het grote autisme topic

[Em.]

Ik vind het zo jammer dat mensen je pas accepteren als je een diagnose hebt.
Per slot van rekening verander jij niet door die diagnose.
Alsof je een 'excuus' nodig hebt om te zijn wie je bent. Pff.

[Vogelvrij]

Em. schreef:

Ik vind het zo jammer dat mensen je pas accepteren als je een diagnose hebt.
Per slot van rekening verander jij niet door die diagnose.
Alsof je een 'excuus' nodig hebt om te zijn wie je bent. Pff.

Ik weet niet of dat wel echt zo is, maar ik kan het me voorstellen, die gedachte van: 'Er moet wel een reden zijn dat jij zo bent zoals je bent.'

[Balance]

Vogelvrij schreef:

Ik vermoed dat het precies dat is wat Em. irritant vind. Het is niet zo dat de diagnoses op een verkeerde manier gesteld worden of onhelder zijn, maar het is soms wat bevreemdend dat diagnoses zo belangrijk lijken te zijn in deze maatschappij. Al dat categoriseren, aan de ene kant is het logisch dat het gebeurt, want je wil mensen graag helpen en als je een diagnose hebt, kan dat soms wat eenvoudiger, maar het leidt er wel toe dat het belangrijk is om iedereen in hokjes in te delen, al het gedrag altijd maar te verklaren... Terwijl het misschien veel prettiger zou zijn als de maatschappij wat minder veeleisend zou zijn, zodat het niet meer zo belangrijk is dat iedereen goede sociale vaardigheden heeft en er meer ruimte ontstaat om mensen zichzelf te laten zijn, dat het gewoon niet zo belangrijk is of iemand wel of niet autisme heeft, omdat de maatschappij er uit zichzelf voor zorgt dat iedereen er een plek in kan vinden. Maar ja, dat is een utopie natuurlijk.

Ja, dat lijkt me ook tamelijk onhaalbaar. Ik kan me goed voorstellen dat je het wil, maar wil het ergens toch vergelijken met de medische wereld waar het allang gebruikelijk is. Als je met pijn aan je arm bij een dokter komt, zal hij er niet direct gips omheen doen. Je hebt eerst de diagnose 'gebroken arm' nodig om het gips te krijgen. Enerzijds omdat het veel geld kost om iedereen met een beetje pijn aan zijn arm direct het gips te geven, anderzijds omdat het ook averechts kan werken om iemands arm langere tijd inflexibel te maken met gips.
Met veel diagnoses op psychisch vlak is het precies zo. Alleen omdat het niet direct met een scan aanwijsbaar is én omdat er toch een taboe / schaamte aspect bij komt kijken, is het veel minder geaccepteerd.
Het zou prettiger zijn als het net zo gewoon is om de diagnose autisme te krijgen als de diagnose 'gebroken arm'. Maar ook dat is een utopie.

Em. schreef:

Ik vind het zo jammer dat mensen je pas accepteren als je een diagnose hebt.
Per slot van rekening verander jij niet door die diagnose.
Alsof je een 'excuus' nodig hebt om te zijn wie je bent. Pff.

helemaal met je eens,
autisme moet je niet als excuus gebruiken,
en mensen met autisme zijn niet gek,
ik heb zelfs het idee dat met diagnose nog niet iedereen mij accepteert zoals ik ben, daar kan ik ZO kwaad over worden, mensen, echt waar, neem elkaar gewoon zoals je bent, en ja mensen met autisme zijn mss anders, maar dat betekent toch niet meteen dat ze niet ''normaal'' zijn, of zichzelf alleen maar slecht gedragen, en dat ze gehandicapt zijn??, en als ze op een speciaal onderwijs school zitten gaan ze daar vaak ook gewoon op de fiets heen en als ze te ver weg wonen met een taxibusje en niet meteen een mongolenbusje!!

BE WHAT YOU WANT, NOT WHAT OTHERS WANT TO SEE!!!

[me-nu]

Ik wil op die laatste paar berichten even reageren meteen voorbeeld:
De eerste week van deze zomervakantie ben ik op kamp gegaan als scoutingleiding met een groep kinderen van 7 tot en met 11 jaar. We hadden 18 kinderen waarvan 4 autisten, twee met klassiek autisme, één met het syndroom van asperger en één met pdd-nos.

Jullie vragen jullie dus af waarom diagnoses tegenwoordig zo belangrijk worden gevonden. Nou voor ons als leiding is het erg belangrijk om te weten wat een kind heeft. Bij autistische kinderen heb ik een heel andere aanpak. Je moet af en toe meer geduld hebben en het stimuleren van contact met andere kinderen is ook heel belangrijk. Één van de kinderen moeten we ook goed van te voren vertellen wat hij gaat doen de komende dag en hoe laat hij wakker gemaakt wordt de volgende ochtend. Zonder de diagnose waren zulke behandelingen veel moeilijker geweest. En zonder die behandeling hadden de kinderen het waarschijnlijk niet leuk gevonden op kamp, of waren misschien geen eens mee gegaan.

Nog een voorbeeld: De kinderen weten van elkaar niet of ze autistisch zijn of niet, ik heb dit kamp gezien dat dat voor problemen kan zorgen. In een van de tenten zat een autist samen met 4 andere kinderen. Van ver af hoorde ik al dat ze ruzie aan het maken waren. Het bleek te gaan over een opeenstapeling van gebeurtenissen door de week. Onder andere een discussie over dat het volgens de vier jongens niet kon dat de autistische jongen in een bepaalde groep zat (hij heeft een leerachterstand en zit 2 groepen te laag). Voor die kinderen was dat niet te begrijpen omdat ze niet weten van zijn moeite met leren. Ook riepen ze dat de autistische jongen nooit mee deed met spelletjes en dat ze zich irriterende aan zijn herhalende gedrag (hij gooide de hele tijd een knuffel tegen het tentdoek en ving die weer op, hier kon hij echt heel lang mee door gaan)

Daaraan zie je dat er irritaties kunnen ontstaan als kinderen niet weten dat een van de andere autistisch is. Het verschilt heel erg per geval, maar ik ben zelf heel blij met de diagnose.

-EDIT- Ik wil er nog even aan toevoegen dat ik de autistische kinderen gemiddeld veel leuker vind dan de rest. De andere kinderen kunnen heel geniepig zijn, maar de autistische zijn heel onschuldig en hebben een geweldige fantasie. Dit bericht is dus zeker niet negatief bedoeld.

me-nu schreef:

Ik wil op die laatste paar berichten even reageren meteen voorbeeld:
De eerste week van deze zomervakantie ben ik op kamp gegaan als scoutingleiding met een groep kinderen van 7 tot en met 11 jaar. We hadden 18 kinderen waarvan 4 autisten, twee met klassiek autisme, één met het syndroom van asperger en één met pdd-nos.

