Geweld in ruzies

[Amma]

LoneLover schreef op 31-07-2006 @ 12:42 :


Elke mens zijn tolerantie is eindig, en als je lang genoeg doorboomd zal IEDEREEN op een bepaald moment de controle verliezen.

Wat ik zo 'sneu' vind is dat fysiek geweld zo veel zwaarder doorweegd dan psychisch geweld. Een blauwe plek is nogthans weg na een kleine week, de schade die ik heb opgelopen door haar psychologische spelletjes draag ik nu (4 jaar later) nog steeds mee, om over de financiële tegenslagen nog maar te zwijgen. 15.000€ is een bom geld als je 20 bent en probeert te studeren terwijl je een zelstandige onderneming opstart.

Ik kan een boek schrijven over alle kleine en minder kleine dingen die ik te verduren heb gehad. Was ik maar niet zo blindelings verliefd geweest, dan was het allemaal zo ver niet gekomen ...

Als ze echt zo'n vreselijk secreet was dan had je dr gewoon veel eerder moeten dumpen, hoe verliefd je ook bent. Je hebt het ook over haar verantwoordelijkheid in het verhaal, maar jij bent degene die uitgehaald heeft, en zeggen dat ze 'uit de weg had moeten gaan' is geen smoes. Ik kan me best voorstellen dat je je geduld verliest als ze zich zo vreselijk tegenover je gedraagt. Maar ookal probeerde ze je nog zo ver te pushen, kleineren oid, als jij daar op die manier op reageert laat je dat zelf toe. En iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen acties dus jij ook als je iemand slaat. Als je jezelf in zo'n situatie weet te beheersen en er bv gewoon bij weg loopt, dan ben je pas een echte vent.

[LoneLover]

Amma schreef op 31-07-2006 @ 13:40 :
Als ze echt zo'n vreselijk secreet was dan had je dr gewoon veel eerder moeten dumpen, hoe verliefd je ook bent. Je hebt het ook over haar verantwoordelijkheid in het verhaal, maar jij bent degene die uitgehaald heeft, en zeggen dat ze 'uit de weg had moeten gaan' is geen smoes. Ik kan me best voorstellen dat je je geduld verliest als ze zich zo vreselijk tegenover je gedraagt. Maar ookal probeerde ze je nog zo ver te pushen, kleineren oid, als jij daar op die manier op reageert laat je dat zelf toe. En iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen acties dus jij ook als je iemand slaat. Als je jezelf in zo'n situatie weet te beheersen en er bv gewoon bij weg loopt, dan ben je pas een echte vent.

Mja, we waren een extreem vurig koppel, zowel in de positieve dingen als in de negatieve dingen. Zo konden dus ruzies goed uit de hand lopen maar waren de goede momenten dan ook heel erg goed. Dat is de reden denk ik dat het zo lang heeft aangesleept. Het was een vrij unieke situatie al zeg ik het zelf. Ik ken of kende geen koppels die even vurig waren.

En ik ga zeker niet beweren dat het alleen haar fout is hoor, maar zeker en vast gedeelde verantwoordelijkheid.

en hierop:

"Als je jezelf in zo'n situatie weet te beheersen en er bv gewoon bij weg loopt, dan ben je pas een echte vent. "

Kan ik alleen zeggen dat je er had bij moeten zijn om daarover te oordelen. De persoon die dan (die ene, unieke en vreselijke situatie) nog zijn kalmte kon bewaren zit aan de valium of heeft een of andere militaire opleiding gevolgd. Serieus, heel m'n omgeving snapte maar niet hoe ik zo veel kon verdragen, maar ook daar waren dus grenzen aan.

Ik sloeg mijn vriendje net.

[Mephisto]

Piloff schreef op 01-08-2006 @ 11:28 :
Ik sloeg mijn vriendje net.

je laptop?

[Alla Pugacheva]

Amma schreef op 31-07-2006 @ 13:40 :
Als ze echt zo'n vreselijk secreet was dan had je dr gewoon veel eerder moeten dumpen, hoe verliefd je ook bent. Je hebt het ook over haar verantwoordelijkheid in het verhaal, maar jij bent degene die uitgehaald heeft, en zeggen dat ze 'uit de weg had moeten gaan' is geen smoes. Ik kan me best voorstellen dat je je geduld verliest als ze zich zo vreselijk tegenover je gedraagt. Maar ookal probeerde ze je nog zo ver te pushen, kleineren oid, als jij daar op die manier op reageert laat je dat zelf toe. En iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen acties dus jij ook als je iemand slaat. Als je jezelf in zo'n situatie weet te beheersen en er bv gewoon bij weg loopt, dan ben je pas een echte vent.

