handicaps

[sunflouwer]

ik heb zelf nooit een relatie gehad met iemand met een handicap, maar mijn broer, vader en oma zijn (zeer) slechthorend, en mijn broer mist een deel van zijn wijsvinger.
en de vriend van een meisje dat tot vorig jaar een van mijn beste vriendinnen was, die heeft vroeger frituurvet over zich heen gehad en daarom zijn zijn armen en benen een grote brandwond.

maja, als ik verliefd ben.... wie weet kom ik dan nog wel eens terecht in een relatie met een gehandicapt persoon

[sonly]

Het maakt mij eigenlijk niet zoveel uit.
Kheb tot een maandje geleden een relatie gehad met een meisje dat in een rolstoel zat, ging heel goed.

In het begin moet je je een beetje aanpassen omdat niet alles kan, maar we zijn bijvoorbeeld ook gewoon naar Six Flags geweest... (was heel leuk, we hoefden nergens in de rij te gaan staan, we mochten gelijk vooraan aansluiten )

We hebben een half jaar iets gehad, het is ook niet uitgegaan vanwege dat ze in een rolstoel zat...

[Stoetel]

Een ex-vriendje van me had niet echt een 'handicap', maar hij had iets in zijn bloed waardoor hij een soort van eeltlaag op de binnenkant van zijn handen had en ook onder zijn voeten (ik weet niet hoe je het noemt). Het zag er misschien wat vreemd uit, maar daar gaven we niet om. Verder was het helemaal niet storend ofzo.

[ekki]

Toevallig zag ik vandaag een documentaire (ik hoop dat de link het nog doet) over het locked-in syndroom (M'n ogen zeggen alles). Het ging over een man die een herseninfarct of een hersenbloeding had gekregen en alleen nog met z'n ogen kon knipperen, verder niets. Hij begreep, hoorde, zag en voelde wel alles, maar hij kon gewoon z'n spieren niet aansturen.

Hij was getrouwd, zijn vrouw was al bij hem toen hij die CVA kreeg (dus die hersenbloeding/herseninfarct). Ze is bij hem gebleven en ze verzorgt hem nu, toen hij zo was hebben ze ook een kind gekregen. En hij heeft met behulp van zijn vrouw en moeder een boek geschreven.

Hij heeft dus altijd hulp nodig. Die moet voor een groot deel gegeven worden door zijn vrouw. Ik vind dat hij erg geluk heeft gehad. Als hij nog geen vriendin had gehad, had hij die denk ik ook nooit meer gekregen. Maar hij had al een vriendin, en die is voor hem blijven zorgen. Ze hebben elkaar beter leren kennen, zegt zijn vrouw. En dat vond hij ook, leek het .

Nouja, ik vond het heel boeiend om te zien. Ik vroeg me af wat ik zou doen als mijn vriend zo zou worden.

Beetje offtopic dit, gezien die mensen al getrouwd waren en dus niet meer hoefden te zoeken naar iemand zeg maar. Sorry dan maar.

[Ninnoc]

ekki schreef op 07-08-2003 @ 01:15:

Nouja, ik vond het heel boeiend om te zien. Ik vroeg me af wat ik zou doen als mijn vriend zo zou worden.

Beetje offtopic dit, gezien die mensen al getrouwd waren en dus niet meer hoefden te zoeken naar iemand zeg maar. Sorry dan maar.

heb ik ook gezien, jezus wat erg vond ik dat.
Ik vind het overigens wel beetje bij topic passen, stel je vriend(in) krijgt een handicap, kan je daarmee leven.

Om eerlijk te zijn denk ik dat ik m verlaten had. Ik zou er echt niet tegen kunnen een man te hebben die enkel zijn oog kan knipperen. Het klinkt wat lullig maar het is zo'n belemmering in je eigen ontwikkeling en leven. Ik denk dat ik daar gewoon te egocentrisch voor ben.
Overigens had ik, als ik degene was met locked-in syndroom, het nog geen jaar uitgehouden denk ik.

