hoe ga je om met hoogbegaafde mensen?

[qwerty_gaap]

Daevrem schreef op 29-04-2005 @ 16:56 :
Volgens mij heeft hoge motivatie niet veel met hoogbegaafdheid te maken.

neej volgens mij ook niet.

[phensicske]

Daevrem schreef op 29-04-2005 @ 16:56 :
Volgens mij heeft hoge motivatie niet veel met hoogbegaafdheid te maken.

Het kan er wel mee te maken hebben.

[Daevrem]

Hoe dan?

[coopergirl]

Daevrem schreef op 29-04-2005 @ 19:51 :
Hoe dan?

Door motivatie kun je je wel meer ontwikkelen. Doch zie ik de link 'goede motivatie' en 'hoogbegaafd' niet..

[Daevrem]

Mensen die hoogbegaafd zijn zijn geen mensen die per se heel veel dingen heel goed kunnen, hoog opgeleid zijn, erg succesvol zijn, een hele goede baan hebben enz.

Als je kijkt naar bijvoorbeeld Nobelprijswinnaars dan zijn dat niet de mensen met het de hoogste IQs.

[Nona]

Hier staat een model beschreven van Renzulli (onder het kopje Renzulli) waarin de motivatie en taakgerichtheid genoemd en besproken worden.

Damn, zat even een scriptie door te lezen waarin een stukje over mij als kind stond... Ik scheen een behoorlijke probleemleerling te zijn. Ik verveelde me te pletter, daar staat me inderdaad iets van bij.

[phensicske]

Kruimel schreef op 29-04-2005 @ 22:51 :
Hier staat een model beschreven van Renzulli (onder het kopje Renzulli) waarin de motivatie en taakgerichtheid genoemd en besproken worden.

Damn, zat even een scriptie door te lezen waarin een stukje over mij als kind stond... Ik scheen een behoorlijke probleemleerling te zijn. Ik verveelde me te pletter, daar staat me inderdaad iets van bij.

Hoewel ik geen IQ-test-fan ben, vind ik het ook maar stom eigenlijk dat die 'Renzulli' het begrip andere inhouden wil geven.

Zoals ik zei KAN motivatie er mee te maken hebben, maar dit wil daarom niet zeggen dat je het er moet bij rekenen of zo. Dit uit zich dan wel in de testresultaten.

Het is typisch de nieuwe terminologie en betekenissen é.
Gehandicapten worden personen met een beperking, doven worden mensen met een auditieve stoornis...
Hoogbegaafden worden straks nog de hoog-gemotiveerde personen met een hoog IQ...

[Daevrem]

Ik vind het ook nogal erg lijken om psuedo-wetenschappers die per se iets toe willen voegen en nieuwe theorieen willen bedenken. Dit maakt het alleen maar complexer en onhandiger. Hoe definieer je motivatie, hoe meet je het? Maakt het alleen maar onhandiger.

Ik zie ook niet in waarom mensen met weinig motivatie en wel een erg hoog IQ niet hoofbegaafd zouden zijn en mensen met een te laag IQ om hoogbegaafd genoemd te worden en veel motivatie wel.

Trouwens zit in de IQ zowiezo al een factor van motivatie in. Immers, hoe meer je je hersenen gebruikt hoe beter ze gaan werken. Dus doe je niets met je hersenen dan zakt je IQ iets, en andersom ook.

[Freestyler*]

phensicske schreef op 30-04-2005 @ 12:17 :
Zoals ik zei KAN motivatie er mee te maken hebben, maar dit wil daarom niet zeggen dat je het er moet bij rekenen of zo. Dit uit zich dan wel in de testresultaten.

wacht eens even
hoe weet jij dan wat je er bij moet rekenen? waarop baseer je dat? op wat je gewend bent? op wat je het eerste gehoord hebt?

het begrip hoogbegaafdheid heeft geen eenduidige definitie volgens mij
discussieren daarover heeft dan ook vrij weinig zin
je kunt niet zeggen dat 1 iemand gelijk heeft, omdat het slechts gaat om de betekenis van een woord. En die kan ook veranderen in de loop der jaren. Maar welke norm hanteren onderzoekscentra? of is dat ook niet centraal bepaald?

