Het grote zwangerschaps- en babytopic #10

[drukknoopje]

Ik heb het nooit durven proberen in een winkel. Mijn moeder was dan ook wel een beetje streng, maar wel heel rechtvaardig. Ik ga dat ook zeker niet op prijs stellen als mijn kind zoiets zou gaan doen.

[Lorelei]

Mijn moeder liet ons altijd heel even begaan en dan zei ze "en nu is het afgelopen!" op een toon waarvan je gewoon wist dat het beter was als je nu ophield

Wat ze ook wel eens zei als we echt heel erg vervelend waren, zijn dingen als "En nu kom je hier, want je weet wat er anders gebeurt!" En blijkbaar hadden wij hele ernstige scenario's in ons hoofd van wat er anders gebeurde, want mijn moeder vertelde later dat ze zelf geen flauw idee had wat er dan zou gebeuren maar dat wij wel altijd direct luisterden

grl schreef:

Mijn moeder liet ons altijd heel even begaan en dan zei ze "en nu is het afgelopen!" op een toon waarvan je gewoon wist dat het beter was als je nu ophield

Wat ze ook wel eens zei als we echt heel erg vervelend waren, zijn dingen als "En nu kom je hier, want je weet wat er anders gebeurt!" En blijkbaar hadden wij hele ernstige scenario's in ons hoofd van wat er anders gebeurde, want mijn moeder vertelde later dat ze zelf geen flauw idee had wat er dan zou gebeuren maar dat wij wel altijd direct luisterden

26/01 De Kinrooise Ingrid Collette (36) werd zaterdagavond in brasserie De Buren in Maaseik van tafel gestuurd omdat haar dochtertje Maite van drie maanden huilde.
“De zaakvoerder had er genoeg van dat onze dochter aan het huilen was", vertelt ze. “Wilt u met uw baby naar het toilet gaan, vroeg de zaakvoerder me. Ik was zo van slag dat ik meteen ben vertrokken”, zegt Ingrid.

“Als ik een baby had die zo lang zou huilen, had ik zelf de zaak verlaten”, reageert zaakvoerder Vital Hinoul. “Verschillende klanten waren bij ons komen klagen omdat die baby al een hele tijd aan het huilen was. Als zaakvoerder is het mijn plicht om mijn klanten tevreden te stellen", aldus Nihoul.

Sorry, maar ik vat even iets niet: wie neemt zijn baby van 3 maanden nu mee op restaurant? Dat kind heeft er niets aan, babies staan erom bekend te huilen als ze ontevreden zijn en ik kan me heel goed voorstellen dat zo'n restaurant vol pratende, lachende mensen erg beangstigend is voor zo'n kind dat het nonstop gaat huilen. Laat staan dat het op een avond is, zo'n kind moet dan toch al lang en breed in bed liggen?

En daarbij, als je geen geld hebt voor een oppas, heb je dan wel geld om op restaurant te gaan? En dan was het maar een brasserie, maar dan nog. Ik weet natuurlijk niet wat de reden was om het kind mee te nemen, maar als de oppas zou afgebeld hebben, zou ik toch aan het welzijn van mijn kind gedacht hebben.

En het was duidelijk geen baby-borrel ^^

Hoe denken jullie erover?

[Kaa]

Ik vind drie maanden inderdaad wel erg snel voor zoiets. Baby is dan net een beetje gewend aan het gebruikelijke ritme en dan inderdaad onder slaaptijd ergens mee naartoe nemen lijkt me n riskant plan. Then again, voor een brasserie vind ik de reactie erg overdreven, het is geen amstel hotel ofzo

[Lorelei]

Ik vind dat mensen wel vaker dingen doen met hun super kleine baby die ik echt niet zou doen. Voor kerst, toen het nog zo heel erg glad was, zag ik een mevrouw met zo'n draagzak op d'r buik met een baby van hooguit 2 maanden erin. Nog buiten dat het veel te koud was voor zo'n klein kind (ze was ook niet heel goed ingepakt), was het ook nog heel erg gevaarlijk omdat je bij elke stap zo'n beetje weggleed. Ik snap echt niet dat mensen dat gaan doen. Of van die hele jonge babies in het vliegtuig.. je moet wel heel graag ergens naartoe willen om je baby van een paar maanden mee te nemen in een vliegtuig, vind ik

[Kaa]

in de draagzak op de fiets! nog zo een!
Ben het overigens helemaal mee eens. Mensen lijken vaak niet ingecalculeerd te hebben dat je gewoon ook na de bevalling nog n poosje aan huis en omgeving gekluisterd bent...
Wat ik vreemd vind, want dat weet je van tevoren toch

Ik snap ook niet waarom je dat met een baby van 3 maanden zou gaan doen; ik heb bv. wel eens met mijn zus en nichtje bij de Hema gezeten toen mijn nichtje een paar maanden oud was, maar met in ons achterhoofd dat als het niet ging, we zo weer weg zouden gaan. Ik zou echt niet blijven als een kindje helemaal overstuur is en maar blijft huilen, dat is voor het kind niet leuk en ik zou andere klanten er ook niet mee lastig willen vallen.

