetjes sterven ook onder de grond

Het meisje met het bloempje in haar
haren in de wind. Ze dartelt als een kind.

Ze dicht mijn gedachten
(bedacht mijn gedichten).
Ze lacht als ik zwicht
voor haar zachte gezicht.

Ze heeft nooit geleden,
en hier nu gelegen
maak ik haar verlegen
en tot een verleden.

Het meisje met het bloempje in haar
haren in de wind. Ze sparteld' als een kind.



9.

Voor kinder liefde.

Klankloze stappen klinken
toch statig door de gangen.
Wist je niet wat je te wachten lag?
Of wilde je niet, wat wilde je?


Hoge stapels van honderden
zorgvuldig gesorteerde lijken.
Een gil, een schreeuw, een klap,
een kledingstuk doordrenkt met bloed.
Een liefde nooit vergeten noch vergeven
en keer op keer dichtgesnoerd.

Onwetendheid sloeg zijn slag ditmaal goed,
aldoor wetend dat het komen zou.

Hij behoorde tot hen, gaf hen wat hen toebehoorde
en wat hij zichzelf herhaaldelijk toewenste.
Echter mensen en hun (zogenaamde) alwetendheid zijn
overtuigend, toch niet altijd juist.


"Terwijl de noordenwind door de dennen floot, opende de Schepper in de duisternis zijn deur en liet een pederast binnen." *


* uit De zangen van Maldoror – Lautréamont.



10.

Daar waar de man na scheiding slechts zwaarmoedigheid vermag,
zijn zijn verdronken nachten maar zelfzuchtig zelfbeklag.


'Het was het stoppen van de wereld
waardoor ik leek te rennen,
toen ik alleen maar wilde kennen
wat niet kon: je helemaal.

En als ik weer de morgen haal
zijn er slechts de lege flessen
wanneer ik tracht je lot te lessen
voordat ik in verdriet verdwaal.'


Maar nee, hij huilt om zijn gemis,
niet om haar lichaam dat er niet meer is.
de reden dat hij treurt is, hij
wordt ook persoonlijk aangetast
door het droeve lot van zij,
die voor de dood haar leven past.

Toch houdt hij vol, door tranen heen:
'Het is om haar, en niet om mij'



11.

De lagen van de hel,
waardoor Dante zich voerde,
sluiten zich om mij,
zó stevig, dat de val,
waarin de boetedoende rechter
beschreven door Camus
zo heftig gevangen is,
mij niet kan grijpen.

Geen zwaartekracht kan mij vangen
in zijn ritmisch energiespel.
Geen god mij zo ver krijgen,
dat ik, met of zonder filosoof,
in hemel of hel geloof.
Het is mij om het even.



12.

Als Hel in je nek hijgt en je voeten stinken

Laaiend in het diepste hol,
aan de rand van leven en dood,

vrijen we in het allerdonkerste zwart om
in het rode ochtendgloor te bloeden
en te weten, wat nog komen gaat.

“Eer mijn linker-kleine-teen, jij zot.
Streel mijn groene schimmelhaar
tot je bedwelmd raakt door de stank.”

Uren verstrijken met elke druppel, die
nooit zijn weg zal vinden naar

eindeloos leven zonder einde, waar
nonnen slechts een fabel zijn,
fluiten schel en scherper klinken
en rust een slechte nachtmerrie
ruwweg doet ontwaken.



14.

Een kruimel zwartgalligheid

ode aan Lindgren


"Gråt inte, Skorpan! Vi ses igen- säkert! Och blir det inte här, så blir det i Nangilima."
"Nangilima", sa jag. "Vad är nu det för nånting?"
"Det ska jag berätta en annan gang", sa Jonatan"

De boktorlarve leeft in weelde
in m'n godvergeten kutbestaan
vreet mijn bed van houten planken
onder m'n verkankerde lijf vandaan.

Waar de rokende stegen stonken naar pis, naar
vochtige schimmel op muren, bloed,
kotste ik woorden en tranen en zweet,
ijlend en heet van het wreed en de koorts,
tot broerlief sprak van
groener gras
van bergen, dalen
avonturen
dennengeur en zilv'ren paarden
en ik stierf in verlangen, verlost van pijn.
Maar daar waar kanker en dood mij brachten
bleek broers relaas slechts zoete schijn.

Verspil je woorden niet aan wartaal
ik ben niet nog eens onbevreesd
het hiernamaals heeft niets te bieden
dat de verdorven geest geneest.



15.

Verlaten Abdij

Stille ademtochten
van dode schimmen
uit een
ver verleden
sluipen geruisloos
langs overwoekerde
stenen met klimop
en laten zich
meedrijven
op de wind
die spreekt
met hun stemmen
zoals dorre bladeren
dansen op hun graf

Luister
en hoor hun weeklagen.



16.

Eerst daar waar de dwaas zich vrij waant.

‘De goede wil is – unqualifiedly – het hoogste goed.’
Doch de mijne is zwart, ja niets!, ik predik u.
- WANT WANNEER JE ME STAK!!! WERD ALLES…. Z-W-A-R-T . -
Maak me van kant.

Maak me van Nietzsche, maak me van
‘das allernichtsmehrheiligen ’.
Maak me van je, neem me tot je!
Neem me, want in de ruwe diepten stiet ik uit.
En spiegel hard de waarden af,
tegen de leegte van de hopelozen.

Hopeloos zijt gij, welke verkondigt
in vrijheid en autonoom te zijn!
Verwerpelijk zijt gij, welke durft te achten
dat waarop u uw samenleving claimt te bouwen.
‘Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal ik mijn kerk bouwen.’
- Niet relevant! Niet relevant? Doch vernietigt. Vernietigt! -

Durf te denken.
Uw waarden zijn leeg verworden;
Eerst daar waar de westerling zich vrij waant.

‘Het is dood! Het is dood!’. Wat houd ik over?
Het is dood. Nee, daarnaast. Wat houd ik over?
Niet slechts het omgekeerde, nee! Nee!
Zoveel uitvluchten. Er is niets absoluuts. Of is er?

WANT. Voor mij weet ik de liefde!
En schreeuwende killende tranen kwamen,
wanneer ik dacht – na overmoed - ‘Is díe waarde dan, dan… niet?’
Zij is er wel, mijn lief, zij is er!
Houd me vast, maar huilt wanneer u bezint;

Leg mij toch de liefde uit.
Zij en de hare kunnen wél, in positieve term. Maar.
- Want de oplossing is ’t niet! Huil? De oplossing is het niet! -
De rest, juist dát wat nodig!, is niets. Is niets, is leeg:

De waan -‘zin’.
Filosofen flikkeren. In putten.



17.

Wachten op de lente.

'Nee,' zei je
'ik wacht tot de winter zijn einde heeft bereikt.'

Rode spetters op de muren.
Weerzinwekkend dure wijn
- dat is waar het op lijkt.
Zware smaken vliegen vluchtig
door mijn mond. Op de grond.

Te lang gerijpt.

Vastgegrepen, verkeerd begrepen.
Door de kamer gesmeten.

Ik bind tegenwoordig mijn eigen polsen al vast,
zodat je me alleen nog maar hoeft los te maken.





Dank voor alle inzendingen, ik ben onder de indruk van het aantal en het niveau. Dat het een mooie wedstrijd moge worden!

[Sketch]

xineof schreef op 08-01-2006 @ 02:02 :
Ik doe het op het moment waarop niemand het verwacht. Waarop niemand stiekem snel expres als eerste kan stemmen, waarop niemand....