Jullie vragen jullie dus af waarom diagnoses tegenwoordig zo belangrijk worden gevonden. Nou voor ons als leiding is het erg belangrijk om te weten wat een kind heeft. Bij autistische kinderen heb ik een heel andere aanpak. Je moet af en toe meer geduld hebben en het stimuleren van contact met andere kinderen is ook heel belangrijk. Één van de kinderen moeten we ook goed van te voren vertellen wat hij gaat doen de komende dag en hoe laat hij wakker gemaakt wordt de volgende ochtend. Zonder de diagnose waren zulke behandelingen veel moeilijker geweest. En zonder die behandeling hadden de kinderen het waarschijnlijk niet leuk gevonden op kamp, of waren misschien geen eens mee gegaan.

Nog een voorbeeld: De kinderen weten van elkaar niet of ze autistisch zijn of niet, ik heb dit kamp gezien dat dat voor problemen kan zorgen. In een van de tenten zat een autist samen met 4 andere kinderen. Van ver af hoorde ik al dat ze ruzie aan het maken waren. Het bleek te gaan over een opeenstapeling van gebeurtenissen door de week. Onder andere een discussie over dat het volgens de vier jongens niet kon dat de autistische jongen in een bepaalde groep zat (hij heeft een leerachterstand en zit 2 groepen te laag). Voor die kinderen was dat niet te begrijpen omdat ze niet weten van zijn moeite met leren. Ook riepen ze dat de autistische jongen nooit mee deed met spelletjes en dat ze zich irriterende aan zijn herhalende gedrag (hij gooide de hele tijd een knuffel tegen het tentdoek en ving die weer op, hier kon hij echt heel lang mee door gaan)

Daaraan zie je dat er irritaties kunnen ontstaan als kinderen niet weten dat een van de andere autistisch is. Het verschilt heel erg per geval, maar ik ben zelf heel blij met de diagnose.

-EDIT- Ik wil er nog even aan toevoegen dat ik de autistische kinderen gemiddeld veel leuker vind dan de rest. De andere kinderen kunnen heel geniepig zijn, maar de autistische zijn heel onschuldig en hebben een geweldige fantasie. Dit bericht is dus zeker niet negatief bedoeld.

Ik ben ook blij dat ik de diagnose heb, zonder zou ik nog steeds door iedereen als ''abnormaal'' worden bestempeld, voor leeftijdsgenoten is het soms wat lastiger om me te begrijpen, ik vind het alleen jammer dat mensen elkaar niet gewoon accepteren zoals ze zijn, het lijkt wel of dat alleen gebeurt als je een diagnose hebt.

maareeh zijn die 4 autitische kinderen dan geen vrienden van elkaar?
mss moet je ze bij elkaar in een tent doen, ookal weten ze niet van elkaar dat ze autistisch zijn, vaak zijn ze dan toch hele goede vrienden.
ik heb zelf ook lang bij de scouting gezeten en wij deden altijd de autitische bij elkaar als het anders niet goed ging, niet bedoeld om ze af te sluiten van de rest ofzo, maar meestal kunnen autistische mensen juist heel goed met elkaar opschieten.
toen ik de diagnose kreeg wist ik van 1 vriendin dat ze hetzelfde had, toen ik het aan mijn vrienden vertelde kwamen ze later een voor een aan dat ze het ook hadden maar het nooit durfde te zeggen, bang dat we ze dan buiten gingen sluiten of gek vonden. het bleek dus dat ookal wisten we niet van elkaar dat we allemaal autistisch waren, we gewoon naar elkaar toe trokken, omdat we allemaal wel iets aparts hadden, dat maakte onze vriendschap eigenlijk alleen maar bijzonder, niemand keek er raar van op als iemand eens gek deed, we deden gewoon lekker met zijn allen mee

me-nu schreef:

-EDIT- Ik wil er nog even aan toevoegen dat ik de autistische kinderen gemiddeld veel leuker vind dan de rest. De andere kinderen kunnen heel geniepig zijn, maar de autistische zijn heel onschuldig en hebben een geweldige fantasie. Dit bericht is dus zeker niet negatief bedoeld.

Toevallig,
ik hoor dat ook vaak van mijn leraren op school,
het schijnt dat ik en twee vrienden van mij die ook bij mij in de klas zitten, het snelst van de klas aanvoelen waneer een leraar het teveel word enzo en waneer we stil moeten zijn,(niet dat ik daar zelf iets van merk ofzo, ik dacht juist het tegenovergestelde), en het schijnt ook dat wij een andere soort humor hebben, leeftijdsgenoten snappen onze humor niet, maar de leraren wel, dat vinden ze blijkbaar leuk, het schijnt ook dat ik en die twee anderen veel eerlijker zijn enzo, en sneller te vertrouwen, wat er waar van is weet ik zelf natuurlijk niet zo goed, ik weet niet hoe ''normale''mensen zich voelen en wat ze precies denken en doen

[me-nu]

De autistische kinderen zijn niet speciaal vrienden met elkaar eigenlijk. Drie van de autisten gaan gewoon redelijk op in de groep. Aan het begin ging dat redelijk moeizaam, maar omdat wij zoals ik al zei juist het mixen een beetje gepusht hebben doen ze het opvallend goed in de groep. Onze 4de autist is een beetje een ander verhaal, hij heeft naast zijn autisme ook een erg laag IQ. Dat geeft eigenlijk nog meer problemen dan zijn autisme. Hij snapt vaak spelletjes niet en kan vaak niet meedoen met gesprekken tussen de kinderen. We proberen ook hem de groep in te krijgen, maar dat is iets lastiger.

Wij vinden het dus juist belangrijk dat we niet al onze autistische kinderen bij elkaar zetten. Ze zijn ook allemaal van verschillende leeftijden dus zullen ook op andere momenten naar de scouts (oudere groep) gaan. Als ze dan alleen de andere autisten kennen zullen ze het daar erg moeilijk krijgen. Daarom doen wij ze dus niet allemaal in één tent.

Verder is dat laatste misschien niet toevallig, maar klopt het wel gewoon ;-)

me-nu schreef:

Wij vinden het dus juist belangrijk dat we niet al onze autistische kinderen bij elkaar zetten. Ze zijn ook allemaal van verschillende leeftijden dus zullen ook op andere momenten naar de scouts (oudere groep) gaan. Als ze dan alleen de andere autisten kennen zullen ze het daar erg moeilijk krijgen. Daarom doen wij ze dus niet allemaal in één tent.

Verder is dat laatste misschien niet toevallig, maar klopt het wel gewoon ;-)

Dat kan ook,
ik heb zelf ook bij de scouting gezeten,
1 jaar bij de kabouters en anderhalf jaar bij de scouts,
bij de kabouters waren we met 4 autisten, we waren al vriendinnen voor de scouting,
bij de scouts ging het er wat anders aan toe,
we hadden een superleuke groep van 32 scouts en 11 mensen leiding,
waarvan er gemiddeld 5/6 per avond waren.
van de 32 scouts waren er 4 al vrij snel geschorst voor 4 maanden en daarvan gingen er 2 meteen onder scouting uit.
van de rest van de 30 scouts waren we met 9 autisten, allemaal van dezelfde leeftijd, dus we trokken eigenlijk automatisch met elkaar op.
dat jaar was super gezellig, op de leiding na, dat waren vaak degene die het meeste ruzie maakte.
het jaar erna waren er 20 scouts onderuit gegaan!!
de meeste hadden het te druk met school of vonden het niet meer leuk.
nu is eigenlijk de scouting in mijn dorp minstens gehalveerd.
de kabouters zijn er nog 4, en 5 mensen leiding,
de scouts nog maar 8, de rest van de scouts was er dus onderuit of naar de explorers.
de enige groepen die nu nog goed draaien daar zijn de bevers en de explorers.
ik ben er zelf trouwens ook onderuit, ookal vind ik dat nog steeds jammer.