Als een kindje eventjes huilt, vind ik ook dat het een overdreven reactie is, maar ik heb ook wel eens ergens wat gegeten waar mensen met een kind zaten (wel ouder dan 3 maanden, maar hooguit 1,5 dus nog steeds te jong om bv. een avond stil te zitten) dat echt zat te krijsen en niet op hield, dat is echt vreselijk vervelend, we konden echt niet rustig meer eten. Het personeel wist ook niet wat ze er mee moesten doen, uiteindelijk hebben ze dat kindje maar allemaal lepels gegeven zodat het iets had om mee te spelen (want die ouders hadden ook niets bij zich ).

[Hawahaai]

Ik weet te weinig van baby's van 3 maanden om een goed oordeel te kunnen geven, maar ik weet wel dat er ook genoeg mensen zijn die prima hun baby mee kunnen nemen uit eten, zonder dat je last hebt van het kindje. En baby's hebben natuurlijk een ander slaapritme dan grotere kinderen, dus "zaterdagavond" hoeft in die zin geen probleem te zijn. Toen ik bijna kleuter was moest ik ook eerder "naar bed" dan mijn babyzusje, omdat die overdag al zo veel geslapen had.

Als ik ooit kinderen heb, is het wel de bedoeling dat ik niet alleen aan huis gekluisterd zit. Als ik er dan vertrouwen in heb dat mijn kindje zich wel een uur of anderhalf kan gedragen in een brasserie, neem ik het rustig mee. Gaat het niet, dan zou ik wel uit mezelf opstappen voordat de andere gasten zich er over gaan beklagen.

Ik vind ook dat je best een baby kan mee nemen naar een (niet al te chic) restaurant, als je weet dat je baby op dat tijdstip doorgaans rustig is. Baby's gaan vaak rond een uur of acht slapen, dus dan kun je best van te voren eten. Maar als blijkt dat het kind er tóch niet tegenkan, moet je inderdaad wel zelf op het idee komen om naar huis te gaan.

In het vliegtuig met een kind dat te jong is om zijn oren te klaren vind ik dan wel weer zielig. Zo'n kind heeft continu hevige oorpijn en snapt zelf niet waarom. Ook na de vliegreis kan het nog een paar dagen oorpijn houden. Waarom zou je je kind dat willen aandoen

verhaal niet voor tere zielen:

Spoiler

Ik hoorde van iemand een verhaal over iemand die in Frankrijk op een pier stond met een baby in de kinderwagen, en die wagen niet vasthield of op de rem had, en dat een windstoot toen de wagen aan het rollen bracht zodat die van de pier afviel en het kind zes meter naar beneden viel in het water en op rotsen en de eerste reactie van iemand anders die dat verhaal ook hoorde was: "ja wat doe je dan ook met een baby in Frankrijk?". En nu zijn er heel veel dingen die voorkomen hadden moeten worden in dat verhaal, maar Frankrijk lijkt me nou niet echt het probleem, ik vind dat je best op auto- of treinvakantie kan met een baby.

[Breg]

Sarah schreef:

In het vliegtuig met een kind dat te jong is om zijn oren te klaren vind ik dan wel weer zielig. Zo'n kind heeft continu hevige oorpijn en snapt zelf niet waarom. Ook na de vliegreis kan het nog een paar dagen oorpijn houden. Waarom zou je je kind dat willen aandoen

verhaal niet voor tere zielen:

Spoiler

Ik hoorde van iemand een verhaal over iemand die in Frankrijk op een pier stond met een baby in de kinderwagen, en die wagen niet vasthield of op de rem had, en dat een windstoot toen de wagen aan het rollen bracht zodat die van de pier afviel en het kind zes meter naar beneden viel in het water en op rotsen en de eerste reactie van iemand anders die dat verhaal ook hoorde was: "ja wat doe je dan ook met een baby in Frankrijk?". En nu zijn er heel veel dingen die voorkomen hadden moeten worden in dat verhaal, maar Frankrijk lijkt me nou niet echt het probleem, ik vind dat je best op auto- of treinvakantie kan met een baby.

. Ik woon alweer een paar jaar in Schotland, en kan me best voorstellen dat ik niet meer naar Nederland terugverhuis. Mocht ik ooit kinderen krijgen, dan mogen m'n ouders ook lekker hier op bezoek komen als ze ze willen zien, zou niet zo snel een kleine baby meenemen in het vliegtuig zodat de familie in NL hem/haar kan zien, zelfs al is het maar 1.5 uur vliegen. + als ik wel eens ouders met kleine kinderen zie vliegen; wat een gedoe altijd, kinderwagen mee die je dan weer ergens achter moet laten, draagtas met luiers, extra kleding enzo, pfff.

