De Draak vs God [Openbaring van vragen]

[Fade of Light]

Vince_007 schreef op 08-08-2003 @ 09:22:
gelieve deze voorgaande post niet serieus te nemen.
Als zijn mening -dwz met negering van archeologisch bewijsmateriaal en het feit dat er +- 60 boeken in de Bijbel zijn die elkaar geenszins tegenspreken- het maximum van geloofwaardigheid zou moeten zijn, dan moet je voorgaande post dus zeker niet serieus nemen.

ohja je hebt gelijk. Als ze elkaar niet tegenspreken, dan is het natuurlijk al meteen erg geloofwaardig . Daarbij zijn er genoeg topics die aan die 'geen contradictie' twijfelen.

[Bezoekster]

Hallo Kazanka,

He, he… eindelijk even tijd om op jou reactie te reageren.

Maar wanneer keert hij terug, nog in de tijd dat jij de levensadem bezit? Zal hij in dezelfde vorm wederkeren, of in een andere gedaante?

Wanneer weet niemand behalve God; zo staat het ook in de Bijbel.
Nog wanneer ik de levensadem bezit…? Dat is maar net hoe je het bekijkt; misschien wel dood op de manier van dat mijn stoffelijk lichaam is afgestorven… maar mijn geestelijk leven stopt niet. Men zegt ook wel dat op het moment dat je bent wedergeboren (= een Bijbelse term); geestelijk geboren je vanaf dat moment het eeuwige leven hebt…
Welke vorm…? Ik denk een vervolmaakte vorm, net zoals in de tijd na Zijn opstanding… Hij verscheen toen ook aan verscheidene mensen… Hij was er zomaar en was soms ook zo weer verdwenen. Ook ging Hij door muren heen…

Waarom wel als een geestelijke ziekte? Het aanhangen van een ander geloof zie ik niet in dezelfde vorm als een depressie, schizofrenie, dementie, etc. Het is geen ziekte. De uitspraak die je doet duidt op een lage tolerantie

Lage tolerantie…? Is maar net hoe je naar het begrip ‘ziekte’ kijkt…
Ziek zijn… lichamelijk of geestelijk maakt nog niet dat je minderwaardig bent; minder waard. Ieder mens heeft een ‘gat in zijn hart’ wat opgevuld moet worden…
Een ‘ingebakken heimwee’ naar zijn of haar Schepper… Wanneer dat gat nog niet opgevuld is, is er nog genezing nodig.

Hoe zou je het ervaren als ik wel had laten blijken dat ik die druk bij jouw voel? Voor de duidelijkheid; ik voel die druk niet, maar stel dat ik die wel ondervond...

Dan zou ik die opmerking gebruiken als een ‘spiegel’… want dat is het allerlaatste wat ik wil; dat iemand zich ‘gedwongen’ voelt om te gaan geloven omdat ik het zeg…
De Bijbel zegt dat geloof een gave van God is… Hij geeft het en wil het aan iedereen geven die daar voor openstaat. Ik mag getuigen van mijn geloof, er over vertellen… maar ik kan niemand anders overtuigen van mijn gelijk.

Ik bedoel daarmee dat je het aandurft om de discussie aan te gaan. Je vermijdt deze niet, blijft ontopic en standvast in eigen gedachtengang.

Oke, waarom zou ik anders gaan praten dan dat mijn overtuiging is… alleen als er iets is waardoor ik op andere gedachten zou komen; dan geef ik dat ook graag toe…

Als ik in dat brandende huis zat, zou ik jouw volgen. Achteraf zou dan waarschijnlijk zijn gebleken dat jouw weg één uitweg was, maar er waren er meerdere.

Dat is jouw overtuiging… niet de mijne.

Omdat er nu geen direct gevaar is, denk ik langer na over de keuzes die ik heb, na afwegen kom ik bij de juiste, degene die het meest bij mij past. Tot nu toe is dat niet dezelfde uitweg als de jouwe geweest.

Nog niet…
En het is goed om goed na te denken over deze keuzes…!

Overigens zou ik de dood eerder verwelkomen, niet proberen om deze te ontlopen.

Dat weet ik… Ook ik ben niet bang voor de dood… omdat het niet het einde is.

Iedereen is dus gelijk, is iedereen ook gelijkwaardig? Hoe bedoel je dat laatste? Maakt god ook onderscheid in iemands zelfbeeld?

Wat ik bedoel is dat er niemand zonder zonde is… ook al is het maar een hele kleine zonde… het is zonde. Maakt God onderscheid in iemands zelfbeeld…??? Wat bedoel je daar mee…?

Zal de satan niet opnieuw verschijnen, in een andere vorm? Misschien weer een engel des gods die zich tegen zijn schepper keert..?

De belofte is dat satan dan voor altijd vernietigd zal zijn…
Verder weet ik geen goed antwoord op deze vraag.

Hoe kijkt u tegen deze theorie aan? Kan een onvolmaakt wezen, zich een volmaakte voorstelling maken, of is dit onmogelijk, mits er een aanwezigheid van het volmaakte moet bestaan?

Tja, wat is twijfel…???
En inderdaad is het denk ik zo dat een onvolmaakt wezen niet in staat is zich een volmaakte voorstelling te maken zonder een Volmaakt Wezen… Zoals eerder al gezegd is geloof een gave van God zelf.

Welke overeenkomst heeft Hobbes met gelovigen?

Dat is dit…:
De Soeverein is rechtvaardig, zijn weg is de goede weg. Hijzelf kan geen onrecht aandoen, zijn leiding is nodig om de vrede te bewaren, als hij niet zou worden gevolgd en zijn soevereiniteit wordt aangetast, zullen burgeroorlogen en chaos volgen.

Alleen is dan de grote vraag, is de Soeverein verantwoordelijk voor alle oorlogen en chaos of de onderdanen (mensen)…?

Hoe kan je zeker weten dat je leeft, wat zegt dat dit niet een droom is, een illusie. 'Dromen lijken soms levensecht' wordt wel eens gezegd. Hoe kunnen wij er dan zo zeker van zijn dat wij momenteel niet dromen. Of bestaat er naast onze wereld een echte droomwereld, ieder persoon droomt wel eens, maar is er ook iets als een universele droomwereld. Een die overal bestaat..?

Dromen zijn een wezenlijk deel van het leven; ook de Bijbel spreekt ook over dromen.
Een ‘deur’ naar de geestelijke wereld; in goed en kwade zin…
God kan jou en mij dingen duidelijk maken in een droom, maar ook de satan kan dan (nog?) Deze ‘werelden’ zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
He… weer een wereld erbij… de droomwereld…

Hoop dat je eerst voldoende hebt aan antwoorden… tot gauw…(?)

Aafke

[Kazanka]

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
he, he… eindelijk even tijd om op jou reactie te reageren.

Druk bezig in het dagelijkse leven dus...

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Wanneer weet niemand behalve God; zo staat het ook in de Bijbel.
Nog wanneer ik de levensadem bezit…? Dat is maar net hoe je het bekijkt; misschien wel dood op de manier van dat mijn stoffelijk lichaam is afgestorven… maar mijn geestelijk leven stopt niet. Men zegt ook wel dat op het moment dat je bent wedergeboren (= een Bijbelse term); geestelijk geboren je vanaf dat moment het eeuwige leven hebt…
Welke vorm…? Ik denk een vervolmaakte vorm, net zoals in de tijd na Zijn opstanding… Hij verscheen toen ook aan verscheidene mensen… Hij was er zomaar en was soms ook zo weer verdwenen. Ook ging Hij door muren heen…

Dus je gaat er vanuit dat de levensadem eigenlijk eeuwig zal blijven bestaan, niet in de vorm van een lichaam, maar in de vorm van jouw geest? Begint deze levensadem bij de geboorte, zeg maar de fysieke geboorte, of al daarvoor?

En kan het geestelijke leven zich afspelen in meerdere lichamelijke vormen? Of is het eenmalig dat een geest in een lichamelijke vorm zich laat zien..? Zoja, wat gebeurt er met de geestelijke vorm, wanneer die het lichaam verlaat, waar verblijft deze?

Waarschijnlijk zijn al deze vragen niet goed te beantwoorden, maar misschien heb je er wel bepaalde gedachtes over.

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Lage tolerantie…? Is maar net hoe je naar het begrip ‘ziekte’ kijkt…
Ziek zijn… lichamelijk of geestelijk maakt nog niet dat je minderwaardig bent; minder waard. Ieder mens heeft een ‘gat in zijn hart’ wat opgevuld moet worden…
Een ‘ingebakken heimwee’ naar zijn of haar Schepper… Wanneer dat gat nog niet opgevuld is, is er nog genezing nodig.

Ik zou dan eerder een term als 'incompleet' nemen, in elk geval niet het begrip 'ziekte'. Ziek klinkt naar mijn mening van zichzelf al negatief.

Wat betrefd het voelen van een leegte klopt wel, alleen of dit door een heimwee naar de schepper komt, of uberhaupt iets met een mogelijke schepper te maken heeft...dat betwijfel ik. Bij mij is er een grote leegte, er is geen enkel doel in mijn bestaan, ook een geloof in een 'schepper' zal dat niet kunnen veranderen. Ik betwijfel of er iets is dat dit gat ooit zal kunnen dichten.

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Dan zou ik die opmerking gebruiken als een ‘spiegel’… want dat is het allerlaatste wat ik wil; dat iemand zich ‘gedwongen’ voelt om te gaan geloven omdat ik het zeg…
De Bijbel zegt dat geloof een gave van God is… Hij geeft het en wil het aan iedereen geven die daar voor openstaat. Ik mag getuigen van mijn geloof, er over vertellen… maar ik kan niemand anders overtuigen van mijn gelijk.

Een perfecte instelling

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Oke, waarom zou ik anders gaan praten dan dat mijn overtuiging is… alleen als er iets is waardoor ik op andere gedachten zou komen; dan geef ik dat ook graag toe…

Sommige mensen passen zich aan, aan hun omgeving. Eigen mening lichtelijk bijstellen, zodat deze beter in de maatschappij past. Anderen veranderen vaak van mening. Ik ben ook een van die mensen, waarschijnlijk omdat ik geen idee heb wie ik ben, wie ik wil zijn, waarom ik ben en wat ik ben.

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Dat is jouw overtuiging… niet de mijne.

Ik ben ervan overtuigd dat je altijd keuzes hebt. Er is nooit een goede weg, er zijn er altijd meerdere. Dit geldt dus ook voor het huis. Bedoeld u dat ik slechts twee keuzes zou hebben in die situatie? 1] U volgen en in veiligheid komen 2] U niet volgen en in het huis blijven ?

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Nog niet…
En het is goed om goed na te denken over deze keuzes…!

Misschien nooit niet...maar dat kan niemand met zekerheid zeggen.

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Dat weet ik… Ook ik ben niet bang voor de dood… omdat het niet het einde is.

Ik geloof ook niet dat de dood het einde zal zijn. Het kan bijna niet...

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Wat ik bedoel is dat er niemand zonder zonde is… ook al is het maar een hele kleine zonde… het is zonde. Maakt God onderscheid in iemands zelfbeeld…??? Wat bedoel je daar mee…?

Dat wist ik al, er is geen enkel mens die echt de genade van god verdient.
Wat ik met het zelfbeeld bedoel. Maakt god onderscheid bij het beoordelen van een mens afhankelijk van hoe die zichzelf ziet. Bijvoorbeeld het verschil tussen een rijke Baron, die veel mensen hard laat werken om zijn winst te vergroten. Iemand die geweld gebruikt om zijn onderdanen in bedwang te houden, maar er zelf wel van overtuigd is dat hij naar de regels van god leeft.
En iemand die weinig bezit, zijn leven wijdt aan het geloof, in armoede leeft en de mens liefheeft. Alwetende dat hij ondanks zijn levensstijl, de genade van god niet waard is.