Niemand.... behalve ik

[xineof]

Sketch schreef op 08-01-2006 @ 02:06 :
Niemand.... behalve ik

Jou gun ik dat hè. Voorkeursbehandelingen moeten er ook zijn. Pm je msnadres anders even, dan praten we ff bij .


Ohja, ik heb expres gekozen voor slechts de getallen in de poll, want 'naamloos dit en dat' vind ik niet eerbiedig.

walging

vooral om kwart voor 3 's nachts

[lostdreamer]

Mij zal waarschijnlijk niemand kennen.Heb een gedicht geplaatst volgensmij.Ik heb wel mee gedaan[ en ben een van die,die hun nickname zijn vergeten te geven maar die komt nog wel].
Ik heb ook veel rond gekeken en veel mooie gedichten gezien.Ik denk dat ik binnenkort nog wat gedichten plaats want ze zijn denk ik niet zo.. dus kan misschien nog wat van jullie leren
in ieder geval vond het wel moeilijk om te kiezen,ze hadden denk ik allemaal wel wat.
Net wat ik verwachte zo midden in de nacht,tjah....

[Sketch]

lostdreamer schreef op 08-01-2006 @ 03:58 :
in ieder geval vond het wel moeilijk om te kiezen,ze hadden denk ik allemaal wel wat.
Net wat ik verwachte zo midden in de nacht,tjah....

Waar heb je op gestemd dan?

[Vogelvrij]

Mijn hemel...

Er zitten echt mooie bij, ik weet nog niet waar ik op ga stemmen. Het valt me op dat er een hoop echt lange gedichten bij zitten en dat er veel mensen vreemde talen bij hebben gehaald (waarom kan ik nu geen Zweeds)

[=zwart wit=]

[Halogeen]

Wauw... wat een hoop gedichten! Waarschijnlijk hebben veel mensen hem op het laatste moment ingeleverd?

Ik was aangenaam geshockeerd door gedicht 8 (welke zieke geest heeft dat bedacht?) en ook 3 sprong er wel uit, maar ik moet ze nog meer eens goed bestuderen. Maar er zitten ook wel een paar slechte tussen, of nou ja, waarvan ik vind dat het onderwerp niet goed tot zijn recht komt.

[Dreamerfly]

Ik ben onder de indruk, wat een niveau in een heel aantal gedichten!

Spoiler

Toch wist ik meteen welke ik zou kiezen, het gedicht raakte mij meteen enorm: nummer één.

(dat neemt niet weg dat er nog meer zéér goede gedichten tussen staan!)

Eindelijk!

Er staan inderdaad heel veel prachtige gedichten tussen. Ik vind vooral het laatste gedicht eruit springen, maar ik ga eerst alles nog maar eens op mijn gemak lezen alvorens te stemmen

[vidaaa]

Een Poll!

Ik twijfel nog een beetje of ik de gedichten zal beoordelen op zwartgalligheid of op hoe mooi ze zijn..

Mag je hier ook al speculeren wie welk gedicht heeft gemaakt? Sommige zijn wel erg duidelijk

[gezweetwel]

Zo veel! En zo duister
Dat wordt weer een hele klus om het allemaal te bespreken.

[Porcelain]

WAUW, de poll! Wauw, niet twee gedichten minder, maar twee gedichten méér dan vorige keer! En nu maar eens lezen!

[Porcelain]

Hahaha, er is geen nummertje dertien. Toepasselijke bijgelovigheid.

[xineof]

Ik ga mijn keuze voornamelijk baseren op of ik vind dat het gedicht wel daadwerkelijk waanzin en zwartgalligheid spreekt; dat was tenslotte het doel van de wedstrijd. Daarnaast kijk ik natuurlijk naar het schrijfkunstelende deel.

Het eerste deel van waarop ik die keuze baseer ik dus wel heel erg subjectief: geheel volgens mijn interpretatie m.b.t. waanzin en zwartgalligheid. Zegt het dus ook nog wat over mij ^^.


1.
Ik vind 'Rwanda' eigenlijk pas vanaf het tweede deel écht goed worden. Het eerste deel vind ik niet helemaal passen, al spreekt er wel verderf en ellende uit en dat past dan weer wel. Het tweede deel vind ik echter geweldig, en dan natuurlijk vooral het stuk vanaf 'kinderen verdrinken in....'. Dat is prachtig en héél erg sterk geschreven. De waanzin spreekt hier alleen al uit wat die kinderen wordt aangedaan. 'anderen anderen' is natuurlijk een mooi middel om die waanzin uit te drukken; goed gelukt.

Verder gaat het voor mij vooral over wanhoop. Maar dat is maar net vanaf welk standpunt je het bekijkt. Over de toegevoegde waarde van de kleine letters ben ik nog niet helemaal uit.

2.
Dit gedicht is vanuit het standpunt van een 'mysterieuze' waanzinnige geschreven, dat wordt in het begin goed vastgehouden maar verder naar het einde loopt het wat meer in algemeenheid over, dat vind ik jammer. Het is een redelijk goed geschreven gedicht, maar het komt er mijns inziens niet helemaal uit.

3.
Een paar maal dacht ik 'waar wil je naartoe?' maar de slotzin maakt gigantisch veel goed, wát mooi. Zulke dingen doen het bij mij altijd goed . Hier spreekt wel waanzinnige wraak uit, goed gedaan. Ik vind het stilistisch niet héél interessant, dus ik ben er nog niet helemaal uit wat ik ervan vind.

4.
Ik vind het concept geweldig; die talen/vage toevoegingen. Maar ik denk dat de schrijver te weinig concreets erin heeft gestopt om de lezer er echt een voorstelling van te laten maken. De laatste zin maakt íets goed, maar niet genoeg in mijn optiek: dát is een hele goede zin, maar ik mis nog wat in de rest van het gedicht. Het is net wat te vaag.

5.
Wanneer je heel het gedicht hebt gelezen denk je 'ja hier zit wel wat in'. Gevoel van zichzelf kwijtraken en je eigen doel niet kennen, leegheid zit hierin verwerkt. Dat spreekt me aan, maar ik vind het niet helemaal uit de verf komen: het is mij wat te 'tam'.

6.
Er spreekt een zekere haat uit dit gedicht, zwartgalligheid ook. Ik had graag wat meer waanzin gezien though . Misschien had je dit kunnen bereiken door tóch een andere dichtvorm te kiezen. Het ritme loopt soms niet helemaal lekker, maar op zich steekt het goed in elkaar . 'met je hakken op mijn borst gaat staan' vind ik een erg goede zin.

7.
Ik denk dat je voor dit gedicht teveel woorden hebt gebruikt voor wat je wilt zeggen. Er zit veel herhaling in, een soort 'zoeken' nog naar de goede beschrijving: ik mis de structuur. (Ik richt mij hier inderdaad ten eerste op het taalkundige deel, dat lijkt me beter omdat er óók wel degelijk een interessante boodschap uit te halen valt.)
Ook denk ik dat je soms wat moeite hebt met het ritme en je rijm vaak nogal gedwongen is.
Het gevoel wat je beschrijft is zoals ik al zei wel interessant. Het heeft mijns inziens te maken met het gevoel wat veel jonge mensen krijgen in hun eerdere tienerjaren: dat gevoel van leegheid, zoeken naar zwarte kanten en bezigzijn met dood. Ik weet niet of hier waanzin uitspreekt, dat denk ik niet, maar wel zwartgalligheid.

