Hierom leg ik nooit mijn achterliggende gedachten uit, ben er geen meester in.
Je kan zeggen dat als ik down ben een bepaald verdedigingsysteem overneemt, sluit mezelf op in een eigen gemaakte dimensie ofzo(geen idee wat voor een ruimte het is), dat verdedigingsysteem komt doordat je zo down bent. In mijn tekeningen doet dat wezen het. Je zou kunnen zeggen dat het wezen het verdedigingsysteem is (interresant!).
Maar het is sinds ik dat wezen heb getekend ik het wezen in gedachten zie als het moment daar is. Dus dan voelt het ook zo dat dat wezen dat doet.