[Vogelvrij]

@Duckdog: Ben je ook Brabants? (omdat je 'onder scouting uit gaan' zegt in plaats van 'van scouting af gaan') Maar het is dan toch opmerkelijk hoeveel autististische mensen er bij jou op scouting zaten... Of misschien hadden die allemaal ouders die wilden dat hun kinderen met wat meer mensen in contact zouden komen en eens wat andere dingen zouden doen

@me-nu: Verhelderende reactie. Ik kan me voorstellen dat een diagnose handvatten geeft voor ouders/docenten/leiding om kinderen beter te kunnen begeleiden. Maar denk ook dat we niet uit het oog moeten verliezen dat elk kind weer verschillend is en anders reageert op dezelfde benaderingen. Ook 'gewone' kinderen kunnen in paniek raken als ze niet weten hoe hun dag gaat verlopen.

[me-nu]

Als ik met leiding van andere groepen praat hoor ik overal wel dat er veel kinderen met een sociale handicap op zitten. Alleen was het bij de groep van Duckdog wel erg veel dan. Vaak hoor je inderdaad ook van ouders dat ze hun kind graag ook een keer ergens op willen hebben waar hij/zij contact kan maken met andere kinderen en dat ze dan scouting kiezen. Ik heb zelfs gehoord dat een pedagoog/psycholoog (ik weet net wat het precies was) aan een van onze kinderen had geadviseerd om op scouting te gaan. Veel van die kinderen zie je in de loop van de tijd ook erg vooruitgaan en dat is voor ons als leiding erg fijn om te zien!

Verder heeft Vogelvrij natuurlijk ook heel erg gelijk, ook de meeste "gewone" kinderen zijn vaak niet zo gewoon als je in eerste instantie denkt. Dat is denk ik ook mede de rede dat tegenwoordig de diagnose nogal snel wordt gesteld. (of ga ik nou te ver in mijn redenatie?) Maar misschien dwalen we nu iets te veel af van het onderwerp van de originele poster.

Vogelvrij schreef:

@Duckdog: Ben je ook Brabants? (omdat je 'onder scouting uit gaan' zegt in plaats van 'van scouting af gaan') Maar het is dan toch opmerkelijk hoeveel autististische mensen er bij jou op scouting zaten... Of misschien hadden die allemaal ouders die wilden dat hun kinderen met wat meer mensen in contact zouden komen en eens wat andere dingen zouden doen

haha ja ik ben brabants jij ook???
nee iedereen ging vrijwillig bij de scouting

[mathfreak]

Duckdog96 schreef:

haha ja ik ben brabants

Ik ook, dus dan zitten er in ieder geval al 3 Brabanders in een zelfde topic...

mathfreak schreef:

Ik ook, dus dan zitten er in ieder geval al 3 Brabanders in een zelfde topic...

zeker ook uit de buurt van eindhoven/den bosch??

[melovescrizzle]

Duckdog96 schreef:

Toevallig,
ik hoor dat ook vaak van mijn leraren op school,
het schijnt dat ik en twee vrienden van mij die ook bij mij in de klas zitten, het snelst van de klas aanvoelen waneer een leraar het teveel word enzo en waneer we stil moeten zijn,(niet dat ik daar zelf iets van merk ofzo, ik dacht juist het tegenovergestelde), en het schijnt ook dat wij een andere soort humor hebben, leeftijdsgenoten snappen onze humor niet, maar de leraren wel, dat vinden ze blijkbaar leuk, het schijnt ook dat ik en die twee anderen veel eerlijker zijn enzo, en sneller te vertrouwen, wat er waar van is weet ik zelf natuurlijk niet zo goed, ik weet niet hoe ''normale''mensen zich voelen en wat ze precies denken en doen

ja, dat is zeker waar! ik zit zelf op het voortgezet speciaal onderwijs op een school met overwegend autisten. en sommige hebben echt geweldige autistenhumor! dat je echt denkt: hoe kom je erop?! xD

melovescrizzle schreef:

ja, dat is zeker waar! ik zit zelf op het voortgezet speciaal onderwijs op een school met overwegend autisten. en sommige hebben echt geweldige autistenhumor! dat je echt denkt: hoe kom je erop?! xD

haha dat zeggen die leraren ook altijd tegen mij en twee vrienden uit mijn klas die het ook hebben, die leraren zeggen dan altijd, hoe krijgen jullie het voor elkaar opletten in de les en je hoofd overuren laten maken om humor te verzinnen?
maar daar doe ik helemaal niet lang over.

ik en die twee anderen vinden het vooral grappig als een van ons 3 iets zegt en we lachen ons met drieen helemaal kapot, en de rest van de klas kijkt ons echt met een schaapachtige blik aan van hun was dat nou zo grappig? dan lachen wij nog harder door die gekke gezichten en dan hebben we met 3 de slappe lach.
helemaal leuk word het waneer wij met 3 zijn en de leraar lacht ook nog mee.
andersom is het voor de rest van de klas weer grappig als hun allemaal lachen en wij met 3 niet

[mathfreak]

Duckdog96 schreef:

zeker ook uit de buurt van eindhoven/den bosch??

Beek en Donk, om precies te zijn.

mathfreak schreef:

Beek en Donk, om precies te zijn.

nooit van gehoord


maareeeh mense zulle we dit topic weer ff gebruiken waar t voor bedoeld is??
kei gezellig dat kletsen over scouting en wie waar in brabant woont, maar daar kunnen we dan beter een ander topic voor aanmaken denk ik

[Infidel]

me-nu schreef:

Ik wil op die laatste paar berichten even reageren meteen voorbeeld:
De eerste week van deze zomervakantie ben ik op kamp gegaan als scoutingleiding met een groep kinderen van 7 tot en met 11 jaar. We hadden 18 kinderen waarvan 4 autisten, twee met klassiek autisme, één met het syndroom van asperger en één met pdd-nos.

Jullie vragen jullie dus af waarom diagnoses tegenwoordig zo belangrijk worden gevonden. Nou voor ons als leiding is het erg belangrijk om te weten wat een kind heeft. Bij autistische kinderen heb ik een heel andere aanpak. Je moet af en toe meer geduld hebben en het stimuleren van contact met andere kinderen is ook heel belangrijk. Één van de kinderen moeten we ook goed van te voren vertellen wat hij gaat doen de komende dag en hoe laat hij wakker gemaakt wordt de volgende ochtend. Zonder de diagnose waren zulke behandelingen veel moeilijker geweest. En zonder die behandeling hadden de kinderen het waarschijnlijk niet leuk gevonden op kamp, of waren misschien geen eens mee gegaan.

