ben je tevreden met jezelf en je leven?

[Droomvlucht]

hoe je bent
Ik ben heel onzeker, verlegen, maar ook heel open. Hangt er vanaf waarover het gaat. Ik heb een sterke eigen mening, maar ben ook weer erg meegaand. Lekker dubbel allemaal dus. Ik probeer zoveel mogelijk de positieve kanten van dingen te benaderen, al lukt dat nog niet erg geweldig, maarja, alles moet geleerd worden. Tevreden? Het gaat..

hoe je je voordoet in het openbaar
Ik heb een tijd gehad dat ik me in het openbaar anders voordeed dan ik werkelijk was, bang dat ik anders niet aardig gevonden zou worden. Nu heb ik dat soms nog, maar het is wel een stuk minder geworden. Verder probeer ik het vaak te verbergen als het slecht met me gaat, omdat ik er totaal niet van houd in het middelpunt van de belangstelling te staan. Tevreden? Nee.

hoe je je gedraagt
Tja, hoe gedraag ik me. Zoals ik net al zei heb ik me een tijd anders gedragen in gezelschappen dan dat ik eigenlijk was. Ik verborg mijn ware ik (althans dat probeerde ik) vaak. Ik probeer me vaak zo meegaand mogelijk te gedragen, maar heb wel een sterke eigen mening. Ik kan ook erg gesloten zijn. (volg je het nog? ) Tevreden? Mwah..

of voel je je belemmerd, heb je het gevoel dat je niet alles eruit haalt wat erin zit?
Tja, ik denk dat ik inderdaad niet alles eruit haal wat erin zit, denk dat ik dat nog moet leren.

ben je gelukkig met de dingen die je doet en de toekomst die je denkt voor je te hebben liggen? of zou je graag dingen willen veranderen?
Nee, op dit moment ben ik niet echt gelukkig met de dingen die ik doe. Er gaat teveel mis om er gelukkig mee te zijn, maar ik ben er van overtuigd dat als ik aan mezelf werk daar veel verandering in zal komen. Wat mijn toekomst betreft, ik heb een heel slecht beeld van mijn toekomst, weet me slecht in te beelden wat er allemaal komen gaat. Vaak kom ik met plannen niet verder dan als ik een jaar of 30 ben. Ook dat moet ik nog leren, dat het leven niet ophoud bij 30 jaar. [/B]

[0o-pearl-o0]

jep, ik ben met allebei tevreden! maar toch wil ik (net zoals iedereen) wel wat veranderen, maar dat is normaal.

[alpha]

hoe je bent
Ik ben aardig, redelijk sociaal (in onbekende kring wel, in 'vaag bekende' kring niet, in bekende kring weer wel, vandaaar), verlegen (veel minder nu dan vorig jaar), afwachtend, heb een duidelijke mening die ik uiteindelijk ook laat horen.

hoe je je voordoet in het openbaar
Ik doe mezelf voor als een redelijk stil, leergierig meisje, die veel zelfvertrouwen heeft, dit laatste komt doordat ik me als ik me onzeker voel, een blik krijg je als kwaad/chagrijnig te vergelijken is. Niet goed, maar het is zo.
Op mensen die mij beter kennen kom ik over als een meisje die heel anders is dan ze zichzelf voordoet. Ik hoor regelmatig "wat ben jij zo anders!", ik ben dan veel uitbundiger, weird, crazy.

hoe je je gedraagt
Ik gedraag me bij mensen die ik helemaal niet ken, als een aardig, zorgzaam en lief meisje. Bij mensen die ik een beetje ken, dus zoals bij klasgenoten die je dus heel oppervlakkig kent, als een leergierig, stil meisje. Bij mensen die dicht bij me staan gedraag ik me vrij uitbundig, ben ik happy, doe ik vreemd.

of voel je je belemmerd, heb je het gevoel dat je niet alles eruit haalt wat erin zit? Ik weet dat als ik mijn gevoel soms negeer, en dus gewoon doe wat ik in mijn hoofd wil doen, dat ik dan veel leuker overkom, dat ik dan veel gelukkiger zou zijn. Denk ik tenminste.

ben je gelukkig met de dingen die je doet en de toekomst die je denkt voor je te hebben liggen? Over het algemeen ben ik gelukkig, ik zit nu in een erg leuke klas, doe leuke dingen, heb veel vrienden (of wat daar op lijkt). Ik zie mijn toekomst best rooskleurig, eigenlijk.

