ex

[WB_Oud]

Tja... Als zij ermee kan leven is het mijn zaak niet mee...

[M@DELIEFF]

Hij doet het voor mij omdat ik zo'n verdriet heb over dat kindje dat ik zo graag had willen hebben, hij wil me daarmee niet alleen laten! En hij huilde er zelf ook om! Dat is echt niet van 2 walletjes eten, hij hoeft ook niet met me naar bed ofzo! Mag ik soms geen verdriet hebben over dat kindje? En had hij me dan maar moeten laten stikken? Stel dat dit het geval was en ik had er een topic over gemaakt dan hadden jullie allemaal gezegd, 'jee wat een klootzak'. Niet waar? Is het dan zo fout dat ie me niet laat stikken? Ik slaap bijna geen nacht omdat ik steeds maar moet huilen en als hij bij me is voel ik me goed! En kon ik eindelijk een keer normaal slapen..

[WB_Oud]

Ik begrijp het wel, toch denk ik dat het voor alledrie niet eerlijk is. Zowel voor zijn vriendin, als voor hem, als voor jou. Zo kan je niet door het leven gaan.

Het verlies van een al dan niet ongeboren kind is natuurlijk vreselijk, je leefde er zo naar toe, het voelde zo goed en dergelijke en dan is het er opeens niet meer. Maar moet je door die tegenslag de rest van je leven laten bepalen? Dit klinkt misschien hard, maar je kan later altijd nog kinderen krijgen. Daar heb je hem niet voor nodig. Het kind is er niet meer, het enige wat jullie delen is dat jullie hem allebei verloren zijn. Natuurlijk moet je daar over praten, dat moet je verwerken, maar blijven slapen? Ik weet het niet hoor...

Probeer je eens voor te stellen hoe het zou zijn als je gewoon verder ging met het leven. Vergelijk dat idee eens met het idee hier nog weet ik hoe lang over te rouwen. Wat lijkt je dan het beste, het fijnste?

[psychobunny]

heb niets tegen jou ofzo,maar k vind zowel jou als je vriend erg egoïstisch bezig,en blijf maar denken, wat met zn vriendin. jij voelt je slecht dus jij vraagt hem om te blijven slapen,terwijl je goed genoeg weet dat dat zn relatie kan verneuken,vind je dat zelf niet een beetje smerig?van hem natuurlijk ook,aangezien hij derop in gaat,maar hij denkt waarschijnlijk niet dat je meer wil en ziet je aan als een gewone vriendin?soit,laat hem gewoon zo want je kwetst dr alleen jezelf mee...en voor zn vriendin...kan beter krijgen dan een jongen die achter haar rug bij zn ex blijft slapen...

[M@DELIEFF]

WB schreef op 08-08-2003 @ 09:54:
Probeer je eens voor te stellen hoe het zou zijn als je gewoon verder ging met het leven. Vergelijk dat idee eens met het idee hier nog weet ik hoe lang over te rouwen. Wat lijkt je dan het beste, het fijnste?

Dat laatste natuurlijk, maar dan moet je dat ook maar kunnen! Doorgaan met je leven.. En ik heb het gevoel dat ik dat niet kan na de zoveelste mislukte poging..

[M@DELIEFF]

psychobunny schreef op 08-08-2003 @ 10:19:
jij voelt je slecht dus jij vraagt hem om te blijven slapen,terwijl je goed genoeg weet dat dat zn relatie kan verneuken,vind je dat zelf niet een beetje smerig?van hem natuurlijk ook,aangezien hij derop in gaat,maar hij denkt waarschijnlijk niet dat je meer wil en ziet je aan als een gewone vriendin?

Hij stelde zelf voor bij me te slapen, nadat hij me gebeld had en ik weer eens moest huilen

[VG]

M@DELIEFF schreef op 08-08-2003 @ 10:31:
Hij stelde zelf voor bij me te slapen, nadat hij me gebeld had en ik weer eens moest huilen

Ja maar dat praat het nog niet goed...