Zou god hier onderscheid in maken, welke van de twee mannen zal positiever worden beoordeeld? Of maakt het geen verschil? Dat is wat ik bedoelde..

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
De belofte is dat satan dan voor altijd vernietigd zal zijn…
Verder weet ik geen goed antwoord op deze vraag.

ok, dan zal ik deze vraag ten ruste leggen.

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:

Tja, wat is twijfel…???
En inderdaad is het denk ik zo dat een onvolmaakt wezen niet in staat is zich een volmaakte voorstelling te maken zonder een Volmaakt Wezen… Zoals eerder al gezegd is geloof een gave van God zelf.

Misschien nu wat lastiger, waarom kan een mens zich dan wel een voorstelling van een 'Krokofant' maken? Of van een minautaurus(niet helemaal goed gespelt) (half paard, half mens)...?

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Dat is dit…:
De Soeverein is rechtvaardig, zijn weg is de goede weg. Hijzelf kan geen onrecht aandoen, zijn leiding is nodig om de vrede te bewaren, als hij niet zou worden gevolgd en zijn soevereiniteit wordt aangetast, zullen burgeroorlogen en chaos volgen.

Dat is een mogelijkheid..maar ik dacht er meer aan dat de mens zijn verantwoordelijkheden overdraagt aan een enkel persoon. Als men die persoon volgt en doet wat er gezegt wordt, dan zou alles geweldig moeten lopen. Maar er is natuurlijk altijd het toeval, tenzij je daar heel sterk niet in geloofd, maar ik geloof daar dus wel in. In een maatschappij, gevormd naar het idee van Hobbes, kunnen dingen gebeuren die niet binnen het bereik van de souverein liggen. Het zou zo kunnen zijn dat de oogst mislukt. Niet veel aan te doen zou je zeggen, toch moet er iets aan gedaan worden. Op zijn minst moet aan iemand de schuld worden gegeven. Zou de schuld dan bij de souvereine macht liggen? De schuld zal niet bij de mensen zelf liggen, zij volgen de souverein, ondanks het vertrouwen in hem, is de oogst mislukt. Hetzelfde geldt voor sommige gelovigen.

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Alleen is dan de grote vraag, is de Soeverein verantwoordelijk voor alle oorlogen en chaos of de onderdanen (mensen)…?

Zoals ik ook al eerder heb gezegd, ik geloof dat iedereen grotendeels verantwoordelijk is voor zijn eigen daden. Maar is het niet erg verleidelijk om toch de souverein de schuld te geven, van dingen die misgaan. Helemaal makkelijk als je ook niets terughoort, geef iemand de schuld, waarvan zijn bestaan niet eens vaststaat. Ookal staat dat voor jouw zelf waarschijnlijk wel vast. Maar ik zie het als een mogelijkheid, ik twijfel zelfs aan het aardse bestaan, dus ik twijfel zeker aan alles wat daartoe behoort.

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:
Dromen zijn een wezenlijk deel van het leven; ook de Bijbel spreekt ook over dromen.
Een ‘deur’ naar de geestelijke wereld; in goed en kwade zin…
God kan jou en mij dingen duidelijk maken in een droom, maar ook de satan kan dan (nog?) Deze ‘werelden’ zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
He… weer een wereld erbij… de droomwereld…

Ik ben er nog niet zo zeker van of de geestelijke wereld en de droomwereld hetzelfde zijn, of suggereer je dat niet? De droomwereld is in elk geval wel heel apart. Het kan ook een uitlaatklep zijn van dingen die je in de 'fysieke' wereld hebt meegemaakt.

Laatst droomde ik bijvoorbeeld dat ik ergens in een stad was. Er was een (burger)oorlog aan de gang. Ook ik nam deel aan de strijd. Ik verschool mij geknield achter een muurtje. Recht voor mij had ik zicht op twee mensen van het vijandige kamp, ze kwamen op mij over als bevelhebbers, in elk geval personen met een hogere rang dan soldaat. Ik schoot op hun met mijn geweer. Zij stierven niet, zij kwamen enkel dichterbij. Een van hun ging voor mij staan, de ander naast mij, naast de muur. De muur was ongeveer een meter hoog. De man naast mij richtte zijn geweer op mij. Ik schoot op hem, maar mijn kogels troffen hem niet. Enige seconden later lostte hij een schot, ik werd geraakt en viel ter aarde. Kon mijzelf niet meer bewegen, maar ik kon nog wel denken. Daarna lag ik op een grasland, half bedekt met sneeuw en ook bedekt met bloed. Het deed me denken aan een graf, maar ik kon nog gewoon denken, ik zag mijzelf liggen, maar begreep niet waarom mijn lichaam daar enkel lag, terwijl ik mij zoals altijd voelde...

Was een rare droom, maar nog steeds weet ik hem tot in de details voor mijn geest te halen. Hoewel ik een betekenis probeer te vinden, lukt dit geenszins. Verwonderlijk...deze droomwereld.

Bezoekster schreef op 23-08-2003 @ 14:07:

Hoop dat je eerst voldoende hebt aan antwoorden… tot gauw…(?)

This will do just fine..
Het is nu trouwens steeds dat ik met mijn eigen vragen kom, heb je zelf geen vragen. Misschien over verwante onderwerpen die in deze topic passen. Onderwerpen die nog niet aan bod zijn gekomen, stel een vraag en ik zal trachten deze te beantwoorden.

Nog een kleine vraag...had ik jouw laatste e-mail al beantwoord?

[hamer&sikkel]

"Het koren zal buigen maar niet breken".

[zlatani9]

*gaapt van deze zinloze discussies*

[hamer&sikkel]

zlatani9 schreef op 27-08-2003 @ 01:08:
*gaapt van deze zinloze discussies*

Misschien vind je meer lotgenoten op andere fora.

[Bezoekster]

Hallo Kazanka,

Volgende week een uitgebreide reactie... even niet zoveel tijd.
Wil rustig kunnen reageren.
Je heb nog niet gereageerd op mijn mailtje

Tot gauw... Aafke

[Bezoekster]

Hallo Kazanka,

Druk bezig in het dagelijkse leven dus...

Yep…

Dus je gaat er vanuit dat de levensadem eigenlijk eeuwig zal blijven bestaan, niet in de vorm van een lichaam, maar in de vorm van jouw geest? Begint deze levensadem bij de geboorte, zeg maar de fysieke geboorte, of al daarvoor?

Goeie vraag… ik weet het niet precies. Wat ik wel weet is dat God ons vormeloos begin (in de baarmoeder) ziet, dat we gewenst zijn… Tja en wanneer begint het leven…? In ieder geval al voordat we kunnen nadenken, communiceren, herinneringen kunnen ‘opbouwen’. In kan me tenminste niets van mijn geboorte herinneren, toch was ik erbij…

En kan het geestelijke leven zich afspelen in meerdere lichamelijke vormen? Of is het eenmalig dat een geest in een lichamelijke vorm zich laat zien..? Zo ja, wat gebeurt er met de geestelijke vorm, wanneer die het lichaam verlaat, waar verblijft deze?

Hebr. 9:27 En zoals het de mensen beschikt is, eenmaal te sterven en daarna het oordeel…
Dit vers uit Hebreeen zegt dus eenmaal te sterven… voor zover ik het dan kan zien is er dan ook maar 1 leven in 1 lichaam mogelijk. Tja, en waar gaat de geest dan naartoe… naar God… (terug…?)…?
Johannes (14) schrijft daarover het volgende; hij citeert de woorden van Jezus (hij was een ooggetuige die veel met Jezus optrok):
1 Uw hart worde niet ontroerd; gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. 2 In het huis mijns Vaders zijn vele woningen - anders zou Ik het u gezegd hebben - want Ik ga heen om u plaats te bereiden; 3 en wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben. 4 En waar Ik heenga, daarheen weet gij de weg. 5 Tomas zeide tot Hem: Here, wij weten niet, waar Gij heengaat; hoe weten wij dan de weg? 6 Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij. 7 Indien gij Mij kendet, zoudt gij ook mijn Vader gekend hebben. Van nu aan kent gij Hem en hebt gij Hem gezien. 8 Filippus zeide tot Hem: Here, toon ons de Vader en het is ons genoeg. 9 Jezus zeide tot hem: Ben Ik zolang bij u, Filippus, en kent gij Mij niet? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; hoe zegt gij dan: Toon ons de Vader? 10 Gelooft gij niet, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is? De woorden, die Ik tot u spreek, zeg Ik uit Mijzelf niet; maar de Vader, die in Mij blijft, doet zijn werken. 11 Gelooft Mij, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is: of anders, gelooft om de werken zelf.

Waarschijnlijk zijn al deze vragen niet goed te beantwoorden, maar misschien heb je er wel bepaalde gedachtes over.

Dit zijn mijn gedachten/antwoorden op grond van mijn geloof.

Ik zou dan eerder een term als 'incompleet' nemen, in elk geval niet het begrip 'ziekte'. Ziek klinkt naar mijn mening van zichzelf al negatief.

Oke… ook goed. Dit is dus inderdaad maar net hoe je tegen het woord ‘ziekte’ aankijkt. Voor mij heeft dat woord geen negatieve klank in de zin van dat iemand daardoor minder of minderwaardig zou zijn.

Wat betreft het voelen van een leegte klopt wel, alleen of dit door een heimwee naar de schepper komt, of uberhaupt iets met een mogelijke schepper te maken heeft...dat betwijfel ik. Bij mij is er een grote leegte, er is geen enkel doel in mijn bestaan, ook een geloof in een 'schepper' zal dat niet kunnen veranderen. Ik betwijfel of er iets is dat dit gat ooit zal kunnen dichten.

Als… let wel, -als- God jouw Schepper IS, wat ik natuurlijk geloof… heeft Hij inderdaad dat ‘heimwee-gevoel’ erin gelegd. God wil tot Zijn doel komen in jouw leven… en dat kan niet als jij niet in relatie met Hem kan of wil leven. Ik weet dat dit scherp en zwart/wit klinkt, toch is dit wat ik geloof…
Zou je graag willen dat dit gat gevuld werd…?

Sommige mensen passen zich aan, aan hun omgeving. Eigen mening lichtelijk bijstellen, zodat deze beter in de maatschappij past. Anderen veranderen vaak van mening. Ik ben ook een van die mensen, waarschijnlijk omdat ik geen idee heb wie ik ben, wie ik wil zijn, waarom ik ben en wat ik ben.

Misschien is dat ook het verschil, ik weet wie ik ben, en waarom ik er ben…
En waarom zou ik mijn mening bijstellen voor een ander…??? Om beter in de groep te passen…?
Ik wil pas van mening veranderen als ikzelf ervan overtuigd ben dat die ander gelijk heeft.
Ik ben te lang een naloper geweest van mensen, mensen die niet te vertrouwen waren. Ik heb voor God gekozen en daardoor ook meteen voor mijzelf. Ik weet dan ik bij Hem van waarde ben en dat Hij te vertrouwen is… ook al begrijp ik soms niets van Zijn wegen met mensen en omstandigheden.