8.
Ik denk dat je hier het gewenste effect mee bereikt: de lezer krijgt meteen gevoelens van walging, waanzin, afkeer en 'woede'. In principe erg knap gedaan. Het is walgelijk waarvan je schrijft, je beschrijft het niet direct maar doet het op een érg lugubere manier. Het 'sparteld'' is écht heel goed, heel die zin die zo goed verwerkt zit in de dichtvorm trouwens. Waanzin en zwartgalligheid: ja. Het is waanzin, walging, smerig te gelijk. Knap hoe je het vanuit het standpunt van de handelende doet, hoe je dat meisje als het ware 'isoleert' en vanúit het standpunt van de handelende verklaart welke waanzin erin schuilt. Petje af.

9.
Hm, ik kan niet echt een lijn/doel in dit gedicht ontdekken: ik vind het goed geschreven, het is interessant en ik heb het meerdere malen gelezen. En télkens kan ik niet ontdekken waar je nu precies heenwil. Maar goed nu lees ik m nog een keer en ik denk dat ik hem heb, haha.
Mja, nu vind ik het nog beter. Maar toch vind ik ook dit gedicht wat te 'tam'.

10.
Heel goed geschreven; steekt perfect in elkaar, met heel veel zorg uitgekiend, knap staaltje dichtkunst.

Ik herken echter vooral angst, verloedering en zwerfheid in dit gedicht; van mij had wat meer waanzin wel gemogen.

11.
In de eerste stofe verwerk je wat teveel de mythologische/geschiedkundige aspecten, dat ligt er een beetje dik bovenop: door een enkele verwijzing had je ook kunnen laten zien op welke setting je doelde. Hierdoor vind ik het wat teveel beschrijvend, ik mis het 'vuur'. De tweede strofe vind ik al beter, maar ik vind hier teveel onverschilligheid uitspreken.

12.
De titel slaat er mooi in . De gevoelens die dit gedicht uitdraagt vind ik goed passen bij het thema; dat stukje citaat is heerlijk ook. Verder heb ik er niet zoveel over te zeggen... Het is goed geschreven, maar ik ben er niet kapot van.

14.
De zwartgalligheid is in dit gedicht. De laatste zin is geweldig, echt de ironische/sceptische toon van 'denk nou maar niet dat...'. Goed woordgebruik verder ook, mooie beschrijving van 'walging'.

15.
Goede beeldvorming, lekker mysterieus ook. Maar toch meer 'beschrijvend over vergeten dingen, over verleden' dan over waanzin of zwartgalligheid. Ik vind niet dat hier iets echt 'zwarts' aan zit; meer melancholie en een vervlogen iets. Dat laatste vind ik dan weer wel érg mooi.

16.
Één van de weinige gedicht waar ik de waanzin wel sterk uit vind spreken. Toch is het nogal chaotisch en moeilijk te achterhalen wat je hiermee wilt zeggen. Het lijkt alsof je een duidelijke gedachte hebt maar dat deze alleen voor 'insiders' toegankelijk is. Ik houd wel van de drama en het ongeremde dat erin zit. Het zou misschien beter overkomen als het voorgedragen werd.

17.
Dat laatste stuk werpt meteen een heel ander licht op het gedicht; je laat de lezer mooi in het ongewisse over waar je het nu precies over hebt. Ik vind dit erg goed aansluiten bij het thema, heel interessant .



Ik heb mijn keuze nog niet gemaakt: er is er voor mij niet één die er direct uitspringt en ik vind meerdere, zeer uiteenlopende dingen, kandidaten voor een stem.

[xineof]

Porcelain schreef op 08-01-2006 @ 12:30 :
Hahaha, er is geen nummertje dertien. Toepasselijke bijgelovigheid.

Eindelijk iemand die het ziet!

[CSN]

Wat briljant, of misschien juist niet, dat ontbreken van een gedicht 13.

[gezweetwel]

CSN schreef op 08-01-2006 @ 13:13 :
Wat briljant, of misschien juist niet, dat ontbreken van een gedicht 13.

Volgens mij is nummer 13 van James

[Halogeen]

Ik had meer gedichten verwacht als:

Hel

dromen dromen
doem doen dromen
doen dood dromen
dromen dood doem
doem dood doen
dromen dromen
dood dood dood


Ik zat nog te twijfelen of ik die zou insturen, maar je zou hem als flauw kunnen opvatten, denk ik.

[Sketch]

xineof schreef op 08-01-2006 @ 13:01 :
Eindelijk iemand die het ziet!

Ik zag het ook hoor.

[vidaaa]

gezweetwel schreef op 08-01-2006 @ 13:14 :
Volgens mij is nummer 13 van James

de schapenvanger nu ook al zonder titel verkrijgbaar

[xineof]

Sketch schreef op 08-01-2006 @ 13:17 :
Ik zag het ook hoor.

i know

[Sketch]

Nee, 13 was dus van mij, maar ik heb me teruggetrokken.

[Porcelain]

xineof schreef op 08-01-2006 @ 13:01 :
Eindelijk iemand die het ziet!

Haha, het is ook leuk dat je die opmerking hebt getypt om precies 13:00. Jammer dat ie niet precies toen is gepost.
Razendsnel commentaar, that's the spirit!

[Bird-one]

Ai, dit is moeilijk. Er zitten zeker hele goede gedichten tussen. En één raakte me gelijk toen ik het las. Maar ik twijfel of ik daar direct op zal stemmen.
Tussen 2, 3, 4, 6, 8, 10, 12 en 14 moet ik ( van mezelf ) kiezen. 16 vind ik vol waanzin, maar zoals xineof al ongeveer gezegd heeft; ik snap er werkelijk niet veel van.
Nu twijfel ik nog of ik op het gedicht moet stemmen wat ik simpelweg het mooist vind, maar wat als het nu minder zwartgallig is dan een ander gedicht wat ook goed is, moet ik er dan niet op stemmen? Ik vind het moeilijk. Ik heb eigenlijk hetzelfde 'probleem' als wat vidaaa al eerder zei.

Ik lees ze toch nog een paar keer en dan kom ik er wel op terug.

[gezweetwel]

Na enkele uurtjes typen...

1.
Een dichter die “Hotel Rwanda” heeft gezien? Of dat was toch het eerste dat in me opkwam. Rwanda is sowieso een beetje een… schandvlek op de Belgische regering, eigenlijk, door het aandeel dat we erin hadden, dus ik vermoed dat dit van een Belgische dichter is. . Het einde van dit gedicht vind ik prachtig, bijna muzikaal, een “fade out”. Enkele vergelijkingen/adjectieven vind ik hier minder geslaagd wel: “blauwe vuurvlinder” bijvoorbeeld, of “voddige lichamen”. In het begin vind ik ook dat er wat te kwistig wordt omgegaan met die haakjes, het stoort haast. Maar op zich is dit een sterk gedicht, waar over nagedacht is. Een uitstekend begin voor een poll dus :-)

2.
Het is toch monstrueus, niet monstereus? Of is dit met opzet gedaan, een soort samentrekking van ‘monster’ en ‘reus? “herinner je niet dat jij eens jij was” vind ik een sterke zin (maar moet het niet ‘herinner je je’ zijn?). Wat me opvalt in dit gedicht, is het grote contrast tussen goed en kwaad, in de woordkeuze dan. “Likte liefdevol zijn besmeurde gelaat”, “teder laat ik u dit na / de splinters van mijn ziel”,… Dat is ook echt de bedoeling in dit soort gedichten, dacht ik. Wel schommelt het een beetje tussen verleden tijd en tegenwoordige tijd… En de eindzin, wat eigenlijk een herhaling is van iets wat even ervoor kwam (maar dan anders gezegd), vind ik niet zo geslaagd. Jammer dus van die eindzin!

