Vriend in leger,

basje-basje schreef op 03-11-2005 @ 18:18 :
ik GA het leger in... 5 dec wel te vertstaann en mijn vriendinnetje zit hier ook! hopen dat ze het nniet beu word dat ze me doordeweeks niet ziet!!!

prrr ik word jou nooit beu

[NOSESUCKER]

HOI
me vriend volgt nu sinds 2 maanden de AMO in Ermelo,
het is voor ons echt een grooote verandering,
door de weeks zien we elkaar dus niet omdat hij op de kazerne zit, en dat is totaal anders dan daarvoor..
we waren vaak samen en ik kon hem altijd bereiken als ik hem nodig had, nu moet ik wachten totdat hij wat vna zich laat horen,
als ik hem nodig heb, en hem graag wil spreken, kan ik hem niet bereiken, heel frustrerend !
me problemen die ik daarvoor als eerste met hem deelde, en met hem besprak, hij die me trooste als ik het moeilijk had, dat gaat nu niet meer, door de weeks moet ik me steun ergens anders vandaan halen, vrienden. ook goed, maar het voelt goed om t eerst met je vriend te delen.
Ook is het zo dat de tijd dat hij dan thuis komt (vrijdagavond t/m zondagavond) hij het egt superr druk heeft !
hij wil heel vaak bij zn vrienden zijn (en hij heeft ook een vrij grote vriendekring ) en bij zn familie en bij MIJ.. het komt erop neer dat ik maar een paar uurtjes in een week van em kan genieten, en dat is egt heeel jammer
kweet ook niet of ik zo verder kan..
want ik heb geprobeert het te accepteren dat ik zo weinig contact met hem heb en hem zo weinig zie.. maar k ben bang dat me dat niet gaat lukken.
k leef met de dag, en dat moet jij ook doen,
denk rustig na of dit wel is wat je wilt.
btw al de berichtjes die hierop zijn geplaatst zijn zoooo herkenbaar..
tis gewoon heeel stom een vriendje in het leger.

[Ici-Paris_#]

dump hem en neem een nieuwe.

[Aelin]

NOSESUCKER schreef op 08-11-2005 @ 15:03 :
HOI
me vriend volgt nu sinds 2 maanden de AMO in Ermelo,
het is voor ons echt een grooote verandering,
door de weeks zien we elkaar dus niet omdat hij op de kazerne zit, en dat is totaal anders dan daarvoor..
we waren vaak samen en ik kon hem altijd bereiken als ik hem nodig had, nu moet ik wachten totdat hij wat vna zich laat horen,
als ik hem nodig heb, en hem graag wil spreken, kan ik hem niet bereiken, heel frustrerend !
me problemen die ik daarvoor als eerste met hem deelde, en met hem besprak, hij die me trooste als ik het moeilijk had, dat gaat nu niet meer, door de weeks moet ik me steun ergens anders vandaan halen, vrienden. ook goed, maar het voelt goed om t eerst met je vriend te delen.
Ook is het zo dat de tijd dat hij dan thuis komt (vrijdagavond t/m zondagavond) hij het egt superr druk heeft !
hij wil heel vaak bij zn vrienden zijn (en hij heeft ook een vrij grote vriendekring ) en bij zn familie en bij MIJ.. het komt erop neer dat ik maar een paar uurtjes in een week van em kan genieten, en dat is egt heeel jammer
kweet ook niet of ik zo verder kan..
want ik heb geprobeert het te accepteren dat ik zo weinig contact met hem heb en hem zo weinig zie.. maar k ben bang dat me dat niet gaat lukken.
k leef met de dag, en dat moet jij ook doen,
denk rustig na of dit wel is wat je wilt.
btw al de berichtjes die hierop zijn geplaatst zijn zoooo herkenbaar..
tis gewoon heeel stom een vriendje in het leger.

