Leugens

[Larry Flint]

Orpheo schreef op 20-08-2006 @ 19:58 :
@ steffan: hmm, interessante post!

@ anderen: grappig dat mensen denken dat het door mij gekozen standpunt ook echt mijn mening is.

eh misschien omdat je er niet bij zei dat het niet je eigen mening is?

en kan dit niet naar psychologie?

[Al Murphy]

Orpheo schreef op 20-08-2006 @ 19:58 :
@ steffan: hmm, interessante post!

@ anderen: grappig dat mensen denken dat het door mij gekozen standpunt ook echt mijn mening is.

Idd, wat een leuke dooddoener. "Wat ik zei was maar om te lachen, dat meende ik helemaal niet"...

pff, ga dan maar lekker met je vuurwapens spelen.

[Poepkind]

Is die gitaar van jouw dan ook 1 grote leugen?
Want als ik jou zo hoor geil je behoorlijk op dat ding!

Ik vind liefde belangerijk, want anders waren er geen kindjes.

[Orpheo]

Al Murphy schreef op 20-08-2006 @ 20:29 :
Idd, wat een leuke dooddoener. "Wat ik zei was maar om te lachen, dat meende ik helemaal niet"...

pff, ga dan maar lekker met je vuurwapens spelen.

je hebt een van mijn eerdere posts dus hier niet gelezen... ik zei al eerder dat dit onderwerp mij boeide, en dat ik het daarom opende. en wellicht pas het inderdaad beter bij psychologie. een mod kan 'm dus verplaatsen.

@poepkind: nee die gitaar is geen leugen.

het leek mij overduidelijk dat ik refereerde naar liefde tussen mensen, niet mens->object...

[Estar]

Ik vind je maar een deprimerend persoon

[Steffan]

Volgens mij is hij jonger dan hij zich voordoet...

[Orpheo]

Steffan schreef op 20-08-2006 @ 23:28 :
Volgens mij is hij jonger dan hij zich voordoet...

of juist ouder

@ estar: hoe kan dat nu je leest alleen wat posts van me, en je krijgt van mijn posts een zwaar vertekend beeld van wie ik ben in werkelijkheid.

[Estar]

Orpheo schreef op 20-08-2006 @ 23:41 :
of juist ouder

@ estar: hoe kan dat nu je leest alleen wat posts van me, en je krijgt van mijn posts een zwaar vertekend beeld van wie ik ben in werkelijkheid.

Ik heb het over dit topic inderdaad, maar als je werkelijk zo over liefde denkt dan ben je deprimerend

[Steffan]

Orpheo schreef op 20-08-2006 @ 23:41 :
of juist ouder

Dan ben je erg kinderlijk...

Ok, kan snappen dat je dit dus post om een discussie uit te lokken en misschien zelf helemaal niet zo denkt. Al vind ik het redelijk depressief klinken (de gedachtengang dus, niet jij)

Maar ik ben het iig niet helemaal met je stelling eens.

Ik vind liefde wel degelijk iets belangrijks, omdat het mensen gelukkig maakt en zorgt dat mensen iets over hebben voor elkaar en voor elkaar willen zorgen.
Ik heb het hierbij niet persé over liefde in de zin van verliefdheid, maar meer over liefde naar elkaar (mensen onderling).
Ben ook van mening dat als mensen elkaar meer liefhadden er veel minder ellende op deze wereld zou zijn.

Liefde in de zin van verliefdheid vind ik wel lastig.
Ik weet ook dat verliefdheid met een stofje te maken heeft en in zekere zin kan je verliefdheid ook zelf tegenhouden. (bijv. als je je aangetrokken voelt tot iemand waarvan je weet dat het gewoon niet kan doordat die persoon bijv. bezet is).
Verliefdheid is voor mij dan wel weer een stap die je tot een sterke liefde voor iemand aan kan zetten. Wat dus ook weer over kan gaan in houden van.
Verder vind ik dat als je de negatieve en de positieve kanten van een relatie tegenover elkaar zet, de positieve kanten er toch veel meer uitkomen.
Het probleem is alleen dat het positieve op een gegeven moment zo normaal gaat worden dat je je wel rot voelt als er een keer in dip in je relatie is, maar je het eigenlijk niet doorhebt als je heel gelukkig ben in de positieve momenten.

