Onzeker en alleen

[Miepmiepie]

Heei allemaal!
Ik zit met een probleem, en niet zo'n kleintje ook. Ik ben heel erg onzeker, zo durf ik niet zomaar op iemand af te stappen enz. Dat onzekerheid vind ik ook vreselijk, want daardoor wordt ik altijd als laatst gekozen. Ik voel me de laatste tijd ( 3 maanden) ook erg alleen en dat niemand om mij geeft. Nou, heb ik het laatst wel tegen mijn beste vriendinnen gezegd. Ik had gehoopt dat ze me zouden helpen, maar dat deed alleen 1 van mijn beste vriendinnen (niet die ene dus). De andere begon te huilen enz en ik dacht dus dat ze me nu begreep maar dat deed ze niet. De vriendin die het wel boeit trekt me er nu vaak bij en ik zit ook altijd naast haar. Dat is niet erg ofso, maar ik wil ook wel es naast iemand anders zitten.
Mijn andere vriendin, die het niet boeide, sluit me steeds meer buiten. Ze is ook erg veranderd, ze draagt make-up en doet meer 'dingen' dat ik meer aandachtstrekker vindt. Ook laatste toen ik van iemand te horen en te zien kreeg dat ze me saai vond, was een harde klap. Het eerste jaar zaten wij altijd naast elkaar, en dat is jammer. Haar beste vriendin kwam ook bij ons in de klas, en ze ging daarmee meteen om en liet mij stikken. Haar beste vriendin haat mij, en ik heb geen idee waarom. Ze negeert me alleen en als ik haar roep loopt ze snel weg. Nu begint ook 1 van mijn andere vriendinnen mij te haten. (geen idee waarom). Maar ja nu naar het probleem. De laatste dagen probeer ik geen stillerd meer te zijn maar zo'n druk iemand. Dat gaat me niet lukken want ze kappen me alleen maar af. Ik ga ook deze donderdag naar de ardennen en ik wil niet alleen zijn, want degene die altijd naast me zit gaat niet mee. Please geef me tips, om ook andere mensen te ontmoeten en voor mijn problemen? Ik zou je heel dankbaar zijn!
Gr. miep

[Lucd1999]

Het klinkt misschien moeilijk...maar zie het kamp als een mogelijkheid om nieuwe mensen te ontmoeten. En praat er met je mentor (of betrouwbare lerares) over. Maar verder zal je toch zelf ook stappen ondernemen want anderen vinden het misschien net zo moeilijk om op iemand af te stappen

[Scirocco]

Ik hoop dat ik niet over kom als een of andere hipster Tumblr of Facebook pagina ofzo maar hier gaat ie;
Je zou je nooit moeten gedragen als iemand die je niet bent. Mensen zullen jou niet aardig vinden, maar de persoon die jij zelf niet bent. "I'd rather be hated for who I am than loved for who I am not."

Verder lijk je heel erg vast te zitten in een vaste vriendinnengroep; je zou dit juist los moeten laten en anderen gaan benaderen. Wees gewoon jezelf; praat een keertje mee met andere mensen, schuif eens bij een ander aan. Maar blijf vooral jezelf. Dwing anderen niet op tot bevriend zijn. Je zult vast wel een paar mensen kennen buiten je beste vriendinnen die ook ieder een eigen vriendengroepje hebben. Probeer hier dus gewoon eens mee om te gaan.

[hookee]

Inderdaad, ga vooral niet "acteren" want daar prikken mensen al gauw doorheen, je bent dan niet "echt" en onbetrouwbaar.
Ik begrijp je onzekerheid, vooral op jouw leeftijd zijn er veel veranderingen in je lichaam en geest die de één wat eerder doormaakt dan de ander, dat zorgt voor conflicten.
Ik kan me niet voorstellen dat (ex-) vriendinnen je nu haten (zal wel een meiden-ding zijn), eerder dat zij nu andere interesses hebben da jij en jij er dus niet meer in past. Misschien is dat maar goed ook, ieder mag z'n eigen weg volgen en hoe dichter die weg bij je eigen "ik" staat, hoe meer kans op een gelukkig leven.
Ga dan op zoek naar andere mensen die meer bij je aansluiten, zoek misschien een andere "stille" op (en ga samen stil zijn )

[WhiteBlossom]