Ik begin het inderdaad ook steeds moeilijker te vinden, meer om het gedoe in het weekend dan t feit dat ik m doordeweeks neit zie. Als hij thuis is moeten we alles zo ingewikkeld plannen dat ik soms me afvraag of het nog wel zin heeft. Maar ik hou ontzettend veel van hem en zou t nooit opgeven hierom. Zelfs nu in het vooruitzicht staat dat hij in juni naar Afghanistan gaat moet ik er niet aan denken het uit te maken. Daarvoor is het gevoel gewoon te sterk, en als ik hem dan 4 maanden niet zie dan zal dat maar moeten...
Maar stiekem hoop ik dat hij toch nog stopt, want hij twijfelt zelf heel erg. Het is zijn keuze en ik bemoei me er niet mee, hij moet het ook echt niet om mij doen. Maar als hij zou stoppen zou het alles veel minder gecompliceerd maken en dat zou wel heerlijk zijn

[Mandarijntje]

Mijn vriend zit bij de marine, hij is doordeweeks op de kazerne, en in het weekend gewoon thuis.
In december gaat hij twee weken varen, dat lijkt me nog wel te overzien, bengin 2006 gaat hij negen weken varen, dat lijkt me wat minder tof.
Ik vind het op zich wel goed zo, we zien elkaar niet te vaak, het is juist leuk wanneer we elkaar zien, dus er komt ook niet echt snel een sleur in ofzo. Erg prettig ervaar ik het, hoewel ik hem wel erg zal gaan missen als hij negen weken op zee zit.

[Myuki]

mijn liefje is soldaat in t Zwitserse leger

met kerstmis zie ik hem gelukkig weer

Jeetje dat is nogal wat.

Sterkte iig aan iedereen die haar geliefde moet missen.

[catootje]

NOSESUCKER schreef op 08-11-2005 @ 15:03 :
HOI
me vriend volgt nu sinds 2 maanden de AMO in Ermelo,
het is voor ons echt een grooote verandering,
door de weeks zien we elkaar dus niet omdat hij op de kazerne zit, en dat is totaal anders dan daarvoor..
we waren vaak samen en ik kon hem altijd bereiken als ik hem nodig had, nu moet ik wachten totdat hij wat vna zich laat horen,
als ik hem nodig heb, en hem graag wil spreken, kan ik hem niet bereiken, heel frustrerend !
me problemen die ik daarvoor als eerste met hem deelde, en met hem besprak, hij die me trooste als ik het moeilijk had, dat gaat nu niet meer, door de weeks moet ik me steun ergens anders vandaan halen, vrienden. ook goed, maar het voelt goed om t eerst met je vriend te delen.
Ook is het zo dat de tijd dat hij dan thuis komt (vrijdagavond t/m zondagavond) hij het egt superr druk heeft !
hij wil heel vaak bij zn vrienden zijn (en hij heeft ook een vrij grote vriendekring ) en bij zn familie en bij MIJ.. het komt erop neer dat ik maar een paar uurtjes in een week van em kan genieten, en dat is egt heeel jammer
kweet ook niet of ik zo verder kan..
want ik heb geprobeert het te accepteren dat ik zo weinig contact met hem heb en hem zo weinig zie.. maar k ben bang dat me dat niet gaat lukken.
k leef met de dag, en dat moet jij ook doen,
denk rustig na of dit wel is wat je wilt.
btw al de berichtjes die hierop zijn geplaatst zijn zoooo herkenbaar..
tis gewoon heeel stom een vriendje in het leger.

Je kunt je vriend niet bereiken? Als jij hem nodig hebt bel je hem gewoon of smst hem en als hij dat dan ziet belt hij jou vanzelf terug. Dan weet hij dat jij hem nodig hebt en heb je eerder contact met hem, dan wanneer je wacht tot hij je op belt ofzo.
Mijn vriend bel ik altijd 's avonds, weet dat hij er dan vaak wel is. En als dat niet zo is, belt hij vanzelf terug.

Ik heb het trouwens wel eens met mijn vriend over als hij uitgezonden moet worden ofzo. Dat is nog niet gebeurd en we hebben geen idee wanneer het wel gaat gebeuren, maar het geeft me wel een beter gevoel als we er over praten. Hij stelt me altijd wel gerust. Praten over wat je dwars zit doet wonderen!

[JoV]

Ben ik dan de enige die 'Vriend is neger' las?

