welke film heb je gezien?

[Uice]

N00dles schreef:

Apart oordeel.

Dat valt wel mee. Er zijn heel veel animatieliefhebbers die klagen over het gebrek aan visuele creativiteit van Pixar. Er gebeurt op animatiegebied gewoon niets interessants.

Ik heb TS3 nog niet gezien, maar ik heb wel de indruk dat de mensen van Pixar weten wat ze doen. Alhoewel de animatietechniek elke film hetzelfde is en de visuele stijl ook, vind ik wel dat ze een karakter mee kunnen geven aan hun personages.

Mja, misschien naar hedendaagse normen. Ik bedoel, ze zijn natuurlijk stukken beter dan Dreamworks. Maar je ziet zelden een Pixar-personage met de visuele kracht van Bugs Bunny. Ik heb het idee dat ze vaak gewoon zeiden: "Dit personage is een teddybeer. Hee, teken jij eens een teddybeer. Ja, prima. Als we hem nu zo realistisch mogelijk maken, met individuele pluisjes enzo, valt het niemand op dat het gewoon een teddybeer is zoals iedereen die zou tekenen."

Voor de stemmen geldt trouwens hetzelfde. Waarom worden de hoofdpersonen gespeeld door Tom Hanks en Tim Allen, twee live-actionacteurs met doodnormale stemmen, terwijl er stemacteurs zijn die het voor een tiende van de prijs tien keer zo goed doen?

[Martiño]

Waarom spiegel je traditionele animatie aan computeranimatie? Het doel waarmee Pixar is opgericht is door middel van computertechnologie nieuwe animatievormen te ontwikkelen, en dat betekent voor een deel ook dat ze dingen anders doen dan bij traditionele animatie. Een van de manieren waarop zij dat willen doen is door een zo'n realistisch mogelijke omgeving te scheppen, in plaats van een "versimpelde" (ik bedoel het niet zo negatief als het klinkt, maar ik kan het niet anders omschrijven) weergave van de werkelijkheid zoals in cartoons. Dat is gewoon de manier waarop zij het graag doen, en dat doen ze met veel succes blijkbaar.
Als ze het zelfde effect wilden bereiken als Warner Bros. ooit met de Looney Tunes had, dan waren ze dat wel blijven doen, maar dat willen ze blijkbaar niet. De creatieve groep achter Pixar (dus niet George Lucas en Steve Jobs, maar mensen als John Lasseter en Brad Bird) zijn zelf afkomstig uit de traditionele animatiewereld. Ze weten dus denk ik wel wat animatie is, maar ze bedrijven het alleen op een andere manier.

En het is wel duidelijk waarom live-actionacteurs gebruikt worden: omdat Tom Hanks en Tim Allen bekend zijn (overigens spelen ze die rollen al sinds de eerste film in 1995), maar toch worden er bij Pixar nog altijd meer "echte" stemacteurs gebruikt als bij studio's als DreamWorks.

[CC.]

Twilight Saga - Eclipse
Alleen als je echt van Twilightfilms houdt én deel 1 en deel 2 niet te lang geleden hebt gezien echt een geweldige film!
Beter dan de eerste twee, gewoon omdat Edward nou weer leuker is dan Jacob(A)

[Uice]

Martiño schreef:

Waarom spiegel je traditionele animatie aan computeranimatie?

Ik bedoel niet dat Pixarfilms er zo uit zouden moeten zien als de cartoons uit de golden age, maar een beetje creativiteit zou toch niet weg zijn. Ze zijn visueel gewoon ontzettend saai.

Het doel waarmee Pixar is opgericht is door middel van computertechnologie nieuwe animatievormen te ontwikkelen, en dat betekent voor een deel ook dat ze dingen anders doen dan bij traditionele animatie. Een van de manieren waarop zij dat willen doen is door een zo'n realistisch mogelijke omgeving te scheppen, in plaats van een "versimpelde" (ik bedoel het niet zo negatief als het klinkt, maar ik kan het niet anders omschrijven)

Het is geen versimpeling, het is een variatie.

Als ze het zelfde effect wilden bereiken als Warner Bros. ooit met de Looney Tunes had, dan waren ze dat wel blijven doen, maar dat willen ze blijkbaar niet.

Ten eerste kunnen ze dat niet. Ten tweede hoeft dat ook niet. Ik noemde de Looney Tunes gewoon als voorbeeld van geslaagde, creatieve animatie, waar iedere animator naar zou moeten kijken ter inspiratie. Je moet het natuurlijk niet alleen maar imiteren.

De creatieve groep achter Pixar (dus niet George Lucas en Steve Jobs, maar mensen als John Lasseter en Brad Bird) zijn zelf afkomstig uit de traditionele animatiewereld. Ze weten dus denk ik wel wat animatie is, maar ze bedrijven het alleen op een andere manier.

John Lasseter heeft bij Disney inderdaad wel mooie dingen gedaan, maar Brad Bird werkte bij The Simpsons; nou niet bepaald een programma dat uitblinkt om de animatie.

Maar goed, het gaat er ook niet om wat ze in het verleden hebben gedaan; ze laten nu gewoon de CGI het werk doen en nemen genoegen met simpele, vlakke ontwerpen en bewegingen. Ik ben meestal niet meer onder de inruk van de CGI, dus ik stoor me daaraan.

