Lastige klanten?

[ikbenschipper1]

Chimera schreef:

Ik vind dat zo laf he, mensen die je proberen te 'pakken' door bij de baas te gaan klagen. Als het terecht is, prima, maar dat is gewoon een opzettelijke naaistreek.

Ik werk als consultant, en soms heb je met hele vervelende typetjes te maken. Van die mensen die als ze antwoorden op een mailtje waar ze zelf niet zo goed in afgeschilderd staan hun manager uit de CC lijst halen, maar als ze iets te klagen hebben ongeveer iedereen tot aan onze CEO aan toe in-CC-en.

En dan heb je ze nog het in de BCC zetten zodat niemand het kan zien ....

[tineke_88]

Ik werkte altijd op het station en dan had je bijvoorbeeld een vrouwtje in een rolstoel die een tijdschrift probeerde te stelen. Dan loop je naar dr toe en dan stond ze op en rende zo door die deur heen. Heel grappig. We lieten dr maar gaan.
Ik moet bekennen dat ik ook wel eens boos werd aan de telefoon, ik ging niet schelden, maar werd wel boos. Dan bied ik altijd gauw mijn excuses aan, ik weet zelf ook wel dat ik dat niet kan maken. Maar je hebt ook mensen die je begrijpen en die je dan alsnog helpen (UPC dus)
Ik heb ook wel eens het omgekeerde gehad.
Een bedrijf belde en die wou mijn tante aan de telefoon hebben. Ik zei: 'nee sorry die is er niet en ik heb eigenlijk ook geen idee hoe laat die thuiskomt. Dan moet u straks even terugbellen'.
Die vrouw begon gelijk te gillen dat ik hartstikke brutaal was en waar ik het lef vandaan haalde enzo.
Ik stond daar helemaal verbluft aan die telefoon en toen heb ik maar gezegd: 'dag mevrouw' en de hoorn opgelegd.

[Urs]

Haha dat zijn de verhalen hé...

"Als ik je buiten tegen kom ben je voor mij" en aanverwante opmerkingen die tegen mij gemaakt werden, hebben toch een redelijk aantal HBO-studenten hun studiecarriere gekost.

[Levitating Nun]

Mijn tijd als nachtreceptionist in een groot Amsterdams hotel spande de kroon. Iedere nacht was het wel raak, van naaktlopers tot messentrekkers, van tierende idioten tot doodbedreigingen.

Belangrijkste (bij dit werk dan) is dat je rustig blijft en je vooral niet angstig opstelt. En als de situatie het toe laat bluffen.

Als je een gratis cursus zelfvertrouwen en assertiviteit wilt hebben, wordt dan nachtreceptionist.

Het valt me trouwens wel op dat de manier van kwaad worden cultureel verschilt. Amerikanen zijn meestal beleefd boos, Pakistanen/Indianen behandelen je als een stuk vuil, Italianen kijken meestal alleen boos, Britten zijn altijd dronken en worden snel agressief. Nederlanders zijn gewoon onbeschoft.

[Levitating Nun]

deadlock schreef:

"Als ik je buiten tegen kom ben je voor mij" en aanverwante opmerkingen die tegen mij gemaakt werden, hebben toch een redelijk aantal HBO-studenten hun studiecarriere gekost.

Mooi, die mensen verdienen ook geen diploma.

[T_ID]

Levitating Nun schreef:

Amerikanen zijn meestal beleefd boos

Nou.. probeer bij een restaurant een conflict over hygiene op te lossen met een Amerikaan.. We moesten er de kok en manager bij halen om uit te leggen dat omdat het plasticje dat de taartpunt scheidde van de rest van de taart er af gehaald was, dat niet betekende dat er iemand er met zijn fikken in had zitten graaien. Gewoon niet voor rede vatbaar, zeiken en zeiken en zeiken.

Britten lieten zich vaak wel overtuigen. Die wilden altijd blowen op het terras (werkte destijds bij Smits Koffiehuis in Amsterdam) en dat kan natuurlijk niet. Dan roepen 'but that's legal in Holland' en negeren stelselmatig elke uitleg over het gedoogbeleid, terwijl het in Engeland precies zo werkt. Slechts eenmaal hebben we de toiletjuffrouw annex uitsmijter erbij moeten halen ter overtuiging, en die hoefde de man niet mee te nemen.

Eigenlijk valt het wel mee. Voor iets dat pal tegenover het Centraal zit is het er behoorlijk rustig.