[Aelin]

JoV schreef op 28-11-2005 @ 17:34 :
Ben ik dan de enige die 'Vriend is neger' las?

Waarschijnlijk wel jah...

[Bikinie-meisje]

All Out Of Love schreef op 22-10-2005 @ 23:05 :
ik zit zelf in het leger en me vriendin zit hier ook op het forum (bikinie-meisje) mischien dat jullie elkaar iets te melden hebben ;--)

Nou, vooruit dan maar

Hij zit al bijna een jaar in dienst. Vier maanden nadat we vriendje en vriendinnetje werden. In het begin was het allemaal nog wel grappig en leuk, ik ging zelf ook net aan een nieuwe studie beginnen en het was wel te doen. De vier maanden ervoor waren we altijd samen wanneer we daar zin in hadden. Nu voelt het soms een beetje gedwongen omdat één van ons alleen tijd heeft in het weekend; dit zorgt wel eens voor problemen, vooral als je zelf ook ver van elkaar weg woont.
Laat ik het zo zeggen: je wordt met de tijd nuchterder. In het begin voel je je heel alleen, want alleen slapen is nooit zo leuk als samen slapen. De situatie voelt oneerlijk en je denkt continu: dit heb ik toch niet verdiend? Op den duur slijt het wel, maar echt leuk en prettig wordt het nooit.

Uiteindelijk besef je dat de situatie niet het belangrijkste is. Als een relatie, hoe pril dan ook, dit niet overleeft is dat niet de schuld van zijn baan, maar horen jullie niet bij elkaar. Wees dan maar gewoon blij dat je er nu achter komt, en niet als je een huis gekocht hebt en zwanger bent ofzo, want kutsituaties zullen altijd komen.

In april gaat hij op uitzending. Ik ga niet van te voren zeggen dat het moeilijk wordt ofzoiets. Ik zie het wel. Je kunt het toch nooit van te voren weten hoe je er beide op reageert.

Er zijn wel dingen die me dwarszitten natuurlijk, waaronder de onbereikbaarheid die ik eerder in dit topic ook wel las. Ikzelf vind het niet (meer) erg om hem een paar dagen niet over de telefoon te spreken; maar straks gebeurt er iets ergs waarbij je echt een knuffel en de steun van je vriend nodig hebt, en dan kun je hem niet bereiken. Dát is iets wat me echt verschrikkelijk lijkt. Je kunt niet op een soldaat terugvallen in moeilijke tijden. Dan sta je er alleen voor.

En nog even over de uitzendingen in het oorlogsgebied: je kunt allerlei rampscenario's verzinnen, maar de kans dát er iets gebeurd is niet zo heel erg groot. Wat wel mogelijk is om na de uitzending een getraumatiseerd vriendje terug te krijgen, door alle shit die hij heeft gezien, hebben jullie daar over na gedacht? En hoe wil je daar mee omgaan?

NOSESUCKER schreef op 08-11-2005 @ 15:03 :
HOI
me vriend volgt nu sinds 2 maanden de AMO in Ermelo,
het is voor ons echt een grooote verandering,
door de weeks zien we elkaar dus niet omdat hij op de kazerne zit, en dat is totaal anders dan daarvoor..
we waren vaak samen en ik kon hem altijd bereiken als ik hem nodig had, nu moet ik wachten totdat hij wat vna zich laat horen,
als ik hem nodig heb, en hem graag wil spreken, kan ik hem niet bereiken, heel frustrerend !
me problemen die ik daarvoor als eerste met hem deelde, en met hem besprak, hij die me trooste als ik het moeilijk had, dat gaat nu niet meer, door de weeks moet ik me steun ergens anders vandaan halen, vrienden. ook goed, maar het voelt goed om t eerst met je vriend te delen.
Ook is het zo dat de tijd dat hij dan thuis komt (vrijdagavond t/m zondagavond) hij het egt superr druk heeft !
hij wil heel vaak bij zn vrienden zijn (en hij heeft ook een vrij grote vriendekring ) en bij zn familie en bij MIJ.. het komt erop neer dat ik maar een paar uurtjes in een week van em kan genieten, en dat is egt heeel jammer
kweet ook niet of ik zo verder kan..
want ik heb geprobeert het te accepteren dat ik zo weinig contact met hem heb en hem zo weinig zie.. maar k ben bang dat me dat niet gaat lukken.
k leef met de dag, en dat moet jij ook doen,
denk rustig na of dit wel is wat je wilt.
btw al de berichtjes die hierop zijn geplaatst zijn zoooo herkenbaar..
tis gewoon heeel stom een vriendje in het leger.

