Waarom geloven?

[EvilConduct]

Aan hen die geloven: Wat is jouw reden om te geloven?
Is het een kwestie van steun zoeken? Of komt het voort uit angst of iets anders?

[Enkie]

Waarom zou je er een reden voor moeten hebben? Als iemand jou een verhaal vertelt en jij gelooft dat, hoef je daar toch ook geen reden voor te hebben? Is toch ook niet uit angst of iets anders? Dat geloof je gewoon en als je iets gelooft, waarom zou je dat dan niet meer willen gaan geloven?

[MightyMarcel]

EvilConduct schreef op 29-04-2006 @ 16:24 :
Aan hen die geloven: Wat is jouw reden om te geloven?
Is het een kwestie van steun zoeken? Of komt het voort uit angst of iets anders?

Wat ongelooflijk simple minded, dat zoeken van een reden als 'angst' of zo in de gelovige. De gelovige gelooft in God, omdat hij zeker is van het bestaan van God.

Waarom geloof jij dat, als je van huis vertrekt, je huis er 's avonds weer zal staan ? Niet uit angst of steun zoeken, maar omdat je dat simpelweg weet.

Geloven is geen keuze. Elk mens is geboren met een godsbesef; daarnaast weet elk mens dat er meer moet zijn (is) dan het zichtbare, het materiele.

Overigens best wel kleinerend naar alle gelovigen toe, zo'n houding, 'als je gelooft, moet je daar een psychologische zwakheid als reden voor hebben'. Fijn.

Je kan de vraag ook omdraaien : waarom geloof jij niet ? Ontken je het onvermijdelijke bestaan van God uit angst, of uit onwetendheid, of uit onverschilligheid, of omdat je ouders ook niet in God geloven ? (vaak gehoord argument naar gelovigen : jij gelooft, omdat je ouders dat ook doen. Dat je die redenering ook kan omdraaien 'jij gelooft niet,omdat je ouders dat ook niet doen' ontgaat ze vaak).

[T_ID]

MightyMarcel schreef op 30-04-2006 @ 11:11 :
Waarom geloof jij dat, als je van huis vertrekt, je huis er 's avonds weer zal staan ? Niet uit angst of steun zoeken, maar omdat je dat simpelweg weet.

Geen vergelijking. Je hebt logische redenen die de kans heel groot maken dat je huis niet opeens met de grond gelijk gemaakt wordt terwijl je even weg bent, terwijl je niet zoiets hebt voor het bestaan van god, dat een pure aanname blijft.

[Gent]

MightyMarcel schreef op 30-04-2006 @ 11:11 :
Wat ongelooflijk simple minded, dat zoeken van een reden als 'angst' of zo in de gelovige. De gelovige gelooft in God, omdat hij zeker is van het bestaan van God.

Waarom geloof jij dat, als je van huis vertrekt, je huis er 's avonds weer zal staan ? Niet uit angst of steun zoeken, maar omdat je dat simpelweg weet.

Geloven is geen keuze. Elk mens is geboren met een godsbesef; daarnaast weet elk mens dat er meer moet zijn (is) dan het zichtbare, het materiele.

Overigens best wel kleinerend naar alle gelovigen toe, zo'n houding, 'als je gelooft, moet je daar een psychologische zwakheid als reden voor hebben'. Fijn.

Je kan de vraag ook omdraaien : waarom geloof jij niet ? Ontken je het onvermijdelijke bestaan van God uit angst, of uit onwetendheid, of uit onverschilligheid, of omdat je ouders ook niet in God geloven ? (vaak gehoord argument naar gelovigen : jij gelooft, omdat je ouders dat ook doen. Dat je die redenering ook kan omdraaien 'jij gelooft niet,omdat je ouders dat ook niet doen' ontgaat ze vaak).

I'm backing ya up dude Helemaal mee eens
Couldn't agree more!

Enkie schreef op 29-04-2006 @ 23:15 :
Waarom zou je er een reden voor moeten hebben? Als iemand jou een verhaal vertelt en jij gelooft dat, hoef je daar toch ook geen reden voor te hebben?

Nou, de meeste mensen geloven verhalen niet 'zomaar', maar kijken naar de waarschijnlijkheid ervan. Als iemand jou een fantastisch verhaal vertelt dan ga je ook (al dan niet onbewust) na of het wel waar is cq. kan zijn.

[LiefsvanHier]

En er blijven mensen geloven terwijl er steeds meer mensen ongelovig zijn. Misschien hebben zij daar dan wel een reden voor, en misschien een andere dan dat ze wéten dat er een god is, want niemand weet dat. Dus ik vind de vraagstelling van de TS niet eens zo vreemd. Ik denk ook niet dat het denigrerend bedoeld is naar gelovigen, dus.

[Uice]

MightyMarcel schreef op 30-04-2006 @ 11:11 :
Waarom geloof jij dat, als je van huis vertrekt, je huis er 's avonds weer zal staan ? Niet uit angst of steun zoeken, maar omdat je dat simpelweg weet.

