zijn jullie vriendelijk tegen elkaar, in je gezin?

[Jordi]

Mja, ik ben wel redelijk beleefd geloof ik. Ik zeg wel dankjewel en goedemorgen enzo, maar volgens mij doe ik niet echt aardig. Maar dat komt ook een beetje doordat ik mijn broertje en mijn moeders vriend niet uit kan staan en ik me de laatste tijd helemaal dooderger aan mijn moeder.

[elledc]

Mijn moeder is élke dag thuis en ik voel me op den duur ook altijd verplicht om vriendelijk te doen als ze passeert, ookal wil ik dat niet, soms denk ik "ze is er wéér!". Er is dan ook zo'n vreemde sfeer thuis, (5 jaar geleden zat het huis hier nog vol, heb 2 broers en 2 zussen maar nu zijn er al 3 ervan uit het huis). Altijd dezelfde saaie sfeer, mijn ouders doen bijna nooit wat, ze blijven ganse avonden thuis ik word er soms knettergek van, ik ga dit jaar afstuderen en dan ben ik hier eindelijk weg. Mja, aan je 21 zou je voor minder.

Wij zijn erg vriendelijk tegen elkaar, we zeggen altijd veel tegen elkaar. Als ik dat vergelijk met hoe ze bij mijn vriendje thuis zijn, zijn we toch wel heel anders (daar zeggen ze niet zo veel, meestal wel goedemorgen etc hoor, maar ik weet niet, het is toch anders dan hier vind ik).
Ik ben alleen niet altijd even lief tegen mijn zusje, omdat ik het niet zo heel goed met haar kan vinden.

In het studentenhuis waar ik woon, zijn we ook vriendelijk tegen elkaar, als we elkaar zien wordt er altijd gedag gezegd, of even gekletst. Maar niet overdreven zeg maar. Of als er iemand ziek is, dan wordt er ook gevraagd of ze wat voor je kunnen doen; dat vind ik ook een prettig idee.

[Jungle&Pothead]

Nou we hebben weer zo'n periode dat ik gewoon de hele dag op me kamer zit, en me ouders zoveel mogelijk ontwijk.

Me ouders hebben het moeilijk dat ze allebei niet meer werken, en zitten dus nu de hele dag tegen mij aan te zeuren, alles wat ik fout doe in het huishouden word gelijk gespott . Maar ik snap het wel, ik word precies zo als ik maar een beetje de hele dag thuis zit met 1 ander bored persoon... Af en toe kan het trouwens ook best gezellig worden, bijvoorbeeld als er andere mensen, zoals me tante of oom op bezoek komen. Maar das helaas maar heel af en toe... meestal moet ik zelf weg.

Ja redelijk hoor vind ik. We zijn iig niet onbeschoft ofzo

[Stefanie]

Ik leef alleen met mn moeder in huis, dus er valt weinig aardig te doen. Overdag werkt zij en zit ik op school, we zien elkaar alleen 's avonds. Maar meestal is onze band niet zo spectaculair.

[telluriet]

Over het algemeen niet vriendelijk.

[frizzle]

Ja, wel beleefd en vriendelijk, maar niet overdreven ofzo.

[kayce]

Ons gezin is eigenlijk een heel gezellig en leuk gezin. Soms katten we wat tegen elkaar. Mijn broer en ik bv hij is nl. 5 jaar ouder en dan irriteert hij zich soms aan mij.... begint hij beetje vervelend te doen. Verder is hij wel heel lief. snel bezorgd om zijn kleine zusje . 's avonds zitten we met zijn allen -als iedereen thuis is- in de computerkamer. Met zijn zessen. Is gezellig.
Ik vind het heel gek als mensen hun vader of moeder uitschelden! En dan ook echt uitschelden voor k*twijf ofzo. Is dat gek?

[Avondel]

Ik vind vriendelijk tegen elkaar doen als: dank je wel zeggen als je elkaar iets doorgeeft wel gemanierd, maar het hoeeft helemaal neit gezellig te zijn. Ik weet niet hoe je het bedoelt, maar als mijn vader op een chagrijnige manier dank je wel snauwt hoor ik toch liever niks...

Ik vind dat je gewoon aardig tegen elkaar moet zijn, of dat nou beleeft is of niet. Soms kan beleeft zijn zo afstandelijk zijn.

Ik vind dat het bij ons best goed gaat. Ik weet dat mijn broers en ouders van mij houden en als ik dan geen cadeautje voor mijn verjaardag krijg vind ik dat helemaal niet erg...
als ik er dan wel eeen krijg is het alleen maar extra lief.

ook erg schattig is dat mijn broers zich wel eens schuldig voelen dat ze geen verjaardagscadeautje voor me hebben gekocht en dan een stencil inpakken (een boek dat ze zelf op de computer hebben geschreven, heel persoonlijk) en een brief eraan plakken met: voor mijn liefste zusje...

ZE kunnen ook wel eens bot zijn, omdat ze gewend zijn dat ik veel te lief voor ze ben, maar ik weet wel dat ze het niet zo bedoelen en dat ze me gewoon heel lief vinden.

Tuurlijk kunnen broers en ouders wel eens stom doen, maar je moet gewoon bij de lieve en leuke dingen stilstaan. Als mijn broer tegen mij schreeuwt omdat hij een ochtendhumeur heeft vind ik dat heel vervelend, maar als ik er verder geen aaandacht aan besteed en gewoon denk: hij meent het niet zo voel ik me een stuk beter.

Je moet het leven leren waarderen in alle aspecten, maar vooral kijken naar de goede