Advertentie | |
|
02-08-2003, 21:37 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
02-08-2003, 22:12 | |
Zoek hulp. Het feit dat je hier gepost hebt, betekent dat je zelf ook inziet dat je een probleem hebt. Dat is belangrijk. Je kunt naar je huisarts gaan, maar als je dat niet durft, kun je ook bellen met stichting anorexia en boulimia: 0900 8212433 (0900 nummer, dus kost extra geld), of naar een Jongeren Informatie Punt in de buurt gaan. De plaatsen waar je een JIP kunt vinden staan op www.jip.org.
Ik hoop dat je de moed kunt vinden om je ouders te vertellen over wat er aan de hand is, want ze zullen je niet afwijzen. Ze willen alleen maar het beste voor je, ook al lijkt het misschien soms niet zo. Ze kunnen je helpen om weer een gezond eetpatroon te krijgen. Veel succes en sterkte! Jenneke
__________________
"ég gaf ykkur von sem varð að vonbrigðum.. þetta er ágætis byrjun"
|
02-08-2003, 22:27 | ||
Citaat:
ik ben me ervan bewust dat dat niet makkelijk is, het was bedoeld als aansporing. just trying to help, niet meteen gaan zeiken volgende keer aub. |
03-08-2003, 11:23 | ||
Citaat:
als k iets verkeerd eet, of als k voor mezelf te zwaar ben, word k "boos"op mezelf en wil k niets meer eten(boos is niet het goede woord, kan dr ff niet opkomen) ook voel k me vaak schuldig als k wat lekkers heb gegeten (of teveel) voel k me vaak ook schuldig, miss niet gelijk maar later wel.. (zie topic: http://forum.scholieren.com/showthre...hreadid=540758) kuzzies mir |
03-08-2003, 11:25 | ||
Citaat:
__________________
"Mathematics is a gigantic intellectual construction, very difficult, if not impossible, to view in its entirety." Armand Borel
|
03-08-2003, 11:41 | ||
Citaat:
Ik ben ook de hele dag door met eten bezig. Met álles wat ik doe. Heel vaak ook als ik andere iets van snoep ofzo zie eten, denk ik bij mezelf van " laat hun zich maar vetmesten". Klinkt echt heel stom maar zo denk ik wel . Ik voel me zelf ook altijd heel slecht als ik heel veel heb gegeten, en dan bedenk ik al weer wat ik de volgende dag ga eten. Ik ben er zo mee bezig Helpen ze je bij de huisarts ofzo? Of moet je dan naar pschiater of riagg??
__________________
**develinn**
|
03-08-2003, 11:48 | ||
Citaat:
tegen mij word gezegd, naar de huisarts gaan, die zal je denk k wel doorverwijzen, eigenlijk heel tegenstrijdig dat k dit zeg, want zelf ga k ook niet..(k denk ook nog steeds dat k dr zelf wel uitkom) ik zelf sta(voor andere redenen) op een wachtlijst van bureau jeugdzorg, daar zou je naar toe kunnen bellen, maar k weet niet waar je woont, maar dr zijn echt enorme wachtlijsten, dus echt handig is dat niet.. kuzzies mir |
03-08-2003, 11:53 | ||
Citaat:
Succes meis en sterkte ermee!Ik hoop datje het toch bespreekbaar kunt maken met je ouders of wel eventueel vriendinnen!Die vinden echt niet dat je je aanstelt, zo wel, zijn t geen echte vrienden...Misschien zeg ik dat een beetje raar, maar echte vrienden leer je pas kennen als je ze nodig bent...
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
|
03-08-2003, 11:58 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
03-08-2003, 12:03 | |
Maar als nu nog niet zoheel erg is, zou de huisarts er dan al wat aan doen of zou hij mij weer wegsturen?? Ik heb zo het gevoel dat ik me zelf voor de gek hou ofzo Dat ik ook zo weer kan gaan eten, maar dat durf ik niet. Allemaal heel vaag
Mir weten jouw ouders en vriendinnen hier iets van?