Ik ben ervan overtuigd dat je altijd keuzes hebt. Er is nooit een goede weg, er zijn er altijd meerdere. Dit geldt dus ook voor het huis. Bedoeld u dat ik slechts twee keuzes zou hebben in die situatie? 1] U volgen en in veiligheid komen 2] U niet volgen en in het huis blijven?

Het is aan jou de keus, je kunt geloven wat ik je vertel of niet…???
Soms zijn er inderdaad maar 2 keuzemogelijkheden. Lees nog maar eens de tekst van hierboven, wat Jezus van Zichzelf zegt… en ook daar kan je maar 2 dingen mee doen. Geloof of ongeloof. (niet zeker weten of twijfel is ook een vorm van ongeloof… wat vaak vooraf gaat aan geloof of… ongeloof) Je gelooft het of niet… Net als; je bent zwanger of niet… je kunt niet een klein beetje zwanger zijn.

Misschien nooit niet...maar dat kan niemand met zekerheid zeggen.

Zekerheid…???
Hebr. 11 1 Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet. 2 Want door dit (geloof) is aan de ouden een getuigenis gegeven. 3 Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods tot stand gebracht is, zodat het zichtbare niet ontstaan is uit het waarneembare.

Ik geloof ook niet dat de dood het einde zal zijn. Het kan bijna niet...

Daar zijn we het dus over eens… dat zou pas zinloos zijn…

Dat wist ik al, er is geen enkel mens die echt de genade van god verdient.
Wat ik met het zelfbeeld bedoel. Maakt god onderscheid bij het beoordelen van een mens afhankelijk van hoe die zichzelf ziet. Bijvoorbeeld het verschil tussen een rijke Baron, die veel mensen hard laat werken om zijn winst te vergroten. Iemand die geweld gebruikt om zijn onderdanen in bedwang te houden, maar er zelf wel van overtuigd is dat hij naar de regels van god leeft.
En iemand die weinig bezit, zijn leven wijdt aan het geloof, in armoede leeft en de mens liefheeft. Alwetende dat hij ondanks zijn levensstijl, de genade van god niet waard is.
Zou god hier onderscheid in maken, welke van de twee mannen zal positiever worden beoordeeld? Of maakt het geen verschil? Dat is wat ik bedoelde…

1 Kor. 3
(Misschien zegt het volgende gedeelte jou wat…?)
7 Daarom, noch wie plant, noch wie begiet, betekent iets, maar God, die de wasdom geeft. 8 Wie plant en wie begiet, staan gelijk; alleen zal elk zijn eigen loon krijgen naar zijn eigen werk. 9 Want Gods medearbeiders zijn wij; Gods akker, Gods bouwwerk zijt gij. 10 Naar de genade Gods, die mij gegeven is, heb ik als een kundig bouwmeester het fundament gelegd, waarop een ander voortbouwt. Maar ieder zie wel toe, hoe hij daarop bouwt. 11 Want een ander fundament, dan dat er ligt, namelijk Jezus Christus, kan niemand leggen. 12 Is er iemand, die op dit fundament bouwt met goud, zilver, kostbaar gesteente, hout, hooi, of stro, 13 ieders werk zal aan het licht komen. Want de dag zal het doen blijken, omdat hij met vuur verschijnt, en hoedanig ieders werk is, dat zal het vuur uitmaken. 14 Indien het werk, dat hij erop gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen, 15 maar indien iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden, doch hij zelf zal gered worden, maar als door vuur heen.

Misschien nu wat lastiger, waarom kan een mens zich dan wel een voorstelling van een 'Krokofant' maken? Of van een minautaurus (niet helemaal goed gespeld) (half paard, half mens)...?

Fantasie…?
Hmmmmmm… m.a.w. God kan ook een fantasie van mensen zijn…???

Dat is een mogelijkheid..maar ik dacht er meer aan dat de mens zijn verantwoordelijkheden overdraagt aan een enkel persoon. Als men die persoon volgt en doet wat er gezegd wordt, dan zou alles geweldig moeten lopen. Maar er is natuurlijk altijd het toeval, tenzij je daar heel sterk niet in gelooft, maar ik geloof daar dus wel in. In een maatschappij, gevormd naar het idee van Hobbes, kunnen dingen gebeuren die niet binnen het bereik van de souverein liggen. Het zou zo kunnen zijn dat de oogst mislukt. Niet veel aan te doen zou je zeggen, toch moet er iets aan gedaan worden. Op zijn minst moet aan iemand de schuld worden gegeven. Zou de schuld dan bij de souvereine macht liggen? De schuld zal niet bij de mensen zelf liggen, zij volgen de souverein, ondanks het vertrouwen in hem, is de oogst mislukt. Hetzelfde geldt voor sommige gelovigen.

Toeval…? Of is toeval misschien een andere ‘naam’ voor God…???
Een mislukte oogst…? Schuld van de souverein…?
Hetzelfde geldt voor sommige gelovigen…? (Die op Hem vertrouwen en toch mislukt de oogst…)
Je zou je kunnen afvragen waarom laat de souverein toe dat een oogst mislukt…???
Waarom worden bijv. sommige gebeden niet (of nog niet) verhoord…?

Zoals ik ook al eerder heb gezegd, ik geloof dat iedereen grotendeels verantwoordelijk is voor zijn eigen daden. Maar is het niet erg verleidelijk om toch de souverein de schuld te geven, van dingen die misgaan. Helemaal makkelijk als je ook niets terughoort, geef iemand de schuld, waarvan zijn bestaan niet eens vaststaat. Ook al staat dat voor jouw zelf waarschijnlijk wel vast. Maar ik zie het als een mogelijkheid, ik twijfel zelfs aan het aardse bestaan, dus ik twijfel zeker aan alles wat daartoe behoort.

Je twijfelt dus ook aan jezelf… of je wel bestaat, of bijv. in een droomwereld verkeerd…???

Ik ben er nog niet zo zeker van of de geestelijke wereld en de droomwereld hetzelfde zijn, of suggereer je dat niet? De droomwereld is in elk geval wel heel apart. Het kan ook een uitlaatklep zijn van dingen die je in de 'fysieke' wereld hebt meegemaakt.

Nee, dat bedoel ik niet… de droomwereld kan een toegang (deur) zijn voor het geestelijke leven.
De droom heeft dan een functie als ‘doorgeefluik’. Snap je wat ik bedoel…?
Ja, en tevens is het een ‘uitlaatklep’, het verwerken van de dagelijkse dingen.

Laatst droomde ik bijvoorbeeld dat ik ergens in een stad was. Er was een (burger)oorlog aan de gang. Ook ik nam deel aan de strijd. Ik verschool mij geknield achter een muurtje. Recht voor mij had ik zicht op twee mensen van het vijandige kamp, ze kwamen op mij over als bevelhebbers, in elk geval personen met een hogere rang dan soldaat. Ik schoot op hun met mijn geweer. Zij stierven niet, zij kwamen enkel dichterbij. Een van hun ging voor mij staan, de ander naast mij, naast de muur. De muur was ongeveer een meter hoog. De man naast mij richtte zijn geweer op mij. Ik schoot op hem, maar mijn kogels troffen hem niet. Enige seconden later loste hij een schot, ik werd geraakt en viel ter aarde. Kon mijzelf niet meer bewegen, maar ik kon nog wel denken. Daarna lag ik op een grasland, half bedekt met sneeuw en ook bedekt met bloed. Het deed me denken aan een graf, maar ik kon nog gewoon denken, ik zag mijzelf liggen, maar begreep niet waarom mijn lichaam daar enkel lag, terwijl ik mij zoals altijd voelde...

Denk je dat deze droom een betekenis voor jou heeft…?

Was een rare droom, maar nog steeds weet ik hem tot in de details voor mijn geest te halen. Hoewel ik een betekenis probeer te vinden, lukt dit geenszins. Verwonderlijk... deze droomwereld.

Yep, zo kan ik mij nog heel goed herinneren dat ik droomde dat mijn vader zelfmoord pleegde… een jaar voordat hij dat ook echt deed, zelfs de manier waarop was dezelfde.

Het is nu trouwens steeds dat ik met mijn eigen vragen kom, heb je zelf geen vragen. Misschien over verwante onderwerpen die in deze topic passen. Onderwerpen die nog niet aan bod zijn gekomen, stel een vraag en ik zal trachten deze te beantwoorden.

Natuurlijk zit ik nog boordevol met vragen… Waarom bijv. zijn mensen niet te vertrouwen…?
Ben jij bijv. te vertrouwen…? Niet bedoeld als persoonlijke aanval…!!!
Heb net op een ander discussie-forum een spam-atack meegemaakt. Met die eerst zich goed voordeden op het forum, met allerlei vragen ect. En zomaar ineens het forum eronder kalkten met allerlei onzin… en zo het forum verprutsten…

[Kazanka]

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Goeie vraag… ik weet het niet precies. Wat ik wel weet is dat God ons vormeloos begin (in de baarmoeder) ziet, dat we gewenst zijn… Tja en wanneer begint het leven…? In ieder geval al voordat we kunnen nadenken, communiceren, herinneringen kunnen ‘opbouwen’. In kan me tenminste niets van mijn geboorte herinneren, toch was ik erbij…

Ben ik het niet geheel mee eens. (Waarom nou weer niet , denk jij dan ) Ik zal het uitleggen. Het zou kunnen dat het leven begint met de vorming van het lichaam. Ik ga er zelf meer vanuit dat de ziel allang hiervoor is gevormd. Reincarnatie idee. Dan maak je een aantal kleine fouten. Is het zo dat een baby niet kan nadenken en niet kan communiceren? Helemaal niet. Een baby denkt na, hij verkent en overdenkt wat hij ziet. Op een kleine schaal, met enkel de simpelste gedachtes die wij nu niet eens meer zouden kunnen denken waarschijnlijk. Ook communiceert de baby volop. Grotendeels non-verbaal, verbaal kan het eigenlijk enkel lachen of huilen.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Hebr. 9:27 En zoals het de mensen beschikt is, eenmaal te sterven en daarna het oordeel…
Dit vers uit Hebreeen zegt dus eenmaal te sterven… voor zover ik het dan kan zien is er dan ook maar 1 leven in 1 lichaam mogelijk. Tja, en waar gaat de geest dan naartoe… naar God… (terug…?)…?
Johannes (14) schrijft daarover het volgende; hij citeert de woorden van Jezus (hij was een ooggetuige die veel met Jezus optrok):
1 Uw hart worde niet ontroerd; gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. 2 In het huis mijns Vaders zijn vele woningen - anders zou Ik het u gezegd hebben - want Ik ga heen om u plaats te bereiden; 3 en wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt, waar Ik ben. 4 En waar Ik heenga, daarheen weet gij de weg. 5 Tomas zeide tot Hem: Here, wij weten niet, waar Gij heengaat; hoe weten wij dan de weg? 6 Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij. 7 Indien gij Mij kendet, zoudt gij ook mijn Vader gekend hebben. Van nu aan kent gij Hem en hebt gij Hem gezien. 8 Filippus zeide tot Hem: Here, toon ons de Vader en het is ons genoeg. 9 Jezus zeide tot hem: Ben Ik zolang bij u, Filippus, en kent gij Mij niet? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; hoe zegt gij dan: Toon ons de Vader? 10 Gelooft gij niet, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is? De woorden, die Ik tot u spreek, zeg Ik uit Mijzelf niet; maar de Vader, die in Mij blijft, doet zijn werken. 11 Gelooft Mij, dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is: of anders, gelooft om de werken zelf.

