Versjes / Rijmpjes / Duidelijke poëzie: Werkplaats!

Geel schreef:

Nu ik erover nadenk is het een heel goed sprookje. Maar ik vond het nooit leuk om Russische boeken te lezen (nu nog steeds niet, niet echt) dus mijn beeld van alles wat in dat boek stond was nogal vertekend.

Waarom vond je dat niet leuk?

En ja, inderdaad. Het is - samen met het sneeuwmeisjesprookje - een van de weinige Russische sprookjes met een verhaal zonder overbodige moorden, gedaanteveranderingen en bizar banale voorwerpen (emmers, kachels, graankorrels) met magische krachten. En het is een simpel verhaal dat lief is maar niet klef en zo. En makkelijk te onthouden. Het is wel charmant.

Voor de ontopicheid:

Waarom vond je dat niet fijn,
hoe kan een taal nou mooier dan het Russisch zijn!

En inderdaad,
dit sprookje kent geen plothiaat.
Er zijn weinig overbodige moorden
en niet te veel zinloze woorden.
Het is een allerliefst verhaal,
toverachtig en niet te banaal.
Bovendien is het charmant
en dat is plezant.

[Schipper]

Moeder Muis boende, poetste en klopte,
en hield het huis mooi schoon,
tot zij op een middag stopte.
"Ik krijg de boel hier nooit gedaan!",
beklaagde Moeder Muis,
"Zo wordt dit toch nooit een mooi huis?"
Moeder Muis ging zitten met een zak ships,
zo huppakee, lekker voor de buis.
Nee, dit was niet bepaald oké voor de hips.

Maar toen Vader Muis thuis kwam,
was het wel andere koek,
boos sprak Vader Muis een vloek,
dat Moeder Muis heerlijk boenen mag,
tot aan haar laaste dag!

[Em.]

Er was eens een topic
in een dichterszee:
het zakte langzaam naar benee.

Maar toen kwam ik.

Nou. Gedichten die af zijn plaats ik hier niet meer, maar dit is wel iets voor dit topic geloof ik. Wat ik wil zeggen vind ik fijn, hoe ik het zeg niet. En omdat dit topic over duidelijke poëzie gaat hoop ik op tips&trics om het - als dat kan - minder mysterieus te maken.
Gelieve niet te quoten.

Ik ging naar iets toe en wilde vooraf
een aankondiging doen.
Wat ik wilde zeggen is iets als
“Gezocht: hoffelijk gezelschap (man of vrouw),
om synchroon te kunnen glunderen, of,
als het tegenvalt -wat kan- samen weg te lopen
het voelt namelijk billijker
je getweeën een weg banen, tegen de richting in,
of gelijktijdig van verwondering te verzuchten
we hebben nog een lange weg te gaan.
In de rij voor de toiletten staan is ook al zoiets
dat alléén nog langer lijkt te duren en
je weet, als je elkaar aankijkt met een frons dat
je allebei denkt dit kan beter,” maar ik besefte
dat het niets anders was dan de zoveelste
vorm van “liefst vriendje, tref ik je daar?
Ik heb je jas niet nodig want we rillen samen van geluk,”
en godverdomme die clichés wil ik niet aan.

[Geel]

Ik vind het niet echt mysterieus. Ik vind het een mooi gedicht

[Schipper]

Ik zou heel graag willen rijmen zoals Annie M.G Schmidt dat deed. Heeft de stijl die zij gebruikte een bepaalde naam?

[Em.]

Kat antwoordde niet op msn, dus toen ging ik maar gedichies naar d'r schrijven tot ze antwoord gaf!

(Elk los dingetje is een soort van een apart iets. Het zijn geen strofes van een groter geheel, in ieder geval!)


'Ach' zei Wilders, en toen 'wee',
hij wist geen Arabisch voor 'nee'.

'Non du tout!' schreewt het Belgisch kabinet,
bij dat laatste onbekende woord -
'Je suis slechts pas uit bed!', zo klonk het aan de Franse kant ontzet.

En de Vlamingen wisten geheel niet meer wat te doen!
We moeten het maar re-sieklen, zeiden ze toen.

*(er is zo'n belgische reclame over recyclen waar ze het helemaal vernederlands/belgischt uitspreken. dat klinkt ZO maf. ;d)

Er was eens een koning die stond paf,
hij liet twee scheten in één keer
en vond dat maar wat maf.