[saartjeh]

ik kan dr geen volledig ja en geen volledig nee op geven
eig hebben beide antwoorden wel iets
/

[Lautitia]

Op die vraag verschilt het antwoord vaak, het hangt van het moment af.

Nu heb ik weer zo'n moment dat ik absoluut niet tevreden ben met mezelf. Ik heb best wel een laag zelfbeeld momenteel . Ik vind mezelf niet aantrekkelijk, scoor naar mijn id ontzettend onder de maat op school, enz. Gewoon niets lijkt te lukken . Maar wat doe je eraan? Any advice?

[Rabbi Daniel]

Nu niet.

Ik zou niet aan de pc moeten zitten. Het is shabbat.

Stomme ik .

[Fenji]

hoe je bent
Ja hoor, geen problemen met andere mensen behalve familie, veel lieve vrienden... meeste vinden mij wel aardig en grppg, al vind ik mijzelf maar raar

hoe je je voordoet in het openbaar
Ik ben beetje brutaal en luidruchtig.. wel tevreden mee

hoe je je gedraagt
gedraag ik me dan?! op school merk ik wel dat k steeds brutaler word tegen leraren en thuis meer scheld op m'n fam

of voel je je belemmerd, heb je het gevoel dat je niet alles eruit haalt wat erin zit?
ja ik moet beter me best doen op school; ik kan het wel maar doe het niet

ben je gelukkig met de dingen die je doet en de toekomst die je denkt voor je te hebben liggen? of zou je graag dingen willen veranderen?
Ik doe goede school duz ik kan waarschijnlijk later het beroep uitoefenen dat ik wil.. daar ben ik tevreden mee ja
ik ben gelukkig nu; goeie vrienden, vrijgezel, allez gaat relaxt school wat minder mja 't moet..

[Fainne]

Neen

[Stormkraai]

de potentie is er, helaas stuit ik op teveel belemmeringen
bah.

[phensicske]

hoe je bent

Ik dacht dat ik het wist...
Hmm, stemmingswisselingen, gefrustreerd, schoolmoe, onzeker, zenuwachtig...

Om het wat positief te houden: Ik kan me goed uiten in gedichten, ik ehm.. kan goed luisteren.
(Ik deed mijn best om positief te zijn )

hoe je je voordoet in het openbaar

Aangezien ik al een paar weken niet meer uitga...
Ik heb een hele week niet naar school geweest. Ik heb enkel de kassierster, de dokter en een spreker Ad Hoos (aanrader!!) gezien.

Hoe ik me voordoe..ehm stoer geloof ik, aangezien sommigen dit zeggen. Eigenlijk ben ik o zo kwetsbaar, dus ik zie er wel onzeker uit dacht ik...Ik weet het niet meer.

hoe je je gedraagt

Gespannen.


of voel je je belemmerd, heb je het gevoel dat je niet alles eruit haalt wat erin zit?

Ja, maar alles komt dan ook op één hoop op me af en kan weet geen onderscheid te maken tussen wat van belang is en wat niet.
Ik ben teveel met mijn zelfanalyse bezig.

ben je gelukkig met de dingen die je doet en de toekomst die je denkt voor je te hebben liggen? of zou je graag dingen willen veranderen?

Ik wil al jaren naar het buitenland en begin er minder en minder in te geloven...het is nochtans mijn enige droom.

Argh...ik wil duidelijkheid.

[Tulpje6]

ben je tevreden met jezelf:

Nee absoluut niet. Ik voel me doorlopend kut over mezelf:
-Ik ben ontzettend aso tegen mijn ouders: help nooit mee in het huishouden bijv.
-Ik ben ontzettend gemeen en egoistisch tov mijn vriend
-ik heb niet de karaktereigenschappen die de maatschappij tegenwoordig van iemand vraagt:
ik leef niet echt zelfverantwoordelijk, ik ben niet commercieel ingesteld in de zin van dat ik goed kan overtuigen en enthousiast ben, ik ben niet enthousiast of spontaan, ik ben niet sociaal, ik ben niet creatief, ik ben niet initiatiefrijk, ik ben onzeker, ik ben niet praktisch ingesteld enz.
-ik onthoud praktische dingen als hoe een band te plakken, hoe een was te doen, hoe te koken (de volgorde), bij auto-rijden: of je nu eerst de versnelling moet doen of hem van zn vrij af moet zetten, dat ik goed op mn kijktechniek moet letten etc. nooit....ik weet niet hoe dat precies komt, gebrek aan betrokkenheid en motivatie denk ik. Want oerdom ben ik nu ook weer niet. Maar t wil er gewoon niet in, ik snap het ook niet.
Ben al 2 jaar bezig met rijlessen en elke les opnieuw moet hij me hetzelfde uitleggen, strontvervelend maar het is zo. Met een beetje geluk slijt een handeling er na 500 keer in, maar anders niet. dit is echt een handicap voor mij.
-Ik ben 22 maar woon nog steeds thuis
-Ik wou dit jaar gaan besteden aan werken. geld verdienen; sparen en er leuke dingen van doen, en het huishouden meehelpen leren en aardiger zijn tegen mijn ouders.....maar tot nu toe is er nog geen zak van gekomen....en ik kan nog steeds niet wassen, koken, mn band plakken (nouja ik kan het wel maar alleen als het nog eens uitgelegd word).


Ik ben kom verder heel vaak dom en onhandig over (bijv. bij werk) en daar baal ik dan van. Ook omdat ik mezelf daardoor erg dom vind.

heb je het gevoel dat je niet alles eruit haalt wat erin zit?

Ja heel erg.

ben je gelukkig met de dingen die je doet en de toekomst die je denkt voor je te hebben liggen? of zou je graag dingen willen veranderen?

Ja ik zou willen dat ik de tijd 10 jaar terug kon draaien. Ik voel me heel erg kut als ik over de toekomst na ga denken omdat ik bang ben dat ik geen toekomst meer heb die nog enigzins leuk en zinvol is voor me.
(Ik zit in het 4e jaar van de PABO maar moet er misschien mee stoppen omdat ik de LIO waarschijnlijk niet aan kan (zeggen al mijn begeleiders op de pabo).
(als ik de opleiding toch ga afmaken dan begin ik volgend jaar opnieuw in de 4e=dus 5 jaar studie ipv 4).

Gister naar open dag voor humanistiek geweest. Het leek me best wel iets voor mij, bepaalde dingen dan. Kreeg er echt een energie-boost, ik voelde me van een steen in een spons veranderen die zoveel mogelijk kennis wilde absorberen. Ik had zin om me echt in iets zoals dat te gaan verdiepen, te leren etc.

Maar eenmaal op de terugweg en thuis kreeg ik een gigantische dip: waarschijnlijk kan ik die studie niet doen vanwege geld en tijd gebrek (duurt 6 jaar, heb al 4 jaar stufi verspild).
Ik zal nooit vooraan, bij de bachelor kunnen beginnen (financieel gezien en gezien mijn leeftijd is het ook niet praktisch) en die lijkt me nu juist het leukst want het meeste theorie, het meest breed, het meeste leren.

Ik baal echt enorm dat ik niet eerder ben gestopt met de Pabo, dat ik geen 18 meer ben, dat ik al 4 jaar stufi heb vergooid en nu niet meer een studie kan doen tenzij ik vette studieschulden maak en mn ouders willen/kunnen bijspringen met zoveel-duizend euro per jaar.
Ik baal zo dat ik in die 4 jaar pabo alleen maar heb lopen stressen en me kut en minderwaardig heb lopen voelen, dat ik er bijna geen moment van genoten heb en ook maar weinig van geleerd naar mijn idee. Gewoon 4 jaar van mn leven vergooid (met stressen en me kut voelen).
Ik had GVDM eerder in moeten zien dat het niks voor mij was....na al dat minderwaardig voelen en verslagen maken die me niet leuk leken, maar nee......ik zag het niet in, wilde vasthouden aan het idee 'ik ben niet iemand die dingen niet afmaakt'.

Zolang ik thuis zit me te vervelen, af en toe eens werk, blijf ik stilstaan en blijf ik leeg....terwijl ik nu juist zou moeten leren omdat dat nu nog net een beetje gaat, over 10 jaar ben ik ouder en leer ik al veel moeilijker. Ik voel me een spons die kennis wil opzuigen, maar dat gaat gewoon niet nu.
Ik baal gewoon zo dat ik niet kan doen wat ik zou willen, wat ik echt het liefst zou willen, op dat moment. Dat ik daarvoor moet wachten tot het juiste moment alweer voorbij is en dat ik op het moment dat ik er het meest van zou genieten/profiteren etc. er niet van kan genieten omdat het dan niet kan.