Dus de ziel keert terug naar zijn schepper en het materiele lichaam vergaat tot stof.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Oke… ook goed. Dit is dus inderdaad maar net hoe je tegen het woord ‘ziekte’ aankijkt. Voor mij heeft dat woord geen negatieve klank in de zin van dat iemand daardoor minder of minderwaardig zou zijn.

Wat vindt je positief aan een ziekte?

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Als… let wel, -als- God jouw Schepper IS, wat ik natuurlijk geloof… heeft Hij inderdaad dat ‘heimwee-gevoel’ erin gelegd. God wil tot Zijn doel komen in jouw leven… en dat kan niet als jij niet in relatie met Hem kan of wil leven. Ik weet dat dit scherp en zwart/wit klinkt, toch is dit wat ik geloof…
Zou je graag willen dat dit gat gevuld werd…?

Het zou wellicht prettig zijn om een toekomst voor ogen te kunnen hebben.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Misschien is dat ook het verschil, ik weet wie ik ben, en waarom ik er ben…
En waarom zou ik mijn mening bijstellen voor een ander…??? Om beter in de groep te passen…?
Ik wil pas van mening veranderen als ikzelf ervan overtuigd ben dat die ander gelijk heeft.
Ik ben te lang een naloper geweest van mensen, mensen die niet te vertrouwen waren. Ik heb voor God gekozen en daardoor ook meteen voor mijzelf. Ik weet dan ik bij Hem van waarde ben en dat Hij te vertrouwen is… ook al begrijp ik soms niets van Zijn wegen met mensen en omstandigheden.

Weten wie je bent of wilt zijn is al een belangrijk gegeven. Ik dwaal rond zonder iets zeker te weten. Kan zijn dat ik morgen dood ben, misschien volgende week. Zal ik het kunnen opbrengen om naar alle colleges te gaan, de interesse hiervoor is niet altijd aanwezig. Af en toe is er gewoon een honger naar kennis, kortom dus veel motivatie voor het volgen van colleges. Op andere tijden denk ik enkel aan mijn rol in het bestaan van de wereld, colleges boeien mij totaal niet meer.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Het is aan jou de keus, je kunt geloven wat ik je vertel of niet…???
Soms zijn er inderdaad maar 2 keuzemogelijkheden. Lees nog maar eens de tekst van hierboven, wat Jezus van Zichzelf zegt… en ook daar kan je maar 2 dingen mee doen. Geloof of ongeloof. (niet zeker weten of twijfel is ook een vorm van ongeloof… wat vaak vooraf gaat aan geloof of… ongeloof) Je gelooft het of niet… Net als; je bent zwanger of niet… je kunt niet een klein beetje zwanger zijn.

Uit een zwangerschap kan een miskraam voortkomen, een tweeling, drieling, vierling, jongen, meisje. Dus je bent zwanger, maar hebt daarna nog veel mogelijkheden hoe het verder gaat verlopen. In andere woorden er zijn meerdere vormen van geloven.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Zekerheid…???
Hebr. 11 1 Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet. 2 Want door dit (geloof) is aan de ouden een getuigenis gegeven. 3 Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods tot stand gebracht is, zodat het zichtbare niet ontstaan is uit het waarneembare.

Dat is voor mij nog geen absolute zekerheid.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
1 Kor. 3
(Misschien zegt het volgende gedeelte jou wat…?)
7 Daarom, noch wie plant, noch wie begiet, betekent iets, maar God, die de wasdom geeft. 8 Wie plant en wie begiet, staan gelijk; alleen zal elk zijn eigen loon krijgen naar zijn eigen werk. 9 Want Gods medearbeiders zijn wij; Gods akker, Gods bouwwerk zijt gij. 10 Naar de genade Gods, die mij gegeven is, heb ik als een kundig bouwmeester het fundament gelegd, waarop een ander voortbouwt. Maar ieder zie wel toe, hoe hij daarop bouwt. 11 Want een ander fundament, dan dat er ligt, namelijk Jezus Christus, kan niemand leggen. 12 Is er iemand, die op dit fundament bouwt met goud, zilver, kostbaar gesteente, hout, hooi, of stro, 13 ieders werk zal aan het licht komen. Want de dag zal het doen blijken, omdat hij met vuur verschijnt, en hoedanig ieders werk is, dat zal het vuur uitmaken. 14 Indien het werk, dat hij erop gebouwd heeft, standhoudt, zal hij loon ontvangen, 15 maar indien iemands werk verbrandt, zal hij schade lijden, doch hij zelf zal gered worden, maar als door vuur heen.

Redelijk duidelijk, alleen de allerlaatste zin, wordt de 'arbeider' geredt door het vuur of van het vuur...?

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Fantasie…?
Hmmmmmm… m.a.w. God kan ook een fantasie van mensen zijn…???

Ja. Net zoals de mens een verzinsel van God zou kunnen zijn.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Toeval…? Of is toeval misschien een andere ‘naam’ voor God…???
Een mislukte oogst…? Schuld van de souverein…?
Hetzelfde geldt voor sommige gelovigen…? (Die op Hem vertrouwen en toch mislukt de oogst…)
Je zou je kunnen afvragen waarom laat de souverein toe dat een oogst mislukt…???
Waarom worden bijv. sommige gebeden niet (of nog niet) verhoord…?

Kom met uw eigen antwoorden zou ik zeggen. Sommige gebeden worden zelfs binnen een aantal uur al verhoord

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Je twijfelt dus ook aan jezelf… of je wel bestaat, of bijv. in een droomwereld verkeerd…???

Ja. Niets duidt er op dat ik ook daadwerkelijk leef. Ik voel mij dood, niet levend. Leven is het ervaren van liefde, liefde is iets dat ik weinig of niet zie.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Nee, dat bedoel ik niet… de droomwereld kan een toegang (deur) zijn voor het geestelijke leven.
De droom heeft dan een functie als ‘doorgeefluik’. Snap je wat ik bedoel…?
Ja, en tevens is het een ‘uitlaatklep’, het verwerken van de dagelijkse dingen.

Ik snap het.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Denk je dat deze droom een betekenis voor jou heeft…?

Geen eenzijdige betekenis. Het zou kunnen betekenen dat ik binnenkort het leven verlaat. Dat er na het aardse leven toch een ander leven ligt. Andere mogelijkheid zou zijn dat het nutteloos is om te vechten tegen de dreiging, er is geen ontkomen aan, wat ik ook probeer. Ook zou het kunnen betekenen: Met geweld en woede uit angst red je het niet.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Yep, zo kan ik mij nog heel goed herinneren dat ik droomde dat mijn vader zelfmoord pleegde… een jaar voordat hij dat ook echt deed, zelfs de manier waarop was dezelfde.

Een soort onheilsprofetie.

Bezoekster schreef op 02-09-2003 @ 16:01:
Natuurlijk zit ik nog boordevol met vragen… Waarom bijv. zijn mensen niet te vertrouwen…?
Ben jij bijv. te vertrouwen…? Niet bedoeld als persoonlijke aanval…!!!
Heb net op een ander discussie-forum een spam-atack meegemaakt. Met die eerst zich goed voordeden op het forum, met allerlei vragen ect. En zomaar ineens het forum eronder kalkten met allerlei onzin… en zo het forum verprutsten…

Waarden en normen veranderen. Er worden bijvoorbeeld stille tochten gehouden voor slachtoffers van zinloos geweld. Er wordt echter niks gedaan tegen de grote werkdruk, de prestatie-gerichtheid van de maatschappij. Wat een grote basis is voor het opwekken van een depressie bij veel mensen. De wereld draait vooral om materie, niet om gevoel, vredelievendheid, hulp, liefde, acceptatie. Zijn genoeg mensen die zich door hun hebzucht laten drijven. Als zij moeten liegen om er zelf beter van te worden, zullen zij deze kans benutten.

Het is wel zo dat er altijd uitzonderingen zijn. Er zijn twee mensen van het kamp en die vertrouw ik nu al meer dan enig ander. Zijn hele bijzondere mensen, maar daar vertel ik nog wel meer over als ik een mailtje stuur

Of ik zelf te vertrouwen ben? Waarschijnlijk niet, ik vertrouw mijzelf ook niet meer helemaal. Twijfel is wat mij maakt, ik verander vaak van mening bij sommige onderwerpen, ligt samen met zijn stemming en gevoel van dat moment. Het blijft echter altijd zo dat ik het leven verwonderlijk vind. In zijn pracht en tevens in zijn volkomen duisternis.

[Bezoekster]

Ben ik het niet geheel mee eens. (Waarom nou weer niet, denk jij dan) Ik zal het uitleggen. Het zou kunnen dat het leven begint met de vorming van het lichaam. Ik ga er zelf meer vanuit dat de ziel allang hiervoor is gevormd. Reincarnatie idee. Dan maak je een aantal kleine fouten. Is het zo dat een baby niet kan nadenken en niet kan communiceren? Helemaal niet. Een baby denkt na, hij verkent en overdenkt wat hij ziet. Op een kleine schaal, met enkel de simpelste gedachtes die wij nu niet eens meer zouden kunnen denken waarschijnlijk. Ook communiceert de baby volop. Grotendeels non-verbaal, verbaal kan het eigenlijk enkel lachen of huilen.

Ik geloof niet in reincarnatie...
Wel geloof in dat de ziel, de levensadem... bij God wegkomt...
Wat jij beschrijft over een baby is het groei-proces wat plaats vind... deze groei gaat je hele leven door...
De Bijbel spreekt zelf over een 2de keer geboren worden; een geestelijke geboorte (wederomgeboren worden) worden...:
Johannes 3
1 En er was iemand uit de Farizeeen, wiens naam was Nikodemus, een overste der Joden; 2 deze kwam des nachts tot Hem en zeide tot Hem: Rabbi, wij weten, dat Gij van God gekomen zijt als leraar; want niemand kan die tekenen doen, welke Gij doet, tenzij God met Hem is. 3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien. 4 Nikodemus zeide tot Hem: Hoe kan een mens geboren worden, als hij oud is? Kan hij dan voor de tweede maal in de moederschoot ingaan en geboren worden 5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk Gods niet binnengaan. 6 Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest.

Dus de ziel keert terug naar zijn schepper en het materiele lichaam vergaat tot stof.

Ja...

Wat vindt je positief aan een ziekte?

wat ik steeds probeer uit te leggen is dat ziekte een persoon niet minderwaardig maakt... Staat los van elkaar...
Ook al ben je ziek, je bent en blijft waardevol...
Overigens kan een positieve kant van ziekte zijn, dat het je drijft naar je Schepper. Het maakt je afhankelijk... en het maakt dat het leven opzich, niet altijd zomaar even vanzelfsprekend is...
Iemand die altijd gezond is... kan daardoor ook zomaar over de ziekte van iemand ander 'heen walzen'.

Het zou wellicht prettig zijn om een toekomst voor ogen te kunnen hebben.

En die toekomst is er... misschien dat je dat alleen nog niet helemaal kunt zien.

Weten wie je bent of wilt zijn is al een belangrijk gegeven. Ik dwaal rond zonder iets zeker te weten. Kan zijn dat ik morgen dood ben, misschien volgende week. Zal ik het kunnen opbrengen om naar alle colleges te gaan, de interesse hiervoor is niet altijd aanwezig. Af en toe is er gewoon een honger naar kennis, kortom dus veel motivatie voor het volgen van colleges. Op andere tijden denk ik enkel aan mijn rol in het bestaan van de wereld, colleges boeien mij totaal niet meer.

Ik vind het ook niet altijd leuk om altijd maar weer te moeten schoonmaken, eten te koken, af te wassen, kleren uitwassen, ect. en een andere keer doe ik het zingend en met plezier...

