Ik ben behoorlijk tevreden met wat ik van huis heb meegekregen. Ik heb geleerd dat ik mijn eigen ding moet doen, niet anderen na moet doen, maar mijn eigen plan kan trekken. Ik weet hierdoor vaak goed wat ik wil, waar ik voor sta en ben behoorlijk zelfstandig. Ik kan duidelijk mijn mening neerzetten en mezelf verdedigen.
Daarbij heb ik ook heel veel sociale vaardigheden zeg maar meegekregen van thuis, ik kan me dus in sociale situaties wel goed handhaven. Ik heb geleerd om niet verlegen te zijn, maar ook geen grote mond te geven. Ik werd thuis ook bijna altijd gesteund in mijn besluiten, wat me ook sterker maakt en vooral met het zinnetje van mijn vader: 'van fouten moet je leren, en daarna weet je waar het probleem ligt en kun je het beter doen.'
Ik heb geleerd niet meteen vooroordelen te hebben of mensen meteen maar af te schrijven. Ik heb geleerd dat iedereen gelijk is. Ik heb geleerd dat ik best eens wat fout mag doen, maar ook dat er dan wel consequenties aan verbonden zitten.
Mijn ouders hebben me zo opgevoed dat ik rustig kan blijven in vervelende situaties, maar wel heel boos mag worden als ik het recht heb. Een van de belangrijkste dingen is dat ik heb geleerd om eerlijk te zijn, een leugen om bestwil is prima maar als het op belangrijke dingen aankomt, weet ik: 'eerlijkheid duurt het langst.' (het zinnetje van mijn moeder

)
En mijn moeder/oma heeft me altijd geleerd om niet paniekerig vooruit te denken aan de dingen die niet lukken, maar dat ik me juist moet concentreren op de dingen die wel zijn gelukt, of gaan lukken. En als er dan iets niet gaat lukken, er niet teveel over in te zitten, zodat het altijd kan meevallen.. (zinnetje van mijn oma: 'men lijd vaak het meest onder het lijden wat hij vreest.')
Eigenlijk is dat allemaal heel erg positief, natuurlijk heb ik mezelf ook veel geleerd maar je ouders leggen toch de basis.