Nee, omdat het zeer waarschijnlijk is. Maar zeker weten doe je het allerminst (misschien is het wel afgebrand als je terugkomt), en als je het al zeker zou weten is dat omdat een logische redenatie de waarschijnlijkheid ervan bewijst.

Geloven is geen keuze.

Al het menselijke gedrag is een keuze.

Overigens best wel kleinerend naar alle gelovigen toe, zo'n houding, 'als je gelooft, moet je daar een psychologische zwakheid als reden voor hebben'. Fijn.

Dat zei hij niet. Hij vroeg ook 'of iets anders'. Het is inderdaad wat denigrerend dat de opties die hij noemde allemaal vrij negatief zijn, maar ik denk dat aardig wat mens (onbewust) die reden om te geloven hebben.

Je kan de vraag ook omdraaien : waarom geloof jij niet ?

Verschil is dat je hierop hetzelfde antwoord kan geven als de vraag waarom je gelooft dat je huis er bij terugkomst nog staat als je vertrekt: door logisch redeneren kom je tot de conclusie dat dit de meest waarschijnlijke optie is.
Bij het geloof in God is dit niet het geval; door logisch redeneren kom je tot de conclusie dat God waarschijnlijk niet bestaat, tenzij je op een andere manier redeneert dat ik. In dat geval zou ik graag argumenten willen zien.

[MightyMarcel]

Juice schreef op 30-04-2006 @ 18:50 :

Verschil is dat je hierop hetzelfde antwoord kan geven als de vraag waarom je gelooft dat je huis er bij terugkomst nog staat als je vertrekt: door logisch redeneren kom je tot de conclusie dat dit de meest waarschijnlijke optie is.
Bij het geloof in God is dit niet het geval; door logisch redeneren kom je tot de conclusie dat God waarschijnlijk niet bestaat, tenzij je op een andere manier redeneert dat ik. In dat geval zou ik graag argumenten willen zien. [/B]

*zucht* beide redeneringen zijn om te draaien; voor iemand die niet gelooft is het onmogelijk om door logisch te redeneren te verklaren dat God bestaat, en vice versa.

Dat jouw 'logische' redenering tot de conclusie zou komen dat God niet zou bestaan, kan zoveel oorzaken hebben, zoals een aanname dat diverse dingen een absolute waarheid zijn, terwijl dat niet te bewijzen is.

Dat van iets dat je niet zeker weet, zowel het tegendeel als het feit zelf niet te bewijzen zijn, vormt nou eenmaal een probleem dat je niet met redeneren op kan lossen.

op de een of andere manier heb ik het idee dat we deze discussie eerder gehad hebben

[Il organista]

Juice schreef op 30-04-2006 @ 18:50 :
Verschil is dat je hierop hetzelfde antwoord kan geven als de vraag waarom je gelooft dat je huis er bij terugkomst nog staat als je vertrekt: door logisch redeneren kom je tot de conclusie dat dit de meest waarschijnlijke optie is.
Bij het geloof in God is dit niet het geval; door logisch redeneren kom je tot de conclusie dat God waarschijnlijk niet bestaat, tenzij je op een andere manier redeneert dat ik. In dat geval zou ik graag argumenten willen zien.

Het probleem bij dit soort zaken is het feit dat logica ook niet objectief is. Met andere woorden: wat jij logisch noemt, is niet objectief logisch, maar slechts logisch voor mensen die dat net als jij logisch vinden.

Argumenten als: deze schepping kan niet uit toeval ontstaan zijn, dus moet er een Schepper zijn en vergelijkbare argumenten worden vaak als onzin afgedaan, terwijl ze voor bepaalde mensen volkomen logisch zijn.

Daarbij komt nog het feit dat je met logica niet altijd ergens komt. Er zijn mensen -om het hierboven aangehaalde voorbeeld aan te houden- die niet geloven dat hun huis er aan het einde van de dag nog staat, terwijl dit wel logisch te beredeneren is. Deze mensen noemen we paranoide of iets dergelijks, maar het toont aan dat op logica gebaseerde aannames/ideeen/conclusies niet altijd de aannames/ideeen/conclusies zijn die mensen ook aannemen. Op het gebied van geloof zou je dan bijvoorbeeld de openbaring van God aan mensen kunnen noemen; persoonlijke geloofservaring dus; die is niet logisch te vatten, maar wel degelijk een bewijs voor het bestaan van God (vanuit het standpunt van gelovigen althans.)

[MightyMarcel]

T_ID schreef op 30-04-2006 @ 13:16 :
Geen vergelijking. Je hebt logische redenen die de kans heel groot maken dat je huis niet opeens met de grond gelijk gemaakt wordt terwijl je even weg bent, terwijl je niet zoiets hebt voor het bestaan van god, dat een pure aanname blijft.

Ik ben misschien wat te filosofisch ingesteld; en vergeet dat niet iedereen dat is.