[Nona]

Freestyler* schreef op 01-05-2005 @ 04:48 :
Maar welke norm hanteren onderzoekscentra? of is dat ook niet centraal bepaald?

Als ik het goed begrijp wordt binnen de onderwijspsychologie tegenwoordig (sinds 1979) de definitie van Renzulli gehanteerd, plus nog wat toevoegingen van Mönks, die omgevingsfactoren aan het model heeft toegevoegd (waardoor het in principe een eigen, aangepast model werd).
Nadeel van hantering van dit model is dat creativiteit en motivatie niet goed testbaar zijn. De enige manier om deze factoren te testen is aan de hand van rapportering van ouders, verzorgers en leerkrachten. Dit is niet gestandaardiseerd, voor zover ik weet, en daarom blijft alleen de intelligentietest over: de RAKIT, de LTD en de WISC-R.
Maar zeker wat betreft het begrip creativiteit is er nog heel wat onenigheid binnen de wetenschappelijke kringen. Cognitieve ontremming en analogisch denkvermogen waren volgens mijn docent wetenschapsfilosofie heel belangrijke onderdelen, evenals van genialiteit.

[coopergirl]

Freestyler* schreef op 01-05-2005 @ 04:48 :
het begrip hoogbegaafdheid heeft geen eenduidige definitie volgens mij

Vandale biedt (ook) geen concreet antwoord.

hoog·be·gaafd (bn.)
1 uitzonderlijk intelligent

in·tel·li·gent (bn.)
1 met een goed verstand of daarvan blijk gevend

in·tel·li·gen·tie (de ~ (v.))
1 verstandelijk vermogen

[phensicske]

Freestyler* schreef op 01-05-2005 @ 04:48 :
wacht eens even
hoe weet jij dan wat je er bij moet rekenen? waarop baseer je dat? op wat je gewend bent? op wat je het eerste gehoord hebt?

het begrip hoogbegaafdheid heeft geen eenduidige definitie volgens mij
discussieren daarover heeft dan ook vrij weinig zin
je kunt niet zeggen dat 1 iemand gelijk heeft, omdat het slechts gaat om de betekenis van een woord. En die kan ook veranderen in de loop der jaren. Maar welke norm hanteren onderzoekscentra? of is dat ook niet centraal bepaald?

Dit is hoe men dit nu eenmaal berekent. En ik zeg daarom niet dat ik er mee akkoord ga, want ik vind wel dat motivatie een belangrijk aspect is. De motivatie wordt wel duidelijk door de observatie die men doet en door navraag bij de ouders e.d. Men houdt er ook rekening mee als ze een advies willen formuleren. Maar het wordt niet gemeten.

Zo heb ik het geleerd op school.


De 'wetenschappers' zullen er volgens mij wel blijven over discussiëren (over wat het begrip inhoudt).

[Freestyler*]

phensicske schreef op 01-05-2005 @ 17:56 :
Dit is hoe men dit nu eenmaal berekent. En ik zeg daarom niet dat ik er mee akkoord ga, want ik vind wel dat motivatie een belangrijk aspect is. De motivatie wordt wel duidelijk door de observatie die men doet en door navraag bij de ouders e.d. Men houdt er ook rekening mee als ze een advies willen formuleren. Maar het wordt niet gemeten.

Zo heb ik het geleerd op school.


De 'wetenschappers' zullen er volgens mij wel blijven over discussiëren (over wat het begrip inhoudt).

maar wie is men dan?
kruimel zegt toch weer iets anders of ligt dat nou aan mij

[ratsja]

coopergirl schreef op 01-05-2005 @ 13:27 :
Vandale biedt (ook) geen concreet antwoord.

hoog·be·gaafd (bn.)
1 uitzonderlijk intelligent

in·tel·li·gent (bn.)
1 met een goed verstand of daarvan blijk gevend

in·tel·li·gen·tie (de ~ (v.))
1 verstandelijk vermogen

nogmaals dit zijn niet de enige "onderdelen"

[coopergirl]

ratsja schreef op 02-05-2005 @ 09:38 :
nogmaals dit zijn niet de enige "onderdelen"

Ik citeer enkel de Dikke Vandale...

