Advertentie | |
|
11-11-2003, 14:31 | |
Maandagavond 20.30 uur.
"Joost, kom je even naar beneden, ik wil even met je praten". Joost sloft de trap af en loopt naar de kamer...."Ja mam, wat is er"? "Ga even zitten" Joost ploft op de bank en legt zijn benen op de leuning neer. "Ik wil ergens met je over praten, maar ik weet niet goed waar ik moet beginnen..." Ze valt stil... Joost vraagt zich af waar zijn moeder naartoe wil. "Je weet dat je vader en ik gescheiden zijn toen je nog maar heel klein was..." Joost knikt en denkt na... Hij zit de laatste tijd met heel wat vragen, maar vooral EEN woord blijft door zijn gedachten spoken.... WAAROM...??? Waarom zijn zijn ouders gescheiden, waarom doet zijn moeder zo geheimzinnig over de scheiding, waarom laat zijn vader nooit meer iets van zich horen...? Dan begint zijn moeder te vertellen........ |
11-11-2003, 14:39 | ||
Citaat:
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
|
11-11-2003, 15:12 | |
Joost weet het allemaal ffies niet meer... zolang heeft hij gehoopt dat zijn moeder er eindelijk is uit zichzelf over zou beginnen... waarom zijn zijn ouders gescheiden... Nu zit hij daar, met zijn moeder tegenover hem, op het punt om het hem allemaal te vertellen... wil hij het wel weten ? Opeens wordt hij bang, het komt nu allemaal wel erg dichtbij...
...................................................................... .................................. Dit uit eigen ervaring omdat ik me nu wel eens afvraag of ik eigenlijk wel had willen weten waarom mijn ouders gescheiden zijn. Misschien wel, misschien niet, nu zit ik in ieder geval niet meer met de vragen waar de verhaalstarter mee zit.. maar toch |
11-11-2003, 15:19 | |
mag ik heel even reageren tussendoor..
het gaat er toch niet om dat we met ze alles een leuk verhaaltje gaan verzinnen ofzo... je moet toch proberen met je reactie een soort indirect advies te geven, jouw visie op hoe jij het zou aanpakken, aan de verhaalstarter ?? Of mis ik gewoon iets |
11-11-2003, 15:22 | |
Ik ben zestien jaar nu. Mijn ouders zijn uit elkaar. Niets bijzonders in deze tijd zou je zeggen. Maar ik heb al jaren geen contact meer met mijn vader. Vroeger kwam hij eens een avondje bij ons langs. Later belde hij alleen nog maar af en toe. Later is het contact met hem dus helemaal verbroken. Ik kan me niet herinneren dat ik in de tijd dat ik op de middelbare school zat contact met mijn vader heb gehad. Ik weet ook niet hoe mijn ouders uit elkaar zijn gegaan, wanneer, waarom etc. etc. Ik durf hier ook niet met mijn moeder over te spreken, en zij doet dat ook niet met mij. Dat is nou eenmaal zo gegroeid. Maar de laatste tijd ben ik juist weer heel nieuwsgierig enzo. Ik denk er veel over. Maar vragen KAN gewoon niet ofzo.
Het zonlicht schijnt zwak door het raam, het stof danst om hem heen. Er staan open dozen om hem heen, foto's liggen verspreid op de grond, en voorzichtig bladert hij door een fotoboek heen. Vragen spoken door zijn hoofd, zelfbedachte scenario's vliegen over en weer. Waar is hij nu, waarom en hoe is het zo gelopen, wat... Hij slaat de bladzijde om, en ziet... Z'n handen trillen, zijn hart slaat een slag over. Dat is de foto die hij zocht. 'Keyser Saus? Ben je al thuis?' 'Ik ben op zolder mam, ik kom er zo aan!' Snel loopt hij de trap af, met de foto in zijn hand. 'Wat deed je op zolder?' 'Ik was aan het zoeken naar een foto...' Hij steekt de hand met de foto uit. Rode vlekken komen op in haar hals, haar adem stokt. Gespannen kijkt hij toe. 'Wat...' Maandagavond 20.30 uur. "Joost, kom je even naar beneden, ik wil even met je praten". Joost sloft de trap af en loopt naar de kamer...."Ja mam, wat is er"? "Ga even zitten" Joost ploft op de bank en legt zijn benen op de leuning neer. "Ik wil ergens met je over praten, maar ik weet niet goed waar ik moet beginnen..." Ze valt stil... Joost vraagt zich af waar zijn moeder naartoe wil. "Je weet dat je vader en ik gescheiden zijn toen je nog maar heel klein was..." Joost knikt en denkt na... Hij zit de laatste tijd met heel wat vragen, maar vooral EEN woord blijft door zijn gedachten spoken.... WAAROM...??? Waarom zijn zijn ouders gescheiden, waarom doet zijn moeder zo geheimzinnig over de scheiding, waarom laat zijn vader nooit meer iets van zich horen...? Dan begint zijn moeder te vertellen........ [Mijn gedeelte] Nadat zijn moeder stopte met spreken, het verhaal was verteld, begonnen alle zinnen en woorden zich een weg te banen door zijn hoofd. Het alles verwarde hem, maar ook een gevoel van opluchting omdat hij eindelijk wist hoe het zat. Maar ook zoveel vraagtekens meer die werden gezet bij wat hij nu wist. En nu?, dacht hij, even zwijgde hij.... Na een kort stil moment, werd de stilte verbroken: "Mam, ik ga naar m'n kamer, het wordt mij allemaal even te veel". Zijn moeder knikte, Michel verdween naar boven. .................. Tringggggggg...tringgggggg....triingggggggg... De telefoon. Met een snelle greep plukt Michel de telefoon van de haak naast zijn bed. "Hallo met Michel". "Hallo met Mark". "Heej Mark, hoe gaat ie?". "Ja goed hoor en met jou"?. Nou om eerlijk te zijn, niet heel goed. Ik had je laatst verteld toch dat ik veel nadenk de laatste tijd over mijn vader?. "Ja, klopt, daar zat en zit je best wel mee toch?". "Ja best wel en nou heeft mijn moeder zonet een heel verhaal verteld over hem, hoe het alles zo'n beetje zit. "Jee Michel, dat was zeker best confronterend?, wat heeft ze verteld?" .....................................*Michel vertelt aan zijn vriend wat hij van zijn moeder te horen heeft gekregen*........................................ "Michel, heb je enig idee wat je nu gaat doen?", ik bedoel, je hebt nu vanalles van je moeder gehoord, maar je blijft met bepaalde vragen zitten. Zou je het alles niet op kunnen schrijven?, er een soort brief van maken aan je vader?. Ik heb ooit een keer een brief geschreven aan iemand, om het alles voor mezelf duidelijk te krijgen en om hem te laten lezen aan die persoon, hoe denk jij daar over? Een stilte valt
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Laatst gewijzigd op 11-11-2003 om 15:27. |
Ads door Google |
11-11-2003, 15:26 | ||
Citaat:
Klopt. Lezen mensen, het is misschien ook een beetje onduidelijk verteld ofzo?. Ik hoop dat het nu wel een beetje duidelijk is voor iedereen, anders vraag t maar.
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
|
11-11-2003, 15:33 | |
Hij denkt nog een goed na over het voorstel van zijn vriend...
een goed idee is het zeker, een brief schrijven als zijn vader,,, twee weten altijd meer dan een... Misschien dat het dan allemaal eens duidelijk wordt... eng is het ook wel, en wat moet hij schrijven,,, hij besluit het er toch maar op te wagen... Hij begint te schrijven ... |
11-11-2003, 15:37 | ||
Citaat:
Michel houdt de foto in zijn hand en denkt: "kon ik maar"........ .................................................... Een STOP op dit verhaal nu, goed??.(anders gaan we nog ellelang door, wat niet echt de bedoeling is)
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
Laatst gewijzigd op 11-11-2003 om 15:43. |
11-11-2003, 15:38 | |
Lieve Papa,
Ik weet niet waar ik moet beginnen of wat ik moet zeggen, maar toch... Dikke tranen vallen op het papier n vlekken de inkt uit. 'Waarom, WAAROM', schreeuwt Joost... Waarom mijn vader... Dan zakt hij in elkaar, als een klein hoopje blijft hij stil op de grond liggen, naschokkend van de huilbui... Plotseling komt zijn moeder de keuken binnen......... |
11-11-2003, 15:41 | |
Viel mij op i.g. we hebben allen steeds een andere naam gebruikt, maarja, geeft niet, het is wel te begrijpen.
Het lijkt mij goed nu te stoppen, omdat het dan meer een verzonnen verhaaltje wordt en anderen willen mischien ook graag de kans een eigen verhaal hier neer te zetten?. Keyser Saus, zou jij op het verhaal willen reageren; hoe jij er tegen aankijkt?
