Eenzaam, alleen en somber

dsnx schreef:

Waarom vinden al die eenzame mensen elkaar niet? Ik heb me dat vaker afgevraagd, maar ik weet nog geen antwoord.

Omdat eenzame mensen vaak eenzaam zijn doordat ze zich op de achtergrond houden en geen of weinig initiatief nemen om met andere dan wel niet eenzame mensen om te gaan, lijkt me. En omdat ze meestal niet al te veel ondernemen/buiten de deur komen en dus niet veel mensen ontmoeten, wat de kans dat er nog een eenzaam iemand bij zit kleiner maakt? En sommige mensen kunnen nou eenmaal beter hun verhaal op internet doen dan in het echt. Dat is mijn ervaring in elk geval, want ik ben zelf zo'n type (hoewel wel veel minder dan vroeger).

Ik zou het trouwens wel zo vriendelijk vinden als je mijn pm beantwoord, want ik heb je een paar dagen geleden een reactie gestuurd en daarna niks meer ontvangen. Ik doe geen vlieg kwaad hoor.

[Changshan]

dsnx schreef:

Op zich wel grappig idee. Het is ook zo dat je op veel fora leest over mensen die eenzaam zijn, maar het lijkt wel of die mensen alleen op internet bestaan.

Waarom vinden al die eenzame mensen elkaar niet? Ik heb me dat vaker afgevraagd, maar ik weet nog geen antwoord.

Hmmm, hier op s.com hebben we best een gezellige community. Er zijn tijden geweest dat ik veel met bijvoorbeeld Mephisto en Zao afsprak en daar dan nog tig andere forummers tegenkwam. We voelden ons als vanzelf onderdeel van een groep, omdat we allemaal vaak op scholieren.com kwamen. Vind het wel een mooie vriendengroep, nu nog redelijk wat contact met enkelen van hen.

't Is geen allesoplossend middel, maar zou je het niet eens leuk vinden om mee te doen met een meeting? Nu bijvoorbeeld die van Psychologie hier (zie topic)?

Ik ken je gevoel van eenzaamheid en somberheid, voordeel is wel dat ik een redelijk grote vriendengroep heb. Die nare gevoelens komen bij mij meer van (beëindigde) relaties/onvrijwillig vrijgezel zijn. Ik kan je alleen aanraden om snel weer af te spreken met mensen waarmee je het een keer gezellig hebt gehad, mensen die je echt opvielen toen je met een groep (feestje?) mee uitging.

[Mephisto]

Changshan schreef:

Hmmm, hier op s.com hebben we best een gezellige community. Er zijn tijden geweest dat ik veel met bijvoorbeeld Mephisto en Zao afsprak en daar dan nog tig andere forummers tegenkwam. We voelden ons als vanzelf onderdeel van een groep, omdat we allemaal vaak op scholieren.com kwamen. Vind het wel een mooie vriendengroep, nu nog redelijk wat contact met enkelen van hen.

Offline contact met forumers komt hier inderdaad best veel voor. Inderdaad met Zao en Changshan hier bijvoorbeeld. Maar goed, een aantal anderen die ik op het forum heb leren kennen zie ik meer offline dan online. (in de context bier + bankstel)

Denk dat bepaalde onzinmeetings beter geschikt zijn om je echt bij een groep gezellige mensen aan te sluiten; daar wordt aardig wat gemeet (als je het überhaupt nog meeten mag noemen) in tegenstellig tot de wat serieuzere subfora.

[VeGs]

dsnx schreef:

Ik weet het alletwee niet echt. Ik heb geen verwachtingen van vriendschap en geen idee hoe ik het moet doen omdat ik nooit vrienden heb gehad. Ik weet nauwelijks wat het precies inhoudt.

Waarom wil je vriendschap?
Wat verwacht je van vrienden, en wat verwacht je van jezelf?

Dus welke plek is dan aan te raden?

Dat kunnen wij nooit weten, want wij weten niet waar je interesses liggen. Lid worden om vrienden te krijgen, is geforceerd vrienden zoeken.
Ga iets doen, omdat de activiteit je aan staat. Dan is vrienden maken niet het enige waar het om draait en is het ook makkelijker vol te houden. Het komt op mij over alsof je de sporten die je noemt misschien een maand of 3 hebt vol gehouden?
Ik maak ook niet snel vrienden, maar mijn ervaring is dat er rustig een half jaar over heen kan gaan voordat leuke kennissen uitgroeien tot vriendschappen. Dan is het best prettig als je in dat half jaar tijd iets doet omdat je dat leuk vind, en waarbij de vriendschap een bijkomstigheid is.

