Advertentie | |
|
07-09-2011, 15:48 | |
Ik vind het wel heel leuk om te verdommen in boze gedichten, maar hier vind ik het niet zo goed passen! En fuck jezelf, DaT!
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
|
07-09-2011, 16:01 | |||
Citaat:
Citaat:
HUUUUUUIL
__________________
Zeg maar Jan.
|
07-09-2011, 20:43 | |
Dat is de eerste fase, ontkenning.
Maar even over die scheldwoorden, ik heb het verkeerd verwoord. Ik ben niet fel tegen schelden, maar woorden als fucking en shit, (scheldwoorden) vind ik niet mooi/passend over het algemeen. Tenzij je Ali B heet en Nederlandse rapteksten schrijft, dan is het een ander verhaal. |
07-09-2011, 20:44 | |
Fucking en shit zou ik zelf ook nooit gebruiken. Verdraaid en verdomme en godvergeten en dergelijke vind ik weer wel mooi. Of nou ja, kunnen mooi en passend in een gedicht zijn. In een poëzie-gedicht dan, want dingen als:
Fucking shit wat is dit kunnen dan weer wél, vind ik. Maar dat zijn de uitzonderingen.
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
|
11-09-2011, 12:38 | ||
Schelden kan prima in gedichten, maar je moet er mee oppassen. Ik vind het al snel geforceerd staan, zoals hier. Daarom ben ik ook absoluut voor dat veranderen, het past totaal niet bij het gedicht! Vloeken om te vloeken vind ik ordinair, het komt over alsof je té graag van het oude-mannen-met-baarden imago afwil. Ik vind de middelste drie strofes wel heel leuk! Eerste en laatste vind ik allebei wat zwakker, denk dat je woorden/zinnen als "kusje" en "ik hou van jou" zoveel mogelijk moet vermijden.
Citaat:
En voor de rest is het wel heel lievig.
__________________
En we droomden in gedachten, maar we kwamen altijd thuis.
|
11-09-2011, 18:41 | |
Misschien klinkt het ook wel anders als je het voordraagt, maar is er niet iets in de opmaak van het gedicht te doen waardoor het er meer staat zoals het er moet staan/zoals je het zou voordragen?
Het was het leven en de liefde lezen, zoals ik al mijn boeken altijd las: elke bladzij sparen, overnieuw beginnen, niet verder willen lezen omdat het verhaal zo mooi en fucking spannend was. Dat staat bijvoorbeeld al weer anders, nóg meer rare nadruk op dat fucking spannend, maar ik denk dat jij het zo zou voordragen, met daar extra veel nadruk op zodat het er ineens uitspringt. Maar, misschien heb jij wel iets heel anders in je hoofd.
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
|
13-11-2011, 21:40 | |
Gedicht 77
- De gesloten deuren die ook - meestal - gesloten bleven. Met van binnen uit gezien het straaltje licht waarin zichtbaar stofdeeltjes zweven; die deuren. Ik open ze. Het is muf in mijn neus, droog in mijn ogen. De knoflook plaagt nog steeds mijn tong. Houten vloeren die zeuren kapotgemaakt te willen worden. Pijn. Ik beloof mezelf nimmer deel te worden van het stof dat tegen de muren geplamuurd is, niet één van de kapotte peertjes die niemand (geen mens!) ooit heeft willen vervangen. Jij bent mijn monteur niet, geen klusjesvrouw voor mij. Je weet dat, dus je probeert het niet. Dan maar geen gedicht speciaal gemaakt voor jou. Dan maar kijken met mijn blauwe ogen. Dan maar dankbaarheid hoesten, liefde janken en onvoorwaardelijk zijn.
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 15-11-2011 om 22:31. |
15-11-2011, 16:21 | |
Nimmer is een prima woord! Het lijkt een beetje op nimf.
En ik vind je gedicht verbazingwekkend mooi. Het raakt mij veel meer/dringt veel meer naar binnen dan je andere schrijfsels. Die vind ik meer oppervlakkig en grappigdoend en woordspelletjes, terwijl je 76 echt iets doet. Wat Aldan ook al zegt, het beeldende, het intensieve.
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
|
15-11-2011, 22:31 | ||
Bedankt voor jullie reacties! Ik vond het in verband met JDDV tijd om weer eens te schrijven. Nimmer vind ik stiekem een prachtwoord Eigenlijk gewoon omdat het meestal beter past dan 'nooit' in mijn ritmes. En 'Nimmer meer' is ook nog een soort alliteratie.