Tot zover een beetje mijn mening. (ja ik denk er laatste tijd ook wel redelijk over na, maar dan meer omdat ik over m'n eigen relatie nadenk)

[Orpheo]

ABgirl schreef op 20-08-2006 @ 23:45 :

*post*

iets in de richting van het sweet/sour verhaal? je kent t zoet niet als je t zuur niet kent?

tot op zekere hoogte zie ik verliefdheid ook als het projecteren van je eigen wensen, verlangens en idealen op een ander persoon. in welke context ze dan vallen is niet relevant. En als je dan teleurgesteld wordt in die projectie, omdat het beeld zo fragiel en ongefundeerd is als een eierschaal en aan stukken breekt, is je houding ten opzichte van verliefdheid ook dusdanig negatief dat je alleen het negatieve ziet van verliefd zijn, en dat resulteert weer in de mening 'verliefdheid is een leugen'.

eventjes wat gedachten extrapoleren a.d.h.v. ABgirls' post

Orpheo schreef op 20-08-2006 @ 23:54 :
iets in de richting van het sweet/sour verhaal? je kent t zoet niet als je t zuur niet kent?

tot op zekere hoogte zie ik verliefdheid ook als het projecteren van je eigen wensen, verlangens en idealen op een ander persoon. in welke context ze dan vallen is niet relevant. En als je dan teleurgesteld wordt in die projectie, omdat het beeld zo fragiel en ongefundeerd is als een eierschaal en aan stukken breekt, is je houding ten opzichte van verliefdheid ook dusdanig negatief dat je alleen het negatieve ziet van verliefd zijn, en dat resulteert weer in de mening 'verliefdheid is een leugen'.

eventjes wat gedachten extrapoleren a.d.h.v. ABgirls' post

Zou je dat wat beter uit willen leggen? Ik herken hier namelijk helemaal niks in terug. Bedoel je dat je iemand aantrekt die eigenschappen bezit die jij graag zou willen hebben? Of dat je "je partner" zo stuurt dat ze dezelfde wensen, verlangens en idealen krijgt? Of dat je door de verliefdheid een compleet ander beeld van iemand vormt dan de werkelijkheid?

Daarnaast mis ik even de link tussen het teleurgesteld worden en de negatieve houding tegenover verliefdheid. Als je in iemand of in iets teleurgesteld bent dan wil dat toch niet zeggen dat je het meteen van de negatieve kant bekijkt? En waarom je meteen tot de conclusie zou komen dat verliefdheid dus een leugen is? Door wie is dat dan verzonnen? Hoe kan iets nou een leugen zijn als het gewoon wetenschappelijk aantoonbaar is?

Als je teleurgesteld bent in de zwaartekracht zeg je toch ook niet dat alles 1 groot leugen is, verzonnen door de mensheid om ons tevreden te houden?

Kortom:

[vedetje]

met mijn post heb je een nieuw topic geopent?

uhm, wel, dan moet ik toch ook even in de tegenaanval gaan.

Een leugen? Leugen plaats ik tegenover waarheid. Maar wat is waarheid? Om een leugen te definiëeren moet je waarheid definiëeren.

En wat is waarheid? Waarheid wordt bepaald door de realiteit waarin je leeft, door je opvoeding, door je ervaring.
Als jij zo bent geleerd dat er 1 God bestaat, dan is dat voor je de waarheid, en is het een leugen dat die god Jahweh noemt...

Nu, maar jij noemt religie ook een leugen.

Wat bedoel je met een leugen?
Dat vraag ik me eigenlijk af...