als je nog 2 maanden geduld hebt.. dan is zn amo afgelopen.. Nu is het nog allemaal heel strikt enzow. Zodra hij paraat gaat, is het totaal anders. Constant bellen vind de baas ook niet goed, maar dat vind geen ene baas lijkt me, maar tis dan wel ineens super soepel..
sterkte

Bikinie-meisje schreef op 28-11-2005 @ 23:21 :
Wat wel mogelijk is om na de uitzending een getraumatiseerd vriendje terug te krijgen, door alle shit die hij heeft gezien, hebben jullie daar over na gedacht? En hoe wil je daar mee omgaan?

zelf zit ik ook in t leger. en daardoor weet ik dat er genoeg instanties zijn waar ej kunt aankloppen, als militair zelf, maar ook als thuisfront. Als mijn vriend getraumatiseerd terug zou komen, dan is het beste wat ik kan doen, hem zo veel mogelijk steun geven, bij me laten uithuilen, eventueel instanties inschakelen en isschien zelfs zn commandant inlichten. Meer kun je echt niet doen, want verwerken kan hij alleen..

[catootje]

Get Psycho schreef op 29-11-2005 @ 11:31 :
zelf zit ik ook in t leger. en daardoor weet ik dat er genoeg instanties zijn waar ej kunt aankloppen, als militair zelf, maar ook als thuisfront. Als mijn vriend getraumatiseerd terug zou komen, dan is het beste wat ik kan doen, hem zo veel mogelijk steun geven, bij me laten uithuilen, eventueel instanties inschakelen en isschien zelfs zn commandant inlichten. Meer kun je echt niet doen, want verwerken kan hij alleen..

Ja, inderdaad. Mijn vriend moest een verslag maken over uitzending ofzo, en daar stond ook in wat er voor het thuisfront en voor hemzelf gedaan werd.
Misschien is het goed als jullie (andere meiden die ook een vriend in het leger hebben) het daar ook over hebben metjullie vriend en hij kan er vast wel informatie over verkrijgen.
Ik vond het wel fijn om te lezen, dat er ook voor het thuisfront gezorgd wordt. Niemand wordt alleen gelaten met zijn problemen. Hij niet, maar wij ook niet.

er is ook zoon stichting voor het thuisfront die familie dagen organiseert enzow. wat dat betreft is het super geregeldbij de KL.

[Mindfields]

Hmm..

De clip van 3 Doors Down - When I'm Gone is best de moeite waard om te bekijken, je ziet hier Amerikaanse militairen die afscheid nemen van hun familie.

[catootje]

Goed, die moet je dus niet kijken als je emotioneel geladen bent..
Soms heb je van die buien dat je moet huilen, om niks. En dan zie ik zulke lieve papa's die hun lieve kindjes omhelzen en mama's/geliefden die huilen, tja, dat bevorderd de blijheid niet echt

Maar volgens mij zitten de thuisblijvende partners er mee meer dan de uitgezonden militairen. Natuurlijk, die hebben het er ook moeilijk mee, maar misschien leren zij er gedurende de opleiding er meer mee om te gaan.. Ofzo, tja, ik weet het ook niet. Maar als je dat ook altijd leest van die meiden die een vriend hebben die uitgezonden is, dan zijn zij er veel emotioneler over dan hun vriend. (of de vriendin die uigezonden is en de vriend blijft thuis, dan heeft die vriend het er weer moeilijker mee)
Lijkt dit zo, of is het ook zo, ik weet het niet, maar ik heb het idee dat het zo is..

