Advertentie | |
|
22-11-2003, 13:33 | ||
Citaat:
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
22-11-2003, 13:39 | ||
Citaat:
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
22-11-2003, 15:55 | ||
Citaat:
De tweede zin; idd geen fout, tenzij je gaat scanderen |
22-11-2003, 16:03 | ||
Citaat:
Die 6e zin dan: Si licet magnas parvis rebus adaequare. Zo je nog niet tevreden bent, geeft u ons dan maar het antwoord.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
22-11-2003, 16:09 | ||
Citaat:
pro·lep·sis (de ~ (v.)) 1 [taalk.] een logisch te vroeg plaatsen van een woord of zinsdeel, bv. 'die broer van je, die wens ik niet meer te zien' 2 [taalk.] het vooruitlopen op een tegenwerping, bv. 'ik hoop niet dat hij ziek is' Hmm, ik denk dat het wel aan deze definitie [1] voldoet. Ok, het antwoord! Zin zes, allereerst: grandes=>grandia! Grote dingen! Zin twee: cumque mores tibi sunt nova luce dati (lang-kort-kort-lang-lang-lang lang-kort-kort-lang-kort-kort-lang) nova eindigt dan op een korte a, maar wordt gebruikt in de ablativus met luce. Ablativi hebben altijd een lange a! de correcte zin is: cumque nova mores sunt tibi luce dati |
22-11-2003, 16:12 | ||
Citaat:
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
22-11-2003, 16:15 | ||
Citaat:
Trouwens, amice, je hebt mij al een tijdje niet op die andere webstek gezien waar wij wel eens komen, maar dat is ook de bedoeling. Ik probeer te minderen. Ook hiermee. Ik probeer nu evenwel leuke Sinterklaasrijmpjes te maken. |
22-11-2003, 16:23 | |
"Postea vero, quam in Asia Cyrus, in Graecia Lacedaemonii et Athenienses coepere urbis atque nationes subigendas, lubido dominandae causa belli habere, maxuma gloria in maxumo imperio putare, tum demum a periculo atque negotiis comperta erat in bello plurimi ingenium posse."
Nadat echter in Azië Cyrus, in Griekenland de Lacedaemoniërs en de Atheners de steden en landen begonnen te onderwerpen, (en) de lust te overheersen als een reden voor oorlog (begonnen) te beschouwen, en te menen dat de grootste eer in de grootste (meest ver strekkende) heerschappij besloten lag, toen eerst was, door schade en schande (vrij vert.), ontdekt dat in de oorlog het intellect het meest vermag. (itt: brute kracht)
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
22-11-2003, 16:24 | ||
Citaat:
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
22-11-2003, 16:47 | ||
Citaat:
|
22-11-2003, 20:11 | ||
Citaat:
De woordvolgorde is hier trouwens irrelevant. belli causa, causa belli, egal, mein Freund!
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
22-11-2003, 20:15 | |
Oh, ik vergeet wat je wél goed hebt te vermelden:
urbis atque nationes subigere: juist dominandi: juist maxumam gloriam: juist Trouwens: plurima: onjuist Nog 4 fouten te vinden.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
22-11-2003, 21:05 | ||
Citaat:
postea vero quam was niet onjuist: "na dit, dat...etc" ipv "nadat" a periculo moet niet ex worden, helaas. We zijn dus, want met lubidinem zit je goed, een stap verder.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
23-11-2003, 12:08 | |
Excuus, over het hoofd gezien: compertum is juist. Het is in wezen een adjectief dat moet congrueren met een (in dit geval onderwerpelijke) bijzin, die altijd neutraal is.