__________________
**develinn**
|
03-08-2003, 12:12 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Je houdt jezelf niet voor de gek, je kotst je eten uit zo nu en dan, alleen dat is al voldoende om hulp voor te krijgen, vind ik. En dat je heel de dag met eten bezig bent is ook niet goed. En kom een beetje voor jezelf op als je huisarts zegt dat hij/zij het niet erg genoeg vind oid (al betwijfel ik dat hij/zij dat zal zeggen, maar oké). Zeg dat je nu hulp wilt, voordat het nog erger wordt. |
03-08-2003, 12:23 | ||
Citaat:
k heb het wel opgeschreven en naar mijn vertrouwenspersoon gestuurd,maar die kan dr mail nog niet lezen, k wil het haar wel gewoon vertellen maar dat lukt me niet.. k zou het echt niets liever willen dan het eerlijk aan haar te vertellen, ze geeft namelijk altijd zo goed en eerlijk advies, en dat kan k nu wel gebruiken, maar het lukt me dus niet om te vertellen.. kuzzies mir Laatst gewijzigd op 03-08-2003 om 12:28. |
03-08-2003, 13:14 | ||
Citaat:
helpen, maar vergeet niet dat jij het moet doen, en dat zij je helpen waar het nodig is. Wat Leonoor al zei; kom voor jezelf op, zeg dat je nu hulp wilt. De manier waarop je met eten omgaat is niet goed, je vinger in je keel steken is niet goed. Zorg dat je nu hulp krijgt, want hoe verder je erin wegzakt, hoe moeilijker het is om er weer uit te komen. Op de site van sabn kan je allerlei info over eetstoornissen vinden, en mensen die hetzelfde hebben, misschien heb je er iets aan.
__________________
Drie.
|
Ads door Google |
03-08-2003, 13:56 | |
Vind wel lief dat jullie allemaal zo reageren...Maar ik durf het nu echt nog niet tegen mijn moeder te vertellen, want dan ben ik bang dat ik heel anders moet gaan eten, veel meer enzo en dat wil ik nú nog niet..Het liefst zou ik met iemand willen praten, zo'n psyiater ofzo, die mij kan helpen. Heeft iemand daar ervaring mee?
__________________
**develinn**
|
03-08-2003, 14:04 | |||
Citaat:
Citaat:
__________________
"Mathematics is a gigantic intellectual construction, very difficult, if not impossible, to view in its entirety." Armand Borel
|
03-08-2003, 14:07 | ||
Citaat:
erover te praten, dan weet ze waarmee je zit, en kan ze er rekening mee houden. Weet natuurlijk niet hoe jullie band is, en hoe ze het zal opvatten, maar als het wel goed zit tussen jullie, kan je best proberen om het uit te leggen, zodat ze je ook niet heel anders zal laten eten ed. Ik heb wel ervaring met een psych, (oa voor m'n es), dus als je vragen hebt...
__________________
Drie.
|
03-08-2003, 14:11 | ||
Citaat:
Ja ik heb opzich een best redelijke band met mijn moeder, maar ik zou ook niet weten hoe ik erover moet beginnen Maar zit wel steeds meer over te denken om het te gaan vertellen.
__________________
**develinn**
|
03-08-2003, 19:58 | |||
Citaat:
hangt ook af van jouw instelling ed. Met m'n vorige psych ging het heel makkelijk, ik had een hele goede band met haar, en dat praat dus ook veel fijner. Meestal gingen we verder op een onderwerp waar we al eerder op gekomen waren, of stelde ze wat vragen. (variërend van heel simpel (hoe gaat het met je?), tot heel gedetailleerd) De gesprekken duurden meestal een uur, (soms wat langer of korter), en ik had er 2 in de week. Met de psych die ik nu heb lopen de gesprekken wat stroever, meer het ondervragings-idee, en soms wat vragenlijstjes invullen. (hoe je over bepaalde dingen denkt, wat je voelt etc etc) Maar dat komt meer doordat ik haar nog niet goed ken ed, en omdat ik nog niet erg lang bij haar loop. Bedoelde je hoe lang het duurt qua gesprek, of qua periode dat je bij een psych loopt btw? Citaat:
kan je een brief schrijven als begin, om daar later verder op in te gaan. Dan heb je het voor jezelf ook een beetje op een rijtje, en is het misschien makkelijker?
__________________
Drie.
|
03-08-2003, 20:10 | ||
Citaat:
__________________
**develinn**
|
03-08-2003, 20:40 | ||
Citaat:
__________________
"Mathematics is a gigantic intellectual construction, very difficult, if not impossible, to view in its entirety." Armand Borel
|
Advertentie |
|
04-08-2003, 10:55 | ||
Citaat:
je ouders nodig omdat je nog geen 16 bent dacht ik. Weet niet of dat altijd zo is, maar kan me wel herinneren dat ik zoiets gelezen heb. Plus dat er toch wel rekeningen komen, of je iig iets met de verzekering moet regelen. (weet niet of het altijd vergoed wordt?)