[rubenrtv]

slobowicz schreef op 11-04-2005 @ 11:51 :
dr phil zegt het zelfs: behandel anderen zoals je zelf behandeld wenst te worden

Kant

Waarom zou je hoogbegaafde mensen anders behandelen?

[ratsja]

coopergirl schreef op 02-05-2005 @ 10:09 :
Ik citeer enkel de Dikke Vandale...

met welke intentie heb je het dan geplaatst ?

[ratsja]

rubenrtv schreef op 02-05-2005 @ 10:28 :
Kant

Waarom zou je hoogbegaafde mensen anders behandelen?

daarom, ligt er ook aan hoe een hoogbegaafd zich gedraagd

[Nona]

Freestyler* schreef op 01-05-2005 @ 22:56 :
maar wie is men dan?
kruimel zegt toch weer iets anders of ligt dat nou aan mij

Klopt. Maar als wetenschappers het al niet eens kunnen worden, zullen wij dat al helemaal niet kunnen.
Het gaat er maar om hoe je tegenover dat soort dingen staat. Heb je een puur empirische instelling en geloof je alleen in de meetbare cijfers, zul je wellicht sneller alleen IQ meenemen. Heb je meer met beschrijvende en uitleggende wetenschap zul je ook andere factoren betrekken.

[ratsja]

Kruimel schreef op 02-05-2005 @ 12:09 :
Klopt. Maar als wetenschappers het al niet eens kunnen worden, zullen wij dat al helemaal niet kunnen.
Het gaat er maar om hoe je tegenover dat soort dingen staat. Heb je een puur empirische instelling en geloof je alleen in de meetbare cijfers, zul je wellicht sneller alleen IQ meenemen. Heb je meer met beschrijvende en uitleggende wetenschap zul je ook andere factoren betrekken.

wetenschappers zijn ook maar mensen

er komt zoveel bij kijken.

na een tijdje als je met iemand omgaat, kan je ze wel redelijk schalen hoor

[Freestyler*]

ratsja schreef op 02-05-2005 @ 12:25 :
na een tijdje als je met iemand omgaat, kan je ze wel redelijk schalen hoor

dat is wel heel erg afhankelijk van je referentiekader

[Daevrem]

Psychologie is absoluut geen wetenschap. Het heeft niet eens de kenmerken van een wetenschap.

Ze gebruiken enkel wetenschappelijke methoden. Misschien dat het in de toekomst wetenschappelijker wordt maar tot nu toe hebben ze niet veel wetten en werkende theorieen geproduceert.

[phensicske]

Kruimel schreef op 02-05-2005 @ 12:09 :
Klopt. Maar als wetenschappers het al niet eens kunnen worden, zullen wij dat al helemaal niet kunnen.
Het gaat er maar om hoe je tegenover dat soort dingen staat. Heb je een puur empirische instelling en geloof je alleen in de meetbare cijfers, zul je wellicht sneller alleen IQ meenemen. Heb je meer met beschrijvende en uitleggende wetenschap zul je ook andere factoren betrekken.

Het enige verschil tussen wat jij en ik zeggen is dat jij de motivatie reeds in het IQ berekent en ik zeg dat dit naast de IQ-resultaten komt te staan.

Ik zeg er dan ook bij dat ik niet werkelijk geloof in IQ-testen. Die Amerikaan (Renzulli? Ben te lui om terug te kijken) waar je eerder naar verwees blijkt inderdaad wel een erkende wetenschapper te zijn en zijn theorie dus ook, dit heb ik vandaag vernomen.
Maar ik ging er van uit (en zo leerde ik het eigenlijk ook) dat men zowiezo de motivatie mee in rekening nam bij het advies.

Maar volgens die theorie (en deze van Mönk) komen er nog veel meer factoren bij dan enkel motivatie (ook de omgeving, hoe stress-gevoelig je bent, psycho-motoriek...)

Ik wist niet dat er daar nog een theorie voor nodig was, ik veronderstelde dat men dit toch wel vanzelfsprekend in zijn achterhoofd hield.

Dus, in feite heb je niet helemaal ongelijk, denk ik, 't is gewoon dat we de verschillende invloeden op een andere manier in 'de testing en 'het advies geven' plaatsten.

