Miekmuis heel heftig zeg, veel sterkte!
Citaat:
pssst, mochten er mensen zijn die dit herkennen, zou een pm welkom zijn, ik ben benieuwd naar ervaringen!
Het is en blijft echt heel erg wonderbaarlijk dat ik dat heel open en eerlijk met hen kan bespreken en dat het hallemaal goed is, zolang ik maar eerlijk ben en gelukkig word. Hij zei zelfs 'zal ik op je wachten, dat jij kunt rondsletten en dat we over vier jaar weer samenkomen en dan beginnen aan samenwonentrouwenkindjes?' Als ik dat van hem zou vragen, zou hij dat nog serieus doen ook. Doe ik niet, maar hij is zo lief <3
|
Ik snap heel goed wat jij bedoelt met je post, je bent bang je vrijheid te verliezen als je gaat samenwonen ook omdat het niet spoort met hoe je beeld van jezelf eruitzag een paar jaar terug, maar ook omdat je er mss nu nog niet aan toe bent. Je hoeft toch ook nog niet gelijk samen te gaan wonen? Je bent net begonnen aan een nieuwe studie, nieuwe stad (begrijp ik?), je kunt er ook voor kiezen eerst daar eens even aan te wennen en in je tweede of derde jaar die stap naar samenwonen te zetten. Dan heb je ook van het studentenleven kunnen ruiken.. en er is natuurlijk ook een ontzettend groot verschil tussen samenwonentrouwenkindjes en samenwonen en studeren
. Ik kan me herinneren dat Volk daar wel eens een post over heeft geschreven (hoe het bij haar is gegaan).
Ot:
Ja hij is lief <3