Ook juist is het weghalen van de prepositie bij "a periculo". Ik zou het echter niet als een abl. causae zien. Bij die ablatief moet toch meer gedacht worden aan een directe oorzaak, zoals de bekende "metu" van "metus": metu eum interfeci -> de daad van het doden spruit als het ware direct voort uit de angst. Mij lijkt de ablatief een overdrachtelijk gebruikte locatief, die het scenario schetst waarbinnen of tegen de achtergrond waarvan het predicaat zich voltrekt. Maar beredeneerde tegensprekingen altijd welkom. Chaucus: bedoel je, ipv plurimim (?) plurimum? (typefoutje?) Ik neem aan van wel, de "i" zit naast de "u", en plurimim is ten stelligste geen Latijns woord. En plurimum is juist. -> inwendig object van posse. Lubidinem is, als gezegd goed. Causam inderdaad ook, naar de regelen der congruentie, immers een predicatieve (mbt lubidinem) accusatief. Er zit er nog één in. Denk aan de tijden van het werkwoord.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
23-11-2003, 12:21 | ||
Citaat:
Nu, aangezien Chaucus momenteel afwezig lijkt, kan er geen conflict bestaan over de beantwoording van de vraag wie thans de volgende opdracht gaat componeren.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
23-11-2003, 12:33 | ||
Citaat:
December est mensi: cum maxima civitas sudat. Ius luxuriae publice datae est; ingente apparatu sonant omnes, tamquam quicquam inter Saturnalibus intersit et diebus rerum agendis. Adeo nihil interest ut videtur mihi errare qui dixit olim mensem Decembris fuisse, nunc annum. Het is de maand December. Vooral nu suddert de maatschappij. Het recht op verkwisting is publiekelijk gegeven. Alle dingen klinken met enorm lawaai, alsof er een verschil is tussen de Saturnalia (feesten in December, ed.) en de dagen waarop de gewone dingen gedaan moeten worden. Zozeer is er geen verschil, dat hij mij niet toeschijnt zich vergist te hebben die heeft gezegd dat er ooit een maand December was, nu een jaar. |
23-11-2003, 13:37 | ||
Citaat:
-hoe het exact werkt met "mens" weet ik niet, maar mij dunkt dat het eenvoudigweg "mens December" moet zijn? Maar waarschijnlijk zal het wel anders werken, met oude locativi oid. -vanwaar die dubbele punt? -maxima = maxime -datum est -omnia sonant óf ingente strepitu (abl. modi) óf ingentem strepitum (inwendig object, net zoals: vox eius nullo modo hominem sonat -> zijn stem klinkt op geen enkele manier "een mens"/menselijk) - inter geeft acc. - non videatur - errare= errasse (of erravisse)
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
23-11-2003, 13:57 | ||
Citaat:
Die dubbele punt stond er bij Seneca ook al. Apparatu vertaalde ik verkeerd met lawaai ipv praal of voorbereiding. De fout zit 'm echter ergens anders! Daarnaast heb je geloof ik nog één foutje laten zitten! |
23-11-2003, 14:00 | |
Ik heb te lang geen Cicero gelezen.
mens = natuurlijk GEEST! (( mens, mentis, etc. Maar, hoe moeten wij nu lezen: alle dingen klinken met enorm lawaai?
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
23-11-2003, 18:01 | ||
Citaat:
En idd, het moet rerum agendarum zijn! Jij bent weer |
23-11-2003, 18:05 | |
Ik zal even proberen enkele subtiele fouten te bedenken. Intussen mag, wie zich geroepen voelt, zijn of haar gang gaan.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
23-11-2003, 19:06 | ||
Citaat:
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
26-11-2003, 13:46 | ||
Citaat:
Wilt u?
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
28-11-2003, 20:18 | |
Ik presenteer u de volgende zin. Doet uw best!
Sed in magna copia rerum alium alio natura iter ostendit. Pulchra est bene facere rei publicae, etiam bene dicere haud absurda est; vel in pace vel in bello clarus fieri licet; et qui fecere et qui facta aliorum scripsere, multum laudantur. Ac mihi quidem, tametsi haudquaquam par gloria sequitur scriptorem et actorem rerum, tamen in primis arduum videtur res gestas scribere: primo, quod facta dictis exaequanda sunt; dein, quia plerique, quae delicta reprehenderis, malevolentia et invidia dicta putant, ubi de magna virtute atque gloria bonorum memoras, quae sibi quisque facilia factu putat, aequo animo accipit, supra ea veluti ficta pro falsis ducit. (bij de vertaling houden wij ons zo letterlijk mogelijk) Maar in grote overvloed van zaken wijst de natuur een ieder een andere weg. Het is mooi wel te doen voor de staat, en ook wel te spreken is bepaald niet absurd; men mag in zowel vredes- als oorlogstijd beroemd worden; en velen die (goeds) hebben verricht, en die de verrichtingen van anderen beschrijven worden geprezen. En mij althans, ofschoon de schrijver en de verrichter van zaken geenszins gelijke glorie toekomt, lijkt toch vooral het schrijven over verrichte zaken moeilijk: ten eerste, omdat de verrichtingen door (gesproken) taal beschreven moeten worden (vrij vert.), ten tweede, omdat de meesten, de vergrijpen die u gispt, vanuit kwaadwillendheid en afgunst zullen menen (door u) vermeld te worden, en waar u gewaagt van grote deugdzaamheid en de glorie der goeden, zal eenieder die verrichtingen, waarvan hij meent dat ze eenvoudig te wrochten zijn, makkelijk voor waar aannemen, maar alles wat zulks ontstijgt als fictie, als onjuist, beschouwen.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
Advertentie |
|
|
|