Uit een zwangerschap kan een miskraam voortkomen, een tweeling, drieling, vierling, jongen, meisje. Dus je bent zwanger, maar hebt daarna nog veel mogelijkheden hoe het verder gaat verlopen. In andere woorden er zijn meerdere vormen van geloven.

Oke... maar je bent zwanger of je bent het niet, iemand die een miskraam heeft gehad is -niet meer- zwanger en tja... een meerling is toch echt alleen maar het gevolg van die zwangerschap. (het zwanger zijn van een meerling 'heet' niet anders)

Dat is voor mij nog geen absolute zekerheid.

Maar dat kan nog wel komen ;-)
Je kan het koninkrijk van God pas zien als je wedergeboren bent (geestelijk geboren)

Redelijk duidelijk, alleen de allerlaatste zin, wordt de 'arbeider' geredt door het vuur of van het vuur...?

Dwars door het vuur... Net als goud... al de reststoffen verbranden; alles wat rein en puur is blijft over...

Ja. Net zoals de mens een verzinsel van God zou kunnen zijn.

Hmmmm, een verzinsel...

Kom met uw eigen antwoorden zou ik zeggen. Sommige gebeden worden zelfs binnen een aantal uur al verhoord

Yep... heb jou mail gelezen en diep onder de indruk. En je weet wat ik voor jou heb gebeden... en is verhoord.

Ja. Niets duidt er op dat ik ook daadwerkelijk leef. Ik voel mij dood, niet levend. Leven is het ervaren van liefde, liefde is iets dat ik weinig of niet zie.

Ik houd van jou

Geen eenzijdige betekenis. Het zou kunnen betekenen dat ik binnenkort het leven verlaat. Dat er na het aardse leven toch een ander leven ligt. Andere mogelijkheid zou zijn dat het nutteloos is om te vechten tegen de dreiging, er is geen ontkomen aan, wat ik ook probeer. Ook zou het kunnen betekenen: Met geweld en woede uit angst red je het niet.

Ik denk dat het jou gauw genoeg duidelijk wordt...

Een soort onheilsprofetie.

Waarna ik dus gesprekken heb gehad met zijn CAD begeleidster, die er met hem over heeft gepraat... toch deed hij het ondanks de belofte aan mij het niet te zullen doen...
In de nacht van dit gebeuren wist ik het al voordat mijn schoonzusje opbelde met de mededeling... had ik gedachten de rouwadvertentie al klaar...

De rest lees je wel in mijn mail...
En ik vertrouw je...

Groetjes Aafke

[Horror Kitty]

ik heb die openbaringen nooit zelf gelezen, maar een goede vriend van me die jehovah getuige is heeft een keer zijn visie erop gegeven. wat ik daarvan heb meegekregen is grootendeels een voorspelling van dood en verderf voor de ongelovigen.

[Kazanka]

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
Ik geloof niet in reincarnatie...
Wel geloof in dat de ziel, de levensadem... bij God wegkomt...
Wat jij beschrijft over een baby is het groei-proces wat plaats vind... deze groei gaat je hele leven door...
De Bijbel spreekt zelf over een 2de keer geboren worden; een geestelijke geboorte (wederomgeboren worden) worden...:
Johannes 3
1 En er was iemand uit de Farizeeen, wiens naam was Nikodemus, een overste der Joden; 2 deze kwam des nachts tot Hem en zeide tot Hem: Rabbi, wij weten, dat Gij van God gekomen zijt als leraar; want niemand kan die tekenen doen, welke Gij doet, tenzij God met Hem is. 3 Jezus antwoordde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien. 4 Nikodemus zeide tot Hem: Hoe kan een mens geboren worden, als hij oud is? Kan hij dan voor de tweede maal in de moederschoot ingaan en geboren worden 5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het Koninkrijk Gods niet binnengaan. 6 Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest.

Ook interresant. Het klinkt enigszins ook logisch. Zoals menig filosoof het ook zou verwoorden. De materie zal sterven, echter de vorm, de geest/de ziel, zal voortleven. Alleen dan weer iets anders dan t.o.v. de Bijbel. Toch is het ook een rare gedachte. Mensen blijven komen, daarmee worden ook steeds nieuwe zielen 'geboren', in een mensen leven is een ziel en een lichaam aanwezig. De lichamen verdwijnen na verloop van tijd, maar de ziel niet. Kortom er komen steeds meer zielen bij, begrijp ik dit goed? Er zullen dus nog oneindig veel zielen bijkomen, wat gebeurt er met hen? Is er ook iets meer bekend over de wedergeboorte, keert de ziel terug naar God, maar hoe...wordt deze weer deel van God, of blijft er toch een kloof tussen God en ziel?

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
wat ik steeds probeer uit te leggen is dat ziekte een persoon niet minderwaardig maakt... Staat los van elkaar...
Ook al ben je ziek, je bent en blijft waardevol...
Overigens kan een positieve kant van ziekte zijn, dat het je drijft naar je Schepper. Het maakt je afhankelijk... en het maakt dat het leven opzich, niet altijd zomaar even vanzelfsprekend is...
Iemand die altijd gezond is... kan daardoor ook zomaar over de ziekte van iemand ander 'heen walzen'.

Dat een ziekte iemand minderwaardig maakt zullen veel mensen het juist wel mee eens zijn. Misschien zou het niet zo moeten zijn, maar zo is het in de meeste gevallen wel. Of je het er nou mee eens of mee oneens bent.
Een ziekte kan daarentegen wel een positieve kant hebben. Dat je meer respect tegenover het leven gaat krijgen, andere mensen die ziek zijn anders gaat bekijken, etc...

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
En die toekomst is er... misschien dat je dat alleen nog niet helemaal kunt zien.

'Door de ogen van een masker is het zicht wazig en beperkt, men gist zich een weg in het donker zonder benul te hebben van wat men nadert. Desondanks zal men blijven gissen, totdat het masker zijn taak heeft volbracht. Het oog zal vrij kunnen zien, de wereld openbaart zich in zijn volledige pracht.'

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
Ik vind het ook niet altijd leuk om altijd maar weer te moeten schoonmaken, eten te koken, af te wassen, kleren uitwassen, ect. en een andere keer doe ik het zingend en met plezier...

Iedereen heeft zijn mindere dagen, alhoewel sommigen er alles aan doen om die illusie te behouden.

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
Oke... maar je bent zwanger of je bent het niet, iemand die een miskraam heeft gehad is -niet meer- zwanger en tja... een meerling is toch echt alleen maar het gevolg van die zwangerschap. (het zwanger zijn van een meerling 'heet' niet anders)

Daar ging mijn punt ook niet over. Het ging meer over de richting van het geloof. Men is zwanger, men besluit om te geloven. Daarna komt de keuze, Islam, Boeddha, Christus, etc

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
Maar dat kan nog wel komen ;-)
Je kan het koninkrijk van God pas zien als je wedergeboren bent (geestelijk geboren)

Wie weet

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
Dwars door het vuur... Net als goud... al de reststoffen verbranden; alles wat rein en puur is blijft over...

Kan een mens rein zijn...? Volgens jouw voorbeeld wel, maar was niet iedereen bevlekt met zonden?

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
Hmmmm, een verzinsel...

Het is ook een aparte theorie. Een andere vergelijking zou kunnen zijn, dat alles wat wij waarnemen slechts een illusie is. Net als ons leven, ons gevoel, de aarde.

Bezoekster schreef op 08-09-2003 @ 14:18:
Waarna ik dus gesprekken heb gehad met zijn CAD begeleidster, die er met hem over heeft gepraat... toch deed hij het ondanks de belofte aan mij het niet te zullen doen...
In de nacht van dit gebeuren wist ik het al voordat mijn schoonzusje opbelde met de mededeling... had ik gedachten de rouwadvertentie al klaar...

Zal een moeilijke tijd geweest zijn, hoe kijk je er nu op terug? Kan ook per mail antwoorden, of niet antwoorden

Ik zal deze week nog wel een mail sturen, weet niet precies wanneer, moet nog even kijken wanneer het beste uitkomt.

Gegroet

[Bezoekster]

Hallo Kazanka,

Alleen dan weer iets anders dan t.o.v. de Bijbel. Toch is het ook een rare gedachte. Mensen blijven komen, daarmee worden ook steeds nieuwe zielen 'geboren', in een mensen leven is een ziel en een lichaam aanwezig. De lichamen verdwijnen na verloop van tijd, maar de ziel niet. Kortom er komen steeds meer zielen bij, begrijp ik dit goed? Er zullen dus nog oneindig veel zielen bijkomen, wat gebeurt er met hen?

Tja, niet te bevatten eigenlijk...
En dan ook nog eens terugkijkend... naar alle mensen van uit het verleden. Het begrip 'eeuwigheid' is ook al zo'n 'onmogelijk' begrip.
Ook de zielen die erbij komen hebben de keus om te geloven in hun Schepper of niet... Hoe het precies allemaal gaat en zal zijn weet ik ook niet. In menselijke gedachten niet te omvatten.

Is er ook iets meer bekend over de wedergeboorte, keert de ziel terug naar God, maar hoe...wordt deze weer deel van God, of blijft er toch een kloof tussen God en ziel?

Wedergeboorte kan nu al plaats vinden... hier op aarde.
Door heel simpel (?) te gaan geloven in God...
Hoe kun je Hem het beste leren kennen... door Jezus, Zijn Zoon. Hij laat zien wie God (Zijn Vader) is.
Je kan Hem gewoon vragen... wilt U laten zien Wie U bent...
Je had het over een kloof... die kloof is veroorzaakt door onze zonde; onze ongehoorzaamheid... Deze kloof kan maar op 1 manier overbrugt worden. Door de gehoorzaamheid van Zijn Zoon Jezus; die voor onze zonden aan het kruis stierf en zo de straf die wij verdienden op zich nam. Hij heeft ervoor gezorgt dat die kloof die wij als mensen zelf niet kunnen overbruggen... toch overbrugt kan worden. Daarom zeggen we ook wel dat Hij de Weg is tot de Vader...

Dat een ziekte iemand minderwaardig maakt zullen veel mensen het juist wel mee eens zijn. Misschien zou het niet zo moeten zijn, maar zo is het in de meeste gevallen wel. Of je het er nou mee eens of mee oneens bent.
Een ziekte kan daarentegen wel een positieve kant hebben. Dat je meer respect tegenover het leven gaat krijgen, andere mensen die ziek zijn anders gaat bekijken, etc...

Oke, ik snap wat je bedoeld...
Hoe zou God tegen ziekte of zieke mensen aankijken...?
Wat denk jij...?

'Door de ogen van een masker is het zicht wazig en beperkt, men gist zich een weg in het donker zonder benul te hebben van wat men nadert. Desondanks zal men blijven gissen, totdat het masker zijn taak heeft volbracht. Het oog zal vrij kunnen zien, de wereld openbaart zich in zijn volledige pracht.'

Hmmm, maskers... hoe herkenbaar...
Stel dat door de zondeval (de satan) wij een masker op hebben gekregen. Wij zelf zijn niet in staat dat masker af te doen; al onze pogingen ten spijt. Totdat er 1 is die in staat is dat masker bij ons te verwijderen... Hij betaald voor onze zonde; met Zijn eigen leven... en krijgt daardoor Zelf ook het leven weer terug. Dan zal het oog inderdaad in staat zijn alle pracht en praal te zien...

Iedereen heeft zijn mindere dagen, alhoewel sommigen er alles aan doen om die illusie te behouden.