Citaat:
__________________
Zeg maar Jan.
|
05-12-2011, 23:10 | |
Gedicht 78
- Hardegarijp (of all places), 5 december Lieve leegte, Gaten. Jij doet ik juist niet. Jij lachen. Noem ze driehapsdagen. Jij lachen. Zo graag de zinnen en zo graag de woorden. Zou zo hopeloos de dagen en zo hardop lachen als ik wou. Jij weer lachen. Ik weer zuchten. Gelogen liefs, Jongen
__________________
Zeg maar Jan.
|
05-12-2011, 23:23 | |
Gedicht 79
- liefde geloof ik niet jou wel ja, jou wel vingers door je haren geloof ik wel passie geloof ik niet porno en italianen jou wel ja, jou wel lasagna en je tranen mooi geloof ik niet sonja bakker keith bakker mooi is anders jij wel ja, jij wel
__________________
Zeg maar Jan.
|
13-12-2011, 17:49 | ||
Citaat:
__________________
Zeg maar Jan.
|
14-12-2011, 15:10 | ||
Citaat:
__________________
mijn handtekening
|
20-02-2012, 21:36 | |
Gedicht 80
Titel: Kunstenaar - Op negentien juli tweeduizendacht ben ik iets verloren. Waarschijnlijk mijn gebrek aan zelfdestructie ofwel mijn teveel aan zaadcellen of mijn ogenschijnlijk prachtige verstandigheid, maar vooral mezelf. Ik was vooral mezelf verloren. Herinneringen die we vroeger samen bespraken, schrijf ik nu in mijn eentje met benzinestift op een kale muur. Hier en daar moet een tekeningetje verklaren wat ik bedoel. Andere plekken laat ik leeg, omdat woorden soms te weinig zeggen. Soms laat ik ook plaatsen leeg omdat ik vergeten ben wat er ook alweer zo leuk was. Op muren schrijven is mooier dan op papier. Als je op muren schrijft, denkt men al gauw dat je creatief bent. In mijn wereld is het goed om creatief te zijn. Als ik creatieve dingen doe, denkt men immers dat ik creatief denk. Sommige stukjes muur snap ik niet. Ik lijk me op die plaatsen elke seconde opnieuw te beseffen hoe gelukkig je me maakt. Jij lijkt vergeten wie ik ben. Je lijkt dan op een schrijver die niet op kale muren schrijft, maar zijn boeken signeert en niet aan het verhaal denkt maar aan de lezer. Of op een schilder die schildert voor de euro’s in plaats van het aanzicht van gebroken verf en de geur van een nieuwe kleur. Ik wou je nog vertellen dat ik weet dat de cadeaugekregen sleutelhangerhartjes gratis kwamen van het internet. Maar omdat je budget laag was, maakt me dat niks uit. Andere dingen maken me wel uit, maar die dingen schrijf ik meestal niet op grote kale muren. Drieëntwintig juni tweeduizendnegen ben ik iets verloren. Noem het mijn gebrek aan volwassenheid ofwel mijn teveel aan hormonen of mijn ogenschijnlijk prachtige onverstandigheid, maar vooral jou. Ik was vooral jou verloren. Nu staat je verhaal op een grote kale muur, en zullen mensen weten dat je niet aardig meer bent. Maar dat je dat wel eens bent geweest.
__________________
Zeg maar Jan.
Laatst gewijzigd op 08-10-2012 om 20:12. |
08-10-2012, 20:08 | |
Gedicht 81
- Alles klopte, weet je nog? De vuisten van de jonge kinderen op deuren waarachter feestjes; Mijn hart, jouw hart, het hart van de stad het hardst. Waarschijnlijk nu niet meer. Want ik voel niks meer en ik hoor alleen de buren boven. Het wordt winter weer, ik weet het nog. Je was zo mooi met lelijke mutsen dat het sneeuwde stond je goed. Maar ik zal voor jou vergeten hoe dat was zodat je leven je weer past. Het schijnt dat warm water sneller bevriest dan koud water Ben ik dan nu bevroren? Het is op deze stoel kouder dan op de gletsjer toen in mei. Hoe komt dat? Wil je me iets vertellen zoals dromen dat doen? Maar jij kan toch praten? Dromen kunnen dat niet. Het schijnt dat als je droomt over salami, je problemen hebt met betrekking tot je zelfbeeld. Maar het kan ook wijzen op seksuele of relationele problemen. Wil je salami zeggen? Of wil je sandwich zeggen? Dat schijnt te zeggen dat er flinke druk en stress op je wordt geplaatst. En het wijst naar je (on)vermogen om twee dingen tegelijk te doen. Ik hoef heus niet te weten hoe ver je weg bent en hoe je nooit meer terugwil of wil denken over later. Vertel me of je salami droomt of sandwich of schaap of raam of maan of kraan dan laat ik je weer met rust.
__________________
Zeg maar Jan.
|
05-02-2014, 10:14 | |
VIERKANT
hoek 1 chocolade in mondhoeken - rode ogen door een wereld van verschil en snode plannen maken, hink’len over toppen van bergen die grijs zijn waar grijsgedraaide liedjes klinken hoek 2 twee keer per dag poetsen, want de witte reus bergt kilo’s gaatjes en een trawant, bedacht met stift en zo staan ontbijtkoeken en zeep gegrift in mijn vandagen. hoek 3 bleekgedragen, doch gewassen en de geuren (natuurlijk!) die wij kennen plus heel veel vragen - vooral aan mij. ik moet soms een beetje wennen maar aan jou ben ik gewend hoek 4 vroegere fantasieën aan matraskamers marskramers grote pot nutella en het universum in e-book-formaat. het is maar goed dat wij nu praten kunnen anders was het stil.
__________________
Zeg maar Jan.
|
|
|