3.
Dit begint heel goed, de eerste zinnen grijpen meteen aan. Maar daarna vervalt de dichter helaas in een raar, niet zo goed gelukt gerijm, wat erg jammer is. Ook de “u” in dit gedicht past er niet, beleefdheid hoort niet bij de boodschap. De tweede strofe vind ik wel leuk. “Ingebloede aarde”: heftig, dramatisch. “aan mijn liefde zweer ik, aan mijn voorvaderen” was op zich al voldoende geweest, zonder de uitleg eronder. “een dode heeft geen zeden”: mooi. Het einde klinkt op zich wel mooi, maar ik had er liever een soort doodsteek gezien, geen plotse liefde-achtige wending.

4.
Dit doet me een beetje denken aan Sketch’ gedicht uit de vorige wedstrijd In elk geval weet ik niet goed wat ik ervan moet denken. Telkens wanneer ik erin dreig meegesleurd te worden, komt er een woord dat ik niet mooi vind of niet vind passen, bijvoorbeeld: “spinazie” of “regenboog”. De eerste strofe vind ik mooi. “dat ik niet merk waar het touw gehangen wordt” is alweer zo’n zin die echt lóópt. De derde strofe mocht voor mijn part weggelaten worden. Leuk dat het gedicht ‘cyclisch’ is, dat het eindigt zoals het begon (oui – wie). Ook al is het met Duits en Frans door elkaar :-) De titel geeft wel te veel weg, maar het is moeilijk titels te vinden, dus dat valt makkelijk te vergeven.

5.
Dit gedicht lijkt niet te kunnen voldoen aan wat hij zelf beweert. Ik voel het niet-kunnen-passen niet echt. Interessant is wel dat, als je de strofes aan mekaar zou plakken, het wél zou passen. De tweede strofe lijkt niet echt te horen bij de rest, het lijkt zelfs haast een kritiek op gedichtenanalyse, maar wel leuk gevonden: “d-d-d-dit…”. Is ‘inpassen’ een werkwoord? Het dubbele van “eens/gezind” en “tussen/beide” spreekt me wel aan. Het streepje in de titel snap ik niet echt. Nee, dit gedicht is te braaf, te binnen-de-lijntjes. Niet zwartgallig genoeg. Ik wil bloed! ;-)

6.
Wat me aan dit gedicht meteen opviel, en wat jammer is, dat is de dt-fout: “uitgeholt”. Grammaticaal is deze dichter niet zo sterk (het monster wat, ‘Want’ aan het begin van een zin, mijn wangen hun kleur,…). Hij/zij heeft dus wat goed te maken met de rest, en volgens mij lukt dat niet helemaal. Het is een beetje te beschrijvend, wat het ‘braver’ maakt dan de bedoeling was. De eerste zin vind ik wel sterk. Er wordt heel wat opgeofferd voor de rijm, zoals in “het gevoel is in mij allang gestold” of “rottend als een oude zweer”: te korte regel). “de schijnheilige maan”: leuke vondst. Het kan me helaas niet genoeg overtuigen.

7.
Dit spreekt me niet zo aan, het geeft te veel weg, is te beschrijvend. Dat elke nieuwe regel met een hoofdletter begint, vind ik ook niet zo mooi. Soms was een leesteken ook op z’n plaats geweest. Bovendien wordt de inhoud opgeofferd voor (inconsequente) de rijm. De dichter beschikt wel over veel fantasie. “galmt er een gil”: goed. Het einde, hoewel het een contrast probeert te scheppen, sterkt me alleen maar in mijn mening: niet goed genoeg om bij de besten te horen…

8.
Wel, dit… Mooi hoe het einde bijna hetzelfde is als het begin, met maar één verschil, dat de lezer tot een schokkend besef brengt. Hierin wordt echt met woorden gespeeld. De “gedachten/gedichten”-zin is prachtig, een beetje CSN-achtig, ookal mag ik niet speculeren . Als je de tweede strofe met de derde vergelijkt, klopt de rijm wel niet helemaal. En nu ik het zo bekijk, is de rijm wel nogal simpel. Maar niet op een manier dat het stoort. De titel is erg mooi en passend. Zeker een kanshebbertje, en terecht.

9.
Dit gedicht – ik kan er heus niks aan doen – doet me aan “La vita è bella” denken. Het past er perfect bij. Het stuk in kleine lettertjes vind ik wat minder; en moet het niet “te wachten staan” zijn? De zin over onwetendheid vind ik niet zo geslaagd, zelfs al is de gedachte erachter wél mooi. Op het einde wordt het te moraliserend, ja, het einde vind ik er echt jammer aan. Maar eigenlijk klink ik nu te negatief. De sfeer zit echt goed, en het beschrijft een wrede situatie, maar blijft toch mysterieus.

10.
Moeilijk om te bespreken. De inhoud spreekt me aan, en er zitten enkele mooie zinnen bij, bijvoorbeeld “je helemaal”, “je lot te lessen” of “hij huilt om zijn gemis”. Maar het lijkt wel of de rest van het gedicht daarvoor moet wijken, wat leidt tot kwaliteitsverlies. Vooral de (inconsequente) rijm zorgt voor enkele te simpele of raar klinkende zinnen. Jammer vind ik dat.

11.
Dit vat niet echt het thema van de wedstrijd, vind ik, ondanks de (nogal goedkope) verwijzingen naar literatuur. “waardoor dante zich voerde” kan ik nog net vergeven, maar “beschreven door camus” klínkt gewoon niet. “ritmisch energiespel” is ook niet meteen iets wat ik met zwaartekracht associeer. Dit gaat over ongelovigheid, tot aan het absurde grenzend “geen god mij zover krijgen”, en absurditeit is wel goed en mag – maar het grijpt me niet naar de keel zoals andere gedichten dat wél deden.

12.
Telkens als ik dit gedicht lees, moet ik glimlachen. Dit is volgens mij geschreven door iemand die al wat ouder is (ik bedoel, 20+ of zo?). “om in het rode ochtendgloor te bloeden”: mooi. De derde strofe is in zijn geheel briljant. “een eindeloos leven zonder einde”? Die herhaling, daar zie ik niet echt het nut van in. Het eerste stukje van de laatste strofe vind ik eigenlijk niks, maar het einde maakt het wel goed: een zinnetje om een paar keer te lezen, maar dat elke keer mooier wordt. Ik weet ’t niet, dit vind ik wel mooi, maar mooi genoeg? Ik ga het nog wat laten groeien eerst.

14.
Leuke titel – als je in beschouwing neemt dat het een ode is aan Lindgren. Het is wel haast plagiaat van Jotie ’t Hooft, als ik het zo lees :-) De woordkeuze alleen al! Veel goeie alliteraties, mooie vorm, de inhoud blijft rechtop op zichzelf, dramatisch, thematisch. Eigenlijk snap ik de link niet met Lindgren, maar dat ligt aan mij. Kijk, dit was erg mooi geweest, als dit me niet zo aan Jotie deed denken. Ik had liever iets gelezen dat meer van de dichter zelf was.