Ik baal er zo van dat ik in nederland woon en studeren (een 2e studie dan) hier af en toe zo onmogelijk duur is. Dat je op de 18e al zeker moet weten wat je de rest van je leven wilt gaan doen.

Ik wordt gewoon verdrietig en boos wanneer ik denk dat ik nooit mijn 'talenten' zal kunnen uiten of gebruiken in deze maatschappij. Het begint steeds meer tot me door te dringen dat ik al oud ben, dat ik nog maar 10 a 15 jaar lang mezelf 'jong' kan noemen en kan reizen of leren.
Dat de toekomst waar ik over droom, het vage idee van wat ik wil worden (iets met onderwijs, veel reizen, iets met adviezen/ voorlichten, iets met schrijven) nooit meer vorm zal krijgen omdat het nu al de toekomst is, nu al later is.
Ik ben redelijk 'jong' maar heb nog steeds niet genoten van mijn leven...die momenten zijn zeldzaam.
Ik vind het erg dat ik straks kinderen krijg (nouja ik heb ze nooit gewild maar misschien dat ik ze toch wil over 5 jaar...in ieder geval moet ik er dan over nadenken ivm de biologische klok en een vrouw zonder kinderen is toch raar) en als ze dan vragen hoe mamma vroeger leefde en hoe mamma vroeger uitging en student was dat mamma dan maar weinig te vertellen heeft omdat mamma nooit uitging of leuke dingen deed of een leuke studie had of leuke vrienden...mamma was altijd aan het stressen en een beetje buiten zichzelf aan het leven.

Ik baal ervan dat ik nooit boos op mezelf wordt (hooguit zelfhatend,depressief, passief en verdrietig maar nooit echt boos)en mezelf een schop onder de kont geef. Ik baal ervan dat ik in mijn droomwereld blijf hangen van 'het komt wel goed, ik kom toch wel terecht waar ik terecht moet komen'.....dat is niet zo!! Ik moet eens inzien dat ik dit leven voor mezelf leef en dat ik er aan moet werken wil ik er iets van maken. Ik leef als een buitenstaander van mn eigen leven die aan het toekijken is hoe het ooit op zn pootjes terecht zal komen (wat dus niet gebeurt als ik daar niet zelf wat aan doe).

Ik ben zo bang dat ik nu eindig als schoonmaakster en nooit zal kunnen doen waar ik naar verlang/ droom/ wil, wat ik vind dat mijn doel is in dit leven of zo. Dat ik de komende 10 jaar, net als de afgelopen 10 jaar, maar weinig dingen zal doen die ik leuk zal vinden, dat ik maar blijf stilstaan en er niks gebeurt totdat ik al zo oud en verschrompeld ben dat het geen zin heeft nog te studeren enz.

en ga zo nog maar ff door.........ik weet gewoon niet wat ik nu moet.....tis gewoon ZO ontzettend belangrijk dat je de goede studiekeuze maakt, daar ben ik nu wel achter......niks is meer leuk, zelfs leuke dingen niet als in je achterhoofd het stemmetje blijft roepen dat je nooit zult kunnen doen hier op aarde wat je graag wou, dat je nooit gelukkig zult worden, nooit -voor jezelf dat idee hebbend- zinvol bezig zult kunnen zijn.....het scheelt al zoveel als je die kopzorg niet hebt en gewoon op de juiste studie zit zonder studieschuld en problemen.

Bah, en de rest van mn leven is ook al niks: onzeker over relatie, weinig (2 maar) vrienden, geen bekenden -niet echt-, weinig uitgaan, geen studenteleven, mn dagen saai slijten, geen mooi figuur, kutte karaktereigenschappen als a-sociaal, onhandig, a-spontaan, geen initiatief durven nemen, een broertje met problemen, nog thuis wonen en daar nogal aso zijn, gezondheidsproblemen, eenzame jeugd en bladiebla.

Ik baal van mijn leven. Tenminste, dat zou ik moeten doen. Ik wil helemaal niet meer balen. Ik wil juist gelukkig zijn en leuke dingen doen. Maar hoe kan ik nog positief blijven als alles zo kut is?) ff kopietje uit ander topic van mij hier op psych.