[Mindfields]

catoolyntje schreef op 29-11-2005 @ 20:49 :
Goed, die moet je dus niet kijken als je emotioneel geladen bent..
Soms heb je van die buien dat je moet huilen, om niks. En dan zie ik zulke lieve papa's die hun lieve kindjes omhelzen en mama's/geliefden die huilen, tja, dat bevorderd de blijheid niet echt

Yeah, zelfs ik moet er elke keer om huilen, en ik heb geen vriend in het leger.

[xXxEvaxXx]

Het is uit....
Maar toch bedankt voor de reacties.

[catootje]

xXxEvaxXx schreef op 30-11-2005 @ 18:48 :
Het is uit....
Maar toch bedankt voor de reacties.

*knuff*


Maar het is misschien sowieso wel goed voor ons allemaal dat we er over kunnen praten met anderen die in het zelfde schuitje zitten.

[xXxEvaxXx]

Ja dat is ongetwijfeld waar, dit topic is ook nog gewoon open natuurlijk maar toch jammer dat ik niet meer zelf kan spreken.

Het was trouwens niet uit gegaan door het leger maar door andere facetten en hij deed het via een sms, dus ben er wel eventjes weer klaar mee met ' relaties enzo ' , en dan vooral dat enzo...

[catootje]

xXxEvaxXx schreef op 05-12-2005 @ 18:24 :
Ja dat is ongetwijfeld waar, dit topic is ook nog gewoon open natuurlijk maar toch jammer dat ik niet meer zelf kan spreken.

Het was trouwens niet uit gegaan door het leger maar door andere facetten en hij deed het via een sms, dus ben er wel eventjes weer klaar mee met ' relaties enzo ' , en dan vooral dat enzo...

alles wat erbij komt kijken bedoel je?
Mja, als het aan is, is het allemaal wel geweldig enzo, maar als het dan uit is heb je het wel gehad inderdaad.

[NOSESUCKER]

Get Psycho schreef op 29-11-2005 @ 11:26 :
als je nog 2 maanden geduld hebt.. dan is zn amo afgelopen.. Nu is het nog allemaal heel strikt enzow. Zodra hij paraat gaat, is het totaal anders. Constant bellen vind de baas ook niet goed, maar dat vind geen ene baas lijkt me, maar tis dan wel ineens super soepel..
sterkte

klopt! dat vertelde hij me laatst, is inmiddels als weer over 8 weken ! het heeft onze liefde alleen maar sterker gemaakt, het gaat helemaal goed komen met ons !

[NOSESUCKER]

catoolyntje schreef op 28-11-2005 @ 14:49 :
Je kunt je vriend niet bereiken? Als jij hem nodig hebt bel je hem gewoon of smst hem en als hij dat dan ziet belt hij jou vanzelf terug. Dan weet hij dat jij hem nodig hebt en heb je eerder contact met hem, dan wanneer je wacht tot hij je op belt ofzo.
Mijn vriend bel ik altijd 's avonds, weet dat hij er dan vaak wel is. En als dat niet zo is, belt hij vanzelf terug.

Ik heb het trouwens wel eens met mijn vriend over als hij uitgezonden moet worden ofzo. Dat is nog niet gebeurd en we hebben geen idee wanneer het wel gaat gebeuren, maar het geeft me wel een beter gevoel als we er over praten. Hij stelt me altijd wel gerust. Praten over wat je dwars zit doet wonderen!

nee dat kon niet, hij was van 6 uur 's ochtends tot 11 uur 's avonds (!) aan het werk, echt super lang, hij is dan helemaal kapot en gaat slapen, logisch ook..
maar hij gaat dus binnekort met zn functieopleiding beginnen, dan is hij 's avonds ook vrij en kan hij zelfs weer naar huis komen elke avond ! Ja we praten er al regelmatig over, nu ook stukken meer dan paar weken geleden, voelt inderdaad heel goed

[Aelin]

NOSESUCKER schreef op 07-12-2005 @ 12:46 :
nee dat kon niet, hij was van 6 uur 's ochtends tot 11 uur 's avonds (!) aan het werk, echt super lang, hij is dan helemaal kapot en gaat slapen, logisch ook..
maar hij gaat dus binnekort met zn functieopleiding beginnen, dan is hij 's avonds ook vrij en kan hij zelfs weer naar huis komen elke avond ! Ja we praten er al regelmatig over, nu ook stukken meer dan paar weken geleden, voelt inderdaad heel goed

van 6 tot 11!!!!!!!
Dat heeft mijn vriend nooit gehad hoor...
Hij moest er geloof ik wel om 6 uur uit maar hij was ook rond 6en klaar meestal...