En over het 'mensen klagen meer over de liefde dan dat ze blij er over zijn'. Nee, dat geloof ik niet, maar als je supergelukkig bent, dan weet je niet hoe je dat moet uitdrukken.
Jij als muziekant zou moeten weten dat de meeste creativiteit niet voorkomt op een moment van puur geluk, maar een moment van droevigheid. Je wil je emoties uiten, je wil het delen, je wil het kwijt, het knaagt aan jou.
Ben je daarentegen gelukkig, dan voel je je goed, dan verwacht je dat iedereen dat wel zal zien en merken, dan moet je het niet zo expliciet delen, je deelt het zowiezo al

[Orpheo]

vedetje schreef op 22-08-2006 @ 00:25 :
met mijn post heb je een nieuw topic geopent?

uhm, wel, dan moet ik toch ook even in de tegenaanval gaan.

Een leugen? Leugen plaats ik tegenover waarheid. Maar wat is waarheid? Om een leugen te definiëeren moet je waarheid definiëeren.

En wat is waarheid? Waarheid wordt bepaald door de realiteit waarin je leeft, door je opvoeding, door je ervaring.
Als jij zo bent geleerd dat er 1 God bestaat, dan is dat voor je de waarheid, en is het een leugen dat die god Jahweh noemt...

Nu, maar jij noemt religie ook een leugen.

Wat bedoel je met een leugen?
Dat vraag ik me eigenlijk af...

En over het 'mensen klagen meer over de liefde dan dat ze blij er over zijn'. Nee, dat geloof ik niet, maar als je supergelukkig bent, dan weet je niet hoe je dat moet uitdrukken.
Jij als muziekant zou moeten weten dat de meeste creativiteit niet voorkomt op een moment van puur geluk, maar een moment van droevigheid. Je wil je emoties uiten, je wil het delen, je wil het kwijt, het knaagt aan jou.
Ben je daarentegen gelukkig, dan voel je je goed, dan verwacht je dat iedereen dat wel zal zien en merken, dan moet je het niet zo expliciet delen, je deelt het zowiezo al

ik gebruikte jou post als aanzet voor dit topic

en over waarheid? nee dat is niet de definitie van waarheid.

waarheid is iets dat een feit is. iets dat door onderzoek vastgesteld kan worden, opnieuw en opnieuw en opnieuw. waar een formule of een theorie (die ondersteunt wordt doro een formule) de waarheid ondersteunt, of sterker nog: waarheid is. wat jij opnoemde zijn allemaal secundaire factoren, allemaal meningen. NIets solide, niets vasts.

een leugen is een onwaarheid.

Emoties uiten...dat doe je altijd al wel. of het nu positief of negatief is. maar t feit dat de meeste muziek de oorsprong vindt in een negatieve emotie (pijn, verdriet oid) zegt toch wel iets over mijn eerdere stelling: de mens wil zijn lijden uiten. ze is dus een dramaqueen.

[vedetje]

Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 01:12 :
ik gebruikte jou post als aanzet voor dit topic

en over waarheid? nee dat is niet de definitie van waarheid.

waarheid is iets dat een feit is. iets dat door onderzoek vastgesteld kan worden, opnieuw en opnieuw en opnieuw. waar een formule of een theorie (die ondersteunt wordt doro een formule) de waarheid ondersteunt, of sterker nog: waarheid is. wat jij opnoemde zijn allemaal secundaire factoren, allemaal meningen. NIets solide, niets vasts.

een leugen is een onwaarheid.

Emoties uiten...dat doe je altijd al wel. of het nu positief of negatief is. maar t feit dat de meeste muziek de oorsprong vindt in een negatieve emotie (pijn, verdriet oid) zegt toch wel iets over mijn eerdere stelling: de mens wil zijn lijden uiten. ze is dus een dramaqueen.

