In hoeverre hebben mannen schuld aan/zeggenschap over een (ongewenste) zwangerschap?

[Primadonna]

Als ik perongelijk zwanger zou worden ondanks gebruik van anticonceptie, dan zou ik het weglaten halen zonder het zeggen. Wat niet weet, wat niet deert.

[Em.]

Primadonna schreef:

Als ik perongelijk zwanger zou worden ondanks gebruik van anticonceptie, dan zou ik het weglaten halen zonder het zeggen. Wat niet weet, wat niet deert.

Maar je weet het zélf wel. Ben je dan niet bang (hoewel ik niet zeker weet of dat het goede woord is) dat je je er achteraf toch heel rot over voelt en dat je dan met niemand erover kan praten? Het lijkt me best een groot geheim om te hebben, 'ik was zwanger en ik heb het weg laten halen' en weet ik veel wat voor gevoelens eraan vast kunnen hangen. Dat je in principe jaren later nog kunt denken 'mijn kind was nu net zo oud geweest als dat meisje daar'. Ik denk dat het toch best emotioneel kan zijn, zelfs als je er rationeel geen bezwaren in ziet.

Oh, en wat ik zelfs vergeten was is het niet een beetje oneerlijk naar de man toe? Als ík een man was geweest en ik zou niet te horen krijgen wanneer mijn vriendin zwanger was en het kindje werd zomaar weggehaald, dan zou ik daar behoorlijk van schrikken, denk ik. Zoiets hoor je toch wel te bespreken, tenzij je misschien een onenightstand had of zoiets.

[Primadonna]

Em. schreef:

Maar je weet het zélf wel. Ben je dan niet bang (hoewel ik niet zeker weet of dat het goede woord is) dat je je er achteraf toch heel rot over voelt en dat je dan met niemand erover kan praten? Het lijkt me best een groot geheim om te hebben, 'ik was zwanger en ik heb het weg laten halen' en weet ik veel wat voor gevoelens eraan vast kunnen hangen. Dat je in principe jaren later nog kunt denken 'mijn kind was nu net zo oud geweest als dat meisje daar'. Ik denk dat het toch best emotioneel kan zijn, zelfs als je er rationeel geen bezwaren in ziet.

Oh, en wat ik zelfs vergeten was is het niet een beetje oneerlijk naar de man toe? Als ík een man was geweest en ik zou niet te horen krijgen wanneer mijn vriendin zwanger was en het kindje werd zomaar weggehaald, dan zou ik daar behoorlijk van schrikken, denk ik. Zoiets hoor je toch wel te bespreken, tenzij je misschien een onenightstand had of zoiets.

Ik snap wat je bedoelt, maar ik zie mezelf in de verste toekomst nog geen kinderen. Zover als dat ik het nu kan zeggen, wil ik eigenlijk nooit kinderen. ( Maar dat kun je niet met zekerheid zeggen natuurlijk ! ) Daarnaast zou ik achteraf wel een vriendin in vertrouwen nemen, maar niet voor dat het gebeurd is. Want ik gebruik bewust anticonceptie dus ik kies er dan ook bewust voor om geen kinderen te krijgen en heb ik dan ook geen zin in een gesprek waarin mij een schuldgevoel aangepraat wordt.

Wat ik me wel afvraag, of diegene die heel erg over een abortus nadenken, wel makkelijker een morningafterpil slikken?

Ik denk niet heel zwaar over abortus in het algemeen, maar zou het zelf niet doen. MAP heb ik echter geen bezwaar tegen. Voor mij ligt de grens denk ik (weet ik niet zeker, nog nooit ervaren) bij het 'zwanger voelen'. Dus als ik niet ongesteld word en bovendien voel dat er iets aan de hand is in mijn buik, en ik weet dat ik zwanger ben, dan denk ik dat ik het dan al niet meer wil weghalen. En anders als het hartje klopt.