[SilverBlue]

Mijn vriend wil bij de marine. En dan richting de technische dingen machines onderhouden en van dat soort klusjes.

Ik hoop aan de ene kant natuurlijk dat hij door de keuring komt, maar aan de andere kant (ja ik zie hem nu ook alleen in het weekends wat ik soms al moeilijk vind) vind ik het ook weer jammer.

Wat ik graag wil weten hoe zo'n keuring eruit ziet, want mijn vriend heeft soms wat problemen met de knieen, hij wil alleen de machines onderhouden maar moet hij dan ook lichamelijk helemaal "fit"zijn ?

[catootje]

NOSESUCKER schreef op 07-12-2005 @ 12:46 :
nee dat kon niet, hij was van 6 uur 's ochtends tot 11 uur 's avonds (!) aan het werk, echt super lang, hij is dan helemaal kapot en gaat slapen, logisch ook..
maar hij gaat dus binnekort met zn functieopleiding beginnen, dan is hij 's avonds ook vrij en kan hij zelfs weer naar huis komen elke avond ! Ja we praten er al regelmatig over, nu ook stukken meer dan paar weken geleden, voelt inderdaad heel goed

6 tot 11 :-/ Dat is wel extreem erg

[catootje]

SilverBlue schreef op 07-12-2005 @ 17:43 :
Mijn vriend wil bij de marine. En dan richting de technische dingen machines onderhouden en van dat soort klusjes.

Ik hoop aan de ene kant natuurlijk dat hij door de keuring komt, maar aan de andere kant (ja ik zie hem nu ook alleen in het weekends wat ik soms al moeilijk vind) vind ik het ook weer jammer.

Wat ik graag wil weten hoe zo'n keuring eruit ziet, want mijn vriend heeft soms wat problemen met de knieen, hij wil alleen de machines onderhouden maar moet hij dan ook lichamelijk helemaal "fit"zijn ?

Een vriend van me wil kok worden bij de landmacht. Hij zit nu wel bij de landmacht, maar moest wel gewoon tests doen zoals de anderen. Ik weet niet of hij nu al meteen kok mag zijn of dat hij eerst net als ieder ander moet beginnen.
Maar denk wel dat je vriend wel de gewone keuring moet doorstaan.

[NOSESUCKER]

Aelin schreef op 07-12-2005 @ 16:53 :
van 6 tot 11!!!!!!!
Dat heeft mijn vriend nooit gehad hoor...
Hij moest er geloof ik wel om 6 uur uit maar hij was ook rond 6en klaar meestal...

klopt, ik schrok er ook erg van, maar het waren de eerste weken van zn opleiding.. nu gelukkig nie meer

[All Out Of Love]

zit nu een half jaar paraat...

het fabeltje na je amo heb je zee'en van tijd gaat echt niet op.

Nu nog steeds ben ik in het weekend brak van een week hard werken en vroeg opstaan. Ga in april op uitzending en zit nu in het voorwerk traject. Nu erg rustig, maar vanaf januarie krijg ik het dus weer super druk voor 5 maanden, nog drukker dan me amo. Dus dat is weer helemaal uitgeteld zijn in het weekend

[NOSESUCKER]

All Out Of Love schreef op 08-12-2005 @ 23:09 :
zit nu een half jaar paraat...

het fabeltje na je amo heb je zee'en van tijd gaat echt niet op.