Waarheid, een feit?
Nu nee, dat geloof ik niet, want waarheid is wat relatiefs. Niets is blijvend, alles verandert... en als de waarheid verandert, verandert de leugen.
Het beste voorbeeld? In jouw wereld is de liefde een leugen, in de mijne niet... En wie heeft nu gelijk, wat is nu de waarheid, geen van beide is een feit. Het is maar hoe je het bekijkt...

De mens wil zijn lijden uiten, hmm, niet in meer of mindere mate dan zijn geluk, zo lijkt het me toch, maar gewoon op een andere manier...
Als je blij bent ga je lachen, dan raken je emoties zo weg, maar als je verdrietig bent, en als je de hele tijd loopt te wenen, zal de samenleving je algauw een paar anti-depressie pilletjes voorschrijven, dus moet je je verdriet op een andere manier uiten, bv. via muziek.
Een mens uit al zijn gevoelens, maar niet al zijn gevoelens op dezelfde manier!

[Orpheo]

over het tweede deel van je post:

ja, wel mee eens eigenlijk, hoe zuur dat ook is voor de voortzetting van de discussie (ik moet echt diep nadenken voor goeie argumenten haha)

over t eerste deel: pertinent niet mee eens. waarheid is een feit. Het is waar dat U=IR en dat M=RohV. en dat heeft geen reet te maken met mening. waarheid is waar. is feit(elijk).


edit: oh oh weer een argumentje gevonden:

over het uiten van blijdschap.... dat is ook weer zoiets hypocriets! Als ik blij ben dat bv persoon x overleden is, en ik zing daarover 'oh wat ben ik blij dat persoon x een zandfabriek is begonnen' dan mag dat niet, en moet ik zingen 'oh wat jammer dat persoon x is heengegaan'. Dat is hypocriet. Dus het uiten van emoties is dus ook een leugen; onwaar. Omdat bepaalde emoties en omstandigheden sociaal gezien niet geaccepteerd worden, moet ik mijn emoties en gevoelens verpakken in een leugen, om ze alsnog te kunnen uiten. waar is de transparantie en waarheid dan?

Orpheo schreef op 20-08-2006 @ 23:54 :
iets in de richting van het sweet/sour verhaal? je kent t zoet niet als je t zuur niet kent?

tot op zekere hoogte zie ik verliefdheid ook als het projecteren van je eigen wensen, verlangens en idealen op een ander persoon. in welke context ze dan vallen is niet relevant. En als je dan teleurgesteld wordt in die projectie, omdat het beeld zo fragiel en ongefundeerd is als een eierschaal en aan stukken breekt, is je houding ten opzichte van verliefdheid ook dusdanig negatief dat je alleen het negatieve ziet van verliefd zijn, en dat resulteert weer in de mening 'verliefdheid is een leugen'.

eventjes wat gedachten extrapoleren a.d.h.v. ABgirls' post

Voor een deel wel denk ik.
Je zal geluk wel kunnen herkennen als je de mindere dingen niet kent, maar ik denk dat je gelukkiger bent met geluk (klinkt wat krom, maar ok) als je ook weet hoe het ook kan zijn. En dan bedoel ik idd de mindere perioden (het zuur).

mbt tot verliefdheid:
Ik denk dat iedereen idd weleens even zo denkt. Vooral als hij net verliefd is geweest op iemand en die niet wederzijds is gebleken.
je hebt dan voor jezelf idd zo'n gevoel dat je voorlopig ff niet verliefd meer wil worden om maar niet gekwetst te worden.

Maar aan de andere kant, zodra je weet waar verliefdheid ook toe kan leiden, dus dan bedoel ik zodra die uitloopt op een hele leuke relatie, krijgt verliefdheid geen negatieve bijklank meer, omdat het voor iets heel moois heeft gezorgd.

Als die relatie uit zou gaan, zou dat voor mij niet de verliefdheid zelf negatief maken. Misschien alleen dat de liefde zelf dan ff een opdoffer krijgt.

Maar zodra je uit die emotionele fase ben ga je er vaak vanzelf wel weer in geloven en is het weer niet zo negatief meer.

