Is gameverslaving nou echt zo een groot probleem?

[Avilez96]

Het staat al een tijdje in het middelpunt van de belangstelling, gameverslaving.
Maar weten we nou eigenlijk hoe groot dit "probleem" is? We weten allemaal dat de media soms dingen nogal aandikt. Wat vertellen experts ons nou eigenlijk en in hoeverre is gamen nou eigenlijk ongezond? Naar mijn idee is de Media meer op zoek naar sensatie voor verkoopcijfers, dan dat ze willen aantonen hoe groot het probleem is.

Dikt de media dan toch aan?
Laatst keek ik televisie en stuitte ik op het programma Rondom 10. Dit keer werd er verteld hoe serieus gameverslaving een gevaar vormde. Er werd geroepen dat 120.000 gameverslaafden waren in Nederland (Terwijl later wordt verteld dat er geen officiële diagnose is). Al snel pikken andere mediums dit “probleem” al op. Echter, al snel bleek dat het onderzoek (een enquête) niet genoeg vertelde en dat onderzoekers er nog niet uit zijn hoeveel mensen er nou verslaafd zijn.

Onderlinge twist bij experts

In de enquête werd gevraagd naar de tijd die je besteed aan gamen. Echter, het bleek dat experts nog niet eens zijn over de vraag wanneer een gamer verslaafd kan noemen. Tijd is zeker een belangrijk maatstaaf maar het verteld niet gelijk of iemand gameverslaafd is. Dhr. Lemens, verslavingsexpert: ‘Het kan nog maanden of jaren duren voor experts alle puzzelstuken hebben gelegd voor het bepalen van de symptomen van gameverslaving”. Expert in gameverslaving Ryan G Van Cleave zegt dat veel partners niet beseffen dat gamen een verslaving kan worden. Het is een dwang, ze kiezen er niet voor om zoveel tijd in virtuele omgeving te spenderen. Het goede nieuws is wel dat met professionele hulp, een verslaafde zijn verslaving kan overwinnen."

Gevolgen van Gamen

Wat wel duidelijk is, is dat langdurig gamen klachten kan veroorzaken zoals RSI en rugklachten. Wat velen niet weten is dat gamen juist je motoriek en ruimtelijk inzicht verbeterd. Ook kan sociaal gezien gamen veel helpen, omdat je constant in contact bent met andere gamers. Bij het gamen komt een stofje Endorfine vrij in de hersennen, net als bij het sporten. Het maakt ons blij en geeft voldoening. Bij gamers word er dan gesproken alsof ze verslaafd zijn maar sporters worden dan Prof genoemd als ze datgene intensief doen wat ze leuk vinden. Gamers spelen dan ook meestal voor een doel om de beste te zijn en misschien is dit zo slecht nog niet. Veel gamers gamen dan ook met een doel. Je kan net als in het echte leven oneindig veel doelen nastreven. Het leuke aan het streven naar doelen in de virtuele wereld is echter dat je alles kan “resetten” als er iets fout gaat, zodat het leuk blijft, in tegenstelling tot de echte wereld.

Conclusie

Ik persoonlijk vind dat de media overdrijft. Er is nog geen duidelijk idee wanneer we iemand “gameverslaafd” kunnen noemen. Een omschrijving wat nog het dichtst in de buurt komt is als iemand zijn/haar eigen leven verwaarloost voor het gamen of geïrriteerd raakt als hij/zij niet kan gamen. Wat nog een redelijk vage diagnose is. Ook kwamen de voordelen van gamen niet aan bod in de media! Al met al vind ik het een beetje subjectief, of de media heeft zich niet goed verdiept in dit probleem.

Havo 4 schrijfopdracht

[DAH]

Slotje. Hier horen geen schrijfopdrachten noch betogen.

[Alpha_Omega]

Wat een mooi betoog, maar we zijn hier niet voor een huiswerkdump.