Freyja schreef:

@ Spawn Again. Er blijft dan sowieso nog genoeg geils over om te doen lijkt mij.

Klopt. Overigens heb ik nooit een antwoord gehad van: ik houd het. Gelukkig. Ligt ook wel een beetje aan het type vrouw DENK ik.

[Volk]

Primadonna schreef:

Als ik perongelijk zwanger zou worden ondanks gebruik van anticonceptie, dan zou ik het weglaten halen zonder het zeggen. Wat niet weet, wat niet deert.

Als je mijn vriendin was en ik kwam er achter zou ik je per direct dumpen. Ook al zou ik zelf geen kind willen. Lijkt me een waardeloze relatie als je dat soort dingen niet kunt bespreken.

Primadonna schreef:

Wat ik me wel afvraag, of diegene die heel erg over een abortus nadenken, wel makkelijker een morningafterpil slikken?

Ik denk niet makkelijk over abortus, ik weet dat zodra ik weet dat ik zwanger ben ik met heel mijn hart van zo'n kind zal houden. Dat maakt het heel moeilijk denk ik. Maar een morningafter werkt niet als je al zwanger bent, dus dat zie ik dan ook niet als abortus, maar als nood-anticonceptie. Natuurlijk grijp ik daar ook niet vaak naar, want hoe vaker je hem gebruikt, hoe minder goed hij werkt.

[MiBe]

Primadonna schreef:

Als ik perongelijk zwanger zou worden ondanks gebruik van anticonceptie, dan zou ik het weglaten halen zonder het zeggen. Wat niet weet, wat niet deert.

Toen mijn toenmalige vriendin de pil niet goed slikte en een morning after pil nodig had heeft ze dat ook voor mij verzwegen, dat is precies de reden dat het nu mijn ex is. Als je dat soort dingen voor elkaar gaat verzwijgen is er wat mij betreft geen goede basis voor een relatie meer.

[Primadonna]

Ja, dat denk ik ook.
Maar in mijn geval heb ik alleen maar scharrels en geen vaste relatie. Dus daarom zou ik het niet vertellen of overleggen.
Ik denk dat het met een vaste relatie zeker anders is, maar die heb ik nog niet gehad!

MiBe schreef:

Toen mijn toenmalige vriendin de pil niet goed slikte en een morning after pil nodig had heeft ze dat ook voor mij verzwegen, dat is precies de reden dat het nu mijn ex is. Als je dat soort dingen voor elkaar gaat verzwijgen is er wat mij betreft geen goede basis voor een relatie meer.

Nouja, verzwijgen.. Ik heb een MAP geslikt, wat toch wel vrij snel moet, zonder het hem te vertellen want we zagen elkaar alleen in het weekend en zoiets ga je niet even smsen. Btw, die MAP zit erin En toen kon hij er dus ook al niks meer aan doen, mocht ie dat willen.

Lusi schreef:

Nouja, verzwijgen.. Ik heb een MAP geslikt, wat toch wel vrij snel moet, zonder het hem te vertellen want we zagen elkaar alleen in het weekend en zoiets ga je niet even smsen. Btw, die MAP zit erin En toen kon hij er dus ook al niks meer aan doen, mocht ie dat willen.

Maar die slik je toch alleen als je al weet dat je onveilige seks hebt gehad?

[Neko*]

Lusi schreef:

Nouja, verzwijgen.. Ik heb een MAP geslikt, wat toch wel vrij snel moet, zonder het hem te vertellen want we zagen elkaar alleen in het weekend en zoiets ga je niet even smsen. Btw, die MAP zit erin En toen kon hij er dus ook al niks meer aan doen, mocht ie dat willen.