[phensicske]

Daevrem schreef op 02-05-2005 @ 17:37 :
Psychologie is absoluut geen wetenschap. Het heeft niet eens de kenmerken van een wetenschap.

Ze gebruiken enkel wetenschappelijke methoden. Misschien dat het in de toekomst wetenschappelijker wordt maar tot nu toe hebben ze niet veel wetten en werkende theorieen geproduceert.

Da's waar. Het zijn geen feiten en dat vind ik nu net jammer.

(geproduceerd)

[Daevrem]

Gebruikt men die theorieen niet om in te schatten wat voor soort onderwijs voor die persoon het beste is? Ipv dat men bepaalt of zij/hij hoogbegaafd is of niet?

[phensicske]

Daevrem schreef op 02-05-2005 @ 18:49 :
Gebruikt men die theorieen niet om in te schatten wat voor soort onderwijs voor die persoon het beste is? Ipv dat men bepaalt of zij/hij hoogbegaafd is of niet?

Het CLB (centrum leerlingenbegeleiding) doet testen, indien de school, de ouders of de leerling zelf dit vraagt. Normaalgezien deelt men de score niet mee, men zegt dan dat men normaal begaafd is of zo. Maar dat ook nog niet altijd.
Die tests zijn vooral bedoeld dan voor hen de weg te wijzen in hun schoolloopbaan of om eventueel te testen of het kind schoolrijp is.

Indien er een gedragsprobleem of dergelijke is en men doet een IQ-test, zal men kijken of logopedie, ergotherapie, psychologische begeleiding, revalidatiecentrum... of zo nodig is.
Aan de hand van het IQ zal zo'n begeleider of centrum dan kijken welke hulp men kan bieden, maar normaalgezien deelt men dan ook het IQ niet mee aan de ouders of de leerling.

Moest uit de test komen dat het kind hoogbegaafd is zal men dit hoogstwaarschijnlijk wel meedelen (idem indien het kind een IQ lager dan 70 heeft, maar normaalgezien heeft men dit zelf ook al door, gezien dit dan een mentale handicap is).
Het kind kan dan naar een speciale school gaan of extra lessen krijgen of begeleiding of mag een jaar overslaan of...

Dus meestal staat het testresultaat in functie van een begeleiding.

Mijn kritiek erop is enkel dat men soms echt van die onnozele vragen stelt en ik me afvraag hoe representatief/valide een test dan eigenlijk wel is.

Ben je dommer als je antwoordt dat de gelijkenis tussen wol en zijde is dat 'het natuurlijke producten zijn waar je kleding kan mee maken' i.p.v. 'ze komen van dieren'?

Volgens de WISC lll wel dus.

[Daevrem]

Ik vind dat men IQ testen zo cultuurongebonden mogelijk moet maken, met enkel ruimtelijke figuren en figuren met patronen enzo. Maar dat is nogal persoonlijk vrees ik.

[mathfreak]

Daevrem schreef op 02-05-2005 @ 17:37 :
Psychologie is absoluut geen wetenschap. Het heeft niet eens de kenmerken van een wetenschap.

Psychologie is wel degelijk een wetenschap, maar het is als gedragswetenschap niet te vergelijken met natuur- of scheikunde.

Daevrem schreef op 02-05-2005 @ 17:37 :
Ze gebruiken enkel wetenschappelijke methoden. Misschien dat het in de toekomst wetenschappelijker wordt maar tot nu toe hebben ze niet veel wetten en werkende theorieën geproduceerd.

Wetenschap wordt niet bepaald door het aantal wetten en theorieën die de wetenschap in kwestie beschrijven, maar door de inhoudelijke aspecten van deze wetten en theorieën als zodanig.

[Daevrem]

Noem eens een werkende wetenschappelijke theorie waar men een hoop mee opgeschoten is uit. Danwel uit de psychologie of een andere 'zachte 'wetenschap.

[Hawahaai]

Daevrem schreef op 02-05-2005 @ 20:26 :
Ik vind dat men IQ testen zo cultuurongebonden mogelijk moet maken, met enkel ruimtelijke figuren en figuren met patronen enzo. Maar dat is nogal persoonlijk vrees ik.