__________________
Drie.
|
04-08-2003, 12:36 | ||
Citaat:
Als je vaker je eten uitspuugt,krijgt je lichaam een tekort waardoor je eerst stopt met menstrueren. Dat is al een teken.. Als je dan nog doorgaat,treedt er een afbraak van je lichaam op,je krijgt het lichaam van een oud vrouwtje,slecht voor je botten en je hart. Je hebt het altijd koud en krijgt een donslaagje van haar om je warm te houden. Leer jezelf te accepteren zoals je bent,zeg dat ook vaak tegen jezelf. Waarschijnlijk ben je iemand die nogal perfectionistisch en onzeker is. Probeer je gedachten op andere dingen te brengen,heel bewust en met overgave.Beloon jezelf als je echt gezond eet en het niet meer uitspuugt. Ik denk dat je pas in het beginstadium zit en ik hoop dat je nog kan veranderen.Anorexia is een vervelend en langdurig probleem. Veel succes en als je me wil PM en dan is dat prima. |
04-08-2003, 21:15 | |
probeer je anders zoveel mogelijk bezig te houden (desnoods vraag je extra werkjes aan je ouders voor een extra zakcentje) zo blijf je met je gedachten ergens anders en denk je niet aan eten, ik weet niet of het voor jou helpt maar bij mij hielp het best, want als ik niet wist wat doen dan plunderde ik de keukenkasten gewoon helemaal. Ik weet niet of je er iets aan hebt, het is maar een ideetje xxx
|
09-08-2003, 21:23 | |
Verwijderd
|
Ik heb op de topic van mir_1986 mijn verhaal al gedaan. Maar ik merk dat het bij mezelf ook steeds erger word. Alles wat maar met eten te maken heeft, verafschuw ik onderhand. Dat is slecht. Weet ik. Maar ik kan er niet mee stoppen. Ik wil gewoonweg niet eten, ik wil mijn doel bereiken. Ik spuug mijn eten niet uit, omdat ik het niet durf en ranzig vind. Maar ik denk ook bijna constant aan eten. Aangezien het bij jou erger is, zou ik er mee naar een huisarts gaan, hij kan je altijd helpen.
Succes |
09-08-2003, 21:26 | |
een mooi voorbeeld van zij, geschapen door de maatschappij van dezer dagen, een afkeer tegen haar eigen lichaam heeft.
Kijk naar de kunst van 2 eeuwen geleden (zoiets meen ik mij te herinneren). Allemaal volslanke dames. Dat was toendertijd in. Dik/ volslank is niet per definitie lelijk, het is de maatschappij die het lelijk maakt. Jezelf mooier maken kan natuurlijk (iedereen doet wel eens iets op/in/ doet zijn haren etc etc) maar lichamelijk eronder lijden... Dan ben je puur een slachtoffer van de hedendaagse maatschappij |
10-08-2003, 08:36 | ||
Citaat:
of het hare erger is of niet. Wat jij hierboven schreef, doet me denken aan een eetstoornis, of iig een begin ervan. Denk erover na, volg je eigen advies op; een eetstoornis is geen pretje, en hoe eerder je erbij bent, hoe 'makkelijker' het is om eraan te werken ed.
__________________
Drie.
|
10-08-2003, 15:46 | |
Maar heb ik wel een eetstoornis? Ik bedoel, hebben niet veel meer mensen wel eens dat ze eten uitspugen, en dat dan een paar keer? En dat het daarna weer gewoon goed gaat? Of kan het dan niet meer goed gaan ofzo..nog steeds lief dat nog reacties krijg..
__________________
**develinn**
|
10-08-2003, 15:48 | ||
Citaat:
als je het echt zeker wilt weten, kan je beter naar een deskundige gaan. Tuurlijk kan het erna weer goed gaan, er zullen ongetwijfeld ook mensen zijn waarbij het een tijdje minder gaat met eten, en het zich 'vanzelf' weer oplost.. Gelukkig wel.
__________________
Drie.
|
10-08-2003, 20:33 | |
hmmm ten eerste wil ik zeggen dat je wel tevreden kunt zijn maar goed.
ik zal eens beginnen met ,mijn ervaringen met dit soort dingen... mijn zus heeft anorexia en hte gaat nu beter maar in het begin spoog ze altijd haar eten uit na het avond eten en dat ging lang door.. toen ze vertede dat op school steeds flauwviel en altijd moe was moest ze naar de dokter en het bleek dat ze door het uitspugen van haar eten een enorm kaluim te kort had en dat ze elk moment een hartaanval kon krijgen daardoor.. dus das bes wel eng dus wat ik wil zeggen is dat je daar dus gewoon egt dood aan kan gaan en het heel slecht is en dat je er maar mee moet stoppen omdat het heel erg is om anorexia te hebben zowel voor jezelf als je omgeving.. als je egt af wil vallen kun je beter gaan sporten in plaats van niet eten.. want als al gezond eet kan je er verder weinig aan doen..
__________________
~"In nomine Patris,et Filii, et Spiritus Sancti."~- The Boondock Saints
|
|
|