Het lijkt me eerlijk gezegd een beetje stug dat jij een MAP slikt, door een situatie die onbekend is bij je partner? En dan nog, stel dat jullie seks hadden zonder condoom en jij komt erachter dat je een keer de pil bent vergeten. Dan kan je hem toch gewoon sms'en dat je er net achter kwam dat je de pil een keer vergeten bent en de MAP gehaald hebt, just to be sure? Imo is daar niets raars aan. Liever dat hij het weet, dan dat hij er pas een week later achter komt (of helemaal niet).

[MiBe]

Neko* schreef:

En dan nog, stel dat jullie seks hadden zonder condoom en jij komt erachter dat je een keer de pil bent vergeten. Dan kan je hem toch gewoon sms'en dat je er net achter kwam dat je de pil een keer vergeten bent en de MAP gehaald hebt, just to be sure? Imo is daar niets raars aan. Liever dat hij het weet, dan dat hij er pas een week later achter komt (of helemaal niet).

Precies dat. Bij mij was het dus zo dat ik haar die week nog minstens 3 keer gezien had en ook toen zei ze niets. Een keer houdt het op natuurlijk. Ik vind het gewoon te triest dat ik daar dan via een vriendin van haar achter moest komen die tevens van mening was dat het mij toch ook wel aanging. Dat soort dingen hoor je naar mijn mening ook eerst te bespreken met degene waar je een relatie mee hebt, niet met een buitenstaander.

Neko* schreef:

Het lijkt me eerlijk gezegd een beetje stug dat jij een MAP slikt, door een situatie die onbekend is bij je partner? En dan nog, stel dat jullie seks hadden zonder condoom en jij komt erachter dat je een keer de pil bent vergeten. Dan kan je hem toch gewoon sms'en dat je er net achter kwam dat je de pil een keer vergeten bent en de MAP gehaald hebt, just to be sure? Imo is daar niets raars aan. Liever dat hij het weet, dan dat hij er pas een week later achter komt (of helemaal niet).

Ik heb ervoor gekozen hem niet ongerust te maken en het pas achteraf te vertellen. Verder hebben we het wel van tevoren gehad over dat abortus zou plaatsvinden bij ongelukjes, dus ik vond dit gerechtvaardigd en wilde het niet afhandelen via een smsje, dat had ik wel raar gevonden eigenlijk.

[Neko*]

Daar ben ik het niet mee eens, het is een situatie die jullie beide aangaat dus vind ik dat je partner het recht heeft het te weten voor/op het moment dat je de MAP gaat halen. Ik heb ook niet het idee dat je een partner dan ongerust maakt met zo'n smsje, je handelt dan toch gewoon naar de situatie? Zeker als jullie al van tevoren het onderwerp al eens besproken hebben. Maar misschien ben ik daarin te principieel ingesteld.

Neko* schreef:

Daar ben ik het niet mee eens, het is een situatie die jullie beide aangaat dus vind ik dat je partner het recht heeft het te weten voor/op het moment dat je de MAP gaat halen. Ik heb ook niet het idee dat je een partner dan ongerust maakt met zo'n smsje, je handelt dan toch gewoon naar de situatie? Zeker als jullie al van tevoren het onderwerp al eens besproken hebben. Maar misschien ben ik daarin te principieel ingesteld.

Ik denk dat als je van tevoren hebt besproken dat er sowieso een abortus zou komen in het geval van ongewenste zwangerschap (en je dus beiden duidelijk geen kinderen wilt) dat je er als vrouw dan wel van uit mag gaan dat je een MAP kunt halen zonder achteraf gezeik te krijgen. Erover liegen is dom (liegen is sowieso not done in my book) en het verzwijgen is vrij onnodig lijkt me, maar om er nu vette drama van te maken.. Beetje overdreven. Ik zou zoiets zo vanzelfsprekend vinden (als je dus vooraf al zo duidelijk hebt afgesproken dat je beiden absoluut geen kinderen wil) dat ik er helemaal niet over na zou denken, en het dus ook niet expres niet zou vertellen ofzo.