Jij gaat er vanuit dat het huis er is, zodra je het niet ziet. Theoretisch heb je (ja, kort door de bocht - het is zondag) enkel je eigen waarneming en je geheugen waardoor je aanneemt dat het huis er is, als jij dat niet ziet. Echter, als ik je op dit moment (ervan uitgaande dat je niet thuis bent) vraag of je huis bestaat, kun jij niet zeggen 'ja' of 'nee'; je weet het niet, dat weet je pas als je thuis bent.

maar goed, 'als een blaadje van een boom valt, maar niemand is in de buurt, maakt het blaadje dan ook geluid' is een vraag van gelijke orde als dit; maar je snapt hopelijk mn punt.

[MightyMarcel]

nare man schreef op 30-04-2006 @ 14:44 :
Nou, de meeste mensen geloven verhalen niet 'zomaar', maar kijken naar de waarschijnlijkheid ervan. Als iemand jou een fantastisch verhaal vertelt dan ga je ook (al dan niet onbewust) na of het wel waar is cq. kan zijn.

gezien de manier waarop sommige mensen alles dat in de krant staat als 100% waarheid aannemen, geloven de meeste mensen wel zomaar

[Uice]

MightyMarcel schreef op 30-04-2006 @ 19:22 :
*zucht* beide redeneringen zijn om te draaien; voor iemand die niet gelooft is het onmogelijk om door logisch te redeneren te verklaren dat God bestaat, en vice versa.

De redenering gaat vooraf aan het geloven.

Dat jouw 'logische' redenering tot de conclusie zou komen dat God niet zou bestaan, kan zoveel oorzaken hebben, zoals een aanname dat diverse dingen een absolute waarheid zijn, terwijl dat niet te bewijzen is.

De aanname dat diverse dingen een absolute waarheid zijn is juist kenmerkend voor het religieuze denken.

Dat van iets dat je niet zeker weet, zowel het tegendeel als het feit zelf niet te bewijzen zijn, vormt nou eenmaal een probleem dat je niet met redeneren op kan lossen.

Wel met iets anders?

Verder: je weet niets zeker. Toch kun je met redeneren tot de conclusie komen dat de ene optie waarschijnlijker is dan de andere. Zo ook met het bestaan van God.

[Uice]

MightyMarcel schreef op 30-04-2006 @ 19:26 :
gezien de manier waarop sommige mensen alles dat in de krant staat als 100% waarheid aannemen, geloven de meeste mensen wel zomaar

Als er in de krant zou staan dat alle varkens vleugels hebben gekregen en weg zijn gevlogen zou niet iedereen dat geloven. Als er zou staan dat God bestaat ook niet.

MightyMarcel schreef op 30-04-2006 @ 11:11 :
Geloven is geen keuze. Elk mens is geboren met een godsbesef; daarnaast weet elk mens dat er meer moet zijn (is) dan het zichtbare, het materiele.

Daar ben ik het niet mee eens. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een godsbesef heb gehad, en het is ook niet gekomen toen mijn moeder en mensen op school me vertelden over God. Ik heb me altijd alleen maar afgevraagd of het wel klopte - niet meteen afgewezen, nee, maar ook niet zomaar geloofd. En ik vermoed dat er meer mensen zoals ik zijn...

[Flijn]

Over of geloven een keuze is of niet:
Ik ben geen expert op het gebied van menselijk gedrag en kan dus ook niet zeggen in hoeverre iets een keuze is. Maar ik heb vaak genoeg gehoord 'ik wou dat ik kon geloven' en dus denk ik dat veel mensen best bereid zijn in God oid te geloven, maar het niet kúnnen. In de meeste gevallen omdat geloven ingaat tegen de ratio.
Dan kun je wel zeggen dat niet geloven verstandig, objectief en rationeel is, het blijft onkunde, onkunde om geloof met ratio te verenigen.
Andersom geldt het ook: als je een sterk godsbesef hebt kun je dat niet zomaar overboord zetten. Je wilt best meedoen met de wetenschap, maar omdat het botst met het systeem dat je al had, gaat dat niet.

Om mezelf als voorbeeld te nemen: ik geloof dat er een god bestaat, maar ik hoor verder niet bij een religie. Het zou erg handig zijn, ook voor mezelf, om ergens in een hokje geplaatst te kunnen worden. Oók zou het fijn zijn om, lekker wetenschappelijk verantwoord , nergens in te geloven.
Maar dat kan ik dus niet.

Daarmee wil ik niet zeggen dat je niet kunt veranderen van overtuiging, maar dat dat wat meer voeten in de aarde heeft dan het simpelweg wìllen.

[MightyMarcel]

Juice schreef op 30-04-2006 @ 20:24 :


De redenering gaat vooraf aan het geloven.

[/b]

Bij wetenschappers wel, ja, maar het gaat hier over geloven. Wanneer accepteer je dat die logische volgorde niet de basis is van alle religies, enkel van de wetenschap.

De aanname dat diverse dingen een absolute waarheid zijn is juist kenmerkend voor het religieuze denken.

