word gek van liefdes verdriet

[x-spekkie-x]

Mephisto schreef op 24-01-2007 @ 16:22 :
Tijd om stevig te gaan zuipen I'd say. Heb nooit last van liefdesverdriet; je bent dan té dronken om je er druk over te maken en daarna is je kater te erg om überhaupt te denken

Jij hebt volgens mij ook nog nooit een serieuze relatie gehad

x-spekkie-x schreef op 24-01-2007 @ 17:51 :
Jij hebt volgens mij ook nog nooit een serieuze relatie gehad

denk het ook niet.. voor echt liefdesverdriet is niet echt een oplossing.. dat moet je uitzitten

[Kapoen]

Bartezz schreef op 24-01-2007 @ 15:40 :
John Mayer is fantastisch, de koning van liefdesverdrietmuziek. Man on the side was mijn nummertje..

ps... verleden tijd is nooit met dt..

bedankt voor de dt tip ik ben heel slecht in nl spelling en grammatica.

Mijn valentijns kadootje aan mijn ex van vorig jaar is vandaag overleden (een hamster) volgens mij heeft dit een betekenis

[Bloem]

Haha

[Volk]

Kapoen schreef op 23-01-2007 @ 16:03 :
Ok ik haat hem niet ik vindt hem een klootzak, en het was niet uit eerlijkheid dat hij zei dat ik was verandert, hij zei dat ik niet goed verandert ben en hij wel.

Het heeft dus van zijn kant niets te maken met eerlijk zijn.

En nee ik gun hem op dit moment geen geluk sorry, maar hij verdient dat op dit moment ook niet. En tuurlijk hoop ik niet dat hij zn hele leven ongelukkig is maar nu zou ik het even niet zo erg vinden.

Ik vindt jou manier van kijken een beetje naief. Tuurlijk moet je positief zijn blablabla maar dat is allemaal bullshit als je gedumpt wordt voor een ander en er dan achteraf nog zelf de schuld van krijg. Net of ik er iets aan kan doen dat ik volwassen geworden ben want dat is de enige verandering die ik heb doorgemaakt de afgelopen 4 jaar.

Ik vind het niet naief. Jij spreekt op dit moment alleen maar vanuit je frustratie. Ik heb zoeiets van: het is uit, hij is vreemdgegaan, jij bent gekwetst, met woede los je niks op, met verwensingen ook niet, de pijn gaat sneller voorbij als je het hem vergeeft, of er in ieder geval nuchter naar kijkt. Ik geloof niet in woede, boosheid en dat soort dingen. Ik probeer het altijd vanuit meerdere kanten te zien. Ik zou proberen er met hem over te praten als vrienden (hoewel dat voor jou moeilijk is omdat jullie nooit vrienden zijn geweest) want als je erover praat komen er meer dingen aan het licht, verwerk je het en kun je het laten rusten. Dat noem ik niet naief.

En goed veranderen en volwasen worden is voor iedereen iets anders. Dus als hij vind dat dat zo is voor hem, dan is dat misschien ook zo voor hem. Dat hoeft niet meteen voor jou ook zo te zijn. Alleen hadden die veranderingen tijdens de relatie niet onopgemerkt mogen blijven.

[Kapoen]

Volk schreef op 24-01-2007 @ 22:14 :
Ik vind het niet naief. Jij spreekt op dit moment alleen maar vanuit je frustratie. Ik heb zoeiets van: het is uit, hij is vreemdgegaan, jij bent gekwetst, met woede los je niks op, met verwensingen ook niet, de pijn gaat sneller voorbij als je het hem vergeeft, of er in ieder geval nuchter naar kijkt. Ik geloof niet in woede, boosheid en dat soort dingen. Ik probeer het altijd vanuit meerdere kanten te zien. Ik zou proberen er met hem over te praten als vrienden (hoewel dat voor jou moeilijk is omdat jullie nooit vrienden zijn geweest) want als je erover praat komen er meer dingen aan het licht, verwerk je het en kun je het laten rusten. Dat noem ik niet naief.