15.
Dit vind ik op zich niet slecht. De verlaten abdij wordt goed beschreven, de wind giert als het ware door alle kieren :-) Maar de vorm is niet zo mooi, er wordt een nieuwe regel genomen zodat het op een gedicht zou lijken – maar zo werkt het natuurlijk niet. Dat is de voornaamste kritiek die ik erop heb. Het einde is leuk. Het gedicht wel wat te kort. Het zegt te weinig. Het is een heel kort sfeerbeeld van iets wat groter had kunnen worden. Onontwikkeld potentieel, altijd jammer.

16.
Dit gedicht schokt en schudt, trekt de lezer mee en duwt hem weer ruw weg. De vorm ondersteunt dat. Er gebeurt hier zo veel in. Dit is ook precies de stijl die bij de schilderijen hoort. Een beetje dramatisch. Een beetje over-the-top. Maar tegelijk ontmoedigt de lengte en de vorm ook wel om te lezen. Het komt zo duizeligmakend snel op je af, het loopt, het herhaalt en versterkt daarmee. Ik denk dat ik niet het soort persoon ben om van dit soort gedichten te houden. Het is kwaliteit, onmiskenbaar. Maar niet mijn ding.

17.
Het begin vind ik niet al te schitterend, het einde dan weer wel – dat grijpt me. Dat is precies het soort zin dat elke dichter wil schrijven. Misschien niet zozeer in het wedstrijdthema, dat wel. Maar ah, foert. Ik vind dit mooi. In plaats van “dat is waar het op lijkt”, zou ik gezegd hebben, “het is waar het op lijkt”. Maar bon. Het is… mysterieus. Simpel. Ingewikkeld. Een zwaar en moeilijk thema, ook. Er is al zoveel over gezegd. Mmm. Misschien stem ik er wel op.

[Vogelvrij]

Gezweetwel en xin: wat een uitgebreide beoordelingen! Bij mij zal het wel niet zo uitgebreid worden...
Ik heb de gedichten nu min of meer gelezen...

1. Ik weet niet zo goed wat ik daarmee aanmoet. Je zou dit gedicht niet voor kunnen dragen, of je moet met zijn tweeën zijn. Hé, dat is misschien wel weer een leuk idee... Het gaat over Rwanda, daar heb ik niet zoveel mee.
2. Ik vind het einde wat jammer, op zich heeft het wel wat. Het gedicht mist wat kracht en ik zal er niet op stemmen, maar op zich is het een netjes gedicht.
3. Deze vind ik erg leuk, zeker een kansmaker voor mijn stem! Hij straalt woede uit en eigenlijk is het een soort van toespraak. Leuk gedaan!
4. Deze vind ik ook wel leuk, het gespeel met de taal, wie/ oui (raar woord om te typen) bijvoorbeeld. De regenboog zin vind ik wat jammer, maar verder vind ik dit wel een fijn gedicht.
5. Tsja... Wat vind ik hiervan? Op zich is hij best aardig, maar niet toepasselijk genoeg bij het thema, vind ik.
6. Ik houd van het woord walging, het is typisch zo'n woord waarbij je geen Nederlands hoeft te kennen om te weten wat het ongeveer betekent. De eerste helft van dit gedicht vind ik beter dan de tweede, die loopt fijner. Het thema is goed uitgewerkt en het rijmt niet té opzichtig.
7. Dit gedicht kon me niet echt boeien. Ik mis wat komma's, een spatie, een extra witregel. Ik wilde er nog meer over zeggen, maar ik kom niet echt uit mijn woorden. Het komt erop neer dat ik het op zich nog wel wat vind hebben
8. Ik heb zelf ook ooit iets met dat gedachten/ gedichten gedaan, maar dat kon ik toen niet laten slagen. Hier is het wél geslaagd! De band met het thema is wat minder, maar dit gedicht sprak me wel zozeer aan dat hij zeker een kans op mijn stem maakt.

De rest doe ik morgen of overmorgen of in ieder geval een ander keertje, want mijn zusje wil zo op de computer.

[xineof]

gezweetwel schreef op 08-01-2006 @ 14:56 :

1.
Een dichter die “Hotel Rwanda” heeft gezien? Of dat was toch het eerste dat in me opkwam. Rwanda is sowieso een beetje een… schandvlek op de Belgische regering, eigenlijk, door het aandeel dat we erin hadden, dus ik vermoed dat dit van een Belgische dichter is. .

Dat vind ik een rare aanname, no offence hoor, niet raar als in 'nouja!', maar meer dat het me opviel ^^.

Hotel Rwanda is trouwens best een goede film .

[gezweetwel]

xineof schreef op 08-01-2006 @ 19:15 :
Dat vind ik een rare aanname, no offence hoor, niet raar als in 'nouja!', maar meer dat het me opviel ^^.

Hotel Rwanda is trouwens best een goede film .

Wel, ehm, ik moet zeggen, als Belg zijnde schaam ik mij daar wel voor. Dat is het soort emotie waar een kunstenaar toch iets uit kan halen Ik kan natuurlijk helemaal mis zijn ook.

Ja, Hotel Rwanda is sterk en confronterend

[Porcelain]

Goed. Een mooie combinatie tussen ontspanning en huiswerk: eerst een artikel verwerken, dan een gedicht bekritiseren. Dan weer een artikel verwerken, en dan weer.. . Hier vast 1 t/m 6.

1. Rwanda
Na googlen ben ik van de meeste kleingedrukte zinnetjes erachter waar ze vandaan (zouden kunnen) komen. Ze geven wel een soort van ironische ondertoon, ik zie de toegevoegde waarde wel. Hoe heette dat ookalweer? Intertekstualiteit of was dat wat anders? In films zie je ook vaak dat door middel van muziek een ironische sfeer wordt opgeroepen, dit gedicht is eigenlijk een soort film. Vooral dat c’mon c’mon stukje, beeld en muziek vormen samen een soort van belachelijk beeld en dat laat tegelijk de ernst van de situatie zien. Zwarte humor, toch wel.
Het einde van het gedicht is na het heftige voorgaande erg mooi, kalm, zwijgzaam (was sunrise geen zwijgende film? Jammer dat ik hem niet heb gezien).
Hier is goed over nagedacht en er moet ook goed over nagedacht worden bij het lezen. Het is een soort proces, dit gedicht, het begin hoort er zeker bij als ‘inleiding’ naar het echte zwartgallige. Ja, mooi en vooral sterk gedicht dat me meesleept en mooi beeldend is.

2.
Ik denk dat hier dingen inzitten die ik niet helemaal kan plaatsen. Ik vind het bijvoorbeeld apart dat er eerst wordt aangesproken met ‘gij’ en ‘u’ en daarna met ‘jij’ en dan weer met ‘u’. Ik heb het idee dat me een verhaal wordt verteld, maar ik zie niet zo goed wat. De zwartgalligheid is duidelijk, maar ik vind het niet bijzonder of knap gedaan. Dit gedicht zegt me niet zoveel.