Dat verschilt toch echt per gelovige. Het voornaamste waar ik op doelde - maar die discussie wil ik hier niet beginnen - is de aanname dat de aarde ontstaan is uit een oerknal, of op zn minst de aanname dat de mens daadwerkelijk onstaan zou zijn uit een lange reeks, beginnende met eencelligen. Iets wat overigens net zo goed onbewijsbaar is als het bestaan van God, maar wat enkel simpelweg beter past in het moderne eendimensionale westerse denken (iets wat overigens vooral ontstaan is uit de moderne westerse kerk; grappig hoe dat kan gaan.)

Verder: je weet niets zeker. Toch kun je met redeneren tot de conclusie komen dat de ene optie waarschijnlijker is dan de andere. Zo ook met het bestaan van God.

Als je niks zeker weet, weet je ook niet zeker of jouw logische redenering enige grondslag heeft in de werkelijkheid. Zo kan ik met dezelfde redenering en dezelfde argumenten tot de logische conclusie komen dat God bestaat, en jij tot het tegendeel.

Je weet niets zeker is min of meer mijn punt; maar geloven is het zeker weten van iets dat je in de ogen van een ander meestal niet zeker kan weten. Dat is simpelweg de hele essentie van een geloof; als we God elke dag een toespraakje op t.v. zouden laten houden, dan is het geen geloof meer, maar een algemeen aanvaard feit. Mijn punt : jouw aanname dat God niet bestaat, heeft geen invloed op a)mijn geloof dat God wel bestaat en b)het bestaan van God. (net zo min als wanneer jij gelooft dat ik niet besta, ik op zou houden te bestaan.)

@morgan : ik vermoed toch dat je een uitzondering bent (no offense). de meeste mensen hechten stiekem toch enige waarde aan horoscopen; de meeste hebben weleens een kerk bezocht; de meeste vinden mediums e.d. toch wel erg interresant; etc. Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat jij je ooit af zal vragen wat er nog meer is, met de zekerheid dat er nog meer moet zijn. Is het niet nu, dan is het volgend jaar of over tien jaar wel.

@Flijn : als gelovige denk ik niet dat ik iemand anders kan 'laten geloven' of zo. Ik kan ervaringen en meningen delen, maar meer niet. Maar uiteindelijk zal iemand zelf 'tot inzicht' (dat klinkt denigrender dan bedoelt, echt waar) moeten komen.

Overigens hoeft geloof wat mij betreft echt niet tegen de ratio in te gaan; hooguit gaat geloven in tegen de denkbeelden van je omgeving en je cultuur, maar geloven kan wat mij betreft juist heel rationeel zijn.

Overigens, hoewel ik zelf wel lid ben van een kerk, denk ik dat de identiteit van de gelovige 'm niet zit in het wel of niet lid zijn van een kerk, of het wel of niet bezoeken van kerkdiensten, maar in het geloof en het gedrag van die persoon.

[Uice]

MightyMarcel schreef op 01-05-2006 @ 16:08 :
Bij wetenschappers wel, ja, maar het gaat hier over geloven. Wanneer accepteer je dat die logische volgorde niet de basis is van alle religies, enkel van de wetenschap.

Een geloof heb je niet bij je geboorte. Zoiets groeit. Ook als je religieus opgevoed bent, heb je nog altijd de keuze gemaakt om te blijven geloven, omdat het bestaan van God je de meest logische optie lijkt of om wat voor reden dan ook.

Als je niks zeker weet, weet je ook niet zeker of jouw logische redenering enige grondslag heeft in de werkelijkheid.

Ik bedoelde met die opmerking meer, dat het niet zoveel zin heeft om te zeggen dat je van iets dat je niet zeker weet zowel het feit zelf als het tegendeel niet kunt bewijzen. Je weet immers niets zeker en je gaat ook niets zeker weten. We leven als mensen met een beperkte mate van zekerheid, en daarin zullen we moeten functioneren. Zo kun je dus wel degelijk de waarschijnlijkheid van dingen die je niet zeker weet bewijzen.

[MightyMarcel]

Juice schreef op 01-05-2006 @ 16:22 :
Een geloof heb je niet bij je geboorte. Zoiets groeit. Ook als je religieus opgevoed bent, heb je nog altijd de keuze gemaakt om te blijven geloven, omdat het bestaan van God je de meest logische optie lijkt of om wat voor reden dan ook.

Ik beweer niet dat je bij je geboorte al een daadwerkelijk geloof zou hebben. Ik bedoel, dat bij geloven het 'weten' pas komt na het 'geloven' - iets dat in onze westerse samenleving steeds minder begrepen wordt, en dat is erg jammer, vind ik.

