Advertentie | |
|
19-11-2009, 10:25 | |
Ehmm, ik mis een heel groot onderdeel in je verhaal. Namelijk dat hij autisme heeft.
Ik weet niet in welke vorm hij het heeft en hoe zwaar, maar het kan wel degelijke een grote verklaring zijn voor zijn gedrag. Ik herken wel een paar dingen in je verhaal (zelf familie met autisme). Is hij op zichzelf gaan wonen direct met die ex van hem? Of woonde hij al op zichzelf daarvoor? Door het vertrekken van die vriendin kan er namelijk een heel groot stuk structuur weg zijn gevallen, waardoor hij dingen niet meer overziet en gaat 'spoken'. Te laat naar bed, te veel gamen, afspraken vergeten en als iemand hem daar dan op aanspreekt, totaal niet weten wat hij fout heeft gedaan, gewoon omdat hij niet op een rijtje heeft. Autisten kunnen in dit soort 'slechte' periodes, als ik het zo mag noemen, het klinkt zo, omdat hij weer terug naar zijn ouders moest etc., heel erg lang achter computers blijven hangen, dat spook gedrag vertonen en vooral veel afspraken vergeten. Ik weet dus niet in hoeverre, na het lezen van je verhaal, het aandeel in het autisme ligt en in hoeverre dat daadwerkelijk ligt in dat hij geen interesse meer in je heeft. Volgens mij moet je er sowieso vanuit gaan dat autisten om de zoveel tijd hun ups en downs hebben en dat die vrij extreem kunnen zijn. Maar goed, dit is veel speculatie van mij. Ben benieuwd of jij je ergens in kunt herkennen of dat jij zijn autisme in dit probleem kunt plaatsen. Sterkte |
19-11-2009, 13:03 | ||
Citaat:
__________________
Wat een briljante deductie!
|
19-11-2009, 14:04 | |
Bij mijn ex was het ook WoW. En hij was er mee obsessed. Mijn huidige vriend en ik spelen het ook, maar we spelen het met mate. Hij werkt, ik studeer en we doen ook nog veel meer andere dingen samen dan alleen dat spel spelen.
__________________
What good is religion when it's eachother we despise
|
19-11-2009, 17:40 | ||
Citaat:
__________________
I think I have a problem, I think I blink too much
|
20-11-2009, 12:23 | |
Ik speel zelf ook WoW, maar echt niet vaker dan een paar uur per week. Ik kan begrijpen hoe zo'n game structuur kan geven aan iemand die dat op dat moment niet heeft. Het vervelende is dat deze structuur virtueel is en dus niet echt. Ik denk dat je hem hiermee toch moet confronteren, want op deze manier vergooit hij zijn leven, zoals eerder is dit topic al gezegd is. Het belangrijkste is dat hij zelf moet inzien dat het een probleem is dat hij zoveel speelt, anders zal hij er niet mee willen stoppen...
Heb je eigenlijk ook contact met zijn ouders en wat vinden zij ervan? ze moeten toch wel doorhebben dat hun zoon de hele dag zit te gamen en veder niet echt op zoek is naar een nieuw huis of een baan. Misschien dat als andere mensen het onderwerp ook aansnijden dat het voor hem wat duidelijker wordt...
__________________
don't take life too serious.. you'll never get out of it alive
|
20-11-2009, 13:01 | ||
Citaat:
Ik kan me ook heel goed voorstellen dat hij dat soort dingen doet als hij juist niet bij haar is. En dat hij het gevoel heeft het goed te doen omdat hij als ze samen zijn toch heel lief is voor haar. Ik zou gewoon een keer irl met hem praten en hem vertellen dat het voor jou op die manier niet door kan gaan. Dat jij iets mist in de relatie dat heel belangrijk voor je is. Leg hem uit dat als hij jou dat niet kan geven jij genoodzaakt bent de relatie te verbreken. |
20-11-2009, 13:14 | |
ik ben het ook met simoen eens je moet er rekening mee houden dat hij autistisch is. zolang jij bij hem blijft en je je excuses aanbied voor iets wat niet jouw schuld is heeft hij niet in de gaten dat hij iets verkeerd doet en ziet hij niet dat je het er moeilijk mee hebt. maak het uit of zeg dat je het uit wil maken misschien dat hij dan een beetje wakker geschud word.