3. Rode Waas
Het eerste is de herhaling van ‘uiteengereten’. Die stoort me. Het gedicht heeft goede zinnen en minder goede, het rijmt misschien wel heel erg maar opzich niet geforceerd, maar heel natuurlijk. Het loopt ook gewoon heel goed en gaat dan mooi over in de tweede strofe. Een knap slagveldgedicht vind ik eigenlijk, het gaat snel en het gaat er hard aan toe. Maar dan die laatste zin, die vind ik niet mooi afsluiten, naar mijn idee leidt het gedicht daar helemaal niet naartoe. De vorm staat me niet zo aan bij dit gedicht, dus vantevoren leek het me niet boeiend, maar het viel me reuze mee, ik vind het een goed verhalend gedicht. Bijna een middeleeuwse roman.
Ik pas toch even mijn kritiek nog een beetje aan, want hoe vaker ik het lees, hoe beter ik het vind, vooral nu CSN mij erop attent heeft gemaakt dat de eerste letters woorden vormen.

4.
Goh, ik heb hier niet zoveel over te zeggen. De eindzin is sterk, maar de strofe met de kippen zegt me werkelijk niks. Ik vind het ook niet erg zwartgallig, juist heel luchtig hoewel ik de zwartgallige situatie erachter wel begrijp: de sfeer is er niet. De eindzin en de beginstrofe vind ik goed, de rest minder.

5. Zonder-ling
Zij zijn zoals mij? Ik heb er een tijd naar gekeken, maar volgens mij is het toch echt een fout. Ik vind het, op dat na, echt een interessant gedicht. De eerste regel doet je je wenkbrauw optrekken en dan lees je verder en komt het op zijn plek, zo gaat alles een beetje. Geen regel mag hieruit en geen regel zou er nog bij passen. ‘nu ben ik loos’, daar maak ik automatisch van ‘woorden’-loos, omdat er woorden voor staan. Ik weet niet of dat zo was bedoeld, maar ik vind het leuk. Ik vind het echt een tof gedicht, maar als die fout echt een fout is, is die fout toch echt reden om er niet op te stemmen.

6. Walging
Spelfout! Toch? ‘is slechts mijn kussen uitgeholt’. Ik vind het woordgebruik niet zo mooi in dit gedicht. De laatste strofe vind ik niet sterk genoeg, terwijl ik wel op een sterk einde hoopte. Er zitten ook goede zinnen in, ‘met hakken op mijn borst gaan staan’, maar ik vind het verder niet zo bijzonder en misschien toch wat teveel gerijmd.

[gezweetwel]

Porcelain schreef op 08-01-2006 @ 19:19 :
Vooral dat c’mon c’mon stukje, beeld en muziek vormen samen een soort van belachelijk beeld en dat laat tegelijk de ernst van de situatie zien.

Ja, en werd die volkerenmoord niet o.a. uitgelokt door oproerende radioberichten?

Porcelain schreef op 08-01-2006 @ 19:19 :
Zij zijn zoals mij? Ik heb er een tijd naar gekeken, maar volgens mij is het toch echt een fout.

"Zij zijn zoals ik" of zo, bedoel je? Ja, foei die fout Of was het msh bedoeld als "zij zijn, zoals mij, met komma's te veel..."? Nee, dat klopt ook niet.

[Porcelain]

gezweetwel schreef op 08-01-2006 @ 19:30 :
Ja, en werd die volkerenmoord niet o.a. uitgelokt door oproerende radioberichten?

Dat wist ik niet, maar dat is dan nog iets positiefs. Tot nu toe mijn favoriet, denk ik: 1.

En ja, dat bedoel ik: Zij zijn zoals ik (ben).

[CSN]

Ik doe het in trio's.

1). Net als vogelvrij weet ik niet wat ik hier (met het begin) mee aanmoet. De titel legt wel het één en ander uit, en dat vind ik er dan ook het mooie aan. Je had er ook 'de VS' boven kunnen zetten, en dan was het hele gedicht anders geweest. Ik vind het een beetje jammer dat er niet achter elke regel een titel van een lied staat, en dat ik niet snap hoe alle liedjes bij de regels passen. Ik vind het erg origineel, heb er echter meer uitleg bij nodig.

2). "Monsters van gisteren zijn de nimfen van morgen" - "Nimfen van vandaag zijn de monsters van gisteren" springt er echt uit. Het komt onverwacht, maar dan, eigenlijk komt het hele gedicht onverwacht, want ik weet niet zo goed wat de verschillende strofen met elkaar te maken hebben. Maar dat is dan ook gelijk het enige nadeel aan deze wedstrijden: Dat de schrijver zijn werk niet kan uitleggen/verdedigen. Wat me hier opvalt, net als in veel van de andere gedichten, is het archaische taalgebruik, en daar heb ik eerlijk gezegd niets mee. Maar toch kent dit gedicht een aantal originele verwoordingen, het is dan ook wel één van de originelere gedichten.

3). Tot nu toe de beste, geniale acrostichon ook, dat scoort altijd extra punten. Wel ook hier weer dat ouderwetse taalgebruik waar ik dus gewoon niet zoveel mee heb, tenzij echt briljant, of echt uit 1724 maar dat kom je tegenwoordig niet zo vaak meer tegen -- in dit gedicht is het wel zo dat het me minder stoort en dat komt vast doordat ik het woordgebruik simpelweg over het algemeen mooi vind. Ik zie nu trouwens pas hoe het ook echt de hele tijd rijmt, en dat vind ik knap, hoe dat er niet te dik bovenop ligt. Door de acrostichon worden zinnen soms wat vreemd afgebroken. Janine vind ik een mooie naam.

[Porcelain]

Wauw, nu je het zegt, drie is een acrostichon. Dat was me echt niet opgevallen (net als toen bij de Fluitende Blokeend, dat gedicht van NFS, ik wist toen ook niet dat het een acrostichon was). Dat is inderdaad geniaal.

[scrooping~paper]

17, das idd erg veel Wel grappig dat de laatste paar posts niemand comment verder dan gedicht 7 Ik krijg bijna de neiging met mijn commentaar pas bij gedicht 8 te beginnen (maar gelukkig ben ik zo niet)

1. Hmm, las hier goede reacties over, maar mij doet het niet zoveel. "kilometers vlees" vond ik wel heel leuk klinken en het einde vind ik wel mooi, maar verder is dit niet echt mijn smaak

2. De eerste strofe deed me niet zoveel, maar naarmate ik verder las, begon dit gedicht me steeds meer te bevallen. Mooie woordcombinaties als "Liefdevolle razernij," "monstereuze nazaten" (monsterreuze kun je op meerdere manieren opvatten ^^) "lichtvoetig werd de hel gebaard." Ook vind ik het omkeren van de nimfen end e monsters erg leuk. Het lijkt een herhaling, maar is het toch niet en het sluit het gedicht mooi af

3. De toon van dit gedicht is echt geweldig, ik vind het dan ook heel erg jammer dat, voor mij gevoel, het ritme hier en daar wat hapert. Ook vind ik de herhaling van "uiteengereten" in de eerste strofe best irritant. Je zet wel een mooi beeld neer met dit gedicht en de acrostichon is goed verwerkt.

4. simpel... maar briljant. Die spinazie zag ik echt niet aankomen Ik kan er eigenlijk vbrij weinig over zeggen, gewoon erg leuk gedaan.

5. Sommige dingen vind ik erg leuk gedaan "d-d-d-dit is geen gestotter, maar een alliteratie" Toch spreekt het gedicht in zijn geheel me niet zo aan. Het einde vind ik dan wel weer erg mooi. Niet echt origineel, maar wel passend bij dit gedichtje.