Ook weer een soort masker; alleen anders... als ik maar lach is alles goed... We weten wel beter; het gezicht kan lachen... en het hart huilen...

Daar ging mijn punt ook niet over. Het ging meer over de richting van het geloof. Men is zwanger, men besluit om te geloven. Daarna komt de keuze, Islam, Boeddha, Christus, etc

Mijn mijn punt wel
Zwanger = Geloven
Waarin kan inderdaad anders zijn...
Toch is de uitkomst van een zwangerschap altijd een heel klein mini mensje.
Tja, en je hebt het over de keus van het geloof... dan zal je je daarin moeten verdiepen... Voor mij is het het Christendom omdat ik de geloofsfeiten die staan beschreven in de Bijbel geloof. Omdat ik weet dat Gods Geest (de Heilige Geest) door wedergeboorte in mijn hart woont. (Rom. 8:16 Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn.)

Kan een mens rein zijn...? Volgens jouw voorbeeld wel, maar was niet iedereen bevlekt met zonden?

Ja, was... maar door het geloof in Jezus en in het offer dat Hij voor jou en mij bracht mogen we weten dat er voor onze zonde betaald is... Er is vergeving mogelijk...
1 Joh. 1
1 Hetgeen was van den beginne, hetgeen wij gehoord hebben, hetgeen wij gezien hebben met onze (eigen) ogen, hetgeen wij aanschouwd hebben en onze handen getast hebben van het Woord des levens 2 - het leven toch is geopenbaard en wij hebben gezien en getuigen en verkondigen u het eeuwige leven, dat bij de Vader was en aan ons geopenbaard is - 3 hetgeen wij gezien en gehoord hebben, verkondigen wij ook u, opdat ook gij met ons gemeenschap zoudt hebben. En onze gemeenschap is met de Vader en met zijn Zoon Jezus Christus. 4 En deze dingen schrijven wij, opdat onze blijdschap volkomen zij. 5 En dit is de verkondiging, die wij van Hem gehoord hebben en u verkondigen: God is licht en in Hem is in het geheel geen duisternis. 6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben en in de duisternis wandelen, dan liegen wij en doen de waarheid niet; 7 maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde. 8 Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en de waarheid is in ons niet. 9 Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid. 10 Indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, maken wij Hem tot een leugenaar en zijn woord is in ons niet.

Het is ook een aparte theorie. Een andere vergelijking zou kunnen zijn, dat alles wat wij waarnemen slechts een illusie is. Net als ons leven, ons gevoel, de aarde.

Dan zou inderdaad alles een illusie zijn...

Zal een moeilijke tijd geweest zijn, hoe kijk je er nu op terug? Kan ook per mail antwoorden, of niet antwoorden

Als een tijd die ik voor geen geld over zou willen doen...!!! (Daarom ben ik ook blij dat reincarnatie niet bestaat... er is maar 1 leven... om te leven)
Aan de andere kant heeft het mij gevormd en gemaakt wie ik nu ben. Het heeft mij naar mijn Schepper toe gedreven. Alle grond werd onder mij voeten 'weggemaaid'. Ik raakte in de diepste put die er was... maar onder in die put was Gods hand die mij opving. Eerlijk gezegd kan ik niet onder woorden brengen hoeveel ik van God houd...!!!

Ik zal deze week nog wel een mail sturen, weet niet precies wanneer, moet nog even kijken wanneer het beste uitkomt.

Ik wacht wel rustig af... neem je tijd maar... Vooral ook omdat andere dingen ook belangrijk zijn...!

Groetjes Aafke

[Kazanka]

Bezoekster schreef op 10-09-2003 @ 09:52:
Wedergeboorte kan nu al plaats vinden... hier op aarde.
Door heel simpel (?) te gaan geloven in God...
Hoe kun je Hem het beste leren kennen... door Jezus, Zijn Zoon. Hij laat zien wie God (Zijn Vader) is.
Je kan Hem gewoon vragen... wilt U laten zien Wie U bent...
Je had het over een kloof... die kloof is veroorzaakt door onze zonde; onze ongehoorzaamheid... Deze kloof kan maar op 1 manier overbrugt worden. Door de gehoorzaamheid van Zijn Zoon Jezus; die voor onze zonden aan het kruis stierf en zo de straf die wij verdienden op zich nam. Hij heeft ervoor gezorgt dat die kloof die wij als mensen zelf niet kunnen overbruggen... toch overbrugt kan worden. Daarom zeggen we ook wel dat Hij de Weg is tot de Vader...

Geloven is niet bepaald het meest voor de hand liggende, tenminste niet voor mij. Ik geloof niet in mezelf, als mensen vragen: Noem eens een positieve eigenschap van jezelf', kom ik nooit op een antwoord uit. Soms kan ik wel zeggen, 'Nou, ik kan wel goed luisteren', maar toch weet ik diep van binnen dat ik die eigenschap totaal niet bezit. Als ik al zo over mijzelf denk, hoe kan ik dan overstappen op het geloof in een hogere macht, verbonden met een ongeveer 2000 jaar oude metafoor? Ik heb het gevraagd, er is nog niks gebeurd, tenminste wel iets gebeurd, maar dat is niet positief...of juist wel. Ik zal er wel wat meer over vertellen in mijn mail.

Bezoekster schreef op 10-09-2003 @ 09:52:
Oke, ik snap wat je bedoeld...
Hoe zou God tegen ziekte of zieke mensen aankijken...?
Wat denk jij...?

Niet hetzelfde als de mens, maar is dat relevant?

Bezoekster schreef op 10-09-2003 @ 09:52:
Hmmm, maskers... hoe herkenbaar...
Stel dat door de zondeval (de satan) wij een masker op hebben gekregen. Wij zelf zijn niet in staat dat masker af te doen; al onze pogingen ten spijt. Totdat er 1 is die in staat is dat masker bij ons te verwijderen... Hij betaald voor onze zonde; met Zijn eigen leven... en krijgt daardoor Zelf ook het leven weer terug. Dan zal het oog inderdaad in staat zijn alle pracht en praal te zien...

Zou een mogelijke theorie kunnen zijn. Het is enkel wel weer zo, dat pracht en praal twee vrij subjectieve begrippen zijn. Een masker kan dus ook pracht en praal bevatten, echter niet mijn pracht en praal, geloof ik.

Bezoekster schreef op 10-09-2003 @ 09:52:
Ook weer een soort masker; alleen anders... als ik maar lach is alles goed... We weten wel beter; het gezicht kan lachen... en het hart huilen...

Een mens heeft zoveel maskers

Bezoekster schreef op 10-09-2003 @ 09:52:
Mijn mijn punt wel
Zwanger = Geloven
Waarin kan inderdaad anders zijn...
Toch is de uitkomst van een zwangerschap altijd een heel klein mini mensje.
Tja, en je hebt het over de keus van het geloof... dan zal je je daarin moeten verdiepen... Voor mij is het het Christendom omdat ik de geloofsfeiten die staan beschreven in de Bijbel geloof. Omdat ik weet dat Gods Geest (de Heilige Geest) door wedergeboorte in mijn hart woont. (Rom. 8:16 Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn.)

Het toppunt van kritiek. Bestaat ongeloof eigenlijk wel?

Bezoekster schreef op 10-09-2003 @ 09:52:
Ja, was... maar door het geloof in Jezus en in het offer dat Hij voor jou en mij bracht mogen we weten dat er voor onze zonde betaald is... Er is vergeving mogelijk...
1 Joh. 1
1 Hetgeen was van den beginne, hetgeen wij gehoord hebben, hetgeen wij gezien hebben met onze (eigen) ogen, hetgeen wij aanschouwd hebben en onze handen getast hebben van het Woord des levens 2 - het leven toch is geopenbaard en wij hebben gezien en getuigen en verkondigen u het eeuwige leven, dat bij de Vader was en aan ons geopenbaard is - 3 hetgeen wij gezien en gehoord hebben, verkondigen wij ook u, opdat ook gij met ons gemeenschap zoudt hebben. En onze gemeenschap is met de Vader en met zijn Zoon Jezus Christus. 4 En deze dingen schrijven wij, opdat onze blijdschap volkomen zij. 5 En dit is de verkondiging, die wij van Hem gehoord hebben en u verkondigen: God is licht en in Hem is in het geheel geen duisternis. 6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben en in de duisternis wandelen, dan liegen wij en doen de waarheid niet; 7 maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde. 8 Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en de waarheid is in ons niet. 9 Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid. 10 Indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, maken wij Hem tot een leugenaar en zijn woord is in ons niet.

De weg van de verlossing ligt dus in Jezus verscholen...

Bezoekster schreef op 10-09-2003 @ 09:52:

Dan zou inderdaad alles een illusie zijn...

Een mooie gedachte Alleen erg onrealistisch, jammer genoeg.

Bezoekster schreef op 10-09-2003 @ 09:52:
Als een tijd die ik voor geen geld over zou willen doen...!!! (Daarom ben ik ook blij dat reincarnatie niet bestaat... er is maar 1 leven... om te leven)
Aan de andere kant heeft het mij gevormd en gemaakt wie ik nu ben. Het heeft mij naar mijn Schepper toe gedreven. Alle grond werd onder mij voeten 'weggemaaid'. Ik raakte in de diepste put die er was... maar onder in die put was Gods hand die mij opving. Eerlijk gezegd kan ik niet onder woorden brengen hoeveel ik van God houd...!!!

Daarom ga jij ervan uit dat reincarnatie niet bestaat...Iets in mij geloofd erg sterk in reincarnatie. Ik ken bijvoorbeeld een meisje, 16 jaar oud en echt helemaal van de wereld. Ze lijdt heel erg aan stemmen en nog meer aandoeningen. Zou het niet erg triest zijn als er dan toch maar een enkel leven zou zijn? Zij leeft niet, ze wordt als het ware in leven gehouden. Ze zit in een kliniek, de kans dat ze er ooit uit komt is misschien 0,02%. Waarom zou zij enkel dit leven kunnen leven? Door deze gedachte ga ik steeds meer geloven dat het leven niet iets eenmaligs kan zijn. Ik heb ook weer gedachtes die dit tegen spreken, maar wat voor een leven moet zij leiden, waarom dit leven, deze vorm van leven die zelfs de meeste inwoners van de Derde Wereld niet zouden verkiezen boven hun huidige leven.

[Bezoekster]

Hallo Kazanka,

Geloven is niet bepaald het meest voor de hand liggende, tenminste niet voor mij. Ik geloof niet in mezelf, als mensen vragen: Noem eens een positieve eigenschap van jezelf', kom ik nooit op een antwoord uit. Soms kan ik wel zeggen, 'Nou, ik kan wel goed luisteren', maar toch weet ik diep van binnen dat ik die eigenschap totaal niet bezit. Als ik al zo over mijzelf denk, hoe kan ik dan overstappen op het geloof in een hogere macht, verbonden met een ongeveer 2000 jaar oude metafoor? Ik heb het gevraagd, er is nog niks gebeurd, tenminste wel iets gebeurd, maar dat is niet positief...of juist wel. Ik zal er wel wat meer over vertellen in mijn mail.

Vraag maar om geloof... Het volgende staat in de Bijbel, een vader bracht zijn zieke zoon bij Jezus omdat hij gehoord had dat Hij zieken genas. Hij wist dat Jezus dat kon en deed. Hij vroeg om hulp, genezing maar twijfelde...:
Marcus 9
23 Jezus zeide tot hem: Als Gij kunt! Alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft. 24 Terstond riep de vader van de knaap uit en zeide: Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!
Je gelooft niet in jezelf... (heel herkenbaar) Geeft niet... God gelooft wel in jou, Hij heeft jou lief en vind jou van waarde...
Een metafoor...? Deze metafoor is een werkelijke gebeurtenis van essentieel belang voor de gehele mensheid...
(En... ik zie uit naar jou mailtje)

Niet hetzelfde als de mens, maar is dat relevant?