Hij is achterbaks tegenover zijn meisje. Als hij kloten had gehad had hij het eerst even met haar uitgemaakt en dan met jou gaan moeten rouwen...

Ik snap het wel, maar op deze manier blijf je eeuwig in een bad trip hangen! Lig je over tien jaar nog in zijn armen te huilen zonder 1 stap verder te komen...

Je roept nu alleen het gevoel weer op wat er was voordat dat met dat kindje gebeurde en dan hou je jezelf voor de gek, want dat is niet de realiteit!

[WB_Oud]

M@DELIEFF schreef op 08-08-2003 @ 10:30:
Dat laatste natuurlijk, maar dan moet je dat ook maar kunnen! Doorgaan met je leven.. En ik heb het gevoel dat ik dat niet kan na de zoveelste mislukte poging..

Het is niet een kwestie van kunnen, het is een kwestie van doen! Doorzettingsvermogen tonen! Stel jezelf bijvoorbeeld een doel: ik ga proberen hem een week niet te zien of te spreken. Je kan het er van tevoren met hem over hebben of niet, wat je wilt. Als je die week maar volhoud. Na die week kijk je terug op hoe moeilijk die week nou eigenlijk was, en dan probeer je niet aan hem te denken. Waarschijnlijk zie je dan in dat dat best meeviel. Dan probeer je twee weken, na misschien even met hem gepraat te hebben o.i.d. (niet meer slapen). Zo kan je doorgaan totdat je van hem af bent. Heel moeilijk, maar ja, wat moet je anders?

[psychobunny]

M@DELIEFF schreef op 08-08-2003 @ 10:31:
Hij stelde zelf voor bij me te slapen, nadat hij me gebeld had en ik weer eens moest huilen

waarom stelde hij het voor?omdat ie medelijden met je heeft.wil je een relatie gebaseerd op medelijden? en dan nog,als je weet dattie een vriendin heeft laat je zoiets toch niet toe?

[M@DELIEFF]

Ik heb tegen hem gezegd dat hij moest kiezen, hij is nu een week op vakantie (zonder zn vriendin) en we hebben afgesproken elkaar niet te bellen en te smsen.
Als ie terug is van vakantie spreken we af en eis ik van hem dat ie direct zegt wat ie besloten heeft. Ik ben alleen zo bang dat ie de beslissing teveel laat afhangen van het feit dat teruggaan bijna niet kan..

Maar ja, als hij voor zn vriendin kiest dan ga ik het advies van jou proberen WB. En dan ben ik ook al een eindje op weg, met die week.

Dank jullie wel voor jullie reacties.

[WB_Oud]

Heel veel succes ermee in elk geval. En hou ons de komende tijd op de hoogte, he?

[M@DELIEFF]

Ik kan het niet meer, na de zoveelste huilbui net, ben ik het zat..
Hoeveel zou een mens kunnen hebben?
Volgens mij ben ik hartstikke depressief

[WB_Oud]

Mjah, die analyse hadden de meeste mensen hier denk ik al wel gemaakt.

de·pres·sief (bn.)
1 aan een depressie lijdend
2 neerslachtig

de·pres·sie (de ~ (v.), ~s)
2 geestelijke stoornis gekenmerkt door bedroefdheid, pessimisme en een gebrek aan zelfvertrouwen
3 gevoel van neerslachtigheid

Dat betekend dus inderdaad dat je depressief bent, officieel dan. Wat ik zo mooi vind aan depressies is dat het alleen maar beter kan worden. Je zit nu in je dieptepunt, en met wat klimwerk kom je er weer bovenop. Dan kom je er bovendien sterker uit dan je al was.

(mijn inzicht tenminste, heb zo'n raar idee alsof ik altijd alles weet, sorry)

[M@DELIEFF]

maar het duurt nu al zo lang..