[Alla Pugacheva]

LoneLover schreef op 31-07-2006 @ 19:47 :
Kan ik alleen zeggen dat je er had bij moeten zijn om daarover te oordelen. De persoon die dan (die ene, unieke en vreselijke situatie) nog zijn kalmte kon bewaren zit aan de valium of heeft een of andere militaire opleiding gevolgd. Serieus, heel m'n omgeving snapte maar niet hoe ik zo veel kon verdragen, maar ook daar waren dus grenzen aan.

je had er ook kunnen dumpen als ze slecht voor je was, slaan is in iedere situatie geen optie, er is geen excuse voor, schaam je dat je haar geslagen hebt en dat je ook nog eens 'deels' de verantwoordelijkheid in haar schoenen wilt schuiven

Mephisto schreef op 01-08-2006 @ 13:31 :
je laptop?

die slaat ze weer niet.

red5 schreef op 02-08-2006 @ 13:50 :
die slaat ze weer niet.

Duh, I'd never.
Ik heb Ed wel eens geslagen.

[Thee Muts]

Alla Pugacheva schreef op 01-08-2006 @ 23:39 :
je had er ook kunnen dumpen als ze slecht voor je was, slaan is in iedere situatie geen optie, er is geen excuse voor, schaam je dat je haar geslagen hebt en dat je ook nog eens 'deels' de verantwoordelijkheid in haar schoenen wilt schuiven

Ik ben het volledig met je eens dat slaan hoe dan ook fout is en dat je inderdaad beter weg kunt lopen als je niet meer fatsoenlijk met elkaar kunt praten. Daar is LoneLover fout in geweest, maar dat weet hij zelf ook wel.

Ik vind het alleen wel erg makkelijk om te roepen dat hij het dan maar eerder uit had moeten maken. Zoals hij al schreef, was de hele relatie dus vrij intens, óók de positieve punten. En geloof me, dan geef je echt niet zo snel op. Iemand die zo intens in een relatie staat, sleept zijn of haar partner daar in mee. De ene wordt als het ware meegesleept in de achtbaan van de ander, en daar stap je echt niet zomaar uit. De positieve momenten zijn in het begin genoeg om over de rest heen te kijken, te hopen dat dat uiteindelijk zal veranderen. Maar op gegeven moment kom je op een punt dat je merkt dat die negatieve punten net zo zwaar of zwaarder mee gaan wegen dan die positieve momenten, en dat is pas het moment dat je er uit weg kunt stappen. Je kunt het slap noemen, maar geloof mij, zo'n relatie is verre van eenvoudig.

[Thee Muts]

Mijn vriend en ik gebruiken nooit fysiek geweld. We zijn er allebei consequent tegen, in welke situatie dan ook. Ruzies zijn bij ons vaak wel heftig, met woorden kunnen we hard tegen hard gaan. En ja, daarbij kwetsen we elkaar ook wel eens, maar we kunnen gelukkig allebei een stap terug doen als het ons te veel wordt. Daarbij praten we achteraf ook altijd over de ruzie die we hebben gehad, wat vaak nog verhelderender is dan de ruzie zelf.

nooit, en zou ik ook noooooit willen!

[Tonnie B.]

ik vrees dat als ik in een uitzonderlijke situatie ik wel iets naar zijn hoofd zou kunnen gooien, maar hem slaan zou niet gebeuren denk ik.
zou hij tegen mij op een of andere wijze lichamelijke agressief zijn, zou ik dat denk ik niet pikken. ik zou het niet meteen uitmaken, maar hij zal wel tig keer zijn excuses moeten aanbieden, en vooral moeten zorgen dat t niet nog n keer gebeurt.

Nee als we al ruzie hebben blijft het bij een flink potje schelden.

Heb wel een keer een feest gehad waarbij een jongen van bijna 2 meter een klap in zijn gezicht kreeg van zijn vriendin van 1 meter 50, in het bijzijn van al hun vrienden.