En het is wel duidelijk waarom live-actionacteurs gebruikt worden: omdat Tom Hanks en Tim Allen bekend zijn (overigens spelen ze die rollen al sinds de eerste film in 1995)

Ja, dat weet ik ook wel, het was een retorische vraag. Ik vind het gewoon onzin; als je niet zou weten wie de stemmen inspreken, zou je ze niet herkennen en ze zijn er minder goed in dan goedkopere mensen.

[Martiño]

Uice schreef:

Ik bedoel niet dat Pixarfilms er zo uit zouden moeten zien als de cartoons uit de golden age, maar een beetje creativiteit zou toch niet weg zijn. Ze zijn visueel gewoon ontzettend saai.

Nou, dat vind ik dus absoluut niet, maar dat is dan mijn mening. Ik vind die enorme aandacht voor details juist fascinerend, iedere seconde verwonder ik me bij een Pixarfilm over de aandacht voor detail en de kwaliteit van het werk. En iedere Pixarfilm is in mijn ogen weer een nieuw, origineel en creatief idee, waar ze iedere keer weer een nieuwe invalshoek vinden voor een ogenschijnlijk gewoon onderwerp of object. Maargoed, dat is denk ik ook heel persoonlijk.

Het is geen versimpeling, het is een variatie.

Dat bedoel ik niet, ik bedoel ermee dat je nog zo mooi en netjes kunt tekenen, er is een grens tot in hoeverre handgetekende animatie kan gaan. Met computeranimatie ligt die grens veel verder weg. Nogmaals, dat was geen kritiek, meer een constatering

Ten eerste kunnen ze dat niet. Ten tweede hoeft dat ook niet. Ik noemde de Looney Tunes gewoon als voorbeeld van geslaagde, creatieve animatie, waar iedere animator naar zou moeten kijken ter inspiratie. Je moet het natuurlijk niet alleen maar imiteren. John Lasseter heeft bij Disney inderdaad wel mooie dingen gedaan, maar Brad Bird werkte bij The Simpsons; nou niet bepaald een programma dat uitblinkt om de animatie.

Ik vermoed dat ze vast wel een keer naar de Looney Tunes hebben gekeken En inderdaad, je moet niet imiteren, je moet een nieuwe invalshoek bedenken. En dat heeft Pixar gedaan, ze waren de pioniers op computeranimatiegebied en zijn dat imo nog steeds. En het kan best dat dat niet jouw ding is, want smaken en meningen verschillen, maar ik vind niet dat je het saai of niet creatief kunt noemen. Dat ze juist zo'n radicaal andere weg hebben gekozen en zulke mooie films maken is juist het toonbeeld van creativiteit.

En the Simpsons is een televisieserie, de kwaliteit van series is altijd lager om de simpele reden dat het budget lager is en er in weinig tijd 26 afleveringen gemaakt moeten worden, en wat dat betreft vind ik de Simpsons qua animatietechniek heel goed. Simplistisch ja, maar wel consistent, creatief en overtuigend.

Maar goed, het gaat er ook niet om wat ze in het verleden hebben gedaan; ze laten nu gewoon de CGI het werk doen en nemen genoegen met simpele, vlakke ontwerpen en bewegingen. Ik ben meestal niet meer onder de inruk van de CGI, dus ik stoor me daaraan.

Vind je het nu te realistisch of te vlak? En tja, als je een bedrijf hebt dat computeranimaties maakt is het nogal waarschijnlijk dat je dus CGI krijgt.

Ja, dat weet ik ook wel, het was een retorische vraag. Ik vind het gewoon onzin; als je niet zou weten wie de stemmen inspreken, zou je ze niet herkennen en ze zijn er minder goed in dan goedkopere mensen.

Het is ook onzin en jammer voor de echte stemacteurs, aan de andere kant, er zijn ook voorbeelden van film- en tv-acteurs die wel succesvolle stemacteurs zijn geworden.

Nouja, Tim Allen is misschien geen stemacteur pur sang, maar hij heeft wel een karakteristieke zware stem die geschikt is voor het inspreken van bijvoorbeeld een tekenfilmpersonage.

Tom Hanks daarentegen idd niet.

Verder heb je wel gelijk dat er qua animatie niks interessants is aan het werk van Pixar. Het ziet er degelijk uit, hier en daar wel goed, maar echt grensverleggend is het nergens. TS1 nog wel, maar dat is onderhand alweer 15 jaar geleden

[Uice]

Martiño schreef:

Ik vermoed dat ze vast wel een keer naar de Looney Tunes hebben gekeken En inderdaad, je moet niet imiteren, je moet een nieuwe invalshoek bedenken. En dat heeft Pixar gedaan, ze waren de pioniers op computeranimatiegebied en zijn dat imo nog steeds.

Het is helemaal geen nieuwe invalshoek. Dat was het toen de eerste Toy Story uitkwam, en toen ook alleen maar omdat het helemaal CGI was. Buiten dat heeft Pixar qua animatie nooit iets gedaan dat niet eerder en beter is gedaan.

En the Simpsons is een televisieserie, de kwaliteit van series is altijd lager om de simpele reden dat het budget lager is en er in weinig tijd 26 afleveringen gemaakt moeten worden

Een laag budget hoeft geen lagere kwaliteit te beteken. Ren & Stimpy is voor een lager budget gemaakt dan The Simpsons, en staat qua animatie op een veel hoger niveau. Ook dan Pixarfilms en ook dan de meeste Disneyfilms van de laatste jaren. Om de simpele reden dat het gemaakt is door mensen die het echt iets kan schelen dat iedere beweging interessant en uniek is, en die dat ook kunnen bereiken.

en wat dat betreft vind ik de Simpsons qua animatietechniek heel goed. Simplistisch ja, maar wel consistent, creatief en overtuigend.