Ik durfde ook nooit op iemand zomaar af te stappen, ik kan je verzekeren, het gaat over.
De zomervakantie komt eraan, in de zomervakantie kan je gewoon mensen eens appen (kan makkelijker zijn) of ze mee willen gaan zwemmen of naar de film ofzo. (Mijn voorkeur gaat meestal uit naar een terrasje in de zon )
En na de zomervakantie zit je weer in een nieuwe klas met voor een deel nieuwe mensen (zo ging dat op mijn school tenminste) en dan kan je gewoon een keer naast iemand gaan zitten die je helemaal niet kent. Vraag ze hoe hun vakantie was, waar ze geweest zijn, en wie weet ontstaat er wel een nieuwe vriendschap
Ik heb op deze manier een van mijn beste vriendinnen leren kennen. Als ik niet naast haar was gaan zitten bij geschiedenis (waar ik overigens niemand kende > 4de klas cluster buiten eigen profiel) had ik haar nu niet als vriendin gehad. Je hebt niks te verliezen he
En als je het toch niet helemaal durft, kan je jezelf belonen met iets leuks

Nu op naar de buitenschoolse activiteiten (oftewel hobbies); het is altijd fijn om buiten school om ook nog mensen te ontmoeten. Zo verbreed je je horizon terwijl je iets aan het doen bent wat je leuk vind. En er is altijd een mogelijkheid dat je daar mensen ontmoet van school, waardoor je een winwin situatie krijgt

Had vroeger zelf ook dat ik t moeilijk vond om op anderen af te stappen. Door er veel aan te werken is het nu helemaal over en weet ik precies hoe je ervoor kunt zorgen dat anderen je gwn zullen accepteren! Niet door acteren nee, maar door gwn jezelf te zijn. Vroeger zei ik bvb weinig op feestjes ofzo en in groepen mensen die ik niet kende en ging weinig uit mezelf praten. Maar nu is het allemaal anders. Nu ben ik juist degene die praat en weet gwn dat als er een feestje is met nieuwe mensen wat ik moet doen: Rustig zitten, niet gek doen, even voorstellen aan de nieuwe mensen en vragen over wat ie doet enzo en zo begin je elkaar langzaam aan beter te kennen en voel je je op je gemak.

Misschien dat jij het acteren vind, maar ik vind het meer een "karakterswitch". Als je het gwn eens probeert gaat het de volgende keren steeds makkelijker en beter. Steeds maar niks ondernemen omdat je zenuwachtig bent en bang bent wat de anderen ervan zullen vinden, das fout, dat zal het niet oplossen. Ik vind persoonlijk dat zelfs wanneer je zenuwachtig bent en een gesprek begint, ik respect voor diegene heb omdat ie het toch gewoon heeft geprobeert!

Mocht je hulp nodig hebben mag je ook mij n PM sturen (hoeft natuurlijk niet persee haha)

[WhiteBlossom]

kvdh98 schreef:

Misschien dat jij het acteren vind, maar ik vind het meer een "karakterswitch". Als je het gwn eens probeert gaat het de volgende keren steeds makkelijker en beter. Steeds maar niks ondernemen omdat je zenuwachtig bent en bang bent wat de anderen ervan zullen vinden, das fout, dat zal het niet oplossen. Ik vind persoonlijk dat zelfs wanneer je zenuwachtig bent en een gesprek begint, ik respect voor diegene heb omdat ie het toch gewoon heeft geprobeert!

Ik denk dat zowel acteren als karakterswitch niet helemaal de juiste benamingen zijn voor wat je bedoelt (al vond ik karakterswitch heel slim gevonden); het is niet zozeer dat je karakter veranderd, maar dat je die ontwikkelt op punten waar het nog wat mist. Je vult jezelf als het ware aan Het kan dus ook alleen maar beter worden

Aah zo, ja dat bedoelde ik idd, maar voor mij leek het dus geen aanvulling maar een verandering in mijn geval haha. Teminste. Een stille jongen die bijna niks zegt en een jaar later als eerste enthousiast met vol zelfvertrouwen een gesprek start, lijkt me een verandering hahah, anders noem ik t gwn een "karakteraanvulling" xD

[draadlozekabel]

Er bestaat niks zoals vriende als je jong bent, je zegt vrienden maar het is een tijdelijk maatje

[Scirocco]

draadlozekabel schreef:

Er bestaat niks zoals vriende als je jong bent, je zegt vrienden maar het is een tijdelijk maatje

"vriende" bestaat inderdaad niet. En ik vind dat nogal snel geroepen wat je nou zegt. Je helpt enigszins niemand met dit soort uitspraken.