En goed veranderen en volwasen worden is voor iedereen iets anders. Dus als hij vind dat dat zo is voor hem, dan is dat misschien ook zo voor hem. Dat hoeft niet meteen voor jou ook zo te zijn. Alleen hadden die veranderingen tijdens de relatie niet onopgemerkt mogen blijven.

Dus als jou vriend vreemd gaat vergeef je het hem???
Sorry maar dat vindt ik echt naief, iemand bedriegt je, iemand neemt jou persoonlijkheid niet serieus, iemand zet jou gewoon ongeloofelijk voor gek en dan zeg jij aaahg maakt niet uit je bent tenminste eerlijk. Nou sorry hoor ik spreek niet alleen vanuit frustratie, ik spreek uit het gevoel dat ik vindt dat je iemand niet op deze manier hoort te kwetsen en zeker niet als je 4 jaar lang hebt beweerd van deze persoon gehouden te hebben.

Ik zal niet altijd boos op hem blijven, maar ik zal hem zeker nooit als goede vriend willen, ik wil alleen maar goede vrienden die ik kan vertrouwen, en dat kan ik hem gewoon niet meer.

Kapoen schreef op 25-01-2007 @ 09:42 :
Dus als jou vriend vreemd gaat vergeef je het hem???
Sorry maar dat vindt ik echt naief, iemand bedriegt je, iemand neemt jou persoonlijkheid niet serieus, iemand zet jou gewoon ongeloofelijk voor gek en dan zeg jij aaahg maakt niet uit je bent tenminste eerlijk. Nou sorry hoor ik spreek niet alleen vanuit frustratie, ik spreek uit het gevoel dat ik vindt dat je iemand niet op deze manier hoort te kwetsen en zeker niet als je 4 jaar lang hebt beweerd van deze persoon gehouden te hebben.

Ik zal niet altijd boos op hem blijven, maar ik zal hem zeker nooit als goede vriend willen, ik wil alleen maar goede vrienden die ik kan vertrouwen, en dat kan ik hem gewoon niet meer.

Ik heb nog nooit echt een vriendje gehad die vreemdging, maar goed, ik denk dat ik alsvolgt zo handelen/denken:

Ik zou het mezelf niet kwalijk nemen en denken dat hij gewoon een loser is vanwege het vreemdgaan. Dat is op dat moment zijn keuze geweest en ik accepteer het liever (uiteraard nadat ik hem dump) dan dat ik een levenslange grudge tegen hem heb. Ik zal hem er zeker niet voor haten, ik zal zijn eerlijkheid waarderen en that's it.
De gevoelens die ik voor hem heb gehad veranderen dan niet, dat voelde op dat moment goed en als juist, waarom zou ik dan vinden dat ik voor gek stond? Ik heb toen van hem gehouden, handelend/voelend naar alle info die ik had.

Ik denk wel dat als ik een keer door iemand bedonderd wordt, dat ik hem dan niet echt meer vertrouw en daarom geen echte hardcore vriendschappelijke relatie met hem kan hebben. (Tenzij ik maandenlang geen seks had gewild, hem keer op keer zonder begrip seksueel afwijs, etc. Dan kan ik het vreemdgaan me goed voorstellen.)

[pcv]

Piloff schreef op 25-01-2007 @ 09:59 :
Ik heb nog nooit echt een vriendje gehad die vreemdging, maar goed, ik denk dat ik alsvolgt zo handelen/denken:

Ik zou het mezelf niet kwalijk nemen en denken dat hij gewoon een loser is vanwege het vreemdgaan. Dat is op dat moment zijn keuze geweest en ik accepteer het liever (uiteraard nadat ik hem dump) dan dat ik een levenslange grudge tegen hem heb. Ik zal hem er zeker niet voor haten, ik zal zijn eerlijkheid waarderen en that's it.
De gevoelens die ik voor hem heb gehad veranderen dan niet, dat voelde op dat moment goed en als juist, waarom zou ik dan vinden dat ik voor gek stond? Ik heb toen van hem gehouden, handelend/voelend naar alle info die ik had.