Het dient zijn doelen, maar The Simpsons is dan ook meer een sitcom dan een cartoon, en pretendeert niet visueel indrukwekkend te zijn.

Vind je het nu te realistisch of te vlak?

Met vlak doelde ik op het ontwerp van de personages. Het gezicht van Woody, dat is gewoon een gezichtje dat je in je schrift tekent als je tien bent.

En tja, als je een bedrijf hebt dat computeranimaties maakt is het nogal waarschijnlijk dat je dus CGI krijgt.

Maar niet dat je op visueel gebied alleen maar geeft om de kwaliteit van die CGI, en niet die van de character design en animatie.

Orphan: Cree-py.
The Crazies: Meh.

Meantime (1984)

Met een jonge Tim Roth en Gary Oldman. Interessant filmpje, mooi beeld van een gezin in een 80's Britse pauperwijk. Gary Oldman als ADHD skinhead was alleen erg over the top, net zo irritant als zijn personage in True Romance. Tim Roth als ingetogen retard was wel weer gaaf. En zijn slimme, maar opstandige broer (Phil Daniels) was ook goed. Sterk einde waardoor de boodschap van de film (en de verstandhoudingen tussen de personages) goed duidelijk wordt.

7/10

Die moet ik nog zien

[Giles]

Back to the Future
Ik moet toegeven dat het de eerste keer was, maar ik genoot

Pride&Prejudice
Knightley viel me mee, wat is Pike toch een mooie dame en ach, de romantiek viel goed op die eenzame zondagavond.

The colour of Magic
Eigenlijk een miniserie van twee keer anderhalf uur. Het was wel mooi gedaan, maar erg magertjes op het humorvlak. Ik houd het wel bij de boeken.

[Issun]

Dare mo Shiranai (Nobody Knows)

Een heel mooie, maar toch wel zielige film over een moeder die haar vier kinderen achterlaat in een appartement in Tokio. In het begin hebben ze het nog wel goed, maar als ze de stroom/huur/water niet meer kunnen betalen wordt het toch wel zielig. Erg mooi, maar jammer van het einde, dat eigenlijk helemaal geen einde is.

The ugly truth
Lieve Mozes, wat een vervelende film. Eerst is die Mike echt strontvervelend en totaal ongeëmancipeerd, en dat mens, hoe heet ze, Abby, komt zogenaamd op voor 'vrouwenwaarden'. Maar elke keer als ze bij die gladde, Colin of Collin ofzo, komt, wordt ze een vervelend tutje dat zich in allerlei bochten wringt om het hem naar de zin te maken. Het haalde het bloed onder mijn nagels vandaan. Het einde was voorspelbaar en gemaakt. En toch moest ik huilen

[Chick Rock]

Ja jezus, dat vond ik echt een vréselijke film ja. En flauw plat ook.

[DanielC]

Ik heb gisteren twee films half gezien. Eerst de helft van Youth in Revolt, maar daar werden we beide niet vrolijk van. Wat een geouwehoer, en al dat genamedrop, pfft. Daarna ging Valentine's Day erin. Daar werd ik dan na vijftig minuten weer helemaal schijtziek van. Al dat gezeik over die tyfus dag, en al dat zelfmedelijden van die stomme wijven die alleen zijn. Boeiend. Je bent driehonderdvijfenzestig dagen in een jaar alleen, net als een heleboel andere mensen: zeik niet. Na mijn tirade hebben we die film ook maar afgezet. Jammer.

Eergisteren Ponyo nog eens bekeken. Ja, ik ga er toch wel goed op.

[Egoconstructie]

She's out of my league

Eigenlijk wel redelijk grappig. Vooral door die vriendengroep. Maar het verhaal slaat nergens op. De hoofdpersoon is gewoon echt een ongelooflijke loser zonder ballen, ambitie of levenslust, en toch vind die chick hem helemaal geweldig. Dat klopt echt niet.

5.5/10

[Alpha_Omega]

Vraag me niet waarom...

Harry Potter and the philosopher's Stone
Mwah, hij blijft net-net 5.5/10

[sicilion]

Singin' in the rain (1952)

Vermakelijk, maar niet de memorabele film die ik me voorstelde. Vooral de interactie tussen Gene kelly en Donald O'conner is leuk, hun dans/mimiek is briljant, maar beetje afgezaagd verhaal (wat natuurlijk ook zijn charme heeft). Op een vreemd stuk na in het einde, wat de plank volledig mis staat, een prima film voor meidenavondje.

7/10

[m3tr01dm1nd3d]

inglorious bastards

Meh, scène in de bios aan het eind was om je vingers bij af te likken, maar voor de rest was ik er niet heel erg weg van allemaal. Brad Pitt deed het wel erg fijn

[Chick Rock]

Valentine's Day

Ach, één van de zoveel in het rijtje romkom. Neemt niet weg dat ik me uitstekend vermaakt heb en een traantje weg moest pinken (vooruit, iets meer dan één traantje). Mijn Shirley MacLaine-haat werd echter wel weer bevestigd. Iemand moet dat mens een rotschop geven. Weg ermee.