Wat dat betreft ligt het denk ook aan in welke fase je jezelf bevindt, hoe jij tegen liefde en verliefdheid aan kijkt.

Voel je je emotioneel wat minder prettig, zal je ook wat minder positief tegen liefde en verliefdheid aankijken.

Maar voel je je emotioneel heel erg goed, zal je liefde en verliefdheid vaak weer positief bekijken.

Hoop dat er wat van te snappen is, maar goed

Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 01:30 :

edit: oh oh weer een argumentje gevonden:

over het uiten van blijdschap.... dat is ook weer zoiets hypocriets! Als ik blij ben dat bv persoon x overleden is, en ik zing daarover 'oh wat ben ik blij dat persoon x een zandfabriek is begonnen' dan mag dat niet, en moet ik zingen 'oh wat jammer dat persoon x is heengegaan'. Dat is hypocriet. Dus het uiten van emoties is dus ook een leugen; onwaar. Omdat bepaalde emoties en omstandigheden sociaal gezien niet geaccepteerd worden, moet ik mijn emoties en gevoelens verpakken in een leugen, om ze alsnog te kunnen uiten. waar is de transparantie en waarheid dan?

Waarom zou je geen liedje mogen produceren over het feit dat je blij bent dat persoon x is doogegaan? Volgens mij is dit een land van vrije meningsuiting en dus toegestaan..
Ze zeggen we over de doden niets dan goeds.. maar dat is onzin. Als je iemand niet mag, mag je die niet en is dat een feit!
En daar kan je vast wel een formule bij bedenken..
Want als je iets met een formule wilt beredeneren, kan je alles wel al feit betitelen.

[Orpheo]

Chalyneoin schreef op 22-08-2006 @ 12:30 :
Waarom zou je geen liedje mogen produceren over het feit dat je blij bent dat persoon x is doogegaan? Volgens mij is dit een land van vrije meningsuiting en dus toegestaan..
Ze zeggen we over de doden niets dan goeds.. maar dat is onzin. Als je iemand niet mag, mag je die niet en is dat een feit!
En daar kan je vast wel een formule bij bedenken..
Want als je iets met een formule wilt beredeneren, kan je alles wel al feit betitelen.

je mag het wel zeggen, maar de sociale druk die dan ontstaat zorgt ervoor dat je je mening niet mag spuien.

Daar kan je geen formule bij bedenken, aangezien de variabelen, variabel zijn. er is geen vaste waarde. Er zijn ook geen variabelen bekend om een formule en verband mee op te stellen.

Een formule is een feit. Het is onaantastbaar. Het is solide. je kan niet zeggen (simpel voorbeeld) I=3 R=5 IxR=U=> 3x5=/=15 ! kan niet. onmogelijk. Die formule is getest, in iedere mogelijke omstandigheid. Een formule verandert niet, hoe raar de situatie ook is. De formule is dus waar, en dus een feit.

Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 01:12 :
ik gebruikte jou post als aanzet voor dit topic

en over waarheid? nee dat is niet de definitie van waarheid.

waarheid is iets dat een feit is. iets dat door onderzoek vastgesteld kan worden, opnieuw en opnieuw en opnieuw. waar een formule of een theorie (die ondersteunt wordt doro een formule) de waarheid ondersteunt, of sterker nog: waarheid is. wat jij opnoemde zijn allemaal secundaire factoren, allemaal meningen. NIets solide, niets vasts.

een leugen is een onwaarheid.

Emoties uiten...dat doe je altijd al wel. of het nu positief of negatief is. maar t feit dat de meeste muziek de oorsprong vindt in een negatieve emotie (pijn, verdriet oid) zegt toch wel iets over mijn eerdere stelling: de mens wil zijn lijden uiten. ze is dus een dramaqueen.

Alhoewel je het niet helemaal vermijden kan, worden discussies erg lastig als men 'holle begrippen'als liefde, waarheid en eerlijkheid gaan gebruiken. Een definitie vaststellen is lastig en doet imo ook afbreuk aan de gevoelsmatige waarde van de begrippen. "De taal legt grenzen maar is in zekere zin intern zelf begrensd".