Nog een voorbeeld: De kinderen weten van elkaar niet of ze autistisch zijn of niet, ik heb dit kamp gezien dat dat voor problemen kan zorgen. In een van de tenten zat een autist samen met 4 andere kinderen. Van ver af hoorde ik al dat ze ruzie aan het maken waren. Het bleek te gaan over een opeenstapeling van gebeurtenissen door de week. Onder andere een discussie over dat het volgens de vier jongens niet kon dat de autistische jongen in een bepaalde groep zat (hij heeft een leerachterstand en zit 2 groepen te laag). Voor die kinderen was dat niet te begrijpen omdat ze niet weten van zijn moeite met leren. Ook riepen ze dat de autistische jongen nooit mee deed met spelletjes en dat ze zich irriterende aan zijn herhalende gedrag (hij gooide de hele tijd een knuffel tegen het tentdoek en ving die weer op, hier kon hij echt heel lang mee door gaan)

Daaraan zie je dat er irritaties kunnen ontstaan als kinderen niet weten dat een van de andere autistisch is. Het verschilt heel erg per geval, maar ik ben zelf heel blij met de diagnose.

-EDIT- Ik wil er nog even aan toevoegen dat ik de autistische kinderen gemiddeld veel leuker vind dan de rest. De andere kinderen kunnen heel geniepig zijn, maar de autistische zijn heel onschuldig en hebben een geweldige fantasie. Dit bericht is dus zeker niet negatief bedoeld.

Hier wil ik toch nog even op reageren. Ik weet van mezelf dat ik ontzettend veel behoefte heb aan duidelijkheid (dus, hoe laat sta ik op, hoe laat ontbijten we, is dat gezamelijk, wat doen we daarna, hoe lang doen we dat, waar doen we dat, een beetje het Hoe Wat Waar Waarom Wie idee), en sinds ik dat weet, vraag ik er zelf naar. Dat maakt het in mijn geval dus overbodig te vertellen dat ik een ASS heb, omdat ik zelf kan aangeven waar ik behoefte aan heb. Het probleem is echter dat mensen dit niet accepteren. Als ik vraag hoe laat we weg gaan en iemand gaat rekenen (het is zo lang rijden, reken zo lang files, we willen er zo laat zijn...), is dat niet duidelijk. Ik wil een duidelijk antwoord. Dus ik vraag het nog een keer, of ik zeg iets in de trant van: 'Dus we gaan om elf uur weg?' Heel vaak wordt dat ervaren als zeuren, niet opletten, jennen, tegenstribbelen. Terwijl, wanneer ik noem dat ik vanwege mijn ASS behoefte heb aan duidelijkheid, het geen probleem is (niet dat ze het dan uit zichzelf geven).
Dat stuit mij nog altijd tegen de borst. Ik verander namelijk verder niets met de mededeling dat ik een ASS heb, mensen geven mij dan nog steeds geen duidelijke informatie, daar vraag ik nog steeds zelf om.

Infidel schreef:

Hier wil ik toch nog even op reageren. Ik weet van mezelf dat ik ontzettend veel behoefte heb aan duidelijkheid (dus, hoe laat sta ik op, hoe laat ontbijten we, is dat gezamelijk, wat doen we daarna, hoe lang doen we dat, waar doen we dat, een beetje het Hoe Wat Waar Waarom Wie idee), en sinds ik dat weet, vraag ik er zelf naar. Dat maakt het in mijn geval dus overbodig te vertellen dat ik een ASS heb, omdat ik zelf kan aangeven waar ik behoefte aan heb. Het probleem is echter dat mensen dit niet accepteren. Als ik vraag hoe laat we weg gaan en iemand gaat rekenen (het is zo lang rijden, reken zo lang files, we willen er zo laat zijn...), is dat niet duidelijk. Ik wil een duidelijk antwoord. Dus ik vraag het nog een keer, of ik zeg iets in de trant van: 'Dus we gaan om elf uur weg?' Heel vaak wordt dat ervaren als zeuren, niet opletten, jennen, tegenstribbelen. Terwijl, wanneer ik noem dat ik vanwege mijn ASS behoefte heb aan duidelijkheid, het geen probleem is (niet dat ze het dan uit zichzelf geven).
Dat stuit mij nog altijd tegen de borst. Ik verander namelijk verder niets met de mededeling dat ik een ASS heb, mensen geven mij dan nog steeds geen duidelijke informatie, daar vraag ik nog steeds zelf om.

Helemaal met je eens.


ik merk zelf dat mensen het niet kunnen/willen accepteren bij anderen
maar zodra hun eigen kinderen enzo het blijken te hebben kan de rugzakbegeleiding niet snel genoeg komen.

[Infidel]

Duckdog96 schreef:

Helemaal met je eens.


ik merk zelf dat mensen het niet kunnen/willen accepteren bij anderen
maar zodra hun eigen kinderen enzo het blijken te hebben kan de rugzakbegeleiding niet snel genoeg komen.

Even een zijstapje:
Dat hele rugzakje. Ik hoef alleen maar door een andere toegang de school in te kunnen, dat is wat ik doe van mijn rugzakje. Dat vond ik altijd prima, dat was al wat ik nodig had. Tot ik hoorde welk bedrag eraan vast zit. Mijn school krijgt 3600 euro per jaar voor mij. Dat hele systeem is zo krom als een hoepel. Je moet alsnog verantwoording afleggen over je uitgaven uit het rugzakje, maar je krijgt het wel alvast. Dus nu heb ik er ook een woordenboek van gekocht (Engels, met cd-rom, zo'n Longman Dictionary, onder 't mom van passend onderwijs etc.) en ik ga begin komend jaar met mijn mentrix om de tafel zitten om te kijken wat we er nog meer van kunnen doen.

Spoiler

Overigens dacht ik eerst dat ik een échte rugzak zou krijgen, met contant geld erin.

Infidel schreef:

Even een zijstapje:
Dat hele rugzakje. Ik hoef alleen maar door een andere toegang de school in te kunnen, dat is wat ik doe van mijn rugzakje. Dat vond ik altijd prima, dat was al wat ik nodig had. Tot ik hoorde welk bedrag eraan vast zit. Mijn school krijgt 3600 euro per jaar voor mij. Dat hele systeem is zo krom als een hoepel. Je moet alsnog verantwoording afleggen over je uitgaven uit het rugzakje, maar je krijgt het wel alvast. Dus nu heb ik er ook een woordenboek van gekocht (Engels, met cd-rom, zo'n Longman Dictionary, onder 't mom van passend onderwijs etc.) en ik ga begin komend jaar met mijn mentrix om de tafel zitten om te kijken wat we er nog meer van kunnen doen.

Spoiler

Overigens dacht ik eerst dat ik een échte rugzak zou krijgen, met contant geld erin.