Ik bedoelde met die opmerking meer, dat het niet zoveel zin heeft om te zeggen dat je van iets dat je niet zeker weet zowel het feit zelf als het tegendeel niet kunt bewijzen. Je weet immers niets zeker en je gaat ook niets zeker weten. We leven als mensen met een beperkte mate van zekerheid, en daarin zullen we moeten functioneren. Zo kun je dus wel degelijk de waarschijnlijkheid van dingen die je niet zeker weet bewijzen. [/b]

We bedoelen allebei hetzelfde, en verder ga ik er niet al te diep op in (we gebruiken allebei dezelfde argumenten, maar komen allebei tot een andere conclusie; meer argumenten zullen dat niet oplossen,vrees ik) maar als we lang genoeg blijven doorfilosoferen lukt het me misschien nog wel om je aan het bestaan van je eigen werkelijkheid te doen twijfelen

[Flijn]

MightyMarcel schreef op 01-05-2006 @ 16:08 :
@Flijn : als gelovige denk ik niet dat ik iemand anders kan 'laten geloven' of zo. Ik kan ervaringen en meningen delen, maar meer niet. Maar uiteindelijk zal iemand zelf 'tot inzicht' (dat klinkt denigrender dan bedoelt, echt waar) moeten komen.

Eens, al vind ik niet dat iemand tot eenzelfde inzicht als ik moet komen, iets anders of helemaal niets geloven vind ik ook prima. (natuurlijk zijn er uitzonderingen, er zijn ook zat groeperingen die mij uitermate irriteren)

Overigens hoeft geloof wat mij betreft echt niet tegen de ratio in te gaan; hooguit gaat geloven in tegen de denkbeelden van je omgeving en je cultuur, maar geloven kan wat mij betreft juist heel rationeel zijn.

Ook eens (wetenschappelijke ambities de gekste ), maar ik bedoelde te zeggen dat dat voor veel mensen de reden is dat ze de ander niet kunnen begrijpen en niet kunnen kiezen voor een andere manier van denken.

Overigens, hoewel ik zelf wel lid ben van een kerk, denk ik dat de identiteit van de gelovige 'm niet zit in het wel of niet lid zijn van een kerk, of het wel of niet bezoeken van kerkdiensten, maar in het geloof en het gedrag van die persoon.

Alweer eens , maar soms is het gewoon nogal vermoeiend nergens bij te horen: je kunt het echt voor níemand goed doen.

MightyMarcel schreef op 30-04-2006 @ 19:26 :
gezien de manier waarop sommige mensen alles dat in de krant staat als 100% waarheid aannemen, geloven de meeste mensen wel zomaar

Ja, maar mensen die de krant als 100 % vaststaande waarheid aannemen, neem ik ook niet serieus.

MightyMarcel schreef op 30-04-2006 @ 11:11 :
Geloven is geen keuze. Elk mens is geboren met een godsbesef; daarnaast weet elk mens dat er meer moet zijn (is) dan het zichtbare, het materiele.

Overigens best wel kleinerend naar alle gelovigen toe, zo'n houding, 'als je gelooft, moet je daar een psychologische zwakheid als reden voor hebben'. Fijn.

Eerst noem je mij geen mens, en vervolgens zijn "wij" kleinerend naar gelovigen toe.

Ik geloof in Allah zoals een blinde gelooft in de zon.

[Uice]

MightyMarcel schreef op 01-05-2006 @ 16:28 :
maar als we lang genoeg blijven doorfilosoferen lukt het me misschien nog wel om je aan het bestaan van je eigen werkelijkheid te doen twijfelen

Niet nodig, daar twijfel ik sowieso al aan.

[Missy1234567890]

Morgan schreef op 30-04-2006 @ 21:45 :
Daar ben ik het niet mee eens. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een godsbesef heb gehad, en het is ook niet gekomen toen mijn moeder en mensen op school me vertelden over God. Ik heb me altijd alleen maar afgevraagd of het wel klopte - niet meteen afgewezen, nee, maar ook niet zomaar geloofd. En ik vermoed dat er meer mensen zoals ik zijn...

Helemaal eens. Ik heb uit mezelf nooit bedacht dat er een god zou kunnen zijn. Ik heb op een katholieke basisschool gezeten en daar hadden we wel eens een kringgesprek over God en ik zat daar dan en dacht altijd zoiets van 'zal wel'. Ik heb op m'n 8e m'n 1e heilige communie gedaan en ik vroeg me echt af wat het nut ervan was. De laatste tijd ben ik me wat gaan verdiepen in het (christelijke) geloof en hoe meer ik erover lees hoe onlogischer ik het vind worden. Voor mezelf weet ik dat er geen god is, maar ik vind het prima dat andere mensen er anders over denken.

MightyMarcel schreef op 01-05-2006 @ 16:08 :
@morgan : ik vermoed toch dat je een uitzondering bent (no offense). de meeste mensen hechten stiekem toch enige waarde aan horoscopen; de meeste hebben weleens een kerk bezocht; de meeste vinden mediums e.d. toch wel erg interresant; etc. Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat jij je ooit af zal vragen wat er nog meer is, met de zekerheid dat er nog meer moet zijn. Is het niet nu, dan is het volgend jaar of over tien jaar wel.