In filosofische of metafysische zin zijn feiten zelfs geen waarheden, maar dan krijg je een eindeloze discussie waar veel mensen niet op zitten te wachten. De wetenschap heeft in het verleden zelf bewezen dat haar waarheden geen 100% waarheden zijn. De quantum - mechanica liet zien dat de oude ideeën niet geheel klopten en iig niet golden voor de beweging van kleine deeltjes. Ook onze grote held Einstein heeft een uitspraak gedaan die later ongefundeerd bleek. "God dobbelt niet ". Wel dus. Althans als je de waarheidsgehalte van een wetenschappelijk feit koppeld aan de recentheid (wrs geen goed Nederlands woord ).

Dan heb je nog: deductie-inductie probleem, het opstellen van een juiste hypothese (Hempel) en de 'paradisgma's (Kuhn).

OT:

Voor mij is Liefde 'dat wat mensen bind'. Klinkt wat cliché mss. Daarnaast is verliefdheid meer een gevoel dat tijdelijk is. Mss heeft het als doel ons aan te zetten anderen lief te hebben ( in de zin van liefdesrelatie) omdat de werkelijke hechting meer tijd nodig heeft (oxcetine oid)

Als ik verliefd ben geef ik het gevoel gewoon eerst een tijdje de ruimte zonder daar gelijk acties aan te verbinden. Ook schrijf ik dan op wat ik voel. Soms is degene waar ik verliefd op ben bezet, en is dat de reden om de verliefdheid na de tijdelijke uiting even weg te stoppen of ik voel me gewoon nog niet helemaal klaar voor een relatie.

Als liefde een leugen is, leef ik met liefde met deze leugen.

Maar serieus: Ik denk dat het, net als met zoveel dingen, voor sommige mensen een leugen is en voor sommige mensen de waarheid. En als je vaak genoeg bedondert bent, is het verleidelijk om te schreeuwen dat liefde niet echt kan zijn. Totdat je het dus echt en oprecht meemaakt, dan weet je dus dat het niet altijd zo hoeft te zijn.

[Steffan]

Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 12:57 :
je mag het wel zeggen, maar de sociale druk die dan ontstaat zorgt ervoor dat je je mening niet mag spuien.

Zonder sociale druk van buitenaf, zou je niet eens bestaan..
Je word gevormd door je omgeving.

[Orpheo]

Steffan schreef op 22-08-2006 @ 13:33 :
Zonder sociale druk van buitenaf, zou je niet eens bestaan..
Je word gevormd door je omgeving.

oeh, en daar zou ik rouwig om moeten zijn? eventueel niet bestaan hebben? ik zou t ten eerste niet erg vinden, en ten tweede, had ik niet bestaan geld de uitspraak 'wat niet weet dat niet deert'.

[Orpheo]

Nala schreef op 22-08-2006 @ 13:29 :
Als liefde een leugen is, leef ik met liefde met deze leugen.

Maar serieus: Ik denk dat het, net als met zoveel dingen, voor sommige mensen een leugen is en voor sommige mensen de waarheid. En als je vaak genoeg bedondert bent, is het verleidelijk om te schreeuwen dat liefde niet echt kan zijn. Totdat je het dus echt en oprecht meemaakt, dan weet je dus dat het niet altijd zo hoeft te zijn.

en hiermee bevestig je eigenlijk mijn stelling

Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 14:51 :
en hiermee bevestig je eigenlijk mijn stelling

Dan ben ik heel benieuwd hoe je mijn post opgevat hebt, want dat was namelijk totaal niet de bedoeling.

Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 14:50 :
oeh, en daar zou ik rouwig om moeten zijn? eventueel niet bestaan hebben? ik zou t ten eerste niet erg vinden,

Wat moet jij een kutleven hebben man!