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
|
Advertentie |
|
11-11-2003, 15:47 | |
oke, ik zit dus met het probleem dat mijn moeder ruzie heeft met haar broer en zusje en haar moeder, en dat is nu al zo'n 7 jaar aan de gang.
ik heb al die tijd ook geen contact gehad met de familie omdat mijn moeder geen man heeft en ik enig kind ben en ik het daarom als verraad zou zien als ik wel contact zou hebben met de familie. de laatste tijd denk ik er steeds vaker aan om gewoon een keer de telefoon te pakken (ze wonen 60 km. verderop) en dan eerst mijn oma op te bellen. alleen zit ik met het probleem dat ik het als verraad naar mijn moeder zou zien (ze word al kwaad als ik het alleen maar over de familie heb...) en ik zou NIET weten wat ik zou moeten zeggen.... |
11-11-2003, 15:54 | ||
Citaat:
|
11-11-2003, 15:58 | |
ja, ik kan er wel iets over zeggen (ik weet ook niet alles, van die ruzie...) maar het gaat over dat mijn moeder vroeger niet gewenst was (ik weet niet hoe ik dat naders moet zeggen, maar ze kwam op nogal een vervelend moment-) veel sterfgevallen in de familie enzo) en net op dat moment bleek mijn oma zwanger...ze hebben het mijn moeder vaak verweten dat ze er niet geweest had moeten zijn, maar mijn moeder heeft ook vaak hele rotdingen naar hun hoofden gegooid....dus hebben ze allebei schuld, maar het is mee het probleem dat ik niet durf te bellen 9of in ieder geval contact op te nemen) wat moet ik in vredesnaam zeggen...ik was 10 toen ik ze voor het laatst zag...en ik ben nu 17, moet ik me helemaal opnieuw gaan voorstellen ofzo?of moet ik opnemen en zeggen: "Hallo, met Margreet" ze schrikken zich dood, en misschien worden ze wel heel kwaad ofzo???
|
11-11-2003, 16:03 | |
het hele gebeuren blijft Margreet maar bezig houden,,, wat moet ze nou toch.... ze wil echt haar moeder niet afvallen, maar die nieuwschierigheid, en toch ook weer die angst... ze besluit eens aan haar vriend te vragen hoe hij er over denkt...ze belt hem op..
"haaai" Heyhey hoe is het met jouw? "mjah wel goed, maar ik wilde eigenlijk je mening vragen, over de situatie met mijn moeders familie weet je wel" het houd je nogal bezig he, als ik jou was zou het er gewoon op wagen, ik vind dat je moeder dat gewoon moet begrijpen, ook al is het moeilijk voor haar. En tuurlijk is het eng, maar haar familie heeft toch niets tegen jou, en ja als ze je uitschelden, weet je tenminste waar je aan toe bent, en is wel je nieuwschierig heid verdwenen... "dankje schat " |
11-11-2003, 17:02 | ||
Citaat:
Ten eerste moet ik zeggen dat door er zo over te schrijven en hoe anderen erop reageren mij wel raakt. Maar nu even over het stukje zelf. Als het zo zou gaan zoals in het stukje, zou dat een pak van mn hart zijn. Jammer genoeg durf ik er niet zo over te beginnen. En foto's van hem zijn er niet, geloof me, dat is zo. Mijn hoop is dat mijn moeder ooit zo met mij zal praten zoals in het stukje gebeurt. Al vrees ik dat het bij hoop zal blijven...... |
11-11-2003, 17:09 | |
Even iets kleins...ik snap de bedoeling hiervan, ook het nut etc, maar nu is het voor de meesten al moeilijk volgbaar, terwijl er pas een 'verhaal' is, dat van Dhr. Keyser. Als er teveel mensen hun eigen verhaal gaan vertellen en elkaars verhalen gaan aanvullen, wordt dan alles niet heel erg chaotisch?
__________________
IN HET SPROOKJESBOS IS HET OOK WELEENS HOMMELUS !! Arthur Schopenhauer is geniaal.
|
11-11-2003, 18:30 | ||
Citaat:
tnx voor feedback
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Undercover Weerwolfspel #1 Spelleider | 480 | 07-12-2011 09:07 | |
Nieuws, Achtergronden & Wetenschap |
Media en de islam juno | 20 | 25-11-2005 10:35 | |
Verhalen & Gedichten |
Johannes de Doper [Komedie] Green Day | 11 | 15-08-2005 16:35 | |
Verhalen & Gedichten |
Verhaal: Cryonics Verwijderd | 8 | 14-03-2004 21:55 | |
Verhalen & Gedichten |
Boekbespreking: het kiezen van het boek! Verwijderd | 16 | 11-02-2004 15:14 | |
Verhalen & Gedichten |
Het verhaaltjes-van-vroeger topic In Your Room | 4 | 05-02-2003 17:14 |