En ook dat is weer cultuurgebonden... De ultieme non-biased IQ-test voor alle bevolkingsgroepen zal nooit gemaakt kunnen worden, omdat de bestaande culturen te veel van elkaar verschillen. Zo zijn er nog culturen waarbij men telt in lichaamsdelen in plaats van in cijfers (de naam is me even ontschoten).

Daevrem schreef op 02-05-2005 @ 21:12 :
Noem eens een werkende wetenschappelijke theorie waar men een hoop mee opgeschoten is uit. Danwel uit de psychologie of een andere 'zachte 'wetenschap.

Je zou Maslow en de behoeftenpiramide kunnen noemen, of Kuhn met zijn 'Structure of Scientific Revolutions'. Dat is misschien niet opschieten in de zin van 'uitvindingen doen voor de toekomst' maar wel 'een bijdrage doen aan het inzicht van de mens'. Vraag is waar je je prioriteiten legt.

[ratsja]

Freestyler* schreef op 02-05-2005 @ 17:11 :
dat is wel heel erg afhankelijk van je referentiekader

leg eens uit !

[Freestyler*]

ratsja schreef op 03-05-2005 @ 09:10 :
leg eens uit !

jij zegt toch dat als je een tijdje met mensen omgaat, je wel kunt inschatten hoe intelligent ze zijn?
of bedoel je dat je dan kunt inschatten hoe je met ze om moet gaan?

[ratsja]

Freestyler* schreef op 03-05-2005 @ 11:10 :
jij zegt toch dat als je een tijdje met mensen omgaat, je wel kunt inschatten hoe intelligent ze zijn?
of bedoel je dat je dan kunt inschatten hoe je met ze om moet gaan?

ik bedoel het eerste en ben van mening dat men dat kan inschatten.
een ieder binnen zijn eigen referentie kader dan, er is altijd baas boven baas, bedoel jij dat dan ?

[Freestyler*]

ratsja schreef op 03-05-2005 @ 11:48 :
ik bedoel het eerste en ben van mening dat men dat kan inschatten.
een ieder binnen zijn eigen referentie kader dan, er is altijd baas boven baas, bedoel jij dat dan ?

nou als jij zelf een iq van 100 hebt, en je omgeving bestaat uit mensen met een iq van minder dan 100
heb je vast wle een ander referentiekader dan als je een iq van 130 hebt en je omgeving bestaat uit mensen met een iq van 130+

lijkt mij hoor.
Je moet iemand toch vergelijken met jezefl/anderen. Dan maakt het wel uit wat jij als 'normaal' ervaart.

[ratsja]

Freestyler* schreef op 03-05-2005 @ 12:13 :
nou als jij zelf een iq van 100 hebt, en je omgeving bestaat uit mensen met een iq van minder dan 100
heb je vast wle een ander referentiekader dan als je een iq van 130 hebt en je omgeving bestaat uit mensen met een iq van 130+

lijkt mij hoor.
Je moet iemand toch vergelijken met jezefl/anderen. Dan maakt het wel uit wat jij als 'normaal' ervaart.

als jezelf een hoger IQ hebt dan je omgeving, dan weet je dat toch ook,
andersom weet je dat zelfs toch ook.

dus in beide gevallen weet je toch met wat voor mensen je omgaat.

stel: ik heb een IQ van 130 en een kennis ook.
iemand anders heeft een IQ van 100 en diezelfde kennis van 130,
dan weten beide personen toch wat ze aan die ander hebben ?

dus die kennis 130 is een blijft dezelfde persoon

[Freestyler*]

ratsja schreef op 03-05-2005 @ 12:52 :
als jezelf een hoger IQ hebt dan je omgeving, dan weet je dat toch ook,
andersom weet je dat zelfs toch ook.

dus in beide gevallen weet je toch met wat voor mensen je omgaat.

stel: ik heb een IQ van 130 en een kennis ook.
iemand anders heeft een IQ van 100 en diezelfde kennis van 130,
dan weten beide personen toch wat ze aan die ander hebben ?

dus die kennis 130 is een blijft dezelfde persoon

naast dat ik zelf absoluut niet kan inschatten hoe hoog iemand zit met zijn iq, heb je toch een soort basiswaarde waarmee je iedereen vergelijkt? Je kan misschien wel inschatten of iemand hoger/lager zit, maar dat zegt heel weinig over de absolute waarde.