[Neko*]

Juist omdat je er dan vanuit mag gaan dat je gewoon een MAP kunt halen zonder gezeik, kan je het toch in een smsje wel bespreekbaar maken? Dan is het toch geen groot drama en kan je ervan uit gaan dat er aan de ontvangende kant geen ongeruste gevoelens om de hoek komen?

Neko* schreef:

Juist omdat je er dan vanuit mag gaan dat je gewoon een MAP kunt halen zonder gezeik, kan je het toch in een smsje wel bespreekbaar maken? Dan is het toch geen groot drama en kan je ervan uit gaan dat er aan de ontvangende kant geen ongeruste gevoelens om de hoek komen?

Ik stuur amper sms'jes. En ik ga ook aannemen dat een eventuele partner niet zou gaan zeuren als ik hem dat gewoon vertel wanneer we elkaar weer zien.

Het zou dan gewoon zo'n "gesprek" worden als: "Bla bla, hoe was je dag? Bla bla, o ja, ik heb ook een MAP gehaald vandaag. Bla bla.."

Toch helemaal geen big deal?

[MiBe]

Syori schreef:

En ik ga ook aannemen dat een eventuele partner niet zou gaan zeuren als ik hem dat gewoon vertel wanneer we elkaar weer zien.

Dan juist niet, maar op het moment dat je het bewust verzwijgt wordt het wel een probleem. Althans, ik vind dat dat soort dingen in een relatie gewoon besproken moeten worden. Op het moment dat je niet eerlijk en open naar elkaar bent is het naar mijn mening slimmer om er een punt achter te zetten.

MiBe schreef:

Dan juist niet, maar op het moment dat je het bewust verzwijgt wordt het wel een probleem. Althans, ik vind dat dat soort dingen in een relatie gewoon besproken moeten worden. Op het moment dat je niet eerlijk en open naar elkaar bent is het naar mijn mening slimmer om er een punt achter te zetten.

Oh, maar daar ben ik het natuurlijk mee eens. Daarom gaf ik al aan dat ik er in dit geval van uitga dat er duidelijk besproken is wat er zou gebeuren met een eventuele zwangerschap.

Als er een consensus bestaat dat het ongewenst is, dan mag ik toch zeker wel een MAP halen als ik vind dat het nodig is zonder dat ik achteraf gezeur krijg.

[MiBe]

Syori schreef:

Als er een consensus bestaat dat het ongewenst is, dan mag ik toch zeker wel een MAP halen als ik vind dat het nodig is zonder dat ik achteraf gezeur krijg.

Als dat zo afgesproken is lijkt me dat meer dan logisch

[Neko*]

Syori schreef:

Ik stuur amper sms'jes. En ik ga ook aannemen dat een eventuele partner niet zou gaan zeuren als ik hem dat gewoon vertel wanneer we elkaar weer zien.

Het zou dan gewoon zo'n "gesprek" worden als: "Bla bla, hoe was je dag? Bla bla, o ja, ik heb ook een MAP gehaald vandaag. Bla bla.."

Toch helemaal geen big deal?

Als het daadwerkelijk dezelfde dag was geweest, nee, geen big deal. Of de dag erna, kan ik ook overheen komen. Maar een week later pas vertellen omdat je elkaar doordeweeks niet ziet, gaat er bij mij niet in.

Maar laten we deze discussie maar laten varen, want we worden het toch niet eens en het raakt een beetje weg van het onderwerp.

[ZitriN]

Mijn vriend en ik hebben ook zo'n gesprek gehad waarin ik heb aangegeven dat ik op dat moment niet weet wat ik zou beslissen. Maar ook dat er een vrij grote kans is dat ik het wel hou, aangezien ik mezelf in staat acht het kind te kunnen opvoeden. Sindsdien gebruikt hij altijd een condoom. (Ik ben zelf aan de pil). En voordat ik commentaar krijg, natuurlijk is er ook dan nog een kans, maar die is zo klein dat hij het er geloof ik maar op gokt.