[Orpheo]

Kamarazow schreef op 22-08-2006 @ 17:11 :
Moet moet jij een kutleven hebben man!

valt mee. ik vermaak me best.

Orpheo, je spoort niet.

[Orpheo]

MetalliCat schreef op 22-08-2006 @ 17:56 :
Orpheo, je spoort niet.

ik verveelde me toen ik dit topic opende

[Steffan]

Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 18:10 :
ik verveelde me toen ik dit topic opende

Dat zeggen ze allemaal..

[Nienna*]

Orpheo schreef op 19-08-2006 @ 23:40 :
nee. liefde is niet echt. liefde is niet waar. liefde is een leugen, zelfbedrog. wie houdt je nu voor de gek? liefde is alleen maar jezelf expres pijnigen. Ja soms heb je ook mooie momenten, maar het gros is pijnlijk, verrot, bedorven. Zijn die mooie momenten het dan waard? ik vind van niet.

Er zijn 3 dingen eeuwig en constant in dit universum:

de dood
Belasting
muziek

de rest is bijzaak.

Dus beter kappen we er gewoon allemaal mee, duik je je bed in, spaanplaatje erop, zand erop, want het leven en liefde is zinloos. de liefde en verliefdheid is zo relatief. wat voor mij echt is, is voor jou leugen, en andersom. Maar wij mensen zijn an sich al te dom om dat in te zien. De mensheid is gewoon dom. Al worden we ondergezeken door aliens zijn we nog te dom om dat in te zien.

de stelling is dus: liefde is een grote leugen. Het aspect 'religie is een nog grotere leugen, en nog ergere bullshit' laat ik achterwege, en alsjeblieft, laten we 't daar dus ook niet over hebben.

discussieer maar los!

Ik ben het met je eens dat de mensheid op zich dom is, maar dan niet om het fenomeen liefde. Liefhebben zit gewoon in de mens en ik vind liefde ook geen leugen. Ik geloof nog steeds dat een mens oprecht kan liefhebben. Op dat moment is de liefde waar, echt. Natuurlijk is er een hoop rotzooi in de liefde, maar ik geloof nog steeds dat er iemand op deze aarde rondloopt die mij gelukkig kan maken, en andersom. Van wie ik oprecht kan houden en die oprecht van mij houdt. Bovendien is verliefdheid en liefde niet hetzelfde.
Ik denk dat je vergeet dat er ook nog zoiets bestaat als broeder- en zusterliefde, ouderliefde, vriendschapliefde. Vooral ouderliefde is over het algemeen puur en ik denk dat je echtheid onderschat.

Liefde is relatief, moeilijk en kan ook heel veel rotzooi veroorzaken, maar daar ben je nog altijd zelf bij. Ik denk dat je je niet zo negatief moet opstellen. Over het algemeen is dat realistisch, maar in dit geval ben je te veel aan het doemdenken - denk ík. Iets optimistischer mag wel .

[vedetje]

als ik het goed begrijp, dan ga jij stellen dat alles een leugen is dat niet eeuwig blijft duren?

want de dood is eeuwig
een wiskundig feit voor jou is eeuwig (mijn tegenargument is hierop dat als we nu eens zeggen dat 1 5 is en 5 1, dan klopt het allemaal al niet meer, het is de mensheid die van een feit een feit maakt, wij worden geleerd dat 1 1 voorstelt, maar voor hetzelfde geld werden we geleerd dat 1 5 was... snap je waar ik naartoe wil?)

dan denk ik dat er wat fout zit in je redenering... de waarheid is niet eeuwig, de waarheid is de waarheid op het moment dat jij leeft.

Toen ik voor het eerst een vriendje had en er superverliefd op was, dat was een VORM van liefde, en dat was echt...
Als ik zeg dat ik mijn ouders graag zie, ondanks alles wat ik hen aandoe (en zij mij), dan is dat ook een vorm van liefde...
Als ik doodgraag mijn hond zie, die kanker heeft, en waarschijnlijk de eerstvolgende week gaat sterven, dan is dat ook een vorm van liefde...
Maar nu voel ik die vorm van liefde niet meer voor mijn eerste vriendje. Ik heb er herinneringen aan, ik herinner me dat ik liefde voor hem voelde...
Maar waarom zou dat dat een leugen zijn?