[ratsja]

Freestyler* schreef op 03-05-2005 @ 13:36 :
naast dat ik zelf absoluut niet kan inschatten hoe hoog iemand zit met zijn iq, heb je toch een soort basiswaarde waarmee je iedereen vergelijkt? Je kan misschien wel inschatten of iemand hoger/lager zit, maar dat zegt heel weinig over de absolute waarde.

klopt, maar ik heb het zelf niet puur over inschatten van een IQ waarde, maar meer in de mate van intelligentie van een persoon.

een basiswaarde, kan je creeeren door onbewust of bewust mensen die je kent met elkaar vergelijken.

[Daevrem]

Je kunt echt iemand intelligentie zomaar inschatten en al helemaal IQ niet. Je maakt z'n inschatting veel te veel op basis van de interesses en kennis van die persoon.

Het feit dat zachte wetenschappen niet dezelfde resultaten opleveren als bijvoorbeeld natuurkunde dwingt mij dit geen echte wetenschappen te noemen.

[ratsja]

Daevrem schreef op 03-05-2005 @ 20:56 :
Je kunt echt iemand intelligentie zomaar inschatten en al helemaal IQ niet. Je maakt z'n inschatting veel te veel op basis van de interesses en kennis van die persoon.

Het feit dat zachte wetenschappen niet dezelfde resultaten opleveren als bijvoorbeeld natuurkunde dwingt mij dit geen echte wetenschappen te noemen.

IQ inschatten niet, zeker niet, maar wel of iemand intelligent is of niet, als je die vaardigheid niet hebt, dan schort er iets bij je zelf.

Ik kom genoeg mensen tegen, in allerlei soorten en maten en weet dat dan echt wel op waarde te schatten, misschien kan jij dat niet, maar daarom kan een ander dat wel.

[phensicske]

ratsja schreef op 04-05-2005 @ 13:36 :
IQ inschatten niet, zeker niet, maar wel of iemand intelligent is of niet, als je die vaardigheid niet hebt, dan schort er iets bij je zelf.

Ik kom genoeg mensen tegen, in allerlei soorten en maten en weet dat dan echt wel op waarde te schatten, misschien kan jij dat niet, maar daarom kan een ander dat wel.

Maar objectief kan je't niet noemen.

[Freestyler*]

ratsja schreef op 04-05-2005 @ 13:36 :
IQ inschatten niet, zeker niet, maar wel of iemand intelligent is of niet, als je die vaardigheid niet hebt, dan schort er iets bij je zelf.

Ik kom genoeg mensen tegen, in allerlei soorten en maten en weet dat dan echt wel op waarde te schatten, misschien kan jij dat niet, maar daarom kan een ander dat wel.

en betrouwbaar ook niet
jij zegt dat je dat kan
maar of dat ook zo is?

beetje belachelijk om als argument aan te dragen dat anderen dat niet kunnen inscahtten omdat er iets bij hen schort. En wat dan eigenlijk?

Ik geloof niet dat de meeste mensen een goede inscahtting kunnen maken hoor.

[ratsja]

Freestyler* schreef op 04-05-2005 @ 16:56 :
en betrouwbaar ook niet
jij zegt dat je dat kan
maar of dat ook zo is?

beetje belachelijk om als argument aan te dragen dat anderen dat niet kunnen inscahtten omdat er iets bij hen schort. En wat dan eigenlijk?

Ik geloof niet dat de meeste mensen een goede inscahtting kunnen maken hoor.

dus jij trekt de bekwaamheid van mensen in twijfel, ook makkelijk, de dan al niet aanwezige zwakte van mensen weerleggen.

