Als "vriend" gezien worden

[Smokin']

Krummeltje schreef op 19-01-2006 @ 12:32 :
Juist, vooral dat laatste lijkt mij persoonlijk... nouja, alles behalve handig en leuk. En bovendien, maniertjes aanleren vindt niemand echt leuk volgens mij en daar komt nog bij dat als iemand je dan eindelijk leuk vindt: hoe lang moet je het mysterieuze dan volhouden? Altijd? Over kunstmatig gesproken...

Tja mensen leren hun hele leven maniertjes aan om in bepaalde situaties op te treden. Dat is niet vreemd en dat zoiets kunstmatig gaat is ook helemaal niet erg. Sterker, vrijwel alles dat we doen leren we onszelf aan naar het voorbeeld van anderen. Maar als je bepaalde manieren ontleed en opschrijft dan is het ineens nep en geforceerd. Vroeger heb je ook dingen aageleerd die eerst wat vreemd waren, maar nu doe je ze natuurlijk.

[hmmmm]

Ik vind het woord mysterieus hier enigzins misplaatst. Dat klinkt net alsof je een briefje achterlaat waarop staat 'ben daar en daar om dit en dat tijdstip' om er dan vervolgens een heuse speurtocht van te maken.
Je moet het spel naar mijn mening gewoon langzaam opbouwen. Doeltreffend maar met beleid spelen.
Beginnen met een beetje kijken op een afstand naar de desbetreffende persoon. Langzamerhand verplaatst je jezelf steeds meer in haar richting. Je gaat wat rondlopen of iets dergelijks. Onopvallend te werk gaan en wachten tot het geschikte moment. Ik vind tegelijk een drankje halen altijd een goede.
Als er contact gemaakt wordt dient dit te lijken alsof het toeval is. Je zegt bijvoorbeeld iets van commentaar tegen jezelf, waar zij op kan reageren.
Ik beschouw het altijd alsof je niet haar verlangt, maar alsof het een instinct is.

Overrompelde reacties (maar dan wel na die langzame opbouw)zijn ook altijd leuk, iets over haar uiterlijk wat je werkelijk meent, maar dit is zo beladen dat het meestal niet werkt. Als je dit doet moet je daarna geen verder contact verwachten. Breng het alsof je geinteresseerd bent, maar laat haar de volgende stap zetten zonder dwang.

Okee ik draaf een beetje door, maar ik denk dat de meesten mijn punt snappen. Dit is maar 1 benadering en het hangt natuurlijk ook van de omgeving af. Ik denk dat het contact langzaam opbouwen belangrijk is. Daarnaast dan niet te dwingend overkomen, maar meer jezelf open stellen.

Ik houd van spelletjes spelen

Smokin' schreef op 19-01-2006 @ 12:54 :
Tja mensen leren hun hele leven maniertjes aan om in bepaalde situaties op te treden. Dat is niet vreemd en dat zoiets kunstmatig gaat is ook helemaal niet erg. Sterker, vrijwel alles dat we doen leren we onszelf aan naar het voorbeeld van anderen. Maar als je bepaalde manieren ontleed en opschrijft dan is het ineens nep en geforceerd. Vroeger heb je ook dingen aageleerd die eerst wat vreemd waren, maar nu doe je ze natuurlijk.

Er zit wel een verschil tussen de manier waarop de westerse samenleving cultureel in elkaar zit en geforceerd mysterieus doen.

[Smokin']

Krummeltje schreef op 19-01-2006 @ 20:15 :
Er zit wel een verschil tussen de manier waarop de westerse samenleving cultureel in elkaar zit en geforceerd mysterieus doen.

Het zijn twee begrippen die uberhaupt niet met elkaar vergelijkbaar zijn. Maar wat betekent geforceerd in deze? Ik ga er vanuit dat het betekent dat iemand iets niet automatisch doet. Hoe denk jij daarover?