Dat is heel wat anders. Je afvragen of er meer is staat absoluut niet gelijk aan wéten dat er meer is. Ik heb nergens beweerd dat ik me niet afvraag of er iets is. Ik dénk het niet, maar ik weet het niet zeker. Ik blijf het me wel de rest van mijn leven afvragen. Dus ook ik bezoek kerken, ook ik kijk rond in het gebied van het spirituele, ook ik probeer via de wetenschap meer zekerheid te vinden. Dat heb ik altijd al gedaan en dat blijf ik ook doen. Maar ik ga niet zeker weten dat er meer is, want daar kom je niet achter. Het enige wat je kunt doen, is kiezen om ergens in te geloven. Zeker weten doe je nóóit. Al ben je nog zo overtuigd van jouw religie (of gebrek daaraan).

Nogal naïef alleen om dat zoeken gelijk te stellen aan het hebben van een godsbesef.

[Bonga]

ik heb niet perse een reden om eeuwenoude volksverhalen op schrift als waar te beschouwen, maar allicht is er een kern van waarheid.

[Vice]

Om eerlijk te zijn vind ik het geloven in elfjes, draken en andere "fantasiefiguren" minder onlogisch dan het geloven in een god. In mijn ogen is de kans ook groter dat er "fantasiefiguren" bestaan, dan dat er een god bestaat.

Ik weet niet echt waarom ik geloof. Ik ben altijd wel met het geloof opgevoed/opgegroeid maar ik heb me er nooit zo heel erg in verdiept.
Ik denk dat ik nog niet eens de helft van de bijbel weet, de verhalen. Toch geloof ik in God. Eigenlijk weet ik dus niet precies in welke God ik geloof, omdat ik er maar zo weinig over weet..
Maar toch geloof ik. Het geeft me een heel fijn gevoel als ik aan God denk en het idee dat ik niet in God zou geloven vind ik best eng.. Ik kan gewoon niet echt anders.
Ik heb ook vaak het gevoel dat dingen gebeuren omdat God dat zo bepaald heb (in mijn omgeving en dingen die met mij te maken hebben). Ook dit vind ik een erg fijn idee omdat ik daardoor altijd het idee heeft dat het een rede/ nut heeft. Ook de minder fijne dingen zorgen dus altijd voor iets beters.

[hmmmm]

shoebuddy schreef op 02-05-2006 @ 22:55 :
ik heb niet perse een reden om eeuwenoude volksverhalen op schrift als waar te beschouwen, maar allicht is er een kern van waarheid.

Het gaat niet om geschriften en dergelijken. Het gaat erom dat je geen controle over je omgeving hoeft uit te oefenen (en dus zo min mogelijk afhankelijk bent van materiele zaken) omdat jij je thuis voelt bij god.
Dat is wat voor mij geloven inhoud althans..

[Kalm]

hmmmm schreef op 03-05-2006 @ 10:35 :
Het gaat niet om geschriften en dergelijken. Het gaat erom dat je geen controle over je omgeving hoeft uit te oefenen (en dus zo min mogelijk afhankelijk bent van materiele zaken) omdat jij je thuis voelt bij god.
Dat is wat voor mij geloven inhoud althans..

De perfecte scenario voor koningen, keizers en andere heersers de afgelopen eeuwen.

[=zwart wit=]

ik vond het zo'n prettig idee dat ik besloten heb te gaan geloven en daarbij ben ik door de hogere machten geholpen.

[Toddish]

Geloven is gewoon regels uit de bijbel die in het algemeen goed zijn en voor een goed leef klimaat vormen na te leven.

[T_ID]

Nippel schreef op 08-05-2006 @ 11:58 :
Geloven is gewoon regels uit de bijbel die in het algemeen goed zijn en voor een goed leef klimaat vormen na te leven.

Zoals je kinderen slachten als ze hun mond een keer opentrekken.
(Leviticus 20:9)

[vichog]

T_ID schreef op 08-05-2006 @ 15:01 :
Zoals je kinderen slachten als ze hun mond een keer opentrekken.
(Leviticus 20:9)

heb ik die niet al eerder gehoord


ik geloof liever in de woorden van Jezus

T_ID schreef op 08-05-2006 @ 15:01 :
Zoals je kinderen slachten als ze hun mond een keer opentrekken.
(Leviticus 20:9)

Doe eens niet zo laf, man. Wat wil je bewijzen? Dat een deel van de bijbel de moraal van een primitievere samenleving weerspiegelt, betekent niet dat je er als christen geen redelijke lessen uit kan trekken. Als je als niet-gelovige over de bijbel wil praten, kan je je best wat academischer opstellen en bijvoorbeeld meedenken over de precieze afkomst en samenstelling van de bijbel of, zoals Harald Bloom, als een literatuurcriticus te werk gaan. 'Bart Klink' is IMHO een voorbeeld hoe het wél moet.