Ik denk wel dat als ik een keer door iemand bedonderd wordt, dat ik hem dan niet echt meer vertrouw en daarom geen echte hardcore vriendschappelijke relatie met hem kan hebben. (Tenzij ik maandenlang geen seks had gewild, hem keer op keer zonder begrip seksueel afwijs, etc. Dan kan ik het vreemdgaan me goed voorstellen.)

Denk dat het lastig is om al over dit soort situatie's te oordelen als je er zelf niet in hebt gezeten, ten eerste is het niet zomaar een losse scharrel geweest die vreemd is gegaan, maar heeft ze ruim 4 jaar lang een relatie met deze jongen gehad, dan zit je echt goed aan elkaar vast, en is het ineens een heel ander verhaal wanneer je vriend vreemd gaat, plus van wat ik begreep heeft deze jongen zijn verhaal ook lang voor zich gehouden en zomaar van de 1 op de andere dag zijn "bom" gedropt.

Dus als je er na 4 jaar achterkomt dat je vriend vreemd is gegaan, en jou aan de kant zet terwijl hij je nog een schuldgevoel aan probeert de smeren en zijn eigen egoistische geweten leeg probeert te gooien, dan kan ik me er wel iets bij voorstellen dat je kwaad bent.

en tuurlijk, zoals ik ook al eerder heb gezegt, brengt zo'n woede natuurlijk altijd risico's met zich mee, maar ik krijg niet echt de indruk dat deze woede "verkeerd" is. Sterker nog, zonder deze woede zou het naar mijn mening alleen maar langer duren om eroverheen te komen. en dat je daarna je vriend niet meer vertrouwd lijkt me niet meer van vanzelfsprekend.

het is altijd beter om niet boos te zijn, om beter te weten, om erboven te staan en voor jezelf te kiezen, etc etc... maarja aan de andere kant is het altijd makkelijk om er zelf buiten te staan en te zien hoe je zelf zou reageren of hoe iemand had moeten reageren...

Als hij nou bij zijn eerste twijfels dit al kenbaar had gemaakt, en niet zo lang had verzwegen dat hij vreemd was gegaan, misschien had er dan nog wel sprake kunnen zijn van "eerlijkheid waarderen" maar in deze situatie kan ik van wat ik zo lees niet echt de indruk krijgen dat hier sprake van is.

@ Kapoen; Just hold that one thought

[Kapoen]

pcv schreef op 25-01-2007 @ 10:57 :
Denk dat het lastig is om al over dit soort situatie's te oordelen als je er zelf niet in hebt gezeten, ten eerste is het niet zomaar een losse scharrel geweest die vreemd is gegaan, maar heeft ze ruim 4 jaar lang een relatie met deze jongen gehad, dan zit je echt goed aan elkaar vast, en is het ineens een heel ander verhaal wanneer je vriend vreemd gaat, plus van wat ik begreep heeft deze jongen zijn verhaal ook lang voor zich gehouden en zomaar van de 1 op de andere dag zijn "bom" gedropt.

Dus als je er na 4 jaar achterkomt dat je vriend vreemd is gegaan, en jou aan de kant zet terwijl hij je nog een schuldgevoel aan probeert de smeren en zijn eigen egoistische geweten leeg probeert te gooien, dan kan ik me er wel iets bij voorstellen dat je kwaad bent.

en tuurlijk, zoals ik ook al eerder heb gezegt, brengt zo'n woede natuurlijk altijd risico's met zich mee, maar ik krijg niet echt de indruk dat deze woede "verkeerd" is. Sterker nog, zonder deze woede zou het naar mijn mening alleen maar langer duren om eroverheen te komen. en dat je daarna je vriend niet meer vertrouwd lijkt me niet meer van vanzelfsprekend.

het is altijd beter om niet boos te zijn, om beter te weten, om erboven te staan en voor jezelf te kiezen, etc etc... maarja aan de andere kant is het altijd makkelijk om er zelf buiten te staan en te zien hoe je zelf zou reageren of hoe iemand had moeten reageren...