Momenteel zit ik thuis zonder echt met opleiding of werk bezig te zijn en voel ik me niet super omdat er weinig gebeurd, vooral niet in mn geest.

[Tulpje6]

phensicske schreef op 13-03-2004 @ 01:04:
[B][B]
ben je gelukkig met de dingen die je doet en de toekomst die je denkt voor je te hebben liggen? of zou je graag dingen willen veranderen?

Ik wil al jaren naar het buitenland en begin er minder en minder in te geloven...het is nochtans mijn enige droom.

B]

Herkenbaar....wil ook weg hier, reizen, iets in het buitenland (mooie landschappen zien, mezelf verrijken met andere culturen etc. ) maar ik word ouder en ouder en t blijft waarschijnlijk een leven lang bij dromen.....

[Fainne]

Tulpje6 schreef op 14-03-2004 @ 19:52:
Herkenbaar....wil ook weg hier, reizen, iets in het buitenland (mooie landschappen zien, mezelf verrijken met andere culturen etc. ) maar ik word ouder en ouder en t blijft waarschijnlijk een leven lang bij dromen.....

Ik deel die wens ook, het lijkt het enige wat wat levenslust zou kunnen opwekken bij mij.

[phensicske]

Tulpje6 schreef op 14-03-2004 @ 19:52:
Herkenbaar....wil ook weg hier, reizen, iets in het buitenland (mooie landschappen zien, mezelf verrijken met andere culturen etc. ) maar ik word ouder en ouder en t blijft waarschijnlijk een leven lang bij dromen.....

Ik begin te beseffen dat die droom gewoon een vlucht is, problemen neem je overal mee en geluk moet je uit jezelf halen.
Mijn moeder zei me dit onlangs nog eens en ik werd echt boos:
'Weet je, je neemt het enige af waar ik nog in geloof!' zei ik.
Nogal zielig, hé.

[phensicske]

Fainne schreef op 14-03-2004 @ 22:20:
Ik deel die wens ook, het lijkt het enige wat wat levenslust zou kunnen opwekken bij mij.

*herkenning*

STUFF schreef op 20-02-2004 @ 16:34:
ben je tevreden met jezelf, hoe je bent, hoe je je voordoet in het openbaar, hoe je je gedraagt, of voel je je belemmerd, heb je het gevoel dat je niet alles eruit haalt wat erin zit?

ben je gelukkig met de dingen die je doet en de toekomst die je denkt voor je te hebben liggen? of zou je graag dingen willen veranderen?

kreeg een flink opzettende neiging om deze vragen aan jullie te stellen.....omdat ik het mezelf ook afvraag....en nog zoekende ben naar me eigen antwoorden

(reageer ff serieus aub )

nee wouk dat nooit geboren was maar das een ander vehaal

[Footprint]

hehe een kort maar zeker niet simpel antwoord:
nee

[MoO]

Op dit moment helemaal..
Misschien kan dit morgen zijn, maar de afgelopen weken ben ik enorm gelukkig. Hoe dit kan weet ik niet, maar ik geniet er nog maar ff van

[Zelma]

om eerlijk te zijn niet helemaal, er zijn zat dingen waar ik niet tevreden over ben, maar helaas zijn die niet allemaal even simpel op te lossen...

[angel--1987]

ik ben absoluutniet tevreden met mijn leven.
aals ik het over mocht doen had ik alles maar ooke cxht alles anders gedaan!

Ik ben redelijk tevreden met hoe het nu gaat alhoewel ik wel weet dat ik nog aan dingen moet werken om ze te laten veranderen.

Momenteel probeer ik minder verlegen te zijn en meer zekerheid uit te stralen, maar goed dat is nog erg moeilijk voor mij.

[Ruudje]

op het moment ben ik helemaal niet tevreden met mijzelf en mijn leven... vrienden doen raar... negeren mij op msn... en in rl komt er niet veel van een gesprek terecht... ik voel me eenzaam, alsof er niemand van me houdt...
*auw*

Ruudje schreef op 19-03-2004 @ 21:06:
op het moment ben ik helemaal niet tevreden met mijzelf en mijn leven... vrienden doen raar... negeren mij op msn... en in rl komt er niet veel van een gesprek terecht... ik voel me eenzaam, alsof er niemand van me houdt...
*auw*

Als je zin hebt een beetje te praten dan mag je me wel toevoegen op msn

[.:: Chantal ::.]

nee