Als ik rugzakbegeleiding krijg, is het de bedoeling dat ik bijvoorbeeld tijdens proefwerken oordopjes in mag omdat ik anders veel te snel afgeleid ben enzo. en hulp bij het plannen van huiswerk
mijn school is nu ook bezig of ze kinderen met autisme extra tijd kunnen geven voor proefwerken of een apart lokaal dat wij daar onze proefwerken mogen maken, zodat we niet zo snel afgeleid zijn.


maareeh mag ik vragen waarom je door een andere ingang naar binnen wilde??


owja dat je dat eerst dacht dat je een echte rugzak kreeg is niet zo gek, een vriendin van mij dacht dat ook en mijn broertje ook

[me-nu]

@Infadel: Alleen als een kind ons vraagt wat we gaan doen kunnen we dat normaal niet zeggen, dat verpest het programma. We hebben altijd een thema met een heel verhaal, als een kind vraagt wat we gaan doen zeggen we of "dat weet ik niet" of zeggen we iets wat helemaal niet klopt. Anders zou het hele thema verpest zijn. Dus we vertellen het alleen aan de kinderen als we van de ouders een geldige reden hebben gehoord waarom ze dingen van te voren zouden moeten horen.

[Infidel]

Duckdog96 schreef:

Als ik rugzakbegeleiding krijg, is het de bedoeling dat ik bijvoorbeeld tijdens proefwerken oordopjes in mag omdat ik anders veel te snel afgeleid ben enzo. en hulp bij het plannen van huiswerk
mijn school is nu ook bezig of ze kinderen met autisme extra tijd kunnen geven voor proefwerken of een apart lokaal dat wij daar onze proefwerken mogen maken, zodat we niet zo snel afgeleid zijn.


maareeh mag ik vragen waarom je door een andere ingang naar binnen wilde??


owja dat je dat eerst dacht dat je een echte rugzak kreeg is niet zo gek, een vriendin van mij dacht dat ook en mijn broertje ook

Op zich zijn dat bij mij ook mogelijkheden, maar dat wil ik niet. Het zal vast beter gaan met bepaalde aanpassingen, maar dat geldt voor iedereen. En het gaat ook goed zonder, in mijn geval. Ik wilde door een andere ingang naar binnen en naar buiten omdat het schoolplein me te druk is. Alle rokers staan bij ons voor de deur, omdat dat het enige afdakje is. Vervolgens moet je dus door die mensenmassa heen om de school in te komen, en als ik toch al ietwat gestressed ben, kan ik dat net niet meer hebben. Teveel een 'bwam!heel-veel-mensen'-effect.

Infidel schreef:

Op zich zijn dat bij mij ook mogelijkheden, maar dat wil ik niet. Het zal vast beter gaan met bepaalde aanpassingen, maar dat geldt voor iedereen. En het gaat ook goed zonder, in mijn geval. Ik wilde door een andere ingang naar binnen en naar buiten omdat het schoolplein me te druk is. Alle rokers staan bij ons voor de deur, omdat dat het enige afdakje is. Vervolgens moet je dus door die mensenmassa heen om de school in te komen, en als ik toch al ietwat gestressed ben, kan ik dat net niet meer hebben. Teveel een 'bwam!heel-veel-mensen'-effect.

bij mij op school hadden we dat rokers probleem eerst ook.
maar aangezien er maar 1 ingang is aan de voorkant van de school was toen besloten dat ze bij de poort moesten gaan staan.
er zijn 4 poorten en er is er bij ons altijd wel 1 waar niemand staat

[Bregje]

Infidel schreef:

Hier wil ik toch nog even op reageren. Ik weet van mezelf dat ik ontzettend veel behoefte heb aan duidelijkheid (dus, hoe laat sta ik op, hoe laat ontbijten we, is dat gezamelijk, wat doen we daarna, hoe lang doen we dat, waar doen we dat, een beetje het Hoe Wat Waar Waarom Wie idee), en sinds ik dat weet, vraag ik er zelf naar. Dat maakt het in mijn geval dus overbodig te vertellen dat ik een ASS heb, omdat ik zelf kan aangeven waar ik behoefte aan heb. Het probleem is echter dat mensen dit niet accepteren. Als ik vraag hoe laat we weg gaan en iemand gaat rekenen (het is zo lang rijden, reken zo lang files, we willen er zo laat zijn...), is dat niet duidelijk. Ik wil een duidelijk antwoord. Dus ik vraag het nog een keer, of ik zeg iets in de trant van: 'Dus we gaan om elf uur weg?' Heel vaak wordt dat ervaren als zeuren, niet opletten, jennen, tegenstribbelen. Terwijl, wanneer ik noem dat ik vanwege mijn ASS behoefte heb aan duidelijkheid, het geen probleem is (niet dat ze het dan uit zichzelf geven).
Dat stuit mij nog altijd tegen de borst. Ik verander namelijk verder niets met de mededeling dat ik een ASS heb, mensen geven mij dan nog steeds geen duidelijke informatie, daar vraag ik nog steeds zelf om.

Dan nog is het aan jou de taak om de duidelijk te maken wat je nodig hebt. Als je merkt dat mensen dit 'zeuren' vinden (zich beginnen te ergeren, of liever nog; al daarvoor), kun jij wel op een rustig moment aangeven dat jij erg veel behoefte hebt aan duidelijkheid en dat dat de reden is dat jij veel vragen stelt. Wil nog niet zeggen dat iedereen dan meteen ja en amen zegt, maar als mensen begrijpen WAAROM je iets anders doet dan anders, kunnen ze hier beter mee omgaan.

[Infidel]

Bregje schreef:

Dan nog is het aan jou de taak om de duidelijk te maken wat je nodig hebt. Als je merkt dat mensen dit 'zeuren' vinden (zich beginnen te ergeren, of liever nog; al daarvoor), kun jij wel op een rustig moment aangeven dat jij erg veel behoefte hebt aan duidelijkheid en dat dat de reden is dat jij veel vragen stelt. Wil nog niet zeggen dat iedereen dan meteen ja en amen zegt, maar als mensen begrijpen WAAROM je iets anders doet dan anders, kunnen ze hier beter mee omgaan.

En dat gebeurt dus niet. Mensen accepteren het pas als ze horen van het etiketje.

[Bregje]

Infidel schreef:

En dat gebeurt dus niet. Mensen accepteren het pas als ze horen van het etiketje.

Accepteren het wellicht béter, maar betekent niet dat als jij duidelijk bent dat mensen daar niet mee om kunnen gaan. Heb je het al wel eens geprobeerd. En dan niet half, maar duidelijk, volledig?

[Infidel]

Bregje schreef:

Accepteren het wellicht béter, maar betekent niet dat als jij duidelijk bent dat mensen daar niet mee om kunnen gaan. Heb je het al wel eens geprobeerd. En dan niet half, maar duidelijk, volledig?