Leuk gezegd, WB, maar ze is pas depressief wanneer een arts dat vaststeld.

Als je echt zo diep in problemen zit met jezelf, ga je naar een dokter. Wij kunnen dat soort dingen hier niet voor je oplossen, dat kan je alleen zelf.

[WB_Oud]

Andijvie schreef op 08-08-2003 @ 16:12:
Leuk gezegd, WB, maar ze is pas depressief wanneer een arts dat vaststeld.

Als je echt zo diep in problemen zit met jezelf, ga je naar een dokter. Wij kunnen dat soort dingen hier niet voor je oplossen, dat kan je alleen zelf.

Een arts? Je bedoelt een specialist, een psycholoog? Op het forum psychologie:

N.B. Alle goedbedoelde hulp komt van SCHOLIEREN/STUDENTEN, dus NIET van psychologen, het forum is bedoeld voor het uitwisselen van ervaringen, voor het ontmoeten van 'lotgenoten' en eventueel als soort van steun. Wanneer je serieuse problemen hebt, is het verstandig om professionele hulp te zoeken.

Dit geld natuurlijk hier ook, en ik neem aan dat M@delieff dat zelf ook door heeft.

[M@DELIEFF]

Ja maar dat is moeilijk te accepteren hoor.. Dat ik hulp moet gaan zoeken.. Ik ben gewend altijd alles alleen op te lossen. En dan nog weet ik niet hoe, want mn ouders weten niet eens van dat kindje..

M@DELIEFF schreef op 06-08-2003 @ 14:37:
Ook als ik zeg dat ie me met rust moet laten doet ie dat niet want 'we hebben toch (een weliswaar dood) kindje', zegtie dan.
En uiteindelijk geef ik me daar dan weer aan over omdat ik hem eigenlijk ookniet wil missen... zucht..

Trek je conclusies. Deze gast is nog niet 1 vriendin waard, laat staan 2.

M@DELIEFF schreef op 08-08-2003 @ 15:55:
Ik kan het niet meer, na de zoveelste huilbui net, ben ik het zat..
Hoeveel zou een mens kunnen hebben?
Volgens mij ben ik hartstikke depressief

ik wil niet gemeen doen maar ik denk dat jij jezelf alleen maar zielig vind

[M@DELIEFF]

spacegirl schreef op 08-08-2003 @ 18:41:
ik wil niet gemeen doen maar ik denk dat jij jezelf alleen maar zielig vind

Wat een klotenopmerking.. Heb jij al eens een kind verloren?
Vast niet! Dus dan weet je ook niet hoe dat voelt!!!

M@DELIEFF schreef op 08-08-2003 @ 22:16:
Wat een klotenopmerking.. Heb jij al eens een kind verloren?
Vast niet! Dus dan weet je ook niet hoe dat voelt!!!

ja ik weet het wel, het is toch jammer he, dat je dat niet meer kan gebruiken.


anyway, je blijft hangen aan dat kind en je blijft je aanpraten dat je ex die enige is die je kan helpen,dat is niet zo, je ex kan je er niet mee helpen, jij bent de gene die t moet doen.

en ik heb ook t idee dat jij alles op dat kind blijft gooien, en t een beetje gebruikt als smoesje om je ex te zien.

[M@DELIEFF]

spacegirl schreef op 08-08-2003 @ 22:36:
anyway, je blijft hangen aan dat kind en je blijft je aanpraten dat je ex die enige is die je kan helpen,dat is niet zo, je ex kan je er niet mee helpen, jij bent de gene die t moet doen.

en ik heb ook t idee dat jij alles op dat kind blijft gooien, en t een beetje gebruikt als smoesje om je ex te zien.

Bij dat eerste heb je wel een beetje gelijk, bij dat tweede absoluut niet.

M@DELIEFF schreef op 08-08-2003 @ 22:43:
Bij dat eerste heb je wel een beetje gelijk, bij dat tweede absoluut niet.

ok, sorry dan voor dat 2e