Op dat specifieke moment was het echt.

quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 01:30 :

edit: oh oh weer een argumentje gevonden:

over het uiten van blijdschap.... dat is ook weer zoiets hypocriets! Als ik blij ben dat bv persoon x overleden is, en ik zing daarover 'oh wat ben ik blij dat persoon x een zandfabriek is begonnen' dan mag dat niet, en moet ik zingen 'oh wat jammer dat persoon x is heengegaan'. Dat is hypocriet. Dus het uiten van emoties is dus ook een leugen; onwaar. Omdat bepaalde emoties en omstandigheden sociaal gezien niet geaccepteerd worden, moet ik mijn emoties en gevoelens verpakken in een leugen, om ze alsnog te kunnen uiten. waar is de transparantie en waarheid dan?
--------------------------------------------------------------------------------

Dit snap ik eigenlijk niet echt? Wat bedoel je hiermee? Dat je niet al je emoties mag uiten?
Dat haalde ik toch aan in mijn vorige post, de maatschappij aanvaardt bepaalde manieren niet van emoties-uiten, en dit is weer de relativiteit van alles. Alles is relatief in het leven, als je had gezegd van 'de liefde is relatief' had ik je 100% gelijk gegeven, maar een leugen?
In onze maatschappij is het inderdaad geen opgewekte gebeurtenis als iemand 'heen is gegaan' maar in andere maatschappijen is iedereen zo blij dat de persoon is vertrokken naar een beter leven.
Het is maar hoe je het bekijkt.
(en ik ken trouwens wel liedjes waarin de dood wordt bezongen )

[iwamoto]

Orpheo schreef op 22-08-2006 @ 17:26 :
valt mee. ik vermaak me best.

Met vrienden als mij is het leven toch altijd wat waard

maar ffe OT: ik denk persoonlijk dat dingen als liefde gewoon een misleiding zijn om ons aan het paren te krijgen, survival of the species!, gewoon moeder natuur die denkt "nou, als het niet goedschiks gaat, dan moet ik er maar wat lokkertjes aan maken", éh voila, liefde.

zelf zou ik graag van een meisje houden, ik heb het ook gedaan, 13 maanden lang, en uiteindelijk voelde ik me zo mishandeld, nu klinkt het veel te dramatisch als ik zeg "will i ever love again?", maar ik ben wel duidelijk wat terughoudender geworden in de liefde



hey, niet slecht voor n eerste post he?

Nienna* schreef op 22-08-2006 @ 21:04 :
Ik ben het met je eens dat de mensheid op zich dom is

[Orpheo]

iwamoto schreef op 24-08-2006 @ 01:21 :
Met vrienden als mij is het leven toch altijd wat waard

maar ffe OT: ik denk persoonlijk dat dingen als liefde gewoon een misleiding zijn om ons aan het paren te krijgen, survival of the species!, gewoon moeder natuur die denkt "nou, als het niet goedschiks gaat, dan moet ik er maar wat lokkertjes aan maken", éh voila, liefde.

zelf zou ik graag van een meisje houden, ik heb het ook gedaan, 13 maanden lang, en uiteindelijk voelde ik me zo mishandeld, nu klinkt het veel te dramatisch als ik zeg "will i ever love again?", maar ik ben wel duidelijk wat terughoudender geworden in de liefde



hey, niet slecht voor n eerste post he?

hey! partner in crime!

ben t btw eens met jou onderschrift

[Nienna*]

Jones schreef op 24-08-2006 @ 01:25 :

Rolleye vooral verder .

[Aurora]

Oh, bla, niet weer dat liefde bestaat niet gezeik