7,5/10

[Dinalfos]

Toy Story 3 - 8/10

Een zeer solide aflevering, ongeveer op hetzelfde niveau als de eerste twee. Dat wil zeggen een leuk, goedlopend verhaal, kleurrijke personages en hoop grapjes in uiteenlopende komische stijlen. De film doet eigenlijk maar weinig echt fout. Wat betreft de animatie moet ik toch wel zeggen dat Pixar heer en meester is als het gaat om het traditionele en het realistische. Ik begrijp die discussie dan ook niet, want Pixar afrekenen op het gebrek aan pretentieuze, kijk-mij-eens-raar-getekend-zijn-poppetjes is m.i net zoiets als Ren & Stimpy afrekenen op het gebrek aan realisme. Mja.

Peter Benchley's Creature - 6/10

God, wat heb ik toch een zwak voor dit soort monsterfilms. Ik moest behoorlijk vaak een oogje toeknijpen om op een 6/10 uit te komen, want de film is oerslecht. Maar ik wilde het graag leuk vinden en dat is (deze keer) ook gelukt

[Uice]

Dinalfos schreef:

dat Pixar heer en meester is als het gaat om het traditionele

Wat bedoel je met traditioneel?

Dinalfos schreef:

Ik begrijp die discussie dan ook niet, want Pixar afrekenen op het gebrek aan pretentieuze, kijk-mij-eens-raar-getekend-zijn-poppetjes is m.i net zoiets als Ren & Stimpy afrekenen op het gebrek aan realisme. Mja.

Ik neem aan dat je naar mij verwijst, maar ik heb het nooit gehad over kijk-mij-eens-raar-getekend-zijn-poppetjes. Ik mis creativiteit, persoonlijkheid en originaliteit in character design en animatie. Ik zeg niet dat dat op een bepaalde manier uitgevoerd zou moeten worden.

[Dinalfos]

Uice schreef:

Wat bedoel je met traditioneel?

Mja, ik denk dat 'stereotiepe' en 'archetiepe' de lading wat beter dekken. Pixar scoort goed als het gaat om gewone, herkenbare karakterontwerpen. Die zijn volgens mij ook onderdeel van hun bedrijfsfilosofie. Een personage als Wall-E is dan misschien geen krankzinnig hersenspinsel a la Beavis/Butthead of Ren/Stimpy, maar de manier waarop Pixar van een doorgaans levenloos, emotieloos en totaal onaansprekend object een boeiend personage weet te maken spreekt toch wel boekdelen over hun animatietalent?

Ik neem aan dat je naar mij verwijst, maar ik heb het nooit gehad over kijk-mij-eens-raar-getekend-zijn-poppetjes. Ik mis creativiteit, persoonlijkheid en originaliteit in character design en animatie. Ik zeg niet dat dat op een bepaalde manier uitgevoerd zou moeten worden.

Pixarfilms barsten van de persoonlijkheid en creativiteit. Het punt is alleen dat dit wordt bereikt met eenvoudige ontwerpen, heldere kleuren en klassieke trucjes (expressie, positionering etc.) , i.p.v met extravagante of volslagen willekeurige shit.

Ren & Stimpy, daarentegen, zijn alleen maar "anders". That's it. Ik vind dat niet genoeg om te kunnen zeggen dat zo'n serie creativiteit of persoonlijkheid heeft. Dan vind ik persoonlijk dat series als Ovide of zelfs de Smurfen aanzienlijk méér persoonlijkheid en creativiteit hebben, ook al zijn ze (visueel) minder geforceerd anders dan Ren & Stimpy.

[Taksi]

Holiday
7/10 wel leuk maar kwam misschien omdat we hem op school keken

[Uice]

Dinalfos schreef:

Mja, ik denk dat 'stereotiepe' en 'archetiepe' de lading wat beter dekken. Pixar scoort goed als het gaat om gewone, herkenbare karakterontwerpen. Die zijn volgens mij ook onderdeel van hun bedrijfsfilosofie. Een personage als Wall-E is dan misschien geen krankzinnig hersenspinsel a la Beavis/Butthead of Ren/Stimpy, maar de manier waarop Pixar van een doorgaans levenloos, emotieloos en totaal onaansprekend object een boeiend personage maken spreekt toch wel boekdelen over hun animatietalent?

Nee, dat heeft puur te maken met de dialoog. Animatie is bij Pixar gewoon een manier om poppetjes van A naar B te laten gaan. Het is realistisch noch cartoonesk.

Pixarfilms barsten van de persoonlijkheid en creativiteit. Het punt is alleen dat dit wordt bereikt met eenvoudige ontwerpen, heldere kleuren en klassieke trucjes (expressie, positionering etc.) , i.p.v met extravagante of volslagen willekeurige shit.

Ik vraag niet om extravagantie en al helemaal niet om willekeur. Het is alleen dat als ik een animatiefilm ga kijken, ik niet onder de indruk ben van fotorealistische achtergronden (net zo nutteloos als fotorealistische schilderijen) en personages die ik zelf in een paar minuten had kunnen ontwerpen, en waarvan in sommige gevallen de gezichten precies hetzelfde zijn.

Ren & Stimpy, daarentegen, zijn alleen maar "anders". That's it. Ik vind dat niet genoeg om te kunnen zeggen dat zo'n serie creativiteit of persoonlijkheid heeft. Dan vind ik persoonlijk dat series als Ovide of zelfs de Smurfen aanzienlijk méér persoonlijkheid en creativiteit hebben, ook al zijn ze (visueel) minder geforceerd anders dan Ren & Stimpy.

