Advertentie | |
|
![]() |
|
Hallo Lorelei. Het is mooie rustige muziek dus misschien mag het stiekem! Ik heb vandaag gewerkt, en ik ben net wezen hardlopen. Dat ging niet al te best, maar toch een respectabele afstand met ditto tijd! Gezien ik nog geen avondeten op heb ga ik dat nu eerst even doen. Mijn avondeten zal zijn: bak kwark, en misschien heb ik nog iets van soep. Momenteel nog niet echt honger, dus dan hoeft er ook nog niet veel in! Verder ga ik zo ook even douchen, en dan op mijn gemak ook Family Guy kijken terwijl ik wat was opvouw. Als dat gedaan is het vast nog wel tijd om even loos te computeren, terwijl ik eigenlijk wat recensies moet schrijven. Ik ben er nog niet over uit.
__________________
During a disaster if we evacuate women and children first, it is just so we can think about a solution in silence
|
![]() |
|
Verwijderd
|
Weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik moet vaak huilen om zussenconflicten, en om moeder/dochter-conflicten ook wel denk ik, en als mensen die zich een hele tijd sterk hebben gehouden ondanks alles, dan uiteindelijk toch breken. Dan kun je mij ook wegdragen. En ja, ik ben soms ook gevoelig voor violenmuziek op de achtergrond
![]() ![]() |
![]() |
|
Verwijderd
|
In het echt meestal frustratie om werk / tekening of onderzoek dat niet loopt zoals ik wil
![]() |
![]() |
|
Verwijderd
|
Losgeslagen van de wereld, hm, als in eenzaam/in een isolement of dat ze helemaal naar de kloten zijn en niet meer helder kunnen denken? Ik neem aan het eerste..? Ik kan me er wel iets bij voorstellen, maar ik vind vaak juist dat soort heftige ellende té veel ellende om dan om te janken. Ik jank om kleine, voor mij herkenbare conflictjes.
Hoewel ik wel benieuwd ben of ik zal moeten huilen bij de film of theatervoorstelling van De eenzaamheid van de priemgetallen, die sluit ergens wel aan bij je beschrijving misschien...? Over het geen contact kunnen maken enzo. |
![]() |
||
Citaat:
|
![]() |
|
|