Dat is ook een van de redenen waarom mijn ouders nooit verder dan Belgie op vakantie gingen toen ik klein was (nouja tot een jaar of 9 volgens mij), ze vonden het maar veel te veel gedoe; lange reizen met een kind die het verschil toch niet merkt tussen Belgie of Belize op die leeftijd. Als er maar andere kinderen waren om mee te spelen vond ik het al lang best.

En over het uit eten gaan; afgelopen zomer werkte ik in een restaurant en heb het 1x meegemaakt dat iemand zijn baby op tafel verschoonde. Dat je dat thuis doet ok, maar vind het nou niet echt een smakelijk idee voor a) de mensen die er in de buurt zaten en b) de mensen die later aan die tafel zouden zitten eten.

Wst HaWaHaai zegt: baby's hebben een ander slaapritme dan oudere kindjes Er zijn heel veel baby's die juist 's avonds en zeker rond etenstijd wakker zijn. Helemaal als ze nog heel jong zijn, maar ook daarna nog. Jinthe zit nu bijvoorbeeld ook bij mij op schoot.

Ik vind dat je naar je kind moet kijken, met sommige kinderen kun je prima naar een restaurant, met andere niet. Maar als je kind blijft huilen, dan zou ik wel zelf weg gaan.

(Wij zijn trouwens nog niet uit eten geweest met Jinthe...ja, bij een pannenkoekenhuis op het terras, maar dat telt niet. )

Mijn nichtjes zijn al zo vaak mee uit eten geweest. Maar als ze dan ging huilen, dan ging iemand er gewoon mee lopen en meestal waren ze gewoon stil (als baby dan, de oudste kletst je nu je oren van je hoofd maar das een ander verhaal).
En wat betreft op vakantie gaan vind ik het eigenlijk ook niet zo'n ramp. Naar de andere kant van de wereld vliegen zou ik niet doen, maar een korte vlucht of met de auto kan imo best. Natuurlijk verschilt het per kind en als het met jouw kind niet kan, moet je het niet tóch doen, maar ik vine niet dat je kan zeggen dat het 'echt niet kan'.

En natuurlijk maakt het jonge kinderen niet uit of ze naar belgie of belize gaan, maar de ouders misschien wel? Zolang het geen problemen veroorzaakt, ga ik toch echt liever wat verder weg, daar waar de zon en de warmte is enzo

een korte vlucht zorgt er net zo goed voor dat het kind de hele vlucht hevige oorpijn heeft die slechts in de loop van dagen afneemt hoor

Geldt dat voor ieder kind? Want ik ken genoeg kleine kinderen die de vlucht gewoon rustig zijn en daarna ook niet aan lijken te geven dat er iets niet goed is, maar miss hoeft dat ook wel niet duidelijk te zijn? het lijkt me alleen dat als kleine kinderen pijn hebben dat ze dan wel gaan huilen

Nouja, misschien dat sommige kinderen intuïtief aanvoelen hoe ze hun oren moeten klaren? En ik kan me ook voorstellen dat het helpt om het kind continu beetjes eten te geven tijdens de vlucht, zodat hij slikt. Maar in principe kun je aan een baby niet uitleggen dat hij moet klaren als het vliegtuig opstijgt.

[IcedEarth]

Een paar weken terug zat ik in een vliegtuig, en achter mij een baby van een maand of 3.
Het was echt hels, ze heeft uren gekrijst. Ik heb ook erg last van oorpijn in het vliegtuig, ik wist precies wanneer ik weer oorpijn kreeg; dan ging de baby harder huilen.
Maar goed. Met een rustige baby naar een restaurant, of een simpele vakantie, waarom niet? Ik zie het genoeg. Als baby ging ik ook gewoon naar België/Frankrijk. Ik zou zelf niet te moeilijk en apathisch willen doen. In veel andere landen zijn baby's meer onderdeel van het publieke leven en wordt gehuil meer getolereerd. (Ten minste op de plaatsen waar ik was met ietwat andere cultuur zoals Oost-Europa, Zuid-Europa, Azië). Oké, dat je meer aan huis zult zijn; prima, dat je heel voorzichtig, heel verantwoordelijk moet zijn, bij alles rekening met de baby moet houden, oké, maar gelukkig is de gemiddelde baby nu ook weer niet van porselein of suiker.

[Lorelei]

Nee, je kunt best met de auto naar Frankrijk of zo. Maar ik zou niet met zo'n klein kind het vliegtuig instappen.

[Kaa]

Ik blijf het raar vinden om een baby die nog niet eens zelf kan zitten mee te nemen naar n restaurant? Of gebeurd dat wel vaak ofzo?
Ik heb t althans nooit gezien, alleen babies in kinderstoeltjes...daar kan je al veel meer op inspelen lijkt me.