Ren & Stimpy zijn helemaal niet anders, ze liggen gewoon in de lijn van de Looney Tunes. Zowel qua karakterontwerp als qua animatie (ik heb het dan over de eerste twee seizoenen, toen John K. er nog werkte).

[Dinalfos]

Uice schreef:

Nee, dat heeft puur te maken met de dialoog. Animatie is bij Pixar gewoon een manier om poppetjes van A naar B te laten gaan. Het is realistisch noch cartoonesk.

Wall-E spreekt niet (echt), dus dialoog kan het niet zijn. Het moet te maken hebben met de manier waarop ze hem en zijn wereldje visueel en technisch vormgeven. Dat vereist best wel wat creativiteit.

Ik vraag niet om extravagantie en al helemaal niet om willekeur. Het is alleen dat als ik een animatiefilm ga kijken, ik niet onder de indruk ben van fotorealistische achtergronden (net zo nutteloos als fotorealistische schilderijen) en personages die ik zelf in een paar minuten had kunnen ontwerpen, en waarvan in sommige gevallen de gezichten precies hetzelfde zijn.

Ach, fotorealisme is ook een kunst. Het dient een compleet ander doel, dus het is ook niet heel goed te vergelijken met iets anders. Maar bij fotorealisme kun je de craft van het vak tenminste duidelijk te herkennen. Het talent is gewoon niet te missen. Bij meer surealistische en abstractere animatie- en schildervormen zou je de craft ook eventueel kunnen verwarren met een misbaksel van Herman Brood, zo'n prutser van de academie of mijn kleine neefje.

Nee, geef mij dan maar fotorealisme. Bij Pixar weten ze in ieder geval wat ze ermee moeten.

[Uice]

Dinalfos schreef:

Wall-E spreekt niet (echt), dus dialoog kan het niet zijn. Het moet te maken hebben met de manier waarop ze hem en zijn wereldje visueel en technisch vormgeven. Dat vereist best wel wat creativiteit.

Het zijn met name verhalen waarin Pixar goed is. Sympathie voor personages heeft niet alleen maar met het visuele aspect te maken.

Wall-E is gewoon een schattig schepseltje in een tragische situatie, dus logisch dat je met hem meevoelt. De personages in Toy Story zijn over het algemeen (redelijk) grappig danwel moreel juist, dus dat spreekt dan wel aan.

Ach, fotorealisme is ook een kunst. Het dient een compleet ander doel, dus het is ook niet heel goed te vergelijken met iets anders. Maar bij fotorealisme kun je de craft van het vak tenminste duidelijk te herkennen.

Hoezo is dat een voordeel?

Het talent is gewoon niet te missen.

Ja, iemand die een kilometer achteruit rent met een fles water op zijn hoofd doet ook iets knaps, maar ik hoef het niet te zien.

Bij meer surealistische en abstractere animatie- en schildervormen zou je de craft ook eventueel kunnen verwarren met een misbaksel van Herman Brood, zo'n prutser van de academie of mijn kleine neefje.

Ja, als je er niet zoveel vanaf weet.

[Dinalfos]

Uice schreef:

Het zijn met name verhalen waarin Pixar goed is. Sympathie voor personages heeft niet alleen maar met het visuele aspect te maken.

Wall-E is gewoon een schattig schepseltje in een tragische situatie, dus logisch dat je met hem meevoelt. De personages in Toy Story zijn over het algemeen (redelijk) grappig danwel moreel juist, dus dat spreekt dan wel aan.

Het is natuurlijk een combinatie van factoren, maar zonder een fatsoenlijk design zou zo'n personage echt nooit werken. Het is tenslotte al vaker geprobeerd, met aanzienlijk minder succes. Het is toch te makkelijk om alle dan maar op het verhaal e.d te gooien.

Hoezo is dat een voordeel?

Het is een voordeel omdat IEDEREEN dan onmiddelijk kan zien hoe goed (of slecht) het is. Of zich er in ieder geval een persoonlijke mening over vormen. Bij abstractere vormen van kunst proberen de zelfbenoemde kenners altijd een intellectueel rookgordijn op te gooien om te verhullen dat ze eigenlijk gewoon een beroerde smaak hebben. Zo krijg je dus de situatie dat hele hordes met doorgefokte dweebs zich laten wijsmaken dat iets mooi en creatief is, terwijl het eigenlijk gewoon pure rotzooi is. Dat vind ik toch altijd een beetje jammer.

Ja, iemand die een kilometer achteruit rent met een fles water op zijn hoofd doet ook iets knaps, maar ik hoef het niet te zien.

Dat kan. Maar ik neem aan dat je het desalniettemin prefereert boven bijvoorbeeld een kleuter die onbeholpen tegen een balletje aan loopt te schoppen?

Ja, als je er niet zoveel vanaf weet.

Dat maakt het alleen maar triester. Nog even los van het feit dat veel "kenners" eigenlijk helemaal geen kenners zijn, maar gewoon mensen met een krappe smaak.

[Uice]

Dinalfos schreef:

Het is natuurlijk een combinatie van factoren, maar zonder een fatsoenlijk design zou zo'n personage echt nooit werken.

Ach, ach. Zo bijzonder hoeft een ontwerp niet te zijn om een personage sympathiek of interessant te maken. Kijk naar The Simpsons en South Park.

Het is een voordeel omdat IEDEREEN dan onmiddelijk kan zien hoe goed (of slecht) het is.

