11) Een woord als 'enigmatische' schept meteen bepaalde verwachtingen. Naar mijn meningen maakt het gedicht die verwachtingen niet helemaal waar. Je stijl lijkt voortdurend te wisselen. Woorden als enigmatische, cadans en innocentie komen op mij vreemd over binnen de rest van het gedicht. Ook het engelse einde vind ik wat raar, omdat het midden in de zin opeens overloopt in engels. Soms is de toon heel vrolijk en dan wordt het gedicht leuk, maar dat weet je niet tot het einde vast te houden. En ik vind dat die toon erg contratsteert met de bombastische woorden die ik eerder noemde. En het thema...?
12) Als je een woord als pragmatisme succesvol in een gedicht over pied-de-poule wil gebruiken moet je van goede huize komen. Ik moet zeggen dat ik het eigenlijk best een leuk gedicht vind, maar de eerste zin en de laatste zin van de eerste strofe vallen daar wel buiten. En de thematiek is verder wel weer vol van zuchtende wind, kabbelend water, donzige wolken, hemelsblauw, enzovoorts. Huppelende olifanten en dartelende krokodillen zijn wel erg leuk. En opzich weet je die clichébegrippen die ik even hiervoor noemde nog best leuk te brengen. De laatste zin snap ik niet.
13) Ik kende Baba Jaga niet, dus ik heb die naam even op internet opgezocht. Ik kwam uit bij een Slavisch mythologisch verhaal over een heks die in een hut woont van kippepoten. Stonden een paar leuke sprookjes bij, maar wat het met het thema te maken heeft kan ik eigenlijk niet goed bedenken. Ik vind de toon door het gedicht heen erg leuk, en het leest lekker vlot. Veel van de thema's uit het sprookje komen terug en ik vind het knap dat je die thema's in zo'n goed lopend geheel hebt gegoten. Wel is het jammer dat je niet zelf echt iets nieuws hebt bedacht over de legende, behalve misschien in de laatste paar regels. Ik meen me te herinneren dat je haar nu juist blauwe rozen moest geven om een wens te doen. Dan is het best een leuke vondst als ze die rozen teruggeeft, maar het laat m.i. teveel ruimte over aan de vrije interpretatie. Verder is het gedicht denk ik niet zo interessant voor mensen die de legende niet kennen, ik denk dat het dan allemaal erg onbegrijpelijk overkomt. Misschien had je het gedicht wat uitgebreider kunnen maken waarin je het onderwerp op een iets heldere manier introduceert, dan was het voor iedereen direct begrijpbaar geweest. "'k wil nu dat we zíjn, niet waren." ligt erg voor de hand, maar ik vind het een leuke zin en het past goed binnen het gedicht. Maar de 'vaart' van het gedicht vind ik nog het sterkste punt.
14) De eerste strofe klopt volgens mij niet, want als je de 2e en 3e regel wegdenkt staat er "Zoals jij jouw vleugels spreidde, ontwaakte je in het donker". Dat lijkt me op zijn minst een vreemde manier om te ontwaken. Ik hou verder niet zo van een Godfiguur binnen een gedicht als het niet heel erg functioneel is, en hier is het niet meer dan een bijrolletje. Elke keer de komma achter een zin maakt dat het gedicht heel erg hakkelig leest. En ik snap het verband tussen sommige delen van het gedicht helemaal niet, zoals tussen 1 en 2, 3 en 4, 4 en 5, en 6 en 7. Het lijkt wat bij elkaar geraapt.
15) Lover is een fijn woord. Weer de bekende thematiek, en ik vind het niet heel erg vernieuwend. De titel is wel erg sterk, een omgekeert keerpunt, als het ware. Wat mij betreft had je daar wel meer mee mogen doen dan dat in verband brengen met het onderscheid tussen de seizoenen. Ruiken hoe knoppen openspringen vond ik eerst wat raar, want hoe ruik je de manier waarop zoiets gebeurt? Maar heel erg storend is dat niet. Ik vind de laatste zin nogal luguber in vergelijking tot de rest van het gedicht, ik weet niet of ik dat wel passend vind. Wel een plus dat je die laatste strofe kan zien als het keerpunt van het gedicht, dat is erg duidelijk en leuk gedaan.
|