Ja, ik denk dat het relavant is hoe God tegen ziekte aankijkt.
Waarom ging Jezus anders overal rond om zieken te genezen...?
Het frappante is wel dat Hij niet direct iedereen genas... waarom weet ik niet. Ik denk dat God 'over' de ziekte heenkijkt... innerlijke genezing van het hart is belangrijker dat lichamelijke genezing. Het is soms wonderlijk te zien hoe mensen die ziek zijn (doodziek) mensen weten te bemoedigen en op te beuren.

Zou een mogelijke theorie kunnen zijn. Het is enkel wel weer zo, dat pracht en praal twee vrij subjectieve begrippen zijn. Een masker kan dus ook pracht en praal bevatten, echter niet mijn pracht en praal, geloof ik.

Pracht en praal... Tja, wat wil je zien...
Rijkdom en glitter op deze wereld of een innerlijke, geestelijke pracht en praal... Naar wereldse begrippen ben ik arm en gaat alles moeizaam... maar ik geestelijk opzicht ben ik rijk, steenrijk...

Een mens heeft zoveel maskers

Klopt...! En eerlijk gezegt denk ik dat wij nu met z'n tweeen bijna geen of helemaal geen masker ophebben...(?)

Het toppunt van kritiek. Bestaat ongeloof eigenlijk wel?

Ja, zo kan je het ook zien...
Je kan het ook zien als het toppunt van geloofszekerheid...
Bestaat ongeloof...? Voor mij niet meer, niet dat mijn geloof altijd groot is, maar met mijn kleine geloof... geloof ik in een immens grote God... die alles in Zijn hand heeft...
Kan me voorstellen dat dit arrogant in je oren kan klinken... maar ik kan en wil niet meer anders dan dit geloven.

De weg van de verlossing ligt dus in Jezus verscholen...

Klopt... het hele O.T. staat vol verwijzingen naar dit gebeuren (profetien) Jezus is dus veel meer dan een metafoor.
In het N.T. word deze gebeurtenis door verschillende mensen verteld, door ooggetuigen... Nog niet alle profetien in het O.T. zijn vervuld... en ook het N.T. bevat nieuwe profetien...

Daarom ga jij ervan uit dat reincarnatie niet bestaat...

Nee, ik ga ervan uit omdat dit in de Bijbel staat... en dat geloof ik. Ook ik heb jarenlang in reincarnatie gelooft.
[/quote] Iets in mij geloofd erg sterk in reincarnatie. Ik ken bijvoorbeeld een meisje, 16 jaar oud en echt helemaal van de wereld. Ze lijdt heel erg aan stemmen en nog meer aandoeningen. Zou het niet erg triest zijn als er dan toch maar een enkel leven zou zijn? Zij leeft niet, ze wordt als het ware in leven gehouden. Ze zit in een kliniek, de kans dat ze er ooit uit komt is misschien 0,02%. Waarom zou zij enkel dit leven kunnen leven? [/quote]
Waarom... stel dat ze dan weer zo'n leven krijgt...?
Ik geloof in de genezende kracht van God... en in het bijzonder voor mensen die van zichzelf geen levenskracht (meer) hebben...
Ik geloof in genezing voor dit meisje... alleen misschien niet hier op aarde... alhoewel ik geloof dat dat ook kan...

Door deze gedachte ga ik steeds meer geloven dat het leven niet iets eenmaligs kan zijn.

Ik geloof op basis van de geloofsfeiten die in de Bijbel staat... dit is als het ware de locomotief die alles trekt, daarna komen het geloof, het gevoel en de ervaringen...

Ik heb ook weer gedachtes die dit tegen spreken, maar wat voor een leven moet zij leiden, waarom dit leven, deze vorm van leven die zelfs de meeste inwoners van de Derde Wereld niet zouden verkiezen boven hun huidige leven.

Ik weet het niet Kazanka... echt niet, vraag mij niet naar het waarom... Zelf heb ik geleerd het waarom om te zetten in een waartoe...
Over lijden zegt de Bijbel het volgende:
Rom. 8
18 Want ik ben er zeker van, dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons geopenbaard zal worden.

Groetjes Aafke

[Kazanka]

Bezoekster schreef op 13-09-2003 @ 10:24:
Vraag maar om geloof... Het volgende staat in de Bijbel, een vader bracht zijn zieke zoon bij Jezus omdat hij gehoord had dat Hij zieken genas. Hij wist dat Jezus dat kon en deed. Hij vroeg om hulp, genezing maar twijfelde...:
Marcus 9
23 Jezus zeide tot hem: Als Gij kunt! Alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft. 24 Terstond riep de vader van de knaap uit en zeide: Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!
Je gelooft niet in jezelf... (heel herkenbaar) Geeft niet... God gelooft wel in jou, Hij heeft jou lief en vind jou van waarde...
Een metafoor...? Deze metafoor is een werkelijke gebeurtenis van essentieel belang voor de gehele mensheid...
(En... ik zie uit naar jou mailtje)

Ik geloof allang niet meer in de genezing van mijn ziekte. Sowieso zullen de littekens altijd blijven bestaan, zelfs God zou deze niet kunnen wegnemen. Aangezien ik niet in dit 'soort' wonderen geloof. Ik zou het pas kunnen geloven als ik het zie, dan nog zou ik het moeilijk kunnen beseffen.

Tot nu toe heb ik niets van Zijn handelingen kunnen bemerken. Ik wacht, begin alleen te vergeten waarop ik nu eigenlijk zit te wachten.

Bezoekster schreef op 13-09-2003 @ 10:24:
Ja, ik denk dat het relavant is hoe God tegen ziekte aankijkt.
Waarom ging Jezus anders overal rond om zieken te genezen...?
Het frappante is wel dat Hij niet direct iedereen genas... waarom weet ik niet. Ik denk dat God 'over' de ziekte heenkijkt... innerlijke genezing van het hart is belangrijker dat lichamelijke genezing. Het is soms wonderlijk te zien hoe mensen die ziek zijn (doodziek) mensen weten te bemoedigen en op te beuren

Misschien genas hij de zieken, opdat zij weer geaccepteerd konden worden door hun samenleving. Veelal mijd men de zieken, ik spreek deels uit eigen ervaring.
Ik geloof dat ik door lichamelijke genezing, innerlijke genezing kan bereiken, andersom niet.
Zou het ook bij het menselijk instinct horen? Ik was gister behoorlijk ver weg, toch probeerde een meisje, met zelf even grote of nog grotere problemen dan mijzelf, me het nut van leven uit te leggen. Terwijl ik de week erover iets soortgelijks bij haar had gedaan.

Bezoekster schreef op 13-09-2003 @ 10:24:
Pracht en praal... Tja, wat wil je zien...
Rijkdom en glitter op deze wereld of een innerlijke, geestelijke pracht en praal... Naar wereldse begrippen ben ik arm en gaat alles moeizaam... maar ik geestelijk opzicht ben ik rijk, steenrijk

Ik wil zien dat de wereld niet enkel uit wanhoop en leegte bestaat.

Bezoekster schreef op 13-09-2003 @ 10:24:
Klopt...! En eerlijk gezegt denk ik dat wij nu met z'n tweeen bijna geen of helemaal geen masker ophebben...(?)

Tuurlijk hebben wij nog wel maskers op. Weet jij bijvoorbeeld hoe ik eruit zie? Of weet ik hoe jij eruit ziet? Ik twijfel eraan of je wel geen maskers kunt ophebben...

Bezoekster schreef op 13-09-2003 @ 10:24:
Ja, zo kan je het ook zien...
Je kan het ook zien als het toppunt van geloofszekerheid...
Bestaat ongeloof...? Voor mij niet meer, niet dat mijn geloof altijd groot is, maar met mijn kleine geloof... geloof ik in een immens grote God... die alles in Zijn hand heeft...
Kan me voorstellen dat dit arrogant in je oren kan klinken... maar ik kan en wil niet meer anders dan dit geloven.

Dan moet je ook niet anders gaan geloven

Bezoekster schreef op 13-09-2003 @ 10:24:
Waarom... stel dat ze dan weer zo'n leven krijgt...?
Ik geloof in de genezende kracht van God... en in het bijzonder voor mensen die van zichzelf geen levenskracht (meer) hebben...
Ik geloof in genezing voor dit meisje... alleen misschien niet hier op aarde... alhoewel ik geloof dat dat ook kan...

In genezing op aarde geloof ik niet in. Ik hoop dat er in het vervolg wel genezing voor haar kan zijn. Ze is trouwens ook gelovig, maar ondanks haar sterke geloof blijft haar situatie slecht.

Bezoekster schreef op 13-09-2003 @ 10:24:
Ik weet het niet Kazanka... echt niet, vraag mij niet naar het waarom... Zelf heb ik geleerd het waarom om te zetten in een waartoe...
Over lijden zegt de Bijbel het volgende:
Rom. 8
18 Want ik ben er zeker van, dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons geopenbaard zal worden.

Geduld is iets wat ik moeilijk kan opbrengen, tijd is iets wat ik amper bezit. Alhoewel ik alwachtende rond blijf dwalen, voel ik dat het niet lang meer zo door kan gaan. Iets moet veranderen, alleen wat en vooral..hoe?

[Bezoekster]

Hallo Kazanka,

Ik geloof allang niet meer in de genezing van mijn ziekte. Sowieso zullen de littekens altijd blijven bestaan, zelfs God zou deze niet kunnen wegnemen. Aangezien ik niet in dit 'soort' wonderen geloof. Ik zou het pas kunnen geloven als ik het zie, dan nog zou ik het moeilijk kunnen beseffen.

Zoals ik ook al schreef in mijn vorige berichtje, genas Jezus niet alle mensen… waarom weet ik niet. Ook denk ik dat innerlijke genezing nog belangrijker is…
Hoe zou je het vinden dat Hij jou kracht gaf om te dragen wat je dragen moet…?

Tot nu toe heb ik niets van Zijn handelingen kunnen bemerken. Ik wacht, begin alleen te vergeten waarop ik nu eigenlijk zit te wachten.

Zou het ook zo kunnen zijn dat God ons bij elkaar op het pad heeft geplaatst om elkaar te helpen, te bemoedigen ect. Wat denk jij daarvan… Weet je nog dat ik in eerste instantie helemaal niet zo ‘happig’ was om met jou in gesprek te gaan; was heel wantrouwend… weer zo iemand die alles wat ik geloof ‘om zeep’ wil helpen en belachelijk wil maken… (dat was eerlijk gezegd mijn eerste gevoel)

Misschien genas hij de zieken, opdat zij weer geaccepteerd konden worden door hun samenleving. Veelal mijdt men de zieken, ik spreek deels uit eigen ervaring.

Ik die tijd was het zo… ziek zijn; geen werk, geen eten, ect.
Ook genas Hij zieken omdat het niet echt zijn bedoeling is dat mensen ziek zijn, voor zover ik het kan zien is dit ook een gevolg van de zondeval.

Ik geloof dat ik door lichamelijke genezing, innerlijke genezing kan bereiken, andersom niet.

Eerst zien, dan geloven…???