Nee hoor. Je ziet alleen hoe knap het is. Een knap gemaakte animatie is natuurlijk niet per se goed. Bij Pixar is de houding: het is fotorealistisch, prima, nu hoeven we geen moeite meer te doen om het op wat voor andere manier dan ook visueel interessant te maken.

En dan nog, wat heb je eraan dat iedereen het vakmanschap herkent? Maakt dat het beter?

Of zich er in ieder geval een persoonlijke mening over vormen. Bij abstractere vormen van kunst proberen de zelfbenoemde kenners altijd een intellectueel rookgordijn op te gooien om te verhullen dat ze eigenlijk gewoon een beroerde smaak hebben. Zo krijg je dus de situatie dat hele hordes met doorgefokte dweebs zich laten wijsmaken dat iets mooi en creatief is, terwijl het eigenlijk gewoon pure rotzooi is. Dat vind ik toch altijd een beetje jammer.

Dat is zo. Maar ik zal de laatste zijn om dat soort kunst te verdedigen, en het heeft ook vrij weinig te maken met de vergelijking tussen Toy Story 3 en visueel interessantere animatie. Ik heb het toch niet over rare, abstracte kunst. Ik heb het over cartoons waarvan de meeste mensen ook wel kunnen zien dat ze goed geanimeerd zijn, dat de bewegingen kloppen, dat de achtergronden sfeervol zijn, dat de designs origineel zijn et cetera.

Dat kan. Maar ik neem aan dat je het desalniettemin prefereert boven bijvoorbeeld een kleuter die onbeholpen tegen een balletje aan loopt te schoppen?

Ja, en ik prefereer het ook boven de holocaust. Maar liever dan al die dingen zie ik gewoon iets dat echt de moeite waard is.

The Princess and the Frog

Ja, leuk dat ze weer eens een 2D-animatiefilm uitbrengen. Visueel zit het allemaal wel goed. Ook is er niet zoveel mis met de setting en de hoofdpersonages. Een vrouw met een realistische droom (haar eigen restaurant), dat zie je niet vaak in een Disney-film. De villain is ook gaaf, maar krijgt te weinig screentime.

Qua plot is het hier en daar wel een beetje saai en ook wordt er teveel in gezongen, naar mijn gevoel meer dan de doorsnee Disney-film. Dat gaat ten koste van de hoeveelheid dialoog, wat de film wel had kunnen gebruiken. Iets meer uitdiepen van de personages, enzo.

Props trouwens voor de animatie sequence met de art deco stijl, erg gaaf!


6/10

[Egoconstructie]

Before Sunset

Kon niet slapen dus heb deze aangezet. Voor de 2de keer nu, maar ik vond hem deze keer misschien nog wel mooier. Echt ongelooflijk goed dit. De dialoog en interactie tussen de twee hoofdpersonen is zo ongelooflijk boeiend, dat ik, ondanks dat de film één grote dialoog is tussen de twee, geen moment afgeleid raakte. Er is geen film als deze, behalve natuurlijk zijn gelijkwaardige voorganger Before Sunrise.

9,5/10

Egoconstructie schreef:

Before Sunset

Kon niet slapen dus heb deze aangezet. Voor de 2de keer nu, maar ik vond hem deze keer misschien nog wel mooier. Echt ongelooflijk goed dit. De dialoog en interactie tussen de twee hoofdpersonen is zo ongelooflijk boeiend, dat ik, ondanks dat de film één grote dialoog is tussen de twee, geen moment afgeleid raakte. Er is geen film als deze, behalve natuurlijk zijn gelijkwaardige voorganger Before Sunrise.

9,5/10

<3

[Dinalfos]

Uice schreef:

Ach, ach. Zo bijzonder hoeft een ontwerp niet te zijn om een personage sympathiek of interessant te maken. Kijk naar The Simpsons en South Park.

Dat is ook mijn punt. Jij zegt dat Pixar-personages te simplistisch of niet creatief genoeg zijn, maar de kracht zit hem (mede) in de archetypische eenvoud. Daarbinnen zijn ze dan juist wél creatief. Of in ieder geval capabel genoeg om het interessant te houden.

Nee hoor. Je ziet alleen hoe knap het is. Een knap gemaakte animatie is natuurlijk niet per se goed. Bij Pixar is de houding: het is fotorealistisch, prima, nu hoeven we geen moeite meer te doen om het op wat voor andere manier dan ook visueel interessant te maken.

En dan nog, wat heb je eraan dat iedereen het vakmanschap herkent? Maakt dat het beter?

(Foto)realisme is gewoon iets waar je oneindig veel kanten mee op kunt. En Pixar kiest voor eenvoudige, alledaagse ontwerpen die extra karakter krijgen doormiddel van gespeel met helderheid, kleur en expressie. Dat doen ze goed genoeg om het interessant te maken voor de kijker met een brede smaak. En die kijker beseft ook dat niet altijd alles op dezelfde manier vernieuwend en origineel moet zijn binnen dezelfde kaders. Wat Pixar doet met animatie is vele malen effectiever en beter dan wat de makers van Looney Tunes deden.

Wat betreft het vakmanschap, het ging mij er niet om of het beter of slechter is in kwalitatieve zin. Maar het is wel een voordeel, want het zorgt ervoor dat "kenners" geen poot om op te staan hebben. Daarnaast is vakmanschap gewoon een schitterende basis om te hebben. Als het de creativiteit vervolgens NIET in de weg staat (zoals bij de betere cyberpunk-uitingen) dan kan inderdaad niets anders er nog aan tippen. Hoe geforceerd origineel ook.