[blauw engeltje]

Sarah schreef:

Nouja, misschien dat sommige kinderen intuïtief aanvoelen hoe ze hun oren moeten klaren? En ik kan me ook voorstellen dat het helpt om het kind continu beetjes eten te geven tijdens de vlucht, zodat hij slikt. Maar in principe kun je aan een baby niet uitleggen dat hij moet klaren als het vliegtuig opstijgt.

heb wel gelezen van een vrouw die de baby aan de borst legde de moment dat het vliegtuig opsteeg, en daalde, baby perfect braaf geweest hele vlucht. was korte vlucht, uurtje ofzo.


meisje bij mij op de harmonie bevalt eind augustus, en ze wil de baby in april meenemen naar China. puik plan van dat wicht

[IcedEarth]

@Kaa, ik kom niet zo vaak in restaurants, maar heb er wel eens hele kleintjes gezien...
zeker in eetcafés, terrasjes, en andere kindvriendelijke tentjes. Chique restaurants kom ik zelf eigenlijk nooit .

[miekmuis]

Ik wil eigenlijk in Engeland wonen wanneer ik kindjes krijg, maar ik wil wel dat mijn familie/vrienden mijn kindjes zien en niet pas als ze al kunnen lopen. Ik kan moeilijk verwachten dat iedereen bij mij langs komt, dus dan zal ik toch vrij snel naar Nederland gaan. Maar misschien kies ik dan wel voor de boot/trein. Sowieso wil ik reizen met mijn kindjes. Lijkt me heerlijk om ze de wereld te laten zien.

[snoopy]

Ik vind dat mensen wel heel hard oordelen hoor! Wij hebben Sarah zo vaak meegenomen naar een restaurant. Ging prima! Ze huilt dan ook bijna nooit, maar wat moet je dan doen als je een baby hebt die veel huilt? Nooit meer weggaan? Ik zou het persoonlijk niet fijn vinden om met een huilende baby in een eetcafe te zitten, maar sommige baby's huilen maanden achter elkaar. Moeten die ouders zich dan opsluiten? Het heeft ook helemaal niets te maken met 'geen geld voor een oppas'!

[Daantje_0705]

Toen ik en mijn broertje op vakantie waren gingen we ook echt wel op vakantie naar Zuid-Frankrijk ofzo hoor. Gewoon met de auto en later de caravan en dan gewoon in twee of drie dagen daarheen rijden, telkens kleine stukjes, van die luisterboeken mee en dat ging eigenlijk altijd prima.

Heeft er denk ik wel voor gezorgd dat ik het nu niet erg vindt om 13 uur naar Oostenrijk te rijden met z'n zessen opgepropt in een auto

snoopy schreef:

Ik vind dat mensen wel heel hard oordelen hoor! Wij hebben Sarah zo vaak meegenomen naar een restaurant. Ging prima! Ze huilt dan ook bijna nooit, maar wat moet je dan doen als je een baby hebt die veel huilt? Nooit meer weggaan? Ik zou het persoonlijk niet fijn vinden om met een huilende baby in een eetcafe te zitten, maar sommige baby's huilen maanden achter elkaar. Moeten die ouders zich dan opsluiten? Het heeft ook helemaal niets te maken met 'geen geld voor een oppas'!

Ik zou ook gewoon met een baby ergens naar toe gaan hoor, maar als je merkt dat het niet gaat, dan zou ik wel weggaan. En mensen met een baby die heel veel huilt moeten daar wel rekening mee houden, natuurlijk hoeven die niet binnen te blijven, maar je kan ook niet negeren dat je kind veel huilt; dat staat ook los van eten in een restaurant, vind ik. Als je kinderen hebt moet je ook beseffen dat je rekening met je kinderen moet houden; een baby die veel huilt meenemen naar een omgeving met heel veel prikkels vind ik dan een stap te ver gaan.
Sommige dingen kun je gewoon minder makkelijk met baby's; laatst zat er nog iemand in de bioscoop met een kind van nog geen 1, dat vond ik gewoon zielig; dat kind had er niets aan, die schrok alleen maar telkens van dat harde geluid van de film, en toen het kind begon te huilen, hadden andere bezoekers er ook last van. Ik vind dat je moet beseffen dat met een baby naar de bioscoop gaan gewoon niet kan. En sommige kinderen kunnen prima naar een restaurant en anderen niet; je moet als ouder flexibeler kunnen zijn. Ik vind niet dat je zoiets moet forceren.

[blauw engeltje]

Andijvie schreef:

Ik zou ook gewoon met een baby ergens naar toe gaan hoor, maar als je merkt dat het niet gaat, dan zou ik wel weggaan. En mensen met een baby die heel veel huilt moeten daar wel rekening mee houden, natuurlijk hoeven die niet binnen te blijven, maar je kan ook niet negeren dat je kind veel huilt; dat staat ook los van eten in een restaurant, vind ik. Als je kinderen hebt moet je ook beseffen dat je rekening met je kinderen moet houden; een baby die veel huilt meenemen naar een omgeving met heel veel prikkels vind ik dan een stap te ver gaan.
Sommige dingen kun je gewoon minder makkelijk met baby's; laatst zat er nog iemand in de bioscoop met een kind van nog geen 1, dat vond ik gewoon zielig; dat kind had er niets aan, die schrok alleen maar telkens van dat harde geluid van de film, en toen het kind begon te huilen, hadden andere bezoekers er ook last van. Ik vind dat je moet beseffen dat met een baby naar de bioscoop gaan gewoon niet kan. En sommige kinderen kunnen prima naar een restaurant en anderen niet; je moet als ouder flexibeler kunnen zijn. Ik vind niet dat je zoiets moet forceren.