6. Hoewel ik dit op zich niet zo'n goed gedicht vind, raakte het me wel. Misschien komt het, odmat de rijm af en toe toch wat gedwongen overkomt, maar het feit dat het me raakte maakt een hele hoop goed

7. Hoofdletters en geen interpunctie.. In zo'n lang onafgebroken gedicht Ik heb heel veel moeite moeten doen het helemaal te lezen Het eerste gedeelte is gerijmd, daarna een stuk niet, dan weer wel. Ook komen de stukken met rijm nog gedwongen over.

8. ik vond dit gedicht echt heel erg mooi, tot de eindzin. Het gedicht is erg kort en daarom komt de herhaling van de eerste twee regels als laatste twee regels niet goed naar voren.

9. Ja, erg mooi geschreven, al vind ik dat het citaat niet echt veel toevoegt. Misschien komt dat, doordat ik niet weet wat een pederast is Misschien dat ik het juist wel een goed einde vind als ik dat wel weet. verder heb ik er niet zoveel op aan te merken. Het loopt goed en zit lekker in elkaar

10. Lekker ritme! Jammer dat het heel even hapert in de voorlaatste strofe, maar verder Het spreekt me verder niet zo heel veel aan, maar het zit leuk in elkaar.

11. Het idee is erg leuk en het toontje ook. het is alleen jammer dat het ritme er in de 1e strofe veel meer in zit dan bij de tweede strofe.

12. De eerste strofe deed me niet zoveel, maar ik kon me er wel meer in vinden naarmate ik het verder las. Toen ik het nogmaals las viel me ineens op, dat er in de 1e en tweede strofe "la vie "stond van boven naar benden, toch dacht ik toen dat dat toeval was, omdat dan de laatste strofe "enfer" zou zijn en ik ken dat woord niet (het blijkt hel te betekenen misschien moet ik mn woordenschat eens gaan uitbreiden ofzo ) De acrostichon zit er iig goed in verwerkt, maar ik snap niet helemaal waarom hij frans is?

13. (sketch, je wist gewoon van tevoren dat je nummer 13 was )

14. Ja, top . erg leuke stijl, inleiding in het (fins?) maakte me erg nieuwsgierig misschien dat ik later beter commentaar kan leveren.

15. Even dacht ik dat dit niks zou worden, maar het einde breidde (?) alles toch mooi aan elkaar. Ik ben het niet overal eens met de zinsafbrokkeling, maar ik vind dit zeker geen slecht gedicht

16. oeoeoeoe, dit is echt geweldig!! Het hele gedicht staat op zijn kop en druipt gewoon van de waanzin

17. Een erg fijn gedicht om te lezen. Het is een erg mooi gedicht, vooral de eerste twees trofen en die tussenzin vind ik erg goed.


Ok, de keuze was heel erg moeilijk, maar aangezien ik wel van gekkigheid houd, gaat mijn keuze uit naar gedicht 16

[vidaaa]

Heb (nog) even geen tijd om elk gedicht uitgebreid van commentaar te voorzien. Het gedicht dat me het meest aanspreekt is gedicht 14. Een gedicht met Jotie-invloeden, zoals gezweetwel al zei. Ik denk ook wel dat ik weet wie dit geschreven heeft dus.

Andere dingen die me positief opvallen zijn de tweede strofe in gedicht 5 en de mooie formuleringen in gedicht 10. M'n eigen gedicht vind ik ook leuk staan . Het akrostichon in gedicht 3 is vet, maar het gedicht doet me verder niet zoveel.

Snap niet waarom gedicht 6 veel stemmen krijgt, aangezien dit soort gedichten (met een vast schema/metrum) eigenlijk nooit zo populair zijn op DoP en er een spelfout instaat.

[Diary of Dreams]

Nee, nee en nog is nee, nummer 5 is echt NIET van mij 0_o. Ik vindt hem opzich best leuk, maar hij is niet zo duister.

Nummer 8 is echt.. ziekelijk. Ik was geschokt toen ik de laatste zin las.
Ze sparteld' als een kind.


Nummer 16 heeft op dit moment mijn stem, maar ik moet ze allemaal eerst nog een keertje lezen. Hij zit barstensvol met goede zinnen, en hij is zo duister/waanzinnig als het maar kan.
"‘Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal ik mijn kerk bouwen.’
- Niet relevant! Niet relevant? Doch vernietigt. Vernietigt! - "
Misschien niet helemaal de bedoeling, maar ik lach bij die tweede zin helemaal dubbel
Net zoals bij deze: "Het is dood. Nee, daarnaast." Ik zie ze al wijzen .


Het algemene niveau vindt ik behoorlijk hoog liggen, prima werk!

[Sketch]

scrooping~paper schreef op 08-01-2006 @ 21:05 :
13. (sketch, je wist gewoon van tevoren dat je nummer 13 was )

Dat had ik zo met xineof geregeld. Voorkeursbehandelingen ed.

Nee, ik was toevallig nummer 13, en toen heeft xineof me er vrijwel meteen weer tussenuit gehaald omdat ik besloten had me terug te trekken. Vandaar.

Eigenlijk heb ik alleen gedicht 8 pas écht goed gelezen, omdat iedereen dat noemt. Die vind ook ook heel, ehm, luguber eigenlijk. Maar wel bijzonder knap.
Maar ik ga niet oordelen voordat ik de rest écht gelezen heb, natuurlijk. En in die twee weken vind ik vast wel de zin om een uitgebreide reactie te schrijven.

Maar wat een hoop gedichten, leuk

[Meadow]

Echt supermooie gedichten zeg! Hola, ik heb ervan genoten!
Uiteindelijk voor 10 gekozen omdat het taalgebruik zo beeldend is, en omdat het me erg aanspreekt. Heb zelf 3 (van mijn moeders) grote scheidingen meegemaakt, van allebij de kanten, en de gevoelens die beschreven worden heb ik dus ook wel eens gezien.

Heel erg op niveau allemaal, klasse!

[Porcelain]

en kritiek 7 t/m 12

7. Dood…
De zwartgalligheid is in ieder geval wel eruit te halen, maar ik vond het moeilijk deze uit te lezen. Er zit voor mij weinig interessants in, het is een gedachtengang, een verhaaltje, en ik vind het niet zo interessant neergezet.

8. Bloemetjes sterven ook onder de grond
hier krijg ik de rillingen van. Hij is echt verschrikkelijk naar, en aangezien dat de bedoeling was is dat een goed punt. Ik weet er weinig over te zeggen, het doet me bibberen, de simpele verwoording past er goed bij (dat is het juist, dat het zo naar maakt). Goed gedicht, zo simpel, en toch zo wreed.

9. Voor kinder liefde
Ik snap dit niet, omdat ik bij het gedicht het idee krijg dat het over de holocaust gaat, maar de titel kan ik daar totaal niet aan linken. De eerste strofe, de kleingedrukte, kan ik ook niet plaatsen, dus ik denk dat ik verkeerd zit. De tweede strofe vind ik wat teveel een opsomming, de zin die na die strofe komt vind ik wel weer mooi (‘Onwetendheid sloeg zijn...’). De strofe dáárna is eigenlijk meer gewoon een verhaal dan een gedicht. Het is niet slecht, maar ik vind het ook niet denderend en ik snap het dus nog niet helemaal.

10.
Héle goede beginregels, die stáán er gewoon. Alliteratie, ritme, en de boodschap is goed. Dan de tweede en derde strofe, ook die kloppen naar mijn idee perfect. De strofe daarna vind ik wat minder lopen maar de eindzin is weer mooi. Maar eigenlijk is dit gedicht te mooi voor het thema, vind ik. Het raakt me, maar het is meer 'mooi' verdriet dan zwartgalligheid/waanzin.