Als vriendschap de voornaamste reden is, zal het eerder tegenvallen. Daar komt bij dat mensen het vaak doorhebben als iemand op zoek is naar vriendschap en dat is niet altijd positief.
Ik voel me er zelf iig niet prettig bij als iemand duidelijk te graag vrienden wil worden. Die ander heeft dan vaak veel hogere verwachtingen; vaak afspreken, etc. Daar kan (en wil) ik niet aan voldoen.
Als iemand echt heel leuk is, dan komt het vanzelf wel. Dan ben je eerst kennissen, spreek je daarna een keer iets af, en als dat goed gaat, ga je dat wat regelmatiger doen.

Een sportvereniging is een prima plek als je nieuwe mensen wilt leren kennen. Niet als je vrienden wilt maken. In het eerste geval ligt er geen druk achter en is je houding een stuk relaxter. In het tweede geval is het geforceerd.

Heel af en toe, maar zelden. Ik hoop meestal dat mensen mij eens vragen, maar dat gebeurt eigenlijk nooit.

Waarom zouden ze? Klinkt lullig, maar veel mensen hebben al een druk leven. Die vinden het heel leuk om gewoon een gesprek met je te hebben, maar zullen zelf niet snel het initiatief nemen om af te spreken. Maar dat betekent niet dat ze er niet voor open staan. Het betekent wel dat de kans is groot dat je het zelf zult moeten vragen.
En daarnaast heb je een grote groep mensen zoals jij; die wel vrienden willen, maar net zoals jij afwachten. Dan loop je elkaar natuurlijk mis.

En verwacht vooral niet dat je direct een hechte vriendschap hebt. Het kan hoor; soms klikken mensen echt heel goed. Maar als jij iemand bent die afwachtend is, is dat minder realistisch.

Waarom vraag je het niet liever zelf?

[naddi]

Ik herken je verhaal..
Ik was vroeger ook het grijze muisje van de klas.. ik was het meisje die overal buiten viel en nooit vrienden had..
Werd altijd gepest.. en heb heel vaak bij de psygoloog gezeten omdat ik geen zelfvertrouwen meer had en in de put zat.

Maar de laatste jaren heb ik mezelf gedwongen contact met mensen te zoeken, ook al vond ik dit echt niet leuk.
Maar op gegeven moment kreeg ik meer zelfvertrouwen en had ik mijn woordje klaar sindsdien ben ik veel gelukkiger omdat ik allemaal lieve mensen om mij heen heb, Soms voel ik me nog steeds eenzaam en heb ik het gevoel alsof ik helemaal alleen sta. Maar dat doe je niet. En met meisjes betreft.. meiden komen alleen naar je toe als je van jezelf houd en zelfvertrouwen uitstraalt en open naar ze toe bent.

Probeer eerst eens te praten met de mensen waarvan je weet dat ze aardig zijn.. stel vragen en toon belangstelling naar wat ze doen. Je krijgt vanzelf meer zelfvertrouwen omdat je trots kan zijn dat je dit gedaan hebt.. en met je jaren word het beter.

hopelijk kan je hier wat mee

dsnx schreef:

Op zich wel grappig idee. Het is ook zo dat je op veel fora leest over mensen die eenzaam zijn, maar het lijkt wel of die mensen alleen op internet bestaan.

Waarom vinden al die eenzame mensen elkaar niet? Ik heb me dat vaker afgevraagd, maar ik weet nog geen antwoord.

Omdat ze het niet van elkaar weten? Op het net kun je anoniem zeggen wat je dwarszit, in het echte leven is dat lastiger.

Trouwens, werk met mensen kan erg leuk zijn als je lastig contacten legt. Ik maak bijvoorbeeld lastig vrienden maar heb met plezier een tijdje achter de kassa gezeten in een supermarkt. Veel vriendelijke mensen en als ze humeurig zijn dan zijn ze met eem minuut toch weer weg.