engste wat je ooit hebt meegemaakt?

[Fantôme]

na... eerst wilde ik mijn wastlijst niet invullen, omdat ik dan voor grote aansteller uitgemaakt zou worden. dus ik schrijf er maar een paar.

verkrachting, paar jaar geleden
pesterijen
depressie
am
bedreiging

[In_stilte]

het engste uit mijn leven;

-beseffen dat ik geen moeder meer had. Het beseffen duurde half jaar ofzo. gewoon dat t leven nooit meer hetzelfde zou worden.
-totaal anders, maar het ineens delen van je leven, kwetsbaar zijn, terwijl je voorkort altijd iedereen om je heen moest helpen en dus sterk moest zijn.

[Mystically]

het engste uit mijn leven was:

- niet weten of et vliegtuig van mn beste vriendin nou was neergestort of niet
- horen dat mn oma ongeneeslijke kanker heeft
- toen mn broer een of ander wasmiddel in zn oog kreeg

en nog een paar dingen, nou klink k best aanstellerig omdat er heeel veeel ergere dingen zijn en ik dit al heel erg vind

[GeritoDM]

Paniekaanvallen die ik soms heb. En nachtmerries. En alle worst case scenarios waarvan ik telkens bang ben dat ze daadwerkelijk aan het gebeuren zijn of bijna gaan gebeuren.

[~~dolce~~]

het ergste uit mijn leven was toch wel toen k de brieven van mijn zus las,ze wilde niets liever dan dood, en dat schreef ze daar..
bv. het mooiste verjaardag cadeau zal de dood zijn....naja, en meer van dat soort dingen.

[Balance]

Ik zat zo'n 1,5 jaar terug in mijn eentje op station Gouda. T was rond 23.00 uur en dan moet je je daar eigenlijk niet meer begeven in je eentje. Er kwam toen een man naast me zitten die constant dichterbij kwam zitten, een arm op m'n schoot wilde leggen (wat ik ontweek) en binnen een kwartier heel m'n toekomst had gepland (ik zou met hem trouwen, kreeg kinderen, moest wel netjes naar hem luisteren anders was hij niet zo blij met mij, we gingen naar warme landen op vakantie als ik alles voor hem deed enz). Ik mocht niet weg en behoorde hem al bijna toe, zo leek hij te vinden. Toen er eindelijk andere mensen op het perron kwamen bleken het vrienden van hem te zijn.
Hoe ik me toen voelde, ben echt nog nooit zó bang geweest.
Gelukkig is er uiteindelijk niets gebeurd, want er kwamen andere mensen het perron opgelopen, waarvan er één in de gaten had dat ik daar niet zo fijn zat en hij me dus kwam helpen

Verder waren ook de dood van verschillende mensen als erg eng ervaren. Vooral het feit dat het (ook jonge mensen) zomaar ineens kan gebeuren.

[Dominique24!]

Toen mijn vriend een auto-ongeluk had gehad durfde ik niet de Intensive Care op.
Hij was hersendood maar lag nog aan de beademing.

Uiteindelijk ben ik met z´n beste vriend gegaan. Je bent zo bang voor wat je te zien krijgt. Als je er eenmaal staat dan is slaat angst om in verdriet.
Ik vergeet dat nooit meer.

[wietsie]

Pff... als ik dit allemaal lees mag ik niet zeiken.. er staan echt super enge dingen bij.. Ik heb geen goeie band met me ouders maar al die verhalen hier..

Voor mij was het engste dat ik er achterkwam dat mijn beste vriendin in der armen sneed en het liefst dood wilde.. of dat ze naast me inde klas zat en opeens helemaal van de wereld was.. je kon totaal geen contact met der krijgen en ik heb der toen mee de klas uit genomen... daarna heb ik het er met der over gehad en ze zei dat ze dat vaken had en dat ik der dan vast moet houden en met der mee moet ademen om te laten zien dat ik er voor de ben
maar das niks vergeleken met jullie verhalen..

[Missy_X]

Dat ik zonder reden in elkaar geslagen werd door 6 van die aso wijven die een kop groter dan mij waren en ook nog eens 2 keer zo breed. Ik dacht dat ik dood zou gaan.

Treinongeluk

En nog iets dat ik zelfs hier niet wil vertellen.

als ik er nu over nadenk...

kvind et allemaal niet eng meer...

[punkyfun]

toen ik (2x) bijna gestikt ben dat was echt super eng,en toen een man uit mn straat een x 's nachts doorgedraaid was en mn beste vriend ging kijken wat dr aan de hand was..toen wou die man mijn beste vriend vermoorden en ik mocht niet naar buiten om te gaan helpen..kheb een mes gepakt en wou de deur openen maar mn ouders hielden me tegen...en wij maar door het raam kijken..en doordat het donker was zag je ook nogges de helft niet...het was dood en dood eng..later is alles goed gekomen..het kwam omdat die man een trauma heeft ofzo ( 6 van zn kinderen heeftie verloren)
en mn eerste hyperventilatie aanval was ook afschuwelijk.
en een x toen mn moeder verkeerde medicijnen had gehad waardoor ze een soort epilepsie had..