[June bug]

kattenkop schreef:

Sinds een tijdje werk ik in een supermarkt.
We waren op een zaterdag de hele toonbank van de vleeswaren per meter uit aan het halen om het grondig te poetsen. Ivm tijd moest een gedeelte voor sluitingstijd worden gedaan. Komt een vrouw aanlopen die geïrriteerd vraagt: "wat zijn jullie aan het doen!?. Iemand antwoordt vriendelijk dat we de toonbank aan het poetsen zijn. "Kan dat niet ná sluitingstijd!? Wij legden uit dat we het dan niet af zouden krijgen als we het nog na sluitingstijd moesten doen. We gaven wel aan dat als mevrouw wat wilde hebben we het voor haar konden pakken, al lag het op dit moment voor een gedeelte dus niet in de toonbank...
De vrouw liep zonder wat te zeggen weg. Even later kwam een bedrijfslijder aanlopen. Er scheen een mevrouw te zijn geweest die had geklaagd dat we onbeleefd tegen haar waren geweest...

Ik heb iets dergelijks een keer meegemaakt toen ik nog in een supermarkt werkte. Zoals bij de meeste supermarkten kunnen klanten niet betalen met een briefje van 200 of 500, in verband met veiligheid heb je daar als cassiere als het goed is geen wisselgeld voor. (soms ook wel, maar de regel is gewoon, staat ook met een sticker op de achterkant van de kassa-toonbank, dat cassieres niet terughebben van briefjes van 200 of 500) Toen kwam er een keer een klant met een briefje van 200, dus ik zei dat ze daar helaas niet mee kon betalen, en wees haar op die sticker op mijn kassa. Klant woest, 'Maar dat is toch ook gewoon geld blabla', ging ze naar de manager. Waarop die sufkop van een manager tegen mij zei: neem het maar gewoon aan, we zullen er niet moeilijk over doen. En die klant dus met een triomfantelijke glimlach. Toen was ik ook behoorlijk pissig, er wordt je vanuit je leidinggevenden daar verteld dat dat de regels zijn waar je je aan moet houden, en dan zet je eigen baas je op zo'n manier voor schut. Echt, bah

[Mara]

June bug schreef:

Toen was ik ook behoorlijk pissig, er wordt je vanuit je leidinggevenden daar verteld dat dat de regels zijn waar je je aan moet houden, en dan zet je eigen baas je op zo'n manier voor schut. Echt, bah

Oeh, dat herken ik. Kon ik behoorlijk pissig om worden.

[Omgmewmewcat]

Ja, lastige klanten...

Klanten die hun wagentjes gewoon parkeren in het pad dat je aan het vullen bent, en dan over een goed kwartiertje pas terug komen. En als je dat wagentje ook maar een tikje geeft dan gaan ze schelden/schreeuwen.

Vooral oude mensen die dat doen... Of dat irritante TAKKENwijf dat -nooit- haar mandje draagt. Ze vult het mandje met goederen en schopt er de hele winkel mee. Echt irritant om dat elke keer te zien. -_-''

*Zucht* En uiteraard die idiote klanten die wat laten vallen en dat niet melden bij het aanwezige personeel. Gewoon doen alsof je neus bloed en rustig weglopen... Ook al rollen er doperwten alle kanten op.

Ik zou ze soms graag een tik willen verkopen... Maar ja dan verlies ik natuurlijk m'n baan. - -a

[fractal-illusio]

Ik ben over het algemeen heel sociaal en behulpzaam, maar ik verwacht dan wel van de persoon aan de andere kant van de lijn dat hij/zij ook sociaal blijft.
Als personen zelf slim gaan lopen doen, terwijl ze dus echt géén gelijk hebben, vertel ik ze, op een ietswat bijdehandte manier, hoe het wel is. Dat dat dan af en toe uitdraait op gezeik, neem ik dan voor lief. Ik kan héél veel hebben, maar heb wel grenzen.

Laatst was ik net een week uit training toen ik een vraag kreeg van iemand. Ik Ging het antwoord opzoeken en aan hem vertellen, maar had zijn vraag blijkbaar verkeerd geintrepeteerd. Dus vroeg ik nogmaals wat z'n vraag was, waarop hij aangaf dat hij liever iemand wou spreken die er meer verstand van had. Nogmaals om z'n vraag gevraagd en vervolgens nogmaals op gaan zoeken, maar toen in overleg met iemand anders toch besloten om door te verbinden. Toen ik dat aangaf aan meneer kreeg ik de vraag of ik ongeschoold was, omdat ik hem door ging verbinden
En op zo'n moment vraag ik dus of meneer zelf wel weet wat hij uberhaupt wil, want het is blijkbaar allemaal niet goed.

Maar ach, zolang dat oude vrouwtje hartstikke blij is omdat ik haar heb geholpen, of als ik die meneer kan vertellen dat er bericht onderweg naar hem toe is en hij ook weer blij is, heb ik ook weer een goed gevoel als ik aan het eind van de middag weer naar huis ga.