en meer aandacht aan een spel besteden dan aan je vriendin kan echt niet. |
20-11-2009, 14:49 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
RedRibbon, heb je al duidelijk aan hem uitgelegd wat precies het probleem is, en wat je van hem verwacht? Ik denk dat dat een belangrijke eerste stap is. Mensen voelen dat vaak minder goed aan dan anderen van hen verwachten, en dat hij autistisch is helpt daarbij ook niet echt. |
24-11-2009, 21:12 | |
Autism+WoW=Adiction
maarja, al hij meer aandacht heeft voor wow dan voor jou is er iets mis, ik speelde zelf vroeger WoW, maar mijn vriendin ging altijd voor, zelfs gewoon vrienden gingen altijd voor, maak het online uit als je samen in een raid/instance zit met zijn vriendjes erbij, dat is leuk voor zijn sociale wow-status /cry haha en /Y ROFLMAOWPIMP ook maar eens recht in zijn gezicht en dan /laugh en /moon en dan krijg je een spektakel, ga dan uit de instance en bel hem op en feliciteer hem met het feit dat het uit is en dan heb je het direct officieel gemaakt. Maarja dat is dan ook wel weer heel zielig voor hem.
__________________
Always be berating and belittling
|
24-11-2009, 21:17 | ||
Citaat:
__________________
Wat een briljante deductie!
|
24-11-2009, 21:32 | ||
Citaat:
__________________
Always be berating and belittling
|
24-11-2009, 21:38 | ||
Citaat:
__________________
Wat een briljante deductie!
|
25-11-2009, 15:08 | ||
Citaat:
__________________
Always be berating and belittling
|
26-11-2009, 09:31 | |
Oei, herkenbaar! WoW is inderdaad een ontzettend gevaarlijk spel, mensen die zich niet kunnen inhouden en zich niet kunnen beperken tot een paar uurtjes per week, moeten het niet spelen. Want het is zeker niet okee dat hij het belangrijker vindt dan jou!
Mijn moeder speelt het ook en ze speelde het ook een periode teveel - toen had ze inderdaad een moeilijke, structuurloze periode op haar werk - maar als ik haar nodig had dan kwam ze echt wel achter dat scherm vandaan. Als dat niet meer lukt dan is het tijd om de stekker eruit te trekken. Ofwel uit de computer, ofwel uit de relatie. (Met je moeder kan dat natuurlijk niet, maar met je vriendje wel). Succes ermee, ik hoop dat je stappen kunt en durft te ondernemen om je situatie te verbeteren! |
26-11-2009, 12:23 | |
Ik heb alle reacties niet gelezen, dus misschien zeg ik iets wat al is gezegd.
Het klinkt heel hard, maar je bent voor je vriendje niets meer geworden dan een object. Iets wat hij kan gebruiken wanneer hij het nodig heeft. World of Warcraft is zijn verslaving, daar doet hij zijn best voor, als hij daarin succesvol is, voelt hij zich goed. De moeite die hij vroeger in jou stak, om je te veroveren, steekt hij nu in de game. Hij wil in game erkend worden voor zijn inzet. Die erkenning vinden maar weinig gamers, omdat ze allemaal daar naar op zoek zijn. Het is hetzelfde als een jongen/meisje dat je heel leuk vindt, maar die je niet kunt krijgen. Hij of zij wijst je niet af, zodat je altijd het gevoel hebt dat het mogelijk is. Je blijft je best ervoor doen, je steekt al je energie er in. Zo is het ook met die gamers. Oftewel, hij heeft jou destijds veroverd, nu ben je "vanzelfsprekend", iets wat je kunt gebruiken wanneer je dat wilt. Je bent als een game die op de plank staat, omdat er een nieuwe versie uit is, die nog uitgespeeld moet worden. Groeten, Mark. |
26-11-2009, 15:50 | ||
Citaat:
OT: Ik speel zelf nog steeds af en toe World of Warcraft, maar slechts als tijdverdrijf. Als vrienden / vriendin vraagt om wat af te spreken doe ik dat dan wel altijd.
__________________
Wat een briljante deductie!
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Liefde & Relatie |
2jaar lang onbeantwoorde verliefdheid Houdaxx | 2 | 03-10-2016 17:57 | |
Psychologie |
Geef niet op Columbia | 3 | 06-10-2008 14:55 | |
Liefde & Relatie |
[relatie] kweet geeneens een titel... Verwijderd | 13 | 14-10-2004 11:10 | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaal] .boris | 14 | 04-02-2004 05:31 | |
Liefde & Relatie |
ik weet het niet meer.... browneyes | 8 | 25-03-2002 10:09 | |
Liefde & Relatie |
Ik snap het even niet meer... Mytana | 7 | 18-03-2002 21:48 |