Als ik het niet geprobeerd zou hebben, zou ik deze conclusie onmogelijk kunnen trekken. Half is waar de meeste mensen goed in zijn, maar waar ik moe van word. Ik wil zelf duidelijkheid, dat geef ik ook aan anderen.
Mijn ervaring is dat mensen meestal gewoon niet luisteren. Je zegt dat je duidelijkheid nodig hebt, en als je er herhaaldelijk specifiek om vraagt, zijn ze weer vergeten dat je dat al had aangegeven.

[Bregje]

Tja daz inderdaad vermoeiend (mensen zijn vermoeiend...) Aan jou om dan maar de repeat aan te zetten.

Ik heb ook autisme! heel vervelend soms omdat je hulp krijgt waar je niet op zit te wachten
Als je zegt dat je het hebt wordt je aangekeken of je één of andere dodelijke ziekte hebt..!
@duggydog Welke indicatie heb je gekregen?

chriswissink19 schreef:

Ik heb ook autisme! heel vervelend soms omdat je hulp krijgt waar je niet op zit te wachten
Als je zegt dat je het hebt wordt je aangekeken of je één of andere dodelijke ziekte hebt..!
@duggydog Welke indicatie heb je gekregen?

haha je zal mij wel bedoelen of niet??
ik heb pdd-nos en jij??

en hoezo krijg je hulp waar je niet op wacht?
ow w8ff ik snap t al.
zal wel zelfde als bij mij zijn.
mijn ouders zeggen dat ik continu moet weten waar ik aantoe ben en zijn bang dat ze een dag te druk voor me inplannen.
slaat nergens op want ik word compleet gestoord als ik n dag niks te doen heb.
maar nu houden ze dr volgens mij wel mee op, anders mocht ik denk ik ook niet thuisblijven van vakantie als ik zoveel planning nodig had

Hey

Ik heb ook PDD-NOS
Het gaat om hulp dat mensen je steeds gerust gaan stellen Heel A-Relaxt als je daar niet op zit te wachten!
Planningen moeten gemaakt worden .. Je ouders of Begleiders moeten je helpen met alles.. Aangezien ik nu Zelfstandig met begleiding woon!

Jij bent een Meisje he? Daar zijn ouders altijd heel scherp op .. ! Wat ga doen ? Waar ga je heen ? Hoelaat ben je thuis? Gaat er iemand met je mee?

Wanneer heb jij de indicatie gehad dan? En heb jij ook hulp voor dingen? en heb jij ook nadelen gemerkt aan je autisme?

chriswissink19 schreef:

Hey

Ik heb ook PDD-NOS
Het gaat om hulp dat mensen je steeds gerust gaan stellen Heel A-Relaxt als je daar niet op zit te wachten!
Planningen moeten gemaakt worden .. Je ouders of Begleiders moeten je helpen met alles.. Aangezien ik nu Zelfstandig met begleiding woon!

Jij bent een Meisje he? Daar zijn ouders altijd heel scherp op .. ! Wat ga doen ? Waar ga je heen ? Hoelaat ben je thuis? Gaat er iemand met je mee?

Wanneer heb jij de indicatie gehad dan? En heb jij ook hulp voor dingen? en heb jij ook nadelen gemerkt aan je autisme?

Hee,
planningen kunnen handig zijn, maar zoals je mss al in mijn andere topic hebt gelezen werken ze bij mij juist andersom.

ja idd bij meiden zijn ze erger.
altijd bang dat ik met verkeerde jongens enzo omga. laat me toch mn leven leiden prolemen kom je toch wel n keer tegen......... en je moet toch n keer leren hoe je problemen oplost......

ik heb de indicatie officieel 1.5 jaar geleden gehad.
ik wist het eigenlijk al veel langer maar we zagen t nut niet in van testen.
ik heb een aanvraag voor rugzakbegeleiding op school ingediend, maar daar wacht ik al 1 jaar op.
ik merk eigenlijk meer nadelen als voordelen aan autisme.
gewoon continu zielig gevonden worden enzo daar word ik echt ziek van.
net of ik daardoor niets kan, icm met het vmbo wordt het nog erger.
mijn nichtje is even oud als mij en mag veel minder terwijl zij geen autisme heeft en wel op vwo zit.
vind t gwoon vet balen eigenlijk.
mensen moeten me zo ook maar accepteren zoals ik ben.
vind t persoonlijk achterlijk dat mensen steeds naar dingen als een diagnose of een nummertje kijken ipv naar je karakter.

Meestal als je zegt van ik heb een vorm van autisme.. dan is het van.. Is het een dodelijke ziekte? Of kun je dan helemaal niks? Terwijl je als autist veel meer kan dan de meeste mensen zeggen ..! Nadeel is dat je informatieverwerking wel klote is en op school houden de meeste leraren geen rekening houden met je.
Daarom moet je als je een stoornis krijgt naar een speciaal onderwijs en dat is weer net te ..!
Ouders zijn vooral met meiden heel voorzichtig, ze moeten de jongen in kwestie eerst leren kennen omdat ze bang zijn dat jij dan niks durft te zeggen ! Ik heb echt een hekel met mijn autisme maar er is helaas niks aan te doen .. Want je mag echt niks.. Autorijden ook niet .. Je moet eerst keuring naar keuring afleggen voor je ooit mag rijden..

Wat merk jij als meeste aan nadelen van je autisme?

(Fijn dat dit topic er is en mensen mij begrijpen)

chriswissink19 schreef:

Meestal als je zegt van ik heb een vorm van autisme.. dan is het van.. Is het een dodelijke ziekte? Of kun je dan helemaal niks? Terwijl je als autist veel meer kan dan de meeste mensen zeggen ..! Nadeel is dat je informatieverwerking wel klote is en op school houden de meeste leraren geen rekening houden met je.
Daarom moet je als je een stoornis krijgt naar een speciaal onderwijs en dat is weer net te ..!
Ouders zijn vooral met meiden heel voorzichtig, ze moeten de jongen in kwestie eerst leren kennen omdat ze bang zijn dat jij dan niks durft te zeggen ! Ik heb echt een hekel met mijn autisme maar er is helaas niks aan te doen .. Want je mag echt niks.. Autorijden ook niet .. Je moet eerst keuring naar keuring afleggen voor je ooit mag rijden..

Wat merk jij als meeste aan nadelen van je autisme?