[Nona]

Het is helemaal niet zo moeilijk om een vage inschatting van IQ te maken, denk ik. En ik denk dat er heel wat mensen zijn die er wel een beetje toe in staat zijn. Neem het volgende voorbeeld: een vriendin van me had eigenlijk niet zo veel zin om eens op mijn studentenvereniging te gaan kijken. Ze was bang dat ze niet mee zou kunnen komen met de gesprekken en alles haar helemaal boven haar pet zou gaan. Dat was omdat zij MBO deed en een groot deel van de leden van de vereniging een universitaire opleiding. Dat klopt natuurlijk niet helemaal, want hoe meer bier, hoe simpeler de gesprekken worden.
Blijkbaar merkt zij in het dagelijks leven toch dat sommige mensen op een ander niveau gesprekken voeren dan zij. En dan met name de mensen die een heel ander opleidingsniveau hebben (wat sterk correleert met IQ). Op die manier kun je dus wel een niveau inschatten.

[ratsja]

Kruimel schreef op 05-05-2005 @ 12:44 :
Het is helemaal niet zo moeilijk om een vage inschatting van IQ te maken, denk ik. En ik denk dat er heel wat mensen zijn die er wel een beetje toe in staat zijn. Neem het volgende voorbeeld: een vriendin van me had eigenlijk niet zo veel zin om eens op mijn studentenvereniging te gaan kijken. Ze was bang dat ze niet mee zou kunnen komen met de gesprekken en alles haar helemaal boven haar pet zou gaan. Dat was omdat zij MBO deed en een groot deel van de leden van de vereniging een universitaire opleiding. Dat klopt natuurlijk niet helemaal, want hoe meer bier, hoe simpeler de gesprekken worden.
Blijkbaar merkt zij in het dagelijks leven toch dat sommige mensen op een ander niveau gesprekken voeren dan zij. En dan met name de mensen die een heel ander opleidingsniveau hebben (wat sterk correleert met IQ). Op die manier kun je dus wel een niveau inschatten.

klopt, zou toch ook gek zijn als men dat niet kan, er is altijd een indicatie die in een bepaalde richting wijst.

[phensicske]

Mensen zitten vol met vooroordelen en dit beïnvloedt je mening over iemands IQ. Je kan het gewoon niet inschatten, je kan niet zeggen, die persoon zal wel een IQ hebben van 110 bv.
Het is mogelijk dat die persoon een 'lagere' opleiding doet, terwijl hij meer kan.. Of zelfs gewoon dat die persoon een lager zelfbeeld heeft, heel verlegen is en daardoor dommer overkomt.

Als men al met moeite kan zeggen wat iemands IQ is door testing, hoe kan je dan met zekerheid gewoon maar eventjes gaan inschatten wat iemands IQ is.

Je kan natuurlijk wel zeggen of je iemand slim vindt, of die bepaalde persoon je op dat vlak wel verstandig lijkt te zijn... Maar gaan zeggen wat zijn IQ is, vind ik maar héél ongeloofwaardig.

Zeg dan eens : Wat is mijn IQ, dacht je?

[ratsja]

phensicske schreef op 05-05-2005 @ 19:50 :
Mensen zitten vol met vooroordelen en dit beïnvloedt je mening over iemands IQ. Je kan het gewoon niet inschatten, je kan niet zeggen, die persoon zal wel een IQ hebben van 110 bv.
Het is mogelijk dat die persoon een 'lagere' opleiding doet, terwijl hij meer kan.. Of zelfs gewoon dat die persoon een lager zelfbeeld heeft, heel verlegen is en daardoor dommer overkomt.

Als men al met moeite kan zeggen wat iemands IQ is door testing, hoe kan je dan met zekerheid gewoon maar eventjes gaan inschatten wat iemands IQ is.

Je kan natuurlijk wel zeggen of je iemand slim vindt, of die bepaalde persoon je op dat vlak wel verstandig lijkt te zijn... Maar gaan zeggen wat zijn IQ is, vind ik maar héél ongeloofwaardig.

Zeg dan eens : Wat is mijn IQ, dacht je?

eerst lezen !!!, is nergens gemeld dat ik iemands IQ kan bepalen

[dromenvanger]

Hmm, ik ga babysitten bij een hoogbegaafd kindje. Hij is 5 en tja, hij heeft zichzelf leren lezen (op zich niet zo uitzonderlijk, dat heb ik ook gedaan en ik ben niet hoogbegaafd), kan al moeilijke sommen oplossen en is erg gefascineerd door cijfers.