[ekki]

Ninnoc schreef op 07-08-2003 @ 10:47:
heb ik ook gezien, jezus wat erg vond ik dat.
Ik vind het overigens wel beetje bij topic passen, stel je vriend(in) krijgt een handicap, kan je daarmee leven.

Om eerlijk te zijn denk ik dat ik m verlaten had. Ik zou er echt niet tegen kunnen een man te hebben die enkel zijn oog kan knipperen. Het klinkt wat lullig maar het is zo'n belemmering in je eigen ontwikkeling en leven. Ik denk dat ik daar gewoon te egocentrisch voor ben.
Overigens had ik, als ik degene was met locked-in syndroom, het nog geen jaar uitgehouden denk ik.

Hij leek toch niet echt ongelukkig, die man. Ik zou volgens mij euthanasie 'aanvragen' als ik zo was. Maarja, misschien ook niet, ik weet het niet. Ik weet wel dat we steeds verder komen met van die dingen op je hoofd die signalen doorgeven aan bijvoorbeeld je rolstoel of de computer. Zo zou je door te denken je rolstoel kunnen besturen en misschien ook wel iets op je scherm tevoorschijn kunnen toveren. Dan zou het communiceren al heel wat 'leefbaarder' worden.

Ik vind het vreselijk knap hoe die vrouw ermee omging. Echt hartstikke goed! Ik weet werkelijk niet of ik dat zou kunnen, al heb ik het er wel met m'n vriend direct over gehad. Hij denkt dat hij me wel zou verzorgen. Maar dat zou ik nog moeten zien . Je moet niet vergeten dat die man verder volkomen normaal is enzo.

Nee, ik zou nooit iets kunnen hebben met iemand die een zware lichamelijke/geestelijke handicap heeft, simpelweg omdat ik er niet verliefd op kan worden.

[Ninnoc]

ekki schreef op 07-08-2003 @ 12:10:
Je moet niet vergeten dat die man verder volkomen normaal is enzo.

ja dan nog, ik zou t echt niet kunnen, vooral niet omdat je niet meer gelijkwaardig bent enzo. En dan dat ze nog een kind hadden gekregen. Als je een man hebt waarbij alleen al zijn mond zo open hangt, daar word je toch niet opgewonden van

[Fade of Light]

a) gruwelijke liittekens: kan een afstoter zijn, zeker in het gezicht. Alhoewel uiterlijk niet het belangrijkste is, heeft het toch wel enige waarde en gezien de situatie van veel littekens mwa....hangt dus af wie wat hoe en waar.

b) mentale handicap: nee dat zou waarschijnlijk niks worden.

c) niet kunnen lopen: hmm als ze zelfstandig genoeg is en er zelf vrede mee heeft, dan wel. Maar iemand die tot aan haar nek verlamd is, dan helaas... :/

d) slechthorend: geen probleem.

[Fade of Light]

Ninnoc schreef op 07-08-2003 @ 10:47:
Ik vind het overigens wel beetje bij topic passen, stel je vriend(in) krijgt een handicap, kan je daarmee leven.

zelfde als ik al eerder zei...maar tot aan de nek verlamd...dan betwijfel ik het. Zelf zou ik namelijk euthanasie in dat geval willen.

[ekki]

Ninnoc schreef op 07-08-2003 @ 14:59:
ja dan nog, ik zou t echt niet kunnen, vooral niet omdat je niet meer gelijkwaardig bent enzo. En dan dat ze nog een kind hadden gekregen. Als je een man hebt waarbij alleen al zijn mond zo open hangt, daar word je toch niet opgewonden van

Die mensen vonden elkaar dus wel gelijkwaardig.
En ik denk dat dat kind krijgen in dit geval niets met opgewonden te maken heeft, maar met de drang een kind te krijgen.

En over die dwarslaesie: dit vond ik nog wel een stukje erger dan een dwarslaesie bij je nek. Die man kon niet eens meer communiceren, dat kan je bij een dwarslaesie nog wel.