Zou het ook bij het menselijk instinct horen? Ik was gister behoorlijk ver weg, toch probeerde een meisje, met zelf even grote of nog grotere problemen dan mijzelf, me het nut van leven uit te leggen. Terwijl ik de week erover iets soortgelijks bij haar had gedaan.

Kan het God zijn die mensen op jouw pad plaatst om jou te helpen en bemoedigen…?
En ook jij mag het terugdoen lees ik…!

Ik wil zien dat de wereld niet enkel uit wanhoop en leegte bestaat.

Dat bestaat ze ook niet. Loop eens het bos in, zoek eens de stilte… luister naar een vogel. Kijk naar de glimlach van een kind.

Tuurlijk hebben wij nog wel maskers op. Weet jij bijvoorbeeld hoe ik eruit zie? Of weet ik hoe jij eruit ziet? Ik twijfel eraan of je wel geen maskers kunt ophebben...

Oke, ik weet niet hoe jij eruit ziet; andersom net zo… maar we mogen heel dichtbij elkaar komen op een geestelijke/innerlijke manier. De woorden vloeien vanuit ons hart rechtstreeks op het ‘papier’ (toetsenbord) En soms zijn maskers ook goed… niet iedereen hoeft alles van je te weten. Op dit forum hebben we het masker op i.v.m. het feit dat iedereen dit kan meelezen. Via de mail is het nog persoonlijker… dingen die een ander beslist niet hoeft te weten. Vertrouwelijke info.

Dan moet je ook niet anders gaan geloven

Kan ook niet.

In genezing op aarde geloof ik niet in. Ik hoop dat er in het vervolg wel genezing voor haar kan zijn. Ze is trouwens ook gelovig, maar ondanks haar sterke geloof blijft haar situatie slecht.

Ik geloof dat die genezing er komt, ook al zal het inderdaad misschien niet hier op aarde zijn. Put zij ook kracht uit haar geloof…?

Geduld is iets wat ik moeilijk kan opbrengen, tijd is iets wat ik amper bezit. Alhoewel ik al wachtende rond blijf dwalen, voel ik dat het niet lang meer zo door kan gaan. Iets moet veranderen, alleen wat en vooral..hoe?

Geduld kan je leren… hoe moeilijk het ook is. En ehhh, ook ik ben een ongeduldig, impulsief typetje…
Vertrouw maar op Hem, vertrouw erop dat Hij op Zijn tijd dingen aan jou laat zien… Misschien is de tijd nog niet ‘rijp’. Ik weet het niet…
Bij mij was het ook niet pats-boem en ik wist het… Nee, een proces van jaren…
En je bent al op weg, God plaatst mensen om je heen, dank Hem daar maar voor.

Groetjes Aafke, die nog uitziet naar een mailtje van jou. ;-)

[Kazanka]

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Zoals ik ook al schreef in mijn vorige berichtje, genas Jezus niet alle mensen… waarom weet ik niet. Ook denk ik dat innerlijke genezing nog belangrijker is…
Hoe zou je het vinden dat Hij jou kracht gaf om te dragen wat je dragen moet…?

Eigenlijk, geen idee hoe ik dat zou vinden. Misschien fijn, maar kan ook zijn dat ik de lasten ga missen.

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
[B]Zou het ook zo kunnen zijn dat God ons bij elkaar op het pad heeft geplaatst om elkaar te helpen, te bemoedigen ect. Wat denk jij daarvan… Weet je nog dat ik in eerste instantie helemaal niet zo ‘happig’ was om met jou in gesprek te gaan; was heel wantrouwend… weer zo iemand die alles wat ik geloof ‘om zeep’ wil helpen en belachelijk wil maken… (dat was eerlijk gezegd mijn eerste gevoel)[B]

Het zou kunnen, ik weet 't niet. Vrijdag had ik wel gedachten die sterk associerden met het bestaan van een God, maar nu zijn die weer helemaal weg. Ik weet ook nog wel dan jij erg wantrouwig was, maar nu is die bijna of in zijn geheel verdwenen. Ook vaag dat zoiets kan gebeuren. Aan ene kant zijn we erg verschillend, aan andere kant weer niet

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Ik die tijd was het zo… ziek zijn; geen werk, geen eten, ect.
Ook genas Hij zieken omdat het niet echt zijn bedoeling is dat mensen ziek zijn, voor zover ik het kan zien is dit ook een gevolg van de zondeval.

de mens is op zichzelf al vaak genoeg een zondeval.

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Eerst zien, dan geloven…???

Jah, of eerst zien en dan nog niet geloven. : |

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Kan het God zijn die mensen op jouw pad plaatst om jou te helpen en bemoedigen…?
En ook jij mag het terugdoen lees ik…!

Kan het toeval zijn, is het toeval God? Misschien, misschien niet, ik ben er nog niet over uit. Ookal zijn die mensen er, het gaat een moeilijke tijd worden en die tijd is net begonnen, sinds een week geleden.

Sommige mensen ken ik gewoon te goed en kan ze daardoor niet aan hun lot overlaten. Ik wil hun helpen, alleen kan dat niet goed genoeg, toch is het beter dan niks doen.

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Dat bestaat ze ook niet. Loop eens het bos in, zoek eens de stilte… luister naar een vogel. Kijk naar de glimlach van een kind.

De keren dat ik buiten in stilte de natuur opzocht ging het niet echt goed zal ik maar zeggen, zal dat voorlopig niet opnieuw gaan doen.

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Oke, ik weet niet hoe jij eruit ziet; andersom net zo… maar we mogen heel dichtbij elkaar komen op een geestelijke/innerlijke manier. De woorden vloeien vanuit ons hart rechtstreeks op het ‘papier’ (toetsenbord) En soms zijn maskers ook goed… niet iedereen hoeft alles van je te weten. Op dit forum hebben we het masker op i.v.m. het feit dat iedereen dit kan meelezen. Via de mail is het nog persoonlijker… dingen die een ander beslist niet hoeft te weten. Vertrouwelijke info.

Het is wel een bijzondere band.

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Ik geloof dat die genezing er komt, ook al zal het inderdaad misschien niet hier op aarde zijn. Put zij ook kracht uit haar geloof…?

Ik denk het wel, heb haar al lange tijd niet meer gezien.

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Geduld kan je leren… hoe moeilijk het ook is. En ehhh, ook ik ben een ongeduldig, impulsief typetje…
Vertrouw maar op Hem, vertrouw erop dat Hij op Zijn tijd dingen aan jou laat zien… Misschien is de tijd nog niet ‘rijp’. Ik weet het niet…

Voorlopig zal ik blijven wachten, echter niet voor altijd.

Bezoekster schreef op 17-09-2003 @ 11:34:
Bij mij was het ook niet pats-boem en ik wist het… Nee, een proces van jaren…
En je bent al op weg, God plaatst mensen om je heen, dank Hem daar maar voor.

Jaren zou te lang zijn....

[Bezoekster]

Hallo Kazanka,

Eigenlijk, geen idee hoe ik dat zou vinden. Misschien fijn, maar kan ook zijn dat ik de lasten ga missen.

Ik weet zeker dat je dat fijn zal gaan vinden...

Het zou kunnen, ik weet 't niet. Vrijdag had ik wel gedachten die sterk associerden met het bestaan van een God, maar nu zijn die weer helemaal weg. Ik weet ook nog wel dan jij erg wantrouwig was, maar nu is die bijna of in zijn geheel verdwenen. Ook vaag dat zoiets kan gebeuren. Aan ene kant zijn we erg verschillend, aan andere kant weer niet

We zijn allebei mens... en heel kwetsbaar en gevoelig...

de mens is op zichzelf al vaak genoeg een zondeval.

Klopt, we zijn ervan doordrenkt... ziekte is daarvan maar 1 facet.

Jah, of eerst zien en dan nog niet geloven. : |

Lieve ongelovige Thomas...

Kan het toeval zijn, is het toeval God? Misschien, misschien niet, ik ben er nog niet over uit. Ookal zijn die mensen er, het gaat een moeilijke tijd worden en die tijd is net begonnen, sinds een week geleden.

Tja en op die vraag kan ik jou geen antwoord geven... mag jezelf uitzoeken. En God belooft ons geen rustige reis, wel een behouden aankomst...

Sommige mensen ken ik gewoon te goed en kan ze daardoor niet aan hun lot overlaten. Ik wil hun helpen, alleen kan dat niet goed genoeg, toch is het beter dan niks doen.

Je bent een bijzonder mens...

De keren dat ik buiten in stilte de natuur opzocht ging het niet echt goed zal ik maar zeggen, zal dat voorlopig niet opnieuw gaan doen.

Wat ging er mis dan...? (Mag ook via de mail)

Het is wel een bijzondere band.

Fijn dat jij dat ook zo ervaart...!

Voorlopig zal ik blijven wachten, echter niet voor altijd.
Jaren zou te lang zijn....

Geduld... hoe moeilijk dat ook voor jou is...!!!

[Kazanka]

Aangezien wij toch al via een ander medium contact met elkaar hebben, stel ik voor om deze topic te laten voor wat het is. We zijn enigzins ook al iets van 40 posts enkel off-topic bezig, dus zit wat in om het hierbij te laten.

De mail zal wel gewoon doorgaan, maar dit begint zo'n beetje te veranderen in een 'Bezoekster en Kazanka wisselen gedachtes uit' topic. Denk niet dat, dat de bedoeling van dit forum kan zijn..

Dus wat mij betrefd, ik zal u snel weer mailen, heb het momenteel druk met school, dus kan even duren voordat ik de mail verstuur, maar daarin is het contact vrijer, dan in deze topic, dus reden genoeg om enkel e-mails te sturen zonder deze topic bestaande te houden.

Gegroet, Kazanka

[LucyWillow]

Ik vind die god zo'n hypokriet, hij zegt dat je altijd moet vergeven en ondertussen laat hij iedereen verdrinken, en hij valt zomaar zonder pardon een stad binnen, en hangt notabene zn eigen zoon op en dan zegt hij hebt uw naaste lief als uzelf ofzo

Lucy

[leonkorn]

LucyWillow schreef op 03-10-2003 @ 15:31:
Ik vind die god zo'n hypokriet, hij zegt dat je altijd moet vergeven en ondertussen laat hij iedereen verdrinken, en hij valt zomaar zonder pardon een stad binnen, en hangt notabene zn eigen zoon op en dan zegt hij hebt uw naaste lief als uzelf ofzo

Lucy

Door de zondeval was de mens zo slecht geworden dat God niets meer kon beginnen met die mens. Hij is opnieuw begonnen met Noach. God is goed en rechtvaardig, dat geloof ik. Jezus heeft onze zonden gedragen om te voorkomen dat wij onze eigen zondes moeten dragen (met de (tweede) dood als gevolg), dat getuigt toch van pure liefde ??

[Kazanka]

leonkorn schreef op 03-10-2003 @ 16:28:
Door de zondeval was de mens zo slecht geworden dat God niets meer kon beginnen met die mens. Hij is opnieuw begonnen met Noach. God is goed en rechtvaardig, dat geloof ik. Jezus heeft onze zonden gedragen om te voorkomen dat wij onze eigen zondes moeten dragen (met de (tweede) dood als gevolg), dat getuigt toch van pure liefde ??

Van pure liefde of van pure waanzin. Maak de keuze aan de hand van uw ervaringswereld.

[LucyWillow]

Kazanka schreef op 04-10-2003 @ 00:29:
Van pure liefde of van pure waanzin. Maak de keuze aan de hand van uw ervaringswereld.

Dan is hij alsnog een hypokrie, want hij zij dat je zonodig iemand 50 keer ofzo moet vergeven dusss...

Lucy