Natuurlijk ga ik gewoon met hem om als elk ander kind, en hij is ook als erg ander kind. maar als kind sta je daar minder bij stil dan als puber natuurlijk

Volgend jaar gaat hij wel naar een speciale school, waar ze zo van die projecten doen enzo, en waar het echt afgestemd is, omdat hij zich nu erg verveelt in de klas :-)

[pinkkashmir]

Ik heb op m'n achtste een test moeten doen, en daaruit bleek dat ik hoogbegaafd was. De basisschool waar ik toen op zat, had een speciaal programma voor ons (er zaten meer gevallen zoals ik in mijn klas ) dus wij zaten de hele dag met z'n vieren buiten de klas, hele andere dingen te doen. Hierdoor gingen we erg weinig om met de andere kinderen, en vonden die ons soieso maar een beetje raar. Als ik daar nu op terugkijk vind ik het best dom van die school, we bleven echt altijd een beetje buitenbeentjes.

Maargoed, ik vertel in principe niet zomaar aan mensen dat ik hoogbegaafd ben, ik ben echt niet anders ofzo. De paar keer dat iemand er achter kwam, kreeg ik meteen vragen als waarom ik dan een 4 voor wiskunde stond of voor andere vakken wel eens lage cijfers haalde. Een volwassene heeft me ooit eens gezegd dat ze het knap vond dat ik gewoon met anderen om kon gaan, die was er van overtuigd dat hoogbegaafd gelijk is aan autistisch ofzo.
Het enige waar ik wel eens moeite mee heb, is dat ik inderdaad gedachtensprongen maak die veel mensen niet kunnen volgen, of me veel te veel verdiep in een onderwerp en allemaal kleine details onthou. Mensen vinden dit vaak raar dus hou ik meestal m'n mond. Een beetje "act stupid" zodat je niet weer een buitenbeentje bent.

Je vriend kan het dus het beste maar gewoon voor zich houden als ie bang is er op aangekeken te worden. En verder gewoon met hem omgaan zoals je met iedereen omgaat.

[770]

Ik heb verschrikkelijk grote problemen gekregen door hoogbegaafd zijn. Zowel op school als in de persoonlijke sfeer.

Ben er nu wel min of meer overheen, maar ik ben een vrij eenzaam, teruggetrokken persoon. Dat vind ik zelf wel jammer, maar ik weet niet hoe ik er nog uit kan komen. Er zijn weinig mensen waar ik goed mee overweg kan.

Het voelt alsof ik gewoon 10 jaar heb overgeslagen. Met oudere mensen kan ik vaak uitstekend overweg, met jongeren nauwelijks. De reden daarvoor weet ik niet, en ik vind het best zo. De zogenaamde 'jongerencultuur' interesseert me dan ook totaal niet.

Ik ben nieuwsverslaafd, kennisverslaafd, internetverslaafd, muziekverslaafd en contactverslaafd. Alleen maar positieve dingen, dus.


Wat je als hoogbegaafde moet doen is uitdagingen zoeken. Ik heb dat altijd gedaan en heb twee grote interessegebieden: een bepaald wetenschappelijk veld en mijn geloofsovertuiging. Van beiden weet ik inmiddels vrij veel, ik verdiep me er actief in en ga met een van de twee verder (dat wil zeggen, ik word wetenschappelijke in dat bepaalde veld, of ik richt me volledig op mijn geloof). Het lijkt erop dat ik in het geloof verder ga dan in de wetenschap, al is dat geloof ook een soort van wetenschap.

Als hoogbegaafde kan je meer dan anderen. Gebruik die mogelijkheid. Zelf ben ik buitengewoon slecht in exacte vakken (wiskunde, natuurkunde, scheikunde) maar sterk in minder abstracte zaken. Ik ben gezegend met een intelligentie om problemen op te kunnen lossen, om me ergens volledig op te kunnen richten.

Mijn advies aan anderen is ook zoiets te zoeken. Je hebt een uitdaging nodig om je op te richten. Ga eens nadenken over het leven. Je geloofsovertuiging? Je toekomstige beroepsveld? Of misschien iets anders?

Zet die intelligentie aan het werk, doe er wat mee, in plaats van zielig te gaan huilen en bij een psych te belanden!