Ik ben dol op bliepjes.
Ik vind het nog best meevallen met dat mechanisch geratel. Goed, het is geen akoestische instrumentatie, maar dat is dan ook precies wat het niet probeerd te zijn.
En natuurlijk klinkt het nu wat gedateerd, maar daar kan ik best mee leven.
Ik heb gewoon iets met (bepaalde) synthetische timbres, en helemaal als ze uit modulaire Moog's of soortgelijke apparaten komen.
Overigens is Bach door Tomita al een stuk minder 'log'.
De opnames die jij noemt vind ik ook prachtig hoor, maar alles op zijn tijd.