Er was eens koning, die had geen kroon,
noch een dochter, noch een zoon!
Toen dacht ie, ajus, dit kan ik niet meer doen
kocht een mooi huisje van z'n koningspoen
en dacht 'ik doe nu toch echt een moord,
voor een mooi, koninklijk woord
waarmee ik zeggen kan 'ik houd ermee op!'
want een koning zegt niet 'ik stop'
Toen wist ie niets te verzinnen
toen wist ie niet wat te beginnen
toen is ie toch maar teruggevlogen
en heeft toen tegen iedereen gelogen
'ik had maar een vakantie, dat was al!'
- het was de Belgische koning van 't carnaval -
en dronk toen nog een lietertje bier
en dacht: bij gebrek aan woord, blijf ik maar hier!
maar eigenlijk hield ie meer van wijn
maar tijdens Carnaval mocht het niet zo zijn

Kindje Jezus in zijn krib
had laatst verschríkkelijk de hik
hij was gestikt in moederborst
en had toen - hips - wat melk gemorst.

Heb je geen vriendinnetje by de hand
probeer dan eens, de One Night Stand!

God heeft de wereld gemaakt
en de aarde en de bomen
Hij heeft alleen de hinnen verzaakt
en de vlachten en de momen.

[Em.]

Er was eens een aardappel
die had altijd wat
op een dag werd ie gesneden
en gebakken tot patat.

Maar sommigen waren wat laks
en namen begrepen ze niet
zij noemden de patat
toen weloverwogen 'friet'.

[twaalf]

Die doet me wat denken aan het gedichtje in mijn eigen topic

[Em.]

Oh! Zou best kunnen, gezien je stijl. Overigens werd ik tot dat gedichtje geïnspireerd door één of andere patat/friet-discussie.

[twaalf]

Ja wie heeft die discussie nou niet gevoerd (patat!)

[Geel]

twaalf schreef:

Ja wie heeft die discussie nou niet gevoerd (patat!)

Ik! Want ik snap het probleem niet zo

[Em.]

Geel schreef:

Ik! Want ik snap het probleem niet zo

Ja, maar jij bent een gekke buitenlander. Je kent Dikkertje Dap niet eens!

Ter ontopicheid hier een kort versje over Dikkertje Dap:


Ons lieve Dikkertje Dap was groot geworden,
zijn ladder stond te verstoffen in de schuur,
in de dierentuin kwam hij ook niet meer,
Artis was voor hem nu te duur.

Zijn ouders gescheiden en 't huis verkocht,
soms treurde deze nu grootgeworden Dap
nog over die vergeten tijden, over vroeger
met die giraffe en hij op de trap.

[Geel]

Goed dingetje Behalve, dat 'nu' in de vierde regel het metrum of het ritme een beetje verneukt. Of zo. ;p

[Em.]

Er was eens een jongeman met prachtig haar
en lieve handen en vrienden door het hele land
hij had een geweldig lichaam, maar
kon er niet gelukkig mee zijn, was er niet voor gemaakt.
Nee! Hij had het land aan deze stroeve spieren
en haatte elke haar van zijn jongemannenbaard.

Deze jongen, die had het helemaal gezien
hij wóu geen jongen zijn, hij wilde een vrouwelijkere kant
en een gladdere huid, is daarom naar een tovenares gerend
en uitgelegd van hoe en wat
en alsjeblieft niet dit lichaam want ik heb het zo gehad.

En zij heeft hem gehoord en nu is hijzij eindelijk
tevreden, gelukkig, blij, hijzij is nu zacht en liefelijk
man én vrouw, want wat deze jongen wou
is naaktslak zijn, of zoals hij zei:
die zijn zo mooi en hun seks is zo fijn.

Em. schreef:

Er was eens een jongeman met prachtig haar
en lieve handen en vrienden door het hele land
hij had een geweldig lichaam, maar
kon er niet gelukkig mee zijn, was er niet voor gemaakt.
Nee! Hij had het land aan deze stroeve spieren
en haatte elke haar van zijn jongemannenbaard.

Deze jongen, die had het helemaal gezien
hij wóu geen jongen zijn, hij wilde een vrouwelijkere kant
en een gladdere huid, is daarom naar een tovenares gerend
en uitgelegd van hoe en wat
en alsjeblieft niet dit lichaam want ik heb het zo gehad.

En zij heeft hem gehoord en nu is hijzij eindelijk
tevreden, gelukkig, blij, hijzij is nu zacht en liefelijk
man én vrouw, want wat deze jongen wou
is naaktslak zijn, of zoals hij zei:
die zijn zo mooi en hun seks is zo fijn.

Ik moest er gewoon een traantje van wegpinken