11.
Hee, filosofen. Ik zou even research moeten doen om de link te zien, al staat er vrij duidelijk wat de filosofen ermee van doen hebben. Vooral Camus wordt wel erg expliciet genoemd. Eigenlijk vind ik deze niet zo zwartgallig, het draagt een boodschap uit waar ik niet van wordt, het is meer een mededeling dan een sfeer. Er had meer mee gedaan kunnen worden, denk ik. Het gedicht is echt niet slecht, maar ik mis wat.

12. Als Hel in je nek hijgt en je voeten stinken
Allereerst: hele goeie titel, maakt nieuwsgierig en is bovenal erg zwartgallig. Getver, de zin tussen aanhalingstekens is heel ranzig, maar dat mag. En hee, nog een acrostichon. Nu ga ik wel twijfelen aan het gedicht, aan sommige zinnen, of die er niet zijn neergezet om het acrostichon in stand te houden.
Ik vind dat het gedicht de juiste sfeer uitdraagt, mooi woordgebruik, interessante eindzin, lekker zwartgallige acrostichon, past wel bij het thema, zo’n verborgen boodschap.

13.
Waar ben je, waar ben je nou??

14.
Nostalgie, Lindgren! Wel een gruwelijke interpretatie van het verhaal, het boek is toch een stuk liever. Misschien is het zonde dat dat citaat in het zweeds is, want zo is de eventuele link niet duidelijk. Aan de andere kant is dat zweeds wel weer leuk. Met de (scheve vertaalmachine-) vertaling zie ik de link wel (misschien ook omdat ik het boek goed ken). Jonatan belooft kruimel (die in de vertaalmachine eruitkomt als ‘het beschuit’) een mooier land ná de dood. Maar dat heeft hij al eerder gedaan (in strofe 2) dus kruimel neemt de houding van strofe 3 aan. Overdacht.
Dat relaas van die broer is wel cliché beschreven, maar opzich past dat dan ook wel weer in het gedicht want als je doorleest wordt het relaas aan de kant geschoven en afgedaan als wartaal. Hij is wel lekker zwartgallig, vooral omdat ik dit ken als lief kinderboek (zal ik het ooit weer kunnen lezen zonder dit beeld erbij? )

15.
(Echt heel stom, maar de vorm van dit gedicht doet me denken aan een stripfiguurmannetje en profil en daar word ik steeds door afgeleid).
Ik vind dit gedicht wel mooi, het is zelf eigenlijk een windstoot van woorden. Het is op zijn eigen manier ook wel luguber. Toch vind ik de verwoordingen, hoe mooi ook, niet heel bijzonder. Er staan veel woorden in die vaak worden gebruikt: dode, schimmen, weeklagen, dorre bladeren enzo.

Flauw, maar de laatste twee bewaar ik even.

[scrooping~paper]

Echt heel stom, maar de vorm van dit gedicht doet me denken aan een stripfiguurmannetje en profil en daar word ik steeds door afgeleid

Nu je het zegt, Porcelain, lijkt het idd op zo'n en profile hoofdje. Van die poppetjes die jongens altijd tekenen op de basisschool (althans, op die van mij )

[Vogelvrij]

En we gaan weer verder!

9. Dit is nu typisch zo'n gedicht dat geweldig oogt en waar vast heel goed over na is gedacht, maar wat ik dan toch niet helemaal vat. Hij loopt ook niet helemaal fijn, heb ik het gevoel.
10. Die eerste zin alleen al Hm, deze vind ik ook wel een stem waard, eigenlijk. Dit gedicht zit heel goed in elkaar en hoewel de eindzin mooi terugkomt op de eerste zin, vind ik die wat jammer. Die haalt de vaart eruit, die loopt wat minder goed dan de rest.
11. Ik ken Camus niet. Dante wel, maar heb hem niet gelezen. Het doet het gedicht wel intelligent lijken, maar zo wordt hij wel ontoegankelijker en dat is jammer. Ik vind hem net niet.
12. Toen ik de eerste keer de gedichten doorlas, viel deze me op in positieve zin. De titel vind ik erg leuk en het woordgebruik ook. Aan de ene kant is dit gedicht heel vaag gebleven, maar aan de andere kant wel weer expliciet. Ik had liever óf het een, óf het ander gehad, nu kan ik me er niet zo goed een beeld bij vormen.
13. De absolute winnaar van de zwartgalligheid natuurlijk. Dit gedicht is zo zwartgallig dat hij ervan overtuigd was dat het niet zou winnen. Geniaal.
14. Ja, die Zweedse inleiding! Ik houd van Zweeds! Het is eigenlijk wel een goed gedicht, maar ik houd niet zo van de stijl ervan.
15. Ik houd van het beeld van dansende bladeren Verder vind ik dit gedicht niet zo heel speciaal, iets te standaard.
16. Dit gedicht ademt voor mij plezier uit. Ik heb zo'n vermoeden dat degene die dit schreef, dat met groot genoegen heeft gedaan. Maar omdat ik deze associatie erbij heb, zal ik er helaas nooit op kunnen stemmen.
17. Wat een fijn laatste gedicht, hé! Die laatste strofe is erg mooi en ook "te lang gerijpt". De tweede strofe vind ik dan weer minder, maar toch leuk gedaan.

En dat waren ze dan Ik ga nog even met mezelf in beraad

[Diary of Dreams]

Vogelvrij schreef op 09-01-2006 @ 16:25 :
13. De absolute winnaar van de zwartgalligheid natuurlijk. Dit gedicht is zo zwartgallig dat hij ervan overtuigd was dat het niet zou winnen. Geniaal.

[Vogelvrij]

Diary of Dreams schreef op 09-01-2006 @ 16:53 :

Tsja, je moet iets doen 's nachts

Ik heb gestemd op nummertje drie

[flyaway]

8. Sorry niet veel tijd voor uitleg maar k deel mn mening met Porcelain hierover.

2 of 6, 2 of 6, 2 of 6, 2 of 6, 2 of 6, 2 of 6, 2 of 6, 2 of 6?
ik kies 6
ik moet toegeven: vanwege het grote aantal heb ik vluchtig doorgekeken welek een kans maken en toen pas die paar goed gelezen.

[Porcelain]

Zo en dan de laatste twee.

16. En daar waar de dwaas zich vrij waant
Is dit een soort ‘stream of consciousness’ van een doorgedraaide filosoof? Ja, volgens mij wel. Het zit in elk geval vol waanzin en zwartgalligheid. Maar ondanks dat het verzameling van allerlei soms wat onsamenhangende zinnen is staat er genoeg om toch iets met de woorden te kunnen. Dat vind ik vrij knap, want met ditsoort dingen loop je de kans dat men het onzin vindt. Ik denk dat ik dit dus maar niet afdoe als onzin, maar als geniaal. Ja, geniaal. Chaos. Wat moet ik verder nog zeggen?

17. Wachten op de lente
Goede eindzin, dat viel me als eerste op. Voor de rest doet dit gedicht me niet zo heel veel, hoewel het best goed in elkaar steekt. Ik zie het al, er staan me teveel punten. Bij sommige zinnen is dat niet erg, maar het irriteert me bijvoorbeeld bij ‘te lang gerijpt’ en na ‘begrepen’. Het thema is wel goed verwerkt.

ik zie dat tot nu toe de meesten het met me eens zijn