(Fijn dat dit topic er is en mensen mij begrijpen)

dat van informatieverwerking herken ik wel.
ik krijg informatie nooit in mn hoofd gestampt en als t er dan eindelijk in zit ben ik t na 2 weken weer vergeten.
bij mij op school waren er een paar leraren die er rekening mee hielden, die van gym,wiskunde,levensbeschouwing,nederlands,muziek en de directeur.
bij gym omdat ik door pdd-nos gwoon totaal niet kan gymen heb een afspraak gemaakt dat ik altijd n 5.6 zou staan voor gym ongeacht of die echt klopte. ook hoefde ik lang niet altijd mee te doen als ik iets niet durfde enzo,MEVROUW TEN HAAF IK GA JE ECHT MISSEN!!!!!!!!!

bij wiskunde omdat ik telkens de verkeerde berekening gebruikte, heb uiteindelijk telkens voor een proefwerk 1 uur extra wiskunde gehad, dan was dat 1op1 of soms met 2 andere autisten met de lerares en dan gingen we alles nog n keer doornemen en ezelsbruggetjes verzinnen om de berekeningen uit elkaar te houden

bij levensbeschouwing omdat wij eigenlijk wel normale levensbeschouwing moesten hebben maar er werden steeds ruzie's uitgepraat als t over onderwerpen ging waar ik t niet over wilde hebben mocht ik naar de aula en als er gepraat werd over mij nam die leraar t voor me op.

bij nederlands weet ik eigenlijk niet waarom, ik heb 4 leraren nederlands gehad afgelopen jaar en eigenlijk waren er 2 waar ik echt een hechte band mee had, echt jammer dat het beide invallers waren en dat ze niet meer terugkomen

bij muziek omdat ik alle noten door elkaar haalde, hoefde telkens maar de helft van de liedjes te spelen of 1 couplet en t refrein

en met de directeur omdat ik nogal wat problemen heb op school en met hem kan ik nog wel t beste praten van allemaal




wtf dat van dat autorijden wist ik nog niet eens
dat is helemaal achterlijk.
en mensen die slechtziend zijn enzo mogen wel autorijden(niets tegen slechtzienden echt niet) maar die hebben naar mijn idee meer last van hun slechtziendheid dan wij van ons autisme tijdens autorijden.
echt belachelijk dat mensen ons gwoon niet accepteren als ieder ander.
''normale'' mensen hebben toch ook altijd wel iets waardoor ze anders zijn dan anderen??
waarom dan weer autisten buitensluiten??



btw ja ik vind t ook erg fijn dat t er nu is.
verbaasde me eigenlijk dat zoiets er nog niet was.
heb m vooral opgericht om met mensen te praten met dezelfde problemen enzo
mensen die ik ken die t ook hebben hebben allemaal net andere problemen enzo

Normale mensen zoals ze dat noemen mogen alles! Ik heb nu al 250 euro moeten betalen aan medische onderzoeken! dus heb er even genoeg van.. Je wordt door een psychiater gekeurd en daarna door het cbr en daarna weer door een instructeur en daarna moet je rijden en met een beetje geluk mag je dan rijden .. We worden echt gekort door ons autisme. Het is echt fijn dat we er over kunnen praten en dingen kunnen bespreken en elkaar begrijpen
We hebben precies dezelfde stoornis en het is allemaal best irritant.. Ik ken heel veel nadelen..

-Ik durf geen meiden te versieren door mijn onzekerheid
- Ik heb altijd Speciaal onderwijs moeten volgen..
- Altijd heb je hulp waar je niet om vraagd
- Gewone scholen helpen mij niet.. Dus heb ik leerachterstand..

Hoe oud ben je nou ook alweer? En waar wordt jij ingekort dan? Heb jij ook speciale artsen? Slik jij pillen ?

Groet,

chriswissink19 schreef:

Normale mensen zoals ze dat noemen mogen alles! Ik heb nu al 250 euro moeten betalen aan medische onderzoeken! dus heb er even genoeg van.. Je wordt door een psychiater gekeurd en daarna door het cbr en daarna weer door een instructeur en daarna moet je rijden en met een beetje geluk mag je dan rijden .. We worden echt gekort door ons autisme. Het is echt fijn dat we er over kunnen praten en dingen kunnen bespreken en elkaar begrijpen
We hebben precies dezelfde stoornis en het is allemaal best irritant.. Ik ken heel veel nadelen..

-Ik durf geen meiden te versieren door mijn onzekerheid
- Ik heb altijd Speciaal onderwijs moeten volgen..
- Altijd heb je hulp waar je niet om vraagd
- Gewone scholen helpen mij niet.. Dus heb ik leerachterstand..

Hoe oud ben je nou ook alweer? En waar wordt jij ingekort dan? Heb jij ook speciale artsen? Slik jij pillen ?

Groet,

Hee

ik ben 13.
Ik word vooral ingekort in de zin van buitengesloten worden door schoolgenoten(ja echt de hele school) en mensen die zeggen dat ik ziek ben in mn hoofd daar kan ik zo ****ing boos over worden.
en dat mensen zeggen dat ik heilig ben omdat ik bijvoorbeeld meer mag op school.... ik zeg dan altijd ga t klasseboek ns bekijken daar staat mn naam vaker in dan die van anderen.
word ook doodziek van mensen die zeggen dat ik voorgetrokken word dmv extra proefwerk tijd enzo
ik heb geen speciale artsen, behalve 1 pgber dan maar dat is niet echt n arts(zie topic ik wil haar niet missen@psychologie)
ik slik geen pillen.
mss ga ik ze wel slikken want ben nogal snel bang in t donker enzo.


word jij er trouwens ook zo ****ing boos over als mensen zeggen dat je gestoord bent of ziek in je hoofd of zeggen als iemand toevallig melig is doe niet zo autistisch??
ik kan daar dus echt niet meer tegen.
denk dat ik dr maar ns hardhandig tegenin ga op school.
de directeur staat toch aan mijn zijde, heeft al vaker gezegd dat ik maar ns iets terug moet doen om te laten zien dat ik niet heilig ben



owja eenuuh ws is dit ff mijn laatste bericht ga 3 dage naar londe, donderdag middag ben ik hier weer actief!!
tot dan!!!!

ben r weer

Gezellig

[JustADreamer]

chriswissink19 schreef:

Ik heb ook autisme! heel vervelend soms omdat je hulp krijgt waar je niet op zit te wachten
Als je zegt dat je het hebt wordt je aangekeken of je één of andere dodelijke ziekte hebt..!
@duggydog Welke indicatie heb je gekregen?

Maar de meeste mensen weten ook vrij weinig van autisme, en wat ze weten gaat vaak over de échte autisten (niet dat jullie nep zijn!), die écht helemaal in hun eigen wereldje zitten en zonder structuur totaal flippen. Die mensen gaan er van uit dat iedere autist zo is, terwijl er dus sowieso al meerdere vormen zijn met eigen kenmerken. En daarnaast is ieder persoon, autist of niet-autist, gewoon net even anders.

Hulpverlening zou ook veel persoonlijker moeten zijn, zoals je zelf al aangeeft, je krijgt hulp waar je niet op zit te wachten. Maar wat zou je dan wél willen? Ik vind dat daar meer naar gekeken moet worden.

Inderdaad jah ! Maar mensen weten idd niet wat autisme is .. En dat is heel vervelend.
De hulp moet persoongericht worden . Ik krijg idd vaak hulp waar ik niet op zit te wachten, en als ik hulp nodig heb zijn ze er niet voor mij .. Ik heb nog niet geaccepteert dat ik autisme heb.. omdat er heel veel vooroordelen over zijn.. Dodelijke ziekte , Mongolen , Azo's dat hoor ik het vaak.. Ik ben daarbij gigantisch netjes persoon.