[Toddish]

T_ID schreef op 08-05-2006 @ 15:01 :
Zoals je kinderen slachten als ze hun mond een keer opentrekken.
(Leviticus 20:9)

Leuk voorbeeld, lang gezocht?
Ik vind het domme woorden die je hier uit, ik mag dan nog niet zo heel oud zijn (15jaar) maar ik heb wel door dat de bijbel een boek ik vol met wijze woorden.
De voorbeelden zijn niet altijd goed, en sommige verhalen staan mij ook niet aan maar uit elk verhaal kun je les trekken en een symbolische betekenis vinden. En daar gaat het om

Heel hoopvol, Snees en Nippel, maar het merendeel van de christenen die hier discussie voeren hangen zélf op zo'n manier aan de bijbel, claimen dat het het woord van God is en alles erin nageleefd moet worden, maar vergeten daarbij geboden die niet in onze moderne christelijke cultuur passen (al dat gestenig enzo). En tja, als iemand op zo'n letterlijke manier vanuit de bijbel gaat redeneren, dan kun je weinig anders dan op dezelfde manier antwoorden...

Morgan schreef op 08-05-2006 @ 22:33 :
Heel hoopvol, Snees en Nippel, maar het merendeel van de christenen die hier discussie voeren hangen zélf op zo'n manier aan de bijbel, claimen dat het het woord van God is en alles erin nageleefd moet worden, maar vergeten daarbij geboden die niet in onze moderne christelijke cultuur passen (al dat gestenig enzo). En tja, als iemand op zo'n letterlijke manier vanuit de bijbel gaat redeneren, dan kun je weinig anders dan op dezelfde manier antwoorden...

dat is uit de wet van Mozes. Christenen hoeven die niet te houden. Dat kun je in het NT lezen.

Morgan schreef op 08-05-2006 @ 22:33 :
Heel hoopvol, Snees en Nippel, maar het merendeel van de christenen die hier discussie voeren hangen zélf op zo'n manier aan de bijbel, claimen dat het het woord van God is en alles erin nageleefd moet worden, maar vergeten daarbij geboden die niet in onze moderne christelijke cultuur passen (al dat gestenig enzo). En tja, als iemand op zo'n letterlijke manier vanuit de bijbel gaat redeneren, dan kun je weinig anders dan op dezelfde manier antwoorden...

Ik hoop alleen dat het niveau hier iets hoger kan komen. "Waar zijn jullie nou mee bezig, met dat homobashen en die kruistochten" tegenover "wij doen ons eigen ding, want..." is niet erg productief. (Volgens mij overdrijf je trouwens als je zegt dat mensen hier vinden dat *alles* in de bijbel nageleefd moet worden.) Als ongelovige heb ik wel eens betere gesprekken over religie gevoerd. Of zo'n 'heilig' geschrift waar of niet is, is helemaal niet zo boeiend. Ik kan perfect leven in een wereld waarin boven de wolken geen Schepper met bliksems loopt te smijten, zonder dat ik de behoefte voel om elk artikel uit Nature te gebruiken om die honden uit de Veluwe een lesje te leren. Een discussie over het al dan niet passen van een lul in een kut of in een kont is toch idioot? Natuurlijk hebben christenen gelijk als ze wijzen op het biologische mechanisme dat achter voortplanting schuilgaat. Betekent dat alleen dat er een denkende Schepper bestaat? Het is onnodig om zoiets af te doen als onzin door naar andere organen te verwijzen. Het wordt aardiger als je de Landscape-theorie, 10^10^123 (Penrose) of het mechanisme van evolutie kan verbinden met het eventuele bestaan van een God (of juist niet).

[T_ID]

soldaat schreef op 08-05-2006 @ 22:38 :
dat is uit de wet van Mozes. Christenen hoeven die niet te houden. Dat kun je in het NT lezen.

Jij baseerd je echter wel op citaten uit het OT. Verklaar die contradictie eens.

Overigens is de bewering dat de wet uit het OT buiten werking is veel te vaag en sterk geïnterpreteerd. Erg dubieuze bewering en ook niet echt een geldige verdediging als we zien dat genoeg grote stromingen zich baseren op standpunten uit het oude testament.

T_ID schreef op 09-05-2006 @ 02:01 :
Jij baseerd je echter wel op citaten uit het OT. Verklaar die contradictie eens.

Je weet toch dat Jezus gezegd heeft: "Gij zult slechts die dingen uit het OT onderschrijven, indien gij het er zelf mee eens bent, anders is het maar de oude wet."

[DDII]

Het geloof is voor iedereen anders, en voor iedereen uniek.
zelf ben ik christelijk (niet zo opgevoed, mijn ouders zijn allebei niet gelovig) maar sinds enige tijd ga ik wel naar de kerk. en ik ben al langer met het geloof bezig.

God is niet alleen iemand voor moeilijke tijden. God is er altijd voor je, Hij neemt je, zoals je bent. met al je slewchte en al je goede kanten. Hij ziet alles van je, ook al je zonden. God weet wat je bedoelt, terwijl dat op andere mensen hopeloos verkeerd kan overkomen.

God is iemand die meer van je houdt, dan wie dan ook. In Gods ogen ben jij (iedereen dus) een ontzettend belangrijk persoon. een mooi persoon voor wie Jezus is gestorven.

En God is ook degene van wie ik het meeste hou.