Als hij nou bij zijn eerste twijfels dit al kenbaar had gemaakt, en niet zo lang had verzwegen dat hij vreemd was gegaan, misschien had er dan nog wel sprake kunnen zijn van "eerlijkheid waarderen" maar in deze situatie kan ik van wat ik zo lees niet echt de indruk krijgen dat hier sprake van is.

@ Kapoen; Just hold that one thought

Dit bedoel ik dus precies!!!
kon zelf niet echt de woorden vinden, bedankt pvc

[pcv]

Kapoen schreef op 25-01-2007 @ 11:28 :
Dit bedoel ik dus precies!!!
kon zelf niet echt de woorden vinden, bedankt pvc

graag gedaan

[Luki]

Just get your shit together

Hij is je aandacht niet waard lijkt me..

[Volk]

Kapoen schreef op 25-01-2007 @ 09:42 :
Dus als jou vriend vreemd gaat vergeef je het hem???
Sorry maar dat vindt ik echt naief, iemand bedriegt je, iemand neemt jou persoonlijkheid niet serieus, iemand zet jou gewoon ongeloofelijk voor gek en dan zeg jij aaahg maakt niet uit je bent tenminste eerlijk. Nou sorry hoor ik spreek niet alleen vanuit frustratie, ik spreek uit het gevoel dat ik vindt dat je iemand niet op deze manier hoort te kwetsen en zeker niet als je 4 jaar lang hebt beweerd van deze persoon gehouden te hebben.

Ik zal niet altijd boos op hem blijven, maar ik zal hem zeker nooit als goede vriend willen, ik wil alleen maar goede vrienden die ik kan vertrouwen, en dat kan ik hem gewoon niet meer.

Hij is het me meteen komen vertellen, en dat vergeven gaat niet zomaar opeens, dat is een heel proces. Maar ja, ik heb het hem wel vergeven. Vooral omdat ik het binnen 8 uur wist en ik heb het hem ook flink moeilijk gemaakt. Ik zag trouwens meteen aan hem dat hij was vreemdgegaan en hij vond het ook heel vreselijk. Maar door erover te praten en het te vergeven ging mijn pijn weg en had ik meer inzicht in wat en hoe er nou precies was gebeurd. Ik ken hem door en door en snap dat hij ook maar een mens is, en mensen maken fouten.

[Kapoen]

Volk schreef op 26-01-2007 @ 10:07 :
Hij is het me meteen komen vertellen, en dat vergeven gaat niet zomaar opeens, dat is een heel proces. Maar ja, ik heb het hem wel vergeven. Vooral omdat ik het binnen 8 uur wist en ik heb het hem ook flink moeilijk gemaakt. Ik zag trouwens meteen aan hem dat hij was vreemdgegaan en hij vond het ook heel vreselijk. Maar door erover te praten en het te vergeven ging mijn pijn weg en had ik meer inzicht in wat en hoe er nou precies was gebeurd. Ik ken hem door en door en snap dat hij ook maar een mens is, en mensen maken fouten.

Heeft hij een half jaar een dubbel relatie gehad, of is hij gewoon een keer met iemand anders naar bed geweest??? Dat is al een groot verschil. En hij vindt het vindt het niet erg dat hij mij voor de gek gehouden heeft, hij vondt het alleen maar zielig voor zichzelf.

Mijn ex is dus gewoon een arrogante, echoistische zak en wat hij gedaan heeft, heeft niets met menselijkheid of eerlijkheid te maken.

Ik vindt het fijn voor je dat jij in een situatie zak waarin je je vriend wel kon vergeven maar niet alles is te vergeven, en ik zit in een situatie waarin ik het niet wil en kan vergeven.
Ik zal hem er niet altijd om blijven haten, maar ik zal hem ook nooit meer leuk of lief of aardig vinden.

[ipunky]

ik ben. onwijs aan de kant gezet. uit het niets. het ging goed. toen ging hij op vakantie. en toen was het ineens klaar. begrijp het nog steeds niet. it sucks. ik ga lekker sloeren!!

[Bloem]

Of steek de tijd die je nu over hebt in een cursusje Nederlands

[Bloem]

En up geen oude topics.