[punkyfun]

punkyfun schreef op 23-07-2003 @ 16:44:
toen ik (2x) bijna gestikt ben dat was echt super eng,en toen een man uit mn straat een x 's nachts doorgedraaid was en mn beste vriend ging kijken wat dr aan de hand was..toen wou die man mijn beste vriend vermoorden en ik mocht niet naar buiten om te gaan helpen..kheb een mes gepakt en wou de deur openen maar mn ouders hielden me tegen...en wij maar door het raam kijken..en doordat het donker was zag je ook nogges de helft niet...het was dood en dood eng..later is alles goed gekomen..het kwam omdat die man een trauma heeft ofzo ( 6 van zn kinderen heeftie verloren)
en mn eerste hyperventilatie aanval was ook afschuwelijk.
en een x toen mn moeder verkeerde medicijnen had gehad waardoor ze een soort epilepsie had..

en nog een x toen ik aangerand ben dat vergeet ik niet meer

mn vader die agressief achter me aan rende en mn halfbroer die me neer wou meppen, dat was beide wel angstaanjagend

en nouja ik laat mezelf ook vaak schrikken door rare dingen te doen ofzo

[Rerisen Phoenix]

Bij oud & nieuw

Ik denk toen ik vast zat aan balkon met erg veel klimplanten erop, door domme actie (ik kom klem te zitten met ene been, loop verder en kom ook met andere vast te zitten - in het stikdonker zie je niks als je daarvoor naar vuurwerk keek).

Maar ik zat dus met benen gespreid en kont op de grond daar donderen er ineens (weet nog steeds niet wie dat flikte) twee grondbloemen naar beneden die daar tussen mijn benen enzo heen & weer schieten (linkeronderbeen was ook bloot door struik). Uiteraard vermoed ik dat mijn broertje de schuldige was (vuurwerkgek).
Maar goed, je wordt aardig bang voor brandende kleding & brandwonden. - die dingen branden op zo'n moment veel langer dan anders

Toen de vorige vriend van mijn moeder een acute embolie (bloedprop in zn slagader) in zn been had.
Vreselijk om iemand die veel pijn kan verdragen zien te huilen en schreeuwen van de pijn. Uiteindelijk is zn been geamputeerd. Die nacht zal ik nooit meer vergeten.

[Rieno]

Toen ik op de WC en mn vader me ineens riep:'Rieno, nu in de kamer komen en even bij je moeder zitten' Dan binnekomen en je moeder helemaal huilend zien zitten, half verlamd e.d. en ze dan zien wegrijden naar de dokter. Half uur later horen dat ze met spoed naar het ziekenhuis is afgevoerd met een beroerte...ze is nog maar 40, dus dat was best schrikken

[bartjehill]

het ERGSTE wat ik ooit heb megemaakt is dat ik altijd een jongen pestte en dat ik toen op een gegeven moment al ze littekens op ze polsen zag.
toen ging ik vragen aan me lerares wat daar mee was en toen zei ze dat dat door mijn gepest kwam

[Nona]

Ik weet het niet. Dingen uit het verleden maken nu eigenlijk niet eens meer zo'n indruk op me.

Ben een keer door een paar mensen die ik niet kende in elkaar geslagen. Ik weet nog wel dat ik op dat moment doodsbang was omdat ik niet wist of ze zouden stoppen nadat ze me lens geslagen hadden of dat ze me dood in een greppel zouden achterlaten. Ja, dat vond ik heel eng.

Iemand heeft ook een keer geprobeerd me te verkrachten, maar op dat moment was ik helemaal niet bang. Het is hem dan ook niet gelukt, hoewel hij veel sterker was. Daar heb ik later wel veel mee gezeten, maar ik was niet bang.

Ik ben ook een keer heel bang geweest dat een gezwel waartegen ik geopereerd was terug zou komen. Ik dacht even dat ik dood zou gaan. Maar ja, er was niets aan de hand en dat wist ik eigenlijk ook wel. Het kwam waarschijnlijk meer door de vermoeidheid.

Pfff, dit is allemaal wel heel persoonlijk. Zelfs mijn beste vrienden (op mijn vriend na) weten niets of niet alles...

angstaanval (3 keer gehad) of nouwja.. als je het zo moet noemen.. anders een heel heftige hallucinatie

Ik mag mezelf nog gelukkig prijzen, als ik dit zo lees...paar dingentjes die ik eng vond (de rest gaat jullie niks aan ):
-dat m'n zusjes tijdens de avondvierdaagse om half twaalf ('s avonds dus) nog niet terug waren (normaal waren ze er rond half tien al)...twee meisjes van 14 en 16 alleen in het donker door weiland-/bosachtige plaatsen ed...niet echt een prettig idee... Mijn ouders waren ook weg naar het wijkcentrum en daarna m'n zusjes zoeken...was ik daar alleen...wist niks, alleen dat m'n zusjes 'weg' waren (naar het wijkcentrum gegaan...daar wilden ze de politie al bellen ed...).
-m'n eerste en meteen ergste migraine-aanval (je schrikt als je opeens verlammingsverschijnselen en een tintelend gezicht hebt...ik wel iig...ik wist wel wat een hersenbloeding was, niet dat je bij migraine soortgelijke klachten kan hebben)...ach, 't heeft wel wat duidelijk gemaakt.
-mensen in paniek zien of dingen horen zeggen die je niet wilt horen.

Mijn opa zien overlijden was wel eng...maar toch anders, het was 'verwacht'. De eerste keer dat ik een overleden persoon zag waar ik heel veel van hield (mijn andere opa) was ook wel eng...maar ook anders.