[Kitten]

DDII schreef op 11-05-2006 @ 02:25 :
Het geloof is voor iedereen anders, en voor iedereen uniek.
zelf ben ik christelijk (niet zo opgevoed, mijn ouders zijn allebei niet gelovig) maar sinds enige tijd ga ik wel naar de kerk. en ik ben al langer met het geloof bezig.

God is niet alleen iemand voor moeilijke tijden. God is er altijd voor je, Hij neemt je, zoals je bent. met al je slewchte en al je goede kanten. Hij ziet alles van je, ook al je zonden. God weet wat je bedoelt, terwijl dat op andere mensen hopeloos verkeerd kan overkomen.

God is iemand die meer van je houdt, dan wie dan ook. In Gods ogen ben jij (iedereen dus) een ontzettend belangrijk persoon. een mooi persoon voor wie Jezus is gestorven.

En God is ook degene van wie ik het meeste hou.

Ik heb medelijden met je ouders en ev. vriend(inne)tjes die je ooit gaat krijgen/hebt. En ik geloof dat ze Jezus voor een aantal misdaden hebben opgekruisigd, niet voor alle mensen nu en later.

[Halogeen]

Kitten' 85 schreef op 11-05-2006 @ 09:31 :
Ik heb medelijden met je ouders en ev. vriend(inne)tjes die je ooit gaat krijgen/hebt. En ik geloof dat ze Jezus voor een aantal misdaden hebben opgekruisigd, niet voor alle mensen nu en later.

Lekker nuttige reactie . Als je iedere onbekende zo behandelt zul je zelf zeker ook wel veel vrienden maken/hebben?

[DDII]

Kitten' 85 schreef op 11-05-2006 @ 09:31 :
Ik heb medelijden met je ouders en ev. vriend(inne)tjes die je ooit gaat krijgen/hebt. En ik geloof dat ze Jezus voor een aantal misdaden hebben opgekruisigd, niet voor alle mensen nu en later.

ik geloof niet dat mijn ouder en (bijna) vriendje daar mee zitten :-) mijn (bijna) vriendje is nog strenger gelovig dan ik, maar dat veranderd echt ons gedrag niet hoor.
wat heel vaak ook nog wordt gezegd is dat sex voor het huwelijk absoluut niet kan bij een christen, maar dat is de laatste jaren echt wel anders geworden!
zolang wij ons aan de tien geboden houden en respect hebben voor God en onze medemens, en oprecht berouw hebben voor onze zonden, dan is er niets aan de hand.

maar zoals ik al zei, geloof is voor iedereen verschillend. De ene gelooft dat Jezus is gestorven voor zijn eigen zonden, wat mij overigens sterk lijkt, en de ander gelooft dat Jezus is gestorven voor onze zonden.

[Missy1234567890]

DDII schreef op 11-05-2006 @ 02:25 :
Het geloof is voor iedereen anders, en voor iedereen uniek.
zelf ben ik christelijk (niet zo opgevoed, mijn ouders zijn allebei niet gelovig) maar sinds enige tijd ga ik wel naar de kerk. en ik ben al langer met het geloof bezig.

Op welke manier, hoe en wanneer ben jij dan gaan geloven, als je niet zo bent opgevoed en je ouders allebei ook niet geloven? Hoe ben je erachter gekomen dat er 'meer' is?

[DDII]

sinds het moment dat mijn moeder erg ziek was, de artsen haar geen hoop meer gaven en we afscheid hebben moeten nemen. en ze op onvoorklaarbare wijze toch heeft overleeft

als dat niet genoeg getuigt dat er een Here God bestaat...

[Kalm]

DDII schreef op 11-05-2006 @ 12:35 :
sinds het moment dat mijn moeder erg ziek was, de artsen haar geen hoop meer gaven en we afscheid hebben moeten nemen. en ze op onvoorklaarbare wijze toch heeft overleeft

als dat niet genoeg getuigt dat er een Here God bestaat...

Omdat iets nog niet verklaard is of er zijn te weinig gegevens bekend om het te verklaren bewijst het niet bestaan van iets anders. Omdat men een paar duizend jaar geleden niet kon verklaren waarom er bliksem was verzon men Thor de Dondergod

[T_ID]

DDII schreef op 11-05-2006 @ 12:35 :
sinds het moment dat mijn moeder erg ziek was, de artsen haar geen hoop meer gaven en we afscheid hebben moeten nemen. en ze op onvoorklaarbare wijze toch heeft overleeft

als dat niet genoeg getuigt dat er een Here God bestaat...

Dat kwam dus door de behandeling van de doktoren die wel aansloeg, maar die mogelijkheid verwerp omdat je die niet wilt kennen. Ik vraag me overigens wel af: in het geval dat je moeder later zou sterven, beschouw je dat dan ook als bewijs dat god niet bestaat of gewoon een rotzak is?

Op dezelfde manier kan ik er ook wel volstrekt willekeurige zaken bij pakken en roepen dat die mensen standpunten bewijzen.

1-Gister at mijn hond een kluif op.
2-sluitend bewijs dat god niet bestaat!!!

Het moge duidelijk zijn dat dat geen geldige argumentatie is, niet?