[Volk]

Duckdog96 schreef:

dat van informatieverwerking herken ik wel.
ik krijg informatie nooit in mn hoofd gestampt en als t er dan eindelijk in zit ben ik t na 2 weken weer vergeten.
bij mij op school waren er een paar leraren die er rekening mee hielden, die van gym,wiskunde,levensbeschouwing,nederlands,muziek en de directeur.
bij gym omdat ik door pdd-nos gwoon totaal niet kan gymen heb een afspraak gemaakt dat ik altijd n 5.6 zou staan voor gym ongeacht of die echt klopte. ook hoefde ik lang niet altijd mee te doen als ik iets niet durfde enzo,MEVROUW TEN HAAF IK GA JE ECHT MISSEN!!!!!!!!!

Zou je me willen uitleggen waarom gym niet kan door pdd-nos? Daar hoor ik nu voor het eerst van.

wtf dat van dat autorijden wist ik nog niet eens
dat is helemaal achterlijk.
en mensen die slechtziend zijn enzo mogen wel autorijden(niets tegen slechtzienden echt niet) maar die hebben naar mijn idee meer last van hun slechtziendheid dan wij van ons autisme tijdens autorijden.
echt belachelijk dat mensen ons gwoon niet accepteren als ieder ander.
''normale'' mensen hebben toch ook altijd wel iets waardoor ze anders zijn dan anderen??
waarom dan weer autisten buitensluiten??

Maak je geen zorgen. Dat je autisme hebt betekent niet meteen dat je geen rijbewijs mag of dat je er meteen allemaal goedkeuringen voor moet hebben. En mensen die te slecht zien, bv geen diepte kunnen zien, die mogen ook geen auto rijden.


Ik vind het heel naar dat jullie zo behandeld worden. Ik ken zelf ook redelijk wat autisten en die worden eigenlijk vrij normaal behandeld. Ja, de opmerking 'doe eens effe niet zo autistisch' komt ook wel eens voorbij, maar dat is meer als grapje. Zoals je ook tegen een homo zegt dat ie niet zo gay moet doen of tegen een neger dat ie niet zo neger/gangster moet doen. Ik vind het echt heel erg dat jullie blijkbaar heel veel weerstand tegen komen.

[Bregje]

chriswissink19 schreef:

Inderdaad jah ! Maar mensen weten idd niet wat autisme is .. En dat is heel vervelend.
~.. omdat er heel veel vooroordelen over zijn.. Dodelijke ziekte , Mongolen , Azo's dat hoor ik het vaak..

Het is voor mensen die het niét hebben ook moeilijk om mensen met autisme te begrijpen. Denk je maar eens in dat jij ineens in een vreemd land zou worden gedropt; je begrijpt hen niet, hun taal niet, hun gebruiken etc; kortom; jullie begrijpen elkaar niet. Dat geldt net zo goed voor de relatie tussen mensen met autisme als zonder autisme, alleen heb je persoon met autisme de pech dat je in de minderheid bent. Onbekend maakt onbemind...

[Bregje]

Volk schreef:

Ja, de opmerking 'doe eens effe niet zo autistisch' komt ook wel eens voorbij, maar dat is meer als grapje. Zoals je ook tegen een homo zegt dat ie niet zo gay moet doen of tegen een neger dat ie niet zo neger/gangster moet doen. Ik vind het echt heel erg dat jullie blijkbaar heel veel weerstand tegen komen.

van een beetje zelfspot is nog nooit iemand slechter geworden. Ik maak ook regelmatig sarcastische auti-grapjes tegen mijn partner (met autisme) Als hij een keer met zijn hoofd er niet bij is en het even niet mee krijgt, plaag ik hem vaak in de trant van 'oh ja wacht je bent autist he, die snappen niets van gevoelens en je bent ook nog een man natuurlijk, sorry, had moeten weten dat ik niet zoveel moet praten, zal ik even een paar picto's voor je tekenen' Ff lekker generaliseren, dat houdt de boel lekker luchtig! Vooral jezelf niet té serieus nemen.

off topic: Hij vond dit in het begin niet leuk, omdat hij zelf het woord autisme ook associeerde met allerlei negatieve labels. Inmiddels is het voor ons een normaal woord, omdat ik het ook altijd bewust heb gebruikt. Het niet benoemd willen worden als persoon met autisme is m.i. namelijk ook een ontkenning van jezelf, het niet accepteren van je autisme, van bepaalde moeilijkheden. En pas op het moment dat je jezelf accepteert, kun je pas echt naar jezelf kijken en is dit ook bespreekbaar.

[JustADreamer]

Volk schreef:

Ja, de opmerking 'doe eens effe niet zo autistisch' komt ook wel eens voorbij, maar dat is meer als grapje. Zoals je ook tegen een homo zegt dat ie niet zo gay moet doen of tegen een neger dat ie niet zo neger/gangster moet doen. Ik vind het echt heel erg dat jullie blijkbaar heel veel weerstand tegen komen.

Verschil tussen homo's en negers ten op zichte van autisten is dat de eerste twee geen moeite zouden moeten hebben met het inschatten of iets wel of geen grap is. Dat homo's en negers dingen soms ook te serieus opvatten is hun eigen probleem, maar dat ligt niet aan een aangeboren 'afwijking' in hun hersens.

Daar heb je gelijk in..
Autisten kunnen wel moeilijk inschatten hoor of de ontvanger de grap wel snapt..
Meer informatie over autisme kun je vinden op www.autismewat.nl

[QUOTE=Volk;30743281]Zou je me willen uitleggen waarom gym niet kan door pdd-nos? Daar hoor ik nu voor het eerst van.


QUOTE]

Ik zou het eerlijk gezegd niet precies weten, zeg maar van het ballenvangen,kastspringen gedeelte.
maar jeugdzorg zei het wel tegen me
en ik merk ook dat ik spelregels enzo heel lastig uit elkaar houdt.
zeker als ze in 4 minuten uitgelegd worden.
en ook als ik bij bijv. volleybal eerst in n team van 4 zit en daarna 6 enzo en de spelregels veranderen steeds, dan kan ik daar echt heel slecht tegen.

trouwens fijn dat er iemand is die zelf geen autisme heeft maar ons WEL begrijpt!!

chriswissink19 schreef:

Daar heb je gelijk in..
Autisten kunnen wel moeilijk inschatten hoor of de ontvanger de grap wel snapt..
Meer informatie over autisme kun je vinden op www.autismewat.nl

dat zeker,
maar bij mij is het ook zo dat ik sinds mn 7 jaar(ben nu bijna 14)gepest ben.
dan ga je ook veel dingen niet meer als grap zien die je vroeger wel zo zag.
geintjes als spullen afpakken etc. vind ik dus bijvoorbeeld ook niet meer grappig.

het pgb moet verlengd worden.
mijn moeder moet binnenkort op gesprek
iemand tipz om dat voor elkaar te krijgen??
mensen zonder autisme, liever niet reageren:$:$ niet lullig bedoeld ofzow maar heb ff geen zin om weer 500x mijn verhaal te kunnen vertellen