Nu nog steeds ben ik in het weekend brak van een week hard werken en vroeg opstaan. Ga in april op uitzending en zit nu in het voorwerk traject. Nu erg rustig, maar vanaf januarie krijg ik het dus weer super druk voor 5 maanden, nog drukker dan me amo. Dus dat is weer helemaal uitgeteld zijn in het weekend

grrr

[Bikinie-meisje]

NOSESUCKER schreef op 07-12-2005 @ 12:46 :
dan is hij 's avonds ook vrij en kan hij zelfs weer naar huis komen elke avond !

Hey, dat komt me bekend voor!

Het is alleen niet zo gelopen als dat we hadden voorzien. Verwacht er gewoon maar niet te veel van.

[Bikinie-meisje]

All Out Of Love schreef op 08-12-2005 @ 23:09 :


Nu nog steeds ben ik in het weekend brak van een week hard werken en vroeg opstaan.

Nou, je bent nu volgens mij veel fitter als eerst hoor. En dat harde werken was toch ook niet echt hard?

Als ik het goed begrijp zitten ze meer koffie te drinken en pauze te houden dan te werken!

[Heroïn Chique]

ik vind militairen op een of andere manier altijd ontzettend geil

[Myuki]

Heroïn Chique schreef op 16-12-2005 @ 17:42 :
ik vind militairen op een of andere manier altijd ontzettend geil

alle?

[twirley]

Mijn vriend zit ook in het leger. is nu bezig met zijn functie opleiding,heeft zijn AMO dus al wel gehaald.was voor mij aan het begin heeeeeeel erg wennen,dat je elkaar niet vaak kunt zien.
Ik zit er nog wel eens mee.... Maar hij heeft vrijdag vakantie gelukkig maar

xxxx

[Aelin]

twirley schreef op 21-12-2005 @ 22:21 :
Mijn vriend zit ook in het leger. is nu bezig met zijn functie opleiding,heeft zijn AMO dus al wel gehaald.was voor mij aan het begin heeeeeeel erg wennen,dat je elkaar niet vaak kunt zien.
Ik zit er nog wel eens mee.... Maar hij heeft vrijdag vakantie gelukkig maar

xxxx

Pff jah indd... superblij dat mn vriend nu bijna lekker vakantie heeft!!! 2 hele weekjes tijd voor elkaar!
Waar zit jouw vriend? De mijne zat in Oirschot tijdens zn AMO en nu in... harskamp (als ik t goed heb) voor zn functieopleiding.. vraag me niet wat hij precies doet hoor.. iets met artillerie geloof ik.. njah.. ik ben dr niet zo goed in allemaal...

[Hanneke]

De vriend van mijn zus zit in 't leger, schaarsbergen geloof ik. Hij moet wel best vaak op oefening en moest vorig jaar ene half jaar naar Irak. Maar doordeweeks komt 'ie wel een avond hier, en dan gaat hij de volgende ochtend weer vroeg weg.

[lieverdje=x=]

xXxEvaxXx schreef op 09-10-2005 @ 21:12 :
Hallo,

Ik ben eigenlijk een beetje op zoek naar mensen die ook een vriend hebben die in het leger zit zodat we elkaar begrijpen en erover kunnen hebben.
Regelmatig is hij op oefening en de kans om uitgezonden te worden bestaat ook, door de week zit hij op de kazerne.

Zijn er meer mensen met een vriend in het leger?
Ik zou het leuk vinden om met deze mensen in contact te komen en ben heel erg benieuwd hoe jullie dit ervaren?

( Dit mag overigens ook hier gewoon neergeschreven worden! ).

Hoi,

Mijn vriend zit ook in het leger in Stroe, Hij is net terug van Uitzending hij heeft een half jaar in Bosnie gezeten!!
Na 3 maanden kwam hij gelukkig op verlof voor 16 dagen!!!
Ik ben blij dat hij nu weer terug is
Het houd je relatie wel spannend!

Groetjes

[lieverdje=x=]

Als je je vriend in oirschot naar de kazerne gaat wordt hij ontgroent hahahhahahahahahahashahah

ik mis hem

[Aelin]

S/-\nne schreef op 29-12-2005 @ 23:46 :
ik mis hem

Heeftie dan geen vrij? Ik ben nu lekker een paar daagjes met m op vakantie geweest, en hij is de hele volgende week ook vrij... echt ideaal... maar ik ken t gevoel meis...*knuffel*

Als je je vriend in oirschot naar de kazerne gaat wordt hij ontgroent hahahhahahahahahahashahah

Nou, mijn vriend zat tijdens zn AMO in oirschot en is niet ontgroent hoor.. tenminste ik neem aan dat hij dat dan wel verteld zou hebben...