I quite agree!!
natuurlijk moet je je niet opsluiten, en kinderen kunnen best buitenkomen en mee ergens naartoe gaan, maar 'common sense' primeert toch, niet?

Kaa schreef:

Ik blijf het raar vinden om een baby die nog niet eens zelf kan zitten mee te nemen naar n restaurant? Of gebeurd dat wel vaak ofzo?
Ik heb t althans nooit gezien, alleen babies in kinderstoeltjes...daar kan je al veel meer op inspelen lijkt me.

Niet iedere baby kan op hetzelfde moment zelf zitten. Daar kan soms best een paar maanden verschil tussen zitten. En dan zou een baby die kan zitten van 6 maanden volgens jou dus wel mee kunnen en een baby die niet kan zitten van 8 maanden niet? Ik zie het probleem trouwens niet; dan laat je je kind in de kinderwagen/buggy liggen, dat gaat ook prima? Een baby die net zelf kan zitten mag sowieso nog niet lang in de kinderstoel, dus een heel etentje erin is sowieso niet goed.

Met Jinthe vliegen ga ik nog niet doen...maar vaak gaat het prima als je ze tijdens de landing/daling bv. de fles geeft ofzo. Maar mij lijkt het niet ideaal (en wat als ze op dat moment net geen zin hebben om te eten of drinken...?)...daarom doe ik het dus niet.

En omdat ik geen zin heb in reacties 'zoals hier' in het dagelijks leven, maar ook omdat ik het zelf niet zie zitten om ergens met een huilend kind andermans plezier te verstoren, zal ik Jinthe de komende tijd waarschijnlijk nog niet meenemen naar een muziek- of dansvoorstelling, terwijl ik denk dat ze dat geweldig zou vinden. (Wie weet, met Koninginnedag in de open lucht oid?)

Je kunt haar op zich best mee nemen naar een muziekvoorstelling als je het niet erg vindt om de zaal te verlaten als ze gaat huilen, lijkt me

[drukknoopje]

Ik zou Meike ook niet zo gauw meenemen naar een sjiek restaurant, want daar hou ik helemaal niet van. Een eetcafé ofzo doe ik dan weer wel, omdat ze dat soort dingen altijd heel erg interessant vind, en ze huilt sowieso weinig. Zou ze echter wel gaan huilen, dan zou ik me erg ongemakkelijk voelen en zo snel mogelijk weggaan, net zozeer voor mezelf als voor Meike (die het dan kennelijk echt niet leuk vindt, anders huilt ze niet) als voor de andere mensen daar.
Vliegen wachten we wel mee tot ze oud genoeg is om het te snappen. We gaan echter wel vaak en veel en ver weg met de auto, en daar moet ze gewoon aan wennen! Gaat tot nu toe heel goed, maar ja ze is dan ook nog heel klein en valt onderweg lekker in slaap.

[Daantje_0705]

Ik heb wel eens in de bioscoop gezeten toen er naast m'n moeder (die zat naast mij) een vrouw zat met echt nog een heel klein baby'tje. Was ons niet eens opgevallen tot m'n moeder iets hoorde smakken en bleek dat die vrouw het kindje aan het voeden was. Het kan ook goed gaan maar denk dat het heel erg ligt aan het kind en of je je er zelf gemakkelijk bij voelt of niet want stress van jou voelen die kindjes meestal ook wel aan. Je moet doen wat jij zelf wilt en wat goed voelt zolang je maar weg gaat als blijkt dat het niet goed gaat en je andere mensen tot last bent.

Daantje_0705 schreef:

Ik heb wel eens in de bioscoop gezeten toen er naast m'n moeder (die zat naast mij) een vrouw zat met echt nog een heel klein baby'tje. Was ons niet eens opgevallen tot m'n moeder iets hoorde smakken en bleek dat die vrouw het kindje aan het voeden was. Het kan ook goed gaan maar denk dat het heel erg ligt aan het kind en of je je er zelf gemakkelijk bij voelt of niet want stress van jou voelen die kindjes meestal ook wel aan. Je moet doen wat jij zelf wilt en wat goed voelt zolang je maar weg gaat als blijkt dat het niet goed gaat en je andere mensen tot last bent.