Dat is zo. Maar ik zal de laatste zijn om dat soort kunst te verdedigen, en het heeft ook vrij weinig te maken met de vergelijking tussen Toy Story 3 en visueel interessantere animatie. Ik heb het toch niet over rare, abstracte kunst. Ik heb het over cartoons waarvan de meeste mensen ook wel kunnen zien dat ze goed geanimeerd zijn, dat de bewegingen kloppen, dat de achtergronden sfeervol zijn, dat de designs origineel zijn et cetera.

Ja, dat snap ik. Maar hoe kom je erbij dat dat bij Toy Story 3 allemaal niet het geval is? Het is inderdaad conventionele CG, maar dat is niet serieus te nemen als kritiek. Verder lijk jij het ook deels te hebben over technische aspecten van animatie en op dat gebied kent Pixar sowieso geen gelijke.

Ja, en ik prefereer het ook boven de holocaust. Maar liever dan al die dingen zie ik gewoon iets dat echt de moeite waard is.

Dat lijkt me logisch. Maar je hebt nog niet aangetoond dat de Pixar-stijl, behalve dat het conventioneel is, niet de moeite waard is.

[Uice]

Dinalfos schreef:

Wat Pixar doet met animatie is vele malen effectiever en beter dan wat de makers van Looney Tunes deden.

Tja, als je meningen zo onwaarschijnlijk absurd zijn, valt er weinig meer te bespreken. Je probeert er ook niet iemand van te overtuigen dat Gandhi beter was dan Hitler; je gaat ervan uit dat ieder normaal mens het daarmee eens is.

Ja, dat snap ik. Maar hoe kom je erbij dat dat bij Toy Story 3 allemaal niet het geval is?

Toy Story heeft nu eenmaal geen personages met een bijzonder ontwerp. Ik heb al gezegd, zo'n Woody krabbel je binnen tien minuten op een papiertje. De menselijke personages zijn ronduit lelijk. En de achtergronden zijn over het algemeen sfeerloos en inspiratieloos. Een straat, een kamer, een school; het is allemaal niets bijzonders.

[WolterB]

Inception (2010)

Net terug uit de bioscoop en de film galmt nog flink na in mijn hoofd. Een geweldige film die qua verhaallijn sterker is dan Memento en qua special effects beter is dan The Prestige. Leonardo DiCaprio bewijst alweer een geweldig acteur te zijn. Na het geweldige Shutter Island schittert hij voor de tweede keer dit jaar op het witte doek en dit maal mogelijk nog sterker dan de vorige keer. Bijgestaan door de eveneens prima acterende Joseph Gordon-Levitt, Ellen Page, Tom Hardy, Ken Watanabe en natuurlijk Marion Cotillard de altijd geweldige Michael Caine kan je niet anders dan spreken over een sterrencast die het volledig waarmaakt.

De film duurt bijna 150 minuten, maar ik werd zo het verhaal ingezogen dat de film voorbij was voordat ik daar erg in had.

Een pareltje die een zekere plaats in mijn top 20 films aller tijden heeft weten te veroveren!

9,8/10

WolterB schreef:

Inception (2010)
Een geweldige film die qua verhaallijn sterker is dan Memento

Whoa, gewaagd statement. Hoe zijn de films überhaupt vergelijkbaar? Alleen omdat ze beiden van Nolan zijn?

WolterB schreef:

De film duurt bijna 150 minuten, maar ik werd zo het verhaal ingezogen dat de film voorbij was voordat ik daar erg in had.

Hier doe je het klinken alsof 150 minuten ondraaglijk lang is

Ik heb de film nog niet gezien trouwens.

Oh trouwens, Uice, dit zul je vast (niet) kunnen waarderen

http://animatie.blog.nl/cgi/2010/07/...p-coyote-falls

Iemand Inception al gezien of is die nog niet uit in Nederland?

Echt een aanrader!!

[WolterB]

N00dles schreef:

Whoa, gewaagd statement. Hoe zijn de films überhaupt vergelijkbaar? Alleen omdat ze beiden van Nolan zijn?

Idd omdat ze beiden van Nolan zijn, maar ook omdat er qua plot iets is waarmee het voor mij te vergelijken is, namelijk

Spoiler

tijdsprongen vs. droomwerelden

N00dles schreef:

Hier doe je het klinken alsof 150 minuten ondraaglijk lang is

soms doet 150 minuten ontzettend lang aan en ken genoeg mensen die zich niet meer dan 100 minuten kunnen concentreren bij een film .

Het bioscooppubliek viel trouwens erg mee gisteren. Zaten alleen een paar meisjes schuin voor ons die echt geen hol van de film begrepen en na de pauze constant aan het smsen waren

[Uice]

N00dles schreef:

Oh trouwens, Uice, dit zul je vast (niet) kunnen waarderen

http://animatie.blog.nl/cgi/2010/07/...p-coyote-falls

Och, ik heb niets tegen CGI. Er zijn schitterende dingen mogelijk in dat medium, juist daarom is het zo jammer dat ze het altijd zo saai houden.

Maar dit ziet er inderdaad behoorlijk lelijk uit. Filmpje doet het niet, maar de plaatjes beloven weinig goeds.

[DanielC]

WolterB schreef:

Inception (2010)

Net terug uit de bioscoop en de film galmt nog flink na in mijn hoofd. Een geweldige film die qua verhaallijn sterker is dan Memento en qua special effects beter is dan The Prestige. Leonardo DiCaprio bewijst alweer een geweldig acteur te zijn. Na het geweldige Shutter Island schittert hij voor de tweede keer dit jaar op het witte doek en dit maal mogelijk nog sterker dan de vorige keer. Bijgestaan door de eveneens prima acterende Joseph Gordon-Levitt, Ellen Page, Tom Hardy, Ken Watanabe en natuurlijk Marion Cotillard de altijd geweldige Michael Caine kan je niet anders dan spreken over een sterrencast die het volledig waarmaakt.

De film duurt bijna 150 minuten, maar ik werd zo het verhaal ingezogen dat de film voorbij was voordat ik daar erg in had.

Een pareltje die een zekere plaats in mijn top 20 films aller tijden heeft weten te veroveren!

9,8/10

Ik ken niet veel mensen die zo weinig kunnen zeggen met zo veel woorden.

[Mr.Mark]

Volgende week naar Inception |

Toy Story 3 gezien afgelopen woensdag =D

[Mr.Mark]

Lord of the Rings: the Fellowship of the Ring

Natuurlijk heb ik die film al 20x gezien maar dit keer dus voor het eerst de extended edition. Echt leuk om al die extra scènes te zien. Het voegt wel flink wat toe en natuurlijk is het leuker omdat je dan iets 'nieuws' krijgt

[Uice]

The Witches

Om nostalgische redenen eens een van mijn lievelingsfilms als kind gekeken. Het was lang geleden dat ik hem het laatst zag, en hij is natuurlijk veel minder eng dan ik me herinner. Toch zitten er een paar erg sterke scènes in, en hij blijft vrij uniek: voor zover ik weet de enige echte horrorfilm voor kinderen.
Veel van de zwarte humor uit het boek is niet naar het scherm vertaald, dat is wel jammer, en

Spoiler

die domme deus ex machina aan het einde is natuurlijk niet goed te praten.

Ik heb me vermaakt, maar de film heeft denk ik teveel sentimentele waarde voor me om er een cijfer op te plakken.

[*oma*]

Unthinkable
Ik vond het best een goede film. Ik had iets totaal anders verwacht (trailers niet onthouden, info niet echt gelezen), dus het kwam een beetje rauw op mijn dak, maar verder goed te doen.

7,5/10

Knight and day
Ik dacht dat ik killers ging kijken en had Ashton verwacht, maar ineens was daar Tom. Laat ik nou net een grafhekel hebben aan die kop... maar desalniettemin een prima acteur. De film was ook best wel leuk.

6,5/10

American teen
Documentaire, maar ik denk dat veel toch wel in scene is gezet. Hoog MTV gehalte, maar verder zeer vermakelijk en gewoon leuk om een keer gezien te hebben.

6,5/10

[DanielC]

Karate Kid Lekker vermaak, simpel en doeltreffend. Zelfs een kippenvel moment op het eind, maar dat heb ik dan ook snel. 7.5

Inception Leuker dan ik van te voren verwacht had. Komt wat stroef op gang, maar als het dan eenmaal begonnen is weet het nog wel te vermaken. Blijf het vervelend vinden dat die films van Nolan alleen maar het vestand aanspreken, en niet het gevoel. Het voelt allemaal zo levenloos aan, jammer. Ook de actiescènes stellen nog steeds niet veel voor. Houterig en fragmentarisch. Maarja. 7tje.

[Dinalfos]

Inception - 7/10

Viel me alleszins mee. Nolan weet inderdaad nog steeds niet hoe hij actiescenes moet schieten en verhaal is zeker niet zo complex als ik had verwacht, maar het is een leuk ritje vol prachtige (maar niet heel originele) ideeen. Een ritje dat ook leuk is om over na te praten met je vriendjes.

Toch heb ik het gevoel dat dit niet een film is die ik vaker zal kijken. Nolan's stijl is me te flets en de vormgeving is ook niet zo dreamy als ik had gehoopt. Daar komt ook nog bij dat Ellen Page wederom totaal onuitstaanbaar is.

Nou goed, misschien viel de film niet ALLESZINS mee, maar het is wel de eerste Nolan die een beetje blijft hangen.

[Dinalfos]

Uice schreef:

Tja, als je meningen zo onwaarschijnlijk absurd zijn, valt er weinig meer te bespreken. Je probeert er ook niet iemand van te overtuigen dat Gandhi beter was dan Hitler; je gaat ervan uit dat ieder normaal mens het daarmee eens is.

Het spijt me, maar dit maakt het niet overtuigender.

Je zult mij nooit horen zeggen dat Toy Story/Pixar een innovatieve stijl hanteren. Maar ja, hoe interessant en leuk zijn personages als Elmer Fudd, Yosemite Sam, Roadrunner en Daffy Duck? Juist, in het geheel niet. Wat dat betreft doet Pixar het het gewoon beter. Het is conventioneel, maar aansprekend en leuk om te zien. Tja.

Toy Story heeft nu eenmaal geen personages met een bijzonder ontwerp. Ik heb al gezegd, zo'n Woody krabbel je binnen tien minuten op een papiertje. De menselijke personages zijn ronduit lelijk. En de achtergronden zijn over het algemeen sfeerloos en inspiratieloos. Een straat, een kamer, een school; het is allemaal niets bijzonders.

Jij hebt maar rare ideeen over lelijk en sfeerloos hoor.

[Dinalfos]

En met dat......