[QUOTE]Aelin schreef op 30-12-2005 @ 14:07 :
Heeftie dan geen vrij? Ik ben nu lekker een paar daagjes met m op vakantie geweest, en hij is de hele volgende week ook vrij... echt ideaal... maar ik ken t gevoel meis...*knuffel*

jawel maar hij woont in ht weekend ook 75 km van mij vandaan dus moeten we echt TE erg plannen om elkaar te zien.. en aangezien mijn weekenden helemaal bomvol zitten met tennis, school, werk en vrienden, is het enrom moeilijk te combineren

vandaar dat ik het nu ook uit heb gemaakt....

maar eigenlijk is dat een kut reden, maar ik miste hem gewoon TE erg en het was gewoon echt kut om hem zo weinig te zien, hm.

[xXxEvaxXx]

Echt?
Jeetje, nou ja hmmm, bij mij is het ook mede uit gegaan doordat ik het te ingewikkeld vond om te combineren met zijn drukke leven en dat ik me daar continu aan liep aan te passen breekte me op een gegeven moment natuurlijk gigantisch op.

Maar hmm...That sucks zo vlakbij oud&nieuw.

yeah I guess..

maar het is altijd een slechte timing
maarja..

succes er mee
xx

[Aelin]

Jeetje.. kword wel een btje pessimistisch over hoe lang ik t nog ga volhouden als ik al die verhalen hoor over t uitgaan...
Mrjah.. de een is de ander niet natuurlijk

[Warsocket]

JoV schreef op 28-11-2005 @ 17:34 :
Ben ik dan de enige die 'Vriend is neger' las?

nee maar ik lees alles pas goed als ik het de 3e keer zie

[Ch3rry]

Heeej!
Ik heb in maart 4 jaar met me vriend en sinds afgelopen jaar zit hij in het leger, hij is toevallig vandaag geslaagd voor z'n eindoefening voor de amo.
Maar eerst zag ik hem dus echt heel vaak doordeweeks en toen hij het leger inging zag ik hem alleen nog maar in het weekend.. het was zoooo wennen!!!
We hadden het er in het begin natuurlijk erg moeilijk mee.. maar we zijn er toch de 3 maandjes doorheen gekomen en zit hijover 2 weken paraat :-D
In het begin mocht hij de 1e weken doordeweeks nie naar huis, maar na verloop van tijd mag dat wel gewoon.
Wat ik gewoon duidelijk wil maken is, geef het niet te snel op!
Er kunnen nog zoveel mooiere tijden komen er na, en je blijft natuurlijk zijn steun en toeverlaat!!!

Zijn er btw nog mmer meisjes die een vriend hebben zitten in kazerne van Ermelo?

Let me know!!

Groetjes, Cherrelle.

[Pim89]

Ik ga binnenkort naar de keuring. Ik heb mn vriendin dit topic al laten lezen. Ik denk niet dat ze het er moeilijk mee zal hebben, mócht ik daadwerkelijk gaan. Gelukkig heb ik een opzegtermijn van 6 maanden, dus 4 maanden AMO en dan m'n opleiding.

[Orpheo]

Voor de meiden alhier, ik ben toch benieuwd. wat vinden jullie rottiger, dat je van te voren weet dat ie een lange tijd weg zal zijn, of dat ie dagen lang niet belt, mails, sms't, of whatever, en zomaar opeens weer belt, en dat ie zomaar een afspraakje met je vergeet, en jij zit daar opgedoft in de toko waar je afgesproken hebt met m, loop je langs een cafe naar huis, naar de bus/tram, en hoor je gitaarspel met zang. blijkt dat ie daar dus is gaan jammen.

wat is frustrerender?

en dit is geen flame ofzo, gewoon nieuwsgierig.