Oh, ik vind het ook niet per se stom om met een baby naar de bioscoop te gaan hoor, trouwens. Maar die keer dat ik het zag, zag ik dat kindje telkens een beetje in slaap sukkelen en dan weer wakker schrikken, dat vond ik gewoon zo zielig. En ja, dan val je niemand lastig om je heen, maar je kind heeft er wel last van. Als je kindje er 0,0 last van heeft, dan zou ik het ook gewoon doen. Mocht hij/zij dan toch gaan huilen, kun je altijd nog de zaal verlaten. (En die keer dat ik het zag, bleef de moeder nog best lang zitten met een hard huilend - en echt overstuur - kind.)

[Luna]

haha, ik kan me herinneren dat ik naar titanic ging in de bioscoop en dat daar ook een moeder met baby op schoot zat. echt bizar, TITANIC, echt een hysterische film.

Als ik een kind had zou ik het in een draagzak op mijn rug doen en dan als een echte inboorling overal mijn kindje mee naartoe nemen. Ook naar restaurants en dergelijke. Bioscoop toch echt niet, zie bijv. Andijvie en Luna

[metallica]

Ik denk dat het toch echt aan je kindje ligt, of je het overal mee naartoe kan nemen. Wij gingen vroeger nooit naar een restaurant ofzo, om de drukte maar ook om het geld. Uiteten gaan met vier kleine kinderen is chaotisch en duur
Maar ik moet zeggen dat mensen soms ook echt kunnen zeiken... Als je in de bus zit en een kind begint te huilen zitten mensen al heel snel afkeurend te kijken, terwijl die ouders daar ook echt niets aan kunnen doen...

metallica schreef:

Ik denk dat het toch echt aan je kindje ligt, of je het overal mee naartoe kan nemen. Wij gingen vroeger nooit naar een restaurant ofzo, om de drukte maar ook om het geld. Uiteten gaan met vier kleine kinderen is chaotisch en duur
Maar ik moet zeggen dat mensen soms ook echt kunnen zeiken... Als je in de bus zit en een kind begint te huilen zitten mensen al heel snel afkeurend te kijken, terwijl die ouders daar ook echt niets aan kunnen doen...

Precies, in de bus oid vind ik ook dat mensen niet moeten zeuren.

[Breg]

In een lokale bioscoop/filmhuis hier hebben ze 1x per week op woensdag ochtend/middag "Big Scream", speciale voorstelling voor ouders met baby's. Volgens mij worden er ook wat aanpassingen gedaan zoals het licht dimmen ipv helemaal uitdoen (zodat het licht van het doek minder fel is neem ik aan) en misschien wordt het geluid ook wat zachter gezet. Daarnaast zal je er dan denk ik ook minder op worden aangekeken als je baby begint te huilen ofzo. Ben er zelf natuurlijk nooit geweest aangezien ik geen kinderen heb, maar anders zou ik het wel een keer proberen denk ik.

Sarah schreef:

Je kunt haar op zich best mee nemen naar een muziekvoorstelling als je het niet erg vindt om de zaal te verlaten als ze gaat huilen, lijkt me

Natuurlijk niet, dat is een keuze die je maakt (vind ik dan tenminste ).
Ik ga niet met een krijsend kind in een zaal zitten, dat is voor niemand leuk.

[Kaa]

Leonoor schreef:

Niet iedere baby kan op hetzelfde moment zelf zitten. Daar kan soms best een paar maanden verschil tussen zitten. En dan zou een baby die kan zitten van 6 maanden volgens jou dus wel mee kunnen en een baby die niet kan zitten van 8 maanden niet? Ik zie het probleem trouwens niet; dan laat je je kind in de kinderwagen/buggy liggen, dat gaat ook prima? Een baby die net zelf kan zitten mag sowieso nog niet lang in de kinderstoel, dus een heel etentje erin is sowieso niet goed.

Het ging mij niet om het zitten an sich, maar leeftijd + een bepaalde mate van zelfstandigheid (foute woord maar je begrijpt wat ik bedoel ) bijv zitten. Ik denk dat er weinig baby's van 3 maanden zijn die kunnen leunen/zitten whatever en dat er veel baby's zijn van 3 maanden die een continue 'respons' of overzicht op hun ouder/omgeving nodig hebben wanneer zij wakker zijn, omdat ze anders sneller overstuur raken, en dan met name in n situatie die ze niet bekend is. Een wat oudere baby van 6/8 maanden of het nou ligt of zit, is denk ik makkelijker af te leiden en op in te spelen dan zo'n superkleintje. En ik denk dat die het ook eerder interessant vind om nieuwe geluiden te horen (zoals het geroezemoes van n restaurant) en andere dingen te zien (en beter tegen bepaalde drukte kan) dan dat het intimiderend is of angstig. Ik denk gewoon al met al dat het niet echt voordelig is om zo'n hele kleine an 3 mnd mee te nemen naar n restaurant, voor zowel kind als ouder. Ja boven bij de V&D misschien...maar verder?

[Nona]

En ik vind dat mensen soms niet zo snel "kan niet" moeten roepen.

Sowieso zijn kinderen vaak flexibel, en hoe sneller je ze aanleert dat ze overal mee naartoe gaan (goed, zet dat overal tussen aanhalingstekens), hoe sneller ze dat ook heel normaal en prima vinden. Voorbeeldje: een stel uit de familie van mijn vriend heeft een dochter die snel in de stress schiet bij dingen. Zij moet ook altijd en overal naar bed, op verjaardagen mag zij niet lang bij de visite zitten. Een ander stel neemt de baby overal mee naartoe en laat hem lekker wakker zijn en meekijken, die vindt ook alles prima.
Natuurlijk, temperament heeft er ook veel mee te maken. Maar zelf heb je er ook wat over te zeggen, zeker als het gaat om wennen en het leren zoeken van de veilige basis (de ouder dus). En ouders zelf weten dat het best over hun eigen kind.

Nona schreef:

En ik vind dat mensen soms niet zo snel "kan niet" moeten roepen.

Sowieso zijn kinderen vaak flexibel, en hoe sneller je ze aanleert dat ze overal mee naartoe gaan (goed, zet dat overal tussen aanhalingstekens), hoe sneller ze dat ook heel normaal en prima vinden. Voorbeeldje: een stel uit de familie van mijn vriend heeft een dochter die snel in de stress schiet bij dingen. Zij moet ook altijd en overal naar bed, op verjaardagen mag zij niet lang bij de visite zitten. Een ander stel neemt de baby overal mee naartoe en laat hem lekker wakker zijn en meekijken, die vindt ook alles prima.
Natuurlijk, temperament heeft er ook veel mee te maken. Maar zelf heb je er ook wat over te zeggen, zeker als het gaat om wennen en het leren zoeken van de veilige basis (de ouder dus). En ouders zelf weten dat het best over hun eigen kind.

Idd, maar een baby meteen meenemen naar een restaurant/bioscoop en daar wachten tot het niet meer huilt is niet echt de manier om een flexibel kind te krijgen

In Bolivia werden de kinderen tot een jaar of, nou, 3 of 4 denk ik wel, meegesleept in een draagdoek bij hun moeder op de rug. De oudsten gaan eruit en komen dan weer terug, maar van baby af aan gaan ze overal met hun moeder mee. Dat moet ook wel want die moeders kunnen niet opeens niet meer werken als ze een baby hebben... en die kinderen zijn vrijwel allemaal héél lief en braaf, ik heb er zelden een horen huilen en nog nooit een irritant gevonden. Terwijl toen we in Peru kwamen, waar ze toch iets 'moderner' waren, de kinderen echt strontvervelend konden zijn.

Oftewel in onze samenleving is het blijkbaar niet meer gewoon dat kinderen erbij horen ofzo... ik vind dat eigenlijk maar een beetje raar. Hoewel ik ook niet zit te wachten op krijsende kinderen in een restaurant, of waar dan ook Maar ik kom zelfs in Nederland maar zelden krijsende kinderen tegen.

[IcedEarth]

Ik had een soort van discussie met mensen over of het waar is of niet, dat in andere landen baby's minder huilen....of andere continenten.
we zijn er nog niet uit

[Kaa]

Freyja schreef:

In Bolivia werden de kinderen tot een jaar of, nou, 3 of 4 denk ik wel, meegesleept in een draagdoek bij hun moeder op de rug. De oudsten gaan eruit en komen dan weer terug, maar van baby af aan gaan ze overal met hun moeder mee. Dat moet ook wel want die moeders kunnen niet opeens niet meer werken als ze een baby hebben... en die kinderen zijn vrijwel allemaal héél lief en braaf, ik heb er zelden een horen huilen en nog nooit een irritant gevonden. Terwijl toen we in Peru kwamen, waar ze toch iets 'moderner' waren, de kinderen echt strontvervelend konden zijn.

Oftewel in onze samenleving is het blijkbaar niet meer gewoon dat kinderen erbij horen ofzo... ik vind dat eigenlijk maar een beetje raar. Hoewel ik ook niet zit te wachten op krijsende kinderen in een restaurant, of waar dan ook Maar ik kom zelfs in Nederland maar zelden krijsende kinderen tegen.

Ik ben ook n groot voorstander van draagdoeken/draagzakken . Denk dat kinderen dan veel makkelijker mee kunnen ergens heen omdat ze veel meer contact hebben met de ouder en dus geruststelling. Als in; het maakt toch niet uit want ik lig toch tegen mn mama/papa aan...

Kaa schreef:

Ik ben ook n groot voorstander van draagdoeken/draagzakken . Denk dat kinderen dan veel makkelijker mee kunnen ergens heen omdat ze veel meer contact hebben met de ouder en dus geruststelling. Als in; het maakt toch niet uit want ik lig toch tegen mn mama/papa aan...

Idd, maar ik denk dat het ook heel fysiek is; een baby voelt lekker die doek om zich heen ipv 'het grote niets'; veel baby's zijn als ze 'vrij' liggen onrustig, terwijl als ze bv. in een draagdoek heel rustig zijn en in slaap vallen. Volgens mij zijn baby's echt gemaakt voor die geborgenheid. Daarbij komt idd ook nog eens die fijne lichaamswarmte van je moeder/vader, een kloppend hart (wat je dus misschien al kent omdat je het toen je nog niet geboren was ook al hoorde), de stem van je moeder/vader en de geur van je moeder/vader. Allemaal pure geborgenheid. Ik ben er ook enorm voor Ik hoop dat ik mijn kind(eren) ook fijn in een draagdoek kan dragen en lekker in een doek kan wikkelen als ik ze even niet kan dragen, zodat ze zich iig geborgen voelen.
(Ik was zelf een hele onrustige huilbaby, tot mijn moeder leerde me in te bakeren (maar niet zo strak als in bv. Rusland hoor ), toen sliep ik ineens hele nachten door en was ik echt heel rustig, dus ik vind mezelf ook een levend bewijs voor wat ik zelf voor mijn kind(eren) zou willen doen.)

Hmmm mijn kleine zusje hebben wij ook overal mee naartoe gesleept (wanneer dat mocht) maar mijn ouders deden hetzelf ook hoor.

Ligt ook heel erg aan het kindje/baby in hoeverre je ze overal mee naar toe kunt nemen. Ik ben vaak verhuist, met een mijn zusje van <1 jaar geemigreerd etc. etc. maar wel natuurlijk overal de gedachte dat als ze gaat krijsen dan gaan we naar huis. Maar zij was heel makkelijk en gedwee Mss is dat ook omdat ze altijd bij ons op de arm zat

Ik denk zelf wel dat ik zou proberen om mijn kindje zoveel mogelijk mee te nemen overal naartoe, ook erg jong al. Je kunt altijd weer naar huis... en ik ben bang dat ik anders teveel an huis gekluisterd zit want dat doe ik nu al en dat moet niet erger worden. En al heb ik dan geen ervaring met mijn EIGEN kinderen omdat ik die niet heb. Wel met een boel pleegkinderen en mijn eigen zusjes en met de 1 wil het wel de ander niet.

Als ik dit werk nog doe dan heb ik ook eigenlijk geen keuze dan het kindje meeslepen want mijn office is bij mijn ouders... en er is niemand on mijn werk over te nemen + het an financieel niet uit om daarvoor iemand aan te nemen dus tsjah, mee naar werk moet sowieso. Vind mijn moeder vast niet erg tzt.

Breg schreef:

In een lokale bioscoop/filmhuis hier hebben ze 1x per week op woensdag ochtend/middag "Big Scream", speciale voorstelling voor ouders met baby's. Volgens mij worden er ook wat aanpassingen gedaan zoals het licht dimmen ipv helemaal uitdoen (zodat het licht van het doek minder fel is neem ik aan) en misschien wordt het geluid ook wat zachter gezet. Daarnaast zal je er dan denk ik ook minder op worden aangekeken als je baby begint te huilen ofzo. Ben er zelf natuurlijk nooit geweest aangezien ik geen kinderen heb, maar anders zou ik het wel een keer proberen denk ik.

Dat hebben ze hier ook! Erg handig, maar ook leuk lijkt me dat voor de mama's

Arenda schreef:

Dat hebben ze hier ook! Erg handig, maar ook leuk lijkt me dat voor de mama's

Idd, ook handig om je kind te laten wennen aan dat soort zaken denk ik

[sicilion]

Dit zijn een beetje twee discussies door elkaar. Enerzijds of je je kind overal maar mee naar toe kan slepen als ouder, ten opzichte van je kind. En anderzijds of je je kind maar overal mee naar toe kan slepen, ten opzichte van mensen die je daar eventueel mee lastig valt.

Ik heb tijdje geleden een verhaal gelezen over backpackers die met hun kroost de hele wereld over trokken, zonder dingen te plannen. Dat vond ik best ver gaan, eigenlijk te ver...

Nouja ik zie niet hoe je mensen er mee lastig valt tenzij het kind staat te krijsen of zit heel erg irritant gedraagd... Je hebt altijd mensen die kinderen niet uit kunnen staan, maar goed, moet dat een overweging zijn in de beslissing om je kind mee te nemen naar een familie camping, of een get together van vrienden of boodschappen doen of weettikveel?

Je kunt of het kan tov het kind en of het kan tov de omgeving ook zien als argumenten voor één discussie: die of je je kind overal mee naar toe kunt slepen.

Draagdoeken zijn trouwens wel goed, (de meeste) draagzakken minder. Niet mbt je kind dichtbij je houden, maar voor het lichaam van je kind (heupjes ed) en ook voor jezelf (het wordt al snel heel zwaar en je ontwikkelt snel rugklachten ed).