Het is een persoonlijke keuze en dat is prima. Jij verkiest sociaal leven boven werk + extra inkomen. Dat is prima. (Herinner jezelf hier ook aan als je wil zeuren over maar een x aantal keer winkelen in de week. Je kunt niet meer uitgeven dan datgene wat je ouders je geven, omdat jij je sociale leven belangrijker vindt dan extra inkomsten.)
Wat mensen bedoelen met "je maakt excuses" begrijp ik wel een beetje. Je bent nu eenmaal verwend, daar kan je niets aan doen... Je kunt wel werken, maar eigenlijk niet omdat... (vul maar in)... Je kunt erg makkelijk een hoop redenen bedenken waarom jij niet kunt werken. Dat is oké, en als je zonder reden niet zou willen werken is dat ook prima. Het is alleen frustrerend als je dan nog van mening bent dat je niet genoeg uit te geven hebt. Als dat "tekort" aan geld belangrijk genoeg is, dan is die reden om te werken belangrijker dan de redenen om dat niet te doen. In dit geval vind je het blijkbaar fijner om niet te werken, maar dan zal je ook de consequenties die daar bij horen moeten aanvaarden. Je hebt meer tijd voor andere dingen, maar ook geen extra inkomsten. Als je echt een baantje wilde zou je waarschijnlijk al stappen gezet hebben.
Nogmaals, als jij niet wil werken is dat prima. Maar voor andere mensen is het dan frustrerend als jij zegt "ik heb niet genoeg geld, ik kan maar 2 of 3 keer in de week winkelen". Mogelijk zijn mensen jaloers op het gemak waarmee jouw ouders jou geld geven, of voelt het een beetje oneerlijk dat jij zeur ook al heb je genoeg geld. Of zijn ze gewoon praktisch en oplossingsgericht, en denken ze: "Je wil meer geld? Neem dan een baantje!"
__________________
"Ariel, listen to me. The human world is a mess. Life under the sea is better than anything they got up there."
|