Ik heb die van chabot gelezen net, maar die sprak me niet zo aan eigenlijk. Maar als ik de stijl ga vergelijken:
Die van jou heeft iets minder beeldspraak, is iets oppervlakkiger. Dat is jouw stijl, qua vorm doe je chabot wel goed na, maar qua verwoording is je stijl iets anders, ik weet niet of dat mag, of dat het toch jouw stempel op het gedicht drukken is, maar dat was een verschil wat ik opmerkte.
Chabot begint steeds met een beschrijving en trekt dat dan door naar iets algemeens, dat doe jij minder, begrijp je wat ik bedoel? Wacht, ik zal even een voorbeeld zoeken.
wij kijken nog één keer om
de stad is voorgoed vergrendeld
overal vecht vuur met vuur
een dronken rookcordon
kroont het skelet
hij heeft gehouden van deze grond
dit stukje begint met een beeldvorming, en wordt daarna doorgetrokken met een beeldvorming, maar een die tegelijkertijd ook op te vatten is als iets algemeens, door de beeldspraak, hierdoor begin je na te denken over of die eerste regel niet ook iets anders kan betekenen. En dan in die laatste regel gaat het weer terug naar die persoon zelf(of naar het skelet, je weet het niet
). Die van jou vind ik iets minder op die manier geschreven, niet op jezelf gericht, alleen op de omgeving.
Hmm, volgens mij ben ik vaag, vraag maar wat je niet snapt
.